Η Ανοιχτή Πόλη έχει καταθέσει επανειλημμένα τις προτάσεις της για την επαναφορά του Γηροκομείου Αθηνών σε καθεστώς εύρυθμης λειτουργίας. Έχουμε ενισχύσει με στελεχιακό δυναμικό διοικητικές προσπάθειες σε αυτήν την κατεύθυνση, ενώ έχουμε παράλληλα υποστηρίξει πρωτοβουλίες πολιτών που διεκδικούν τη διάσωση του ιδρύματος. Είναι άμεση ανάγκη να αναλάβει ο Δήμος Αθηναίων τη λειτουργία του Γηροκομείου ως εποπτεύουσα αρχή, ορίζοντας μεταβατική διοίκηση που θα προχωρήσει σε αρχαιρεσίες εκλογής αιρετής διοίκησης, ενεργοποιώντας τη δημοτική Επιτροπή Φιλανθρωπικών Ιδρυμάτων, αλλά και κάνοντας προτάσεις για τον εκσυγχρονισμό του σχετικού θεσμικού πλαισίου. Η διαχείριση της έκπτωτης και υπόδικης διοίκησης Μπούμπα, αλλά και η κωλυσιεργία της προσωρινής διοίκησης, έχουν πλέον οδηγήσει το ίδρυμα να αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις αυτονόητες υποχρεώσεις του απέναντι στους ανθρώπους που φιλοξενεί αλλά και απέναντι στους εργαζομένους του, οι οποίοι δουλεύουν απλήρωτοι και χωρίς καν μέσα ατομικής προστασίας, για να μην λείψει τίποτα στους φιλοξενούμενους ηλικιωμένους. Η έκκληση της προσωρινής διοίκησης για στοιχειώδη είδη πρώτης ανάγκης αποδεικνύει αυτήν τη δυσάρεστη διαπίστωση.

Σήμερα Δευτέρα (6/4) η Ανοιχτή Πόλη, σε συνεργασία με την Αλληλεγγύη για Όλους και το Κοινωνικό Ιατρείο Αθήνας (Κ.Ι.Α.), παρέδωσε με τον επικεφαλής της Νάσο Ηλιόπουλο στο Γηροκομείο Αθηνών είδη πρώτης ανάγκης που συγκεντρώθηκαν από προσφορές φίλων της κίνησης. Ευχαριστούμε όσες και όσους ευαισθητοποιήθηκαν, ώστε να κάνουμε έστω σε κάποιον βαθμό πράξη το αίτημα να μην μείνει κανένας μόνος μέσα στην κρίση. Όσες φίλες και φίλοι δεν πρόλαβαν, αν και θα ήθελαν, να συμβάλουν στη σημερινή πρωτοβουλία μας, μπορούν πάντα να έρχονται σε επαφή με την «Αλληλεγγύη για Όλους», στο τηλέφωνο 2103801921, ώστε να συλλεχθεί η προσφορά τους.

Η Ανοιχτή Πόλη θα παραμείνει κοντά στις ανάγκες του Γηροκομείου, τόσο με προτάσεις και παρεμβάσεις σε διοικητικό επίπεδο, όσο και στο πλάι των ενεργών πολιτών που αξιώνουν από το ιστορικό ίδρυμα να ανταποκριθεί στις δυνατότητές του. Μένουμε σπίτι, αλλά δεν ξεχνάμε ότι σήμερα, περισσότερο ίσως από ποτέ, έχουμε ανάγκη μια πόλη αλληλεγγύης που να δυναμώνει, αντί να απαξιώνει, τις δομές κοινωνικής προσφοράς.