Συνέντευξη στο Newsbomb.gr

1. Πόσο απέχουν οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας από την πραγματικότητα; 

H προεκλογική αντιπαράθεση είναι ακόμα στην αρχή. Παρακολουθούμε τις δημοσκοπήσεις αλλά δεν καθορίζουμε την πολιτική μας από αυτές. Ακούγονται πολλά πράγματα για τις δημοσκοπήσεις, αλλά δεν μας αρέσουν οι θεωρίες της συνωμοσίας. Ούτε είναι σωστό να φορτώνει κανείς τα χαμηλά του ποσοστά σε ιδιοτελή συμφέροντα που τον πολεμάνε, αν και αυτό μπορεί όντως να ισχύει. Σε κάθε περίπτωση, εμείς συγκροτούμε το πρόγραμμά μας, βγαίνουμε στον κόσμο, και τα μηνύματα που παίρνουμε είναι εξαιρετικά αισιόδοξα και μας γεμίζουν δύναμη. Η κατάσταση σιγά σιγά θα ξεκαθαρίζει, και ας μην ξεχνάμε ότι η μοναδική έγκυρη δημοσκόπηση είναι η κάλπη.

2. Ορισμένοι κάνουν λόγο ακόμα και για στημένες δημοσκοπήσεις; Εσείς τι λέτε;

Οι δημοσκοπήσεις είναι εργαλεία και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Δουλειά τους είναι να υποστηρίζουν την εγκυρότητα, την αντικειμενικότητα και την αξιοπιστία τους. Δουλειά μας είναι να τις μελετάμε σωστά και να βγάζουμε τα συμπεράσματα που πρέπει. Την ώρα της κάλπης κρινόμαστε όλοι.

3. Ποιοι πιστεύετε ότι θα πάνε στο 2ο γύρο;

Στον δεύτερο γύρο θα είμαστε εμείς, και μάλιστα με προοπτική νίκης απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο που μπορώ να σας πω.

4. Κακλαμάνης και Καμίνης πιστεύετε ότι είναι αποτυχημένοι ως δήμαρχοι ή έχουν αφήσει και έργο πίσω τους;

Η θητεία του κ. Κακλαμάνη κρίθηκε στις εκλογές του 2010 και κρίθηκε αρνητικά από τους πολίτες της Αθήνας. Ας θυμηθούμε ότι ο Καμίνης κέρδισε επισείοντας την «μαύρη βίβλο του Κακλαμάνη». Ο Καμίνης απογοήτευσε. Κέρδισε υποσχόμενος αστικές αναπλάσεις, βιώσιμη κινητικότητα και συμμετοχικές διαδικασίες, και παραδίδει μηδενικό έργο για το οποίο καμαρώνει κιόλας. Το μεγάλο του επίτευγμα είναι ότι εξοικονόμησε τα ποσά από τους μισθούς των δημοτικών αστυνομικών και των σχολικών φυλάκων που απολύθηκαν με το Μνημόνιο. Δεν θέλω να μηδενίσω την παρουσία κανενός – δεν είναι στο χαρακτήρα μου άλλωστε – αλλά αδικεί την ίδια την Αυτοδιοίκηση να παρουσιάζεται, να υπερπροβάλλεται, ως έργο το αυτονόητο. Ήταν άλλες οι ανάγκες της κοινωνίας και της πόλης από το Γενάρη του 2011 μέχρι σήμερα. Η πόλη έπρεπε να έχει δήμαρχο σαφώς πιο διεκδικητικό, που να μιλάει εκ μέρους των πολιτών. Ο Δήμος της Αθήνας έχει θεσμικό ρόλο με βαρύτητα και σηματοδοτεί πολύ περισσότερα. Η Ανοιχτή Πόλη ήταν η πραγματική αντιπολίτευση και στους δύο. Τώρα είναι η ώρα να δοκιμαστεί και στην διαχείριση του Δήμου. Ο κόσμος βαρέθηκε να τρώει φούμαρα σε κάθε εκλογές και αναζητά μια πραγματικά εναλλακτική λύση για την πόλη.

5. Εσείς ποια θεωρείτε τα 4 μεγαλύτερα προβλήματα του δήμου της Αθήνας;

Το πρώτο είναι η φτώχεια, η δυστυχία και η ανασφάλεια στον κόσμο. Το δεύτερο είναι οι οικονομικές επιπτώσεις της κρίσης, τα ρολά στα μικρά μαγαζιά, οι νέοι άνθρωποι που σηκώνονται και φεύγουν για πάντα. Το τρίτο είναι η ίδια η εικόνα της πόλης, η εγκατάλειψη, η απουσία παρεμβάσεων στο κέντρο και τις γειτονιές, η έλλειψη φροντίδας για τον πεζό και το ποδήλατο, το ότι εκατομμύρια τουρίστες έρχονται για μιάμιση μέρα, κάνουν μια βόλτα στην Πλάκα και εξαφανίζονται. Το τέταρτο είναι η έλλειψη ταυτότητας του Δήμου, η αδιαφάνεια, οι αποφάσεις και ο σχεδιασμός χωρίς την συμμετοχή των ίδιων των πολιτών.

6. Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το οικονομικό τοπίο με τις περικοπές και τα μνημόνια πιστεύετε ότι αν εκλεγείτε δήμαρχος θα έχετε τα περιθώριο να προβείτε σε δομικές αλλαγές και παρεμβάσεις ή θα έχετε δεμένα χέρια;

Αν δεν το πίστευα, τόσο εγώ όσο και ένας ολόκληρος κόσμος που ενεργοποιείται στην «Ανοιχτή Πόλη», δεν θα είχε νόημα η συμμετοχή μας στις εκλογές. Η λογική των μονόδρομων, των αδιέξοδων, των αναπόδραστων μας έχει οδηγήσει εδώ, που φτάσαμε σήμερα. Η λογική, ότι δεν είναι τίποτα στο χέρι μας και δεν υπάρχει εναλλακτική, είναι το δόγμα που μας έχει επιβληθεί, σε όλα τα πεδία από το 2010. Πολλές από τις παρεμβάσεις, που θα έκαναν τη λειτουργία του δήμου δημοκρατική και αποτελεσματική, δεν χρειάζονται καθόλου χρήματα. Ούτε θέλει χρήματα να κινητοποιήσεις το δημιουργικό κομμάτι αυτής της πόλης για να προτείνει μια σειρά λύσεων. Υπάρχει η δυνατότητα αναδιανομής των δαπανών και μιας λογικής αύξησης των εσόδων με άλλες προτεραιότητες. Και υπάρχει πάντα ο ανοιχτός δρόμος της διεκδίκησης. Σας βεβαιώνω ότι το πρόγραμμά μας έχει φτιαχτεί με το χειρότερο οικονομικό σενάριο, παρ’ όλο που η προοπτική μιας μεγάλης πολιτικής αλλαγής, μπορεί να οδηγήσει σε ήττα την πολιτική της λιτότητας και να δημιουργήσει νέους αναπτυξιακούς όρους.

7. Σας ενοχλεί που κάποιοι πήγαν να συνδέσουν ως πολιτική φυσιογνωμία με τον Αλέξη Τσίπρα; Είπαν δηλαδή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατεβάζει στην Αθήνα ένα νέο Τσίπρα.

Εγώ δεν είμαι νέος Τσίπρας. Ούτε η Δούρου είναι νέος Τσίπρας. Είμαστε όλοι εκπρόσωποι μιας ολόκληρης γενιάς που ενεργοποιείται και στρατεύεται πολιτικά στην Αριστερά. Στην Αριστερά δεν χρησιμοποιούμε τη μέθοδο της κλωνοποίησης. Μέσα από συλλογικές διαδικασίες, συζητάμε και καταλήγουμε σε αποφάσεις και για πρόσωπα με βάση τις ανάγκες και τις απαιτήσεις. Άλλωστε η ηλικία δεν μπορεί από μόνη της να σώσει το πολιτικό παιχνίδι. Χρειάζεται να έχεις θέσεις, σχέδιο δράσης και επικοινωνία με τον κόσμο. Να έχεις σωστές απαντήσεις και να δίνεις διεξόδους και προοπτική, απέναντι στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι.

8. Τι ακούτε από τον κόσμο στις επαφές σας με τη βάση; Ποια είναι η άποψή του για το πολιτικό προσωπικό της χώρας; Ένας νέος άνθρωπος όπως εσείς πως μπορεί να αντιπαρέλθει και να ανατρέψει την άποψη του κόσμου για τη διαφθορά και τη σαπίλα στο πολιτικό σύστημα;

Ο κόσμος βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση. Και τον έφεραν στο σημείο αυτό, τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας που τόσα χρόνια είχαν τρόπο να αποσπούν την ψήφο του. Σήμερα κουνάνε στους ανθρώπους το δάχτυλο και τους λένε: εσείς οι ίδιοι φταίτε που βρισκόμαστε σε αυτό σημείο. Επομένως μην γκρινιάζετε που τα χρήματα δεν σας φτάνουν, που οι γονείς σας δεν έχουν λεφτά για φάρμακα, που τα παιδιά σας δεν βρίσκουν δουλειά και σηκώνονται και φεύγουν. Αυτό είναι εξοργιστικό. Ακόμα πιο εξοργιστική είναι η χειραγώγηση που έγινε με το Μνημόνιο, το οποίο θα τελείωνε υποτίθεται σε έναν με ενάμιση χρόνο. Είναι λογικό λοιπόν να υπάρχει θυμός στην κοινωνία. Αυτό που θέλουμε εμείς, είναι μαζί με τον θυμό να υπάρξει αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση. Η κοινωνία έχει τρόπους να αντιστέκεται. Ακόμα και η αλληλεγγύη για τον δίπλα που υποφέρει, μορφή αντίστασης είναι. Θέλουμε ο κόσμος να προχωρήσει πέρα από την απάθεια, την απαισιοδοξία και την παραίτηση. Και να συνειδητοποιήσει ότι όλοι μαζί μπορούμε πολύ περισσότερα από ότι ο καθένας μόνος του. Αν λοιπόν θέλουμε να τιμωρήσουμε το παλιό κατεστημένο εξουσίας οφείλουμε να αναζητήσουμε μια καινούρια προοπτική. Και αυτή η προοπτική είναι η πρόταση της Αριστεράς. Είναι η ώρα η πρόταση αυτή να δοκιμαστεί.

9. Αν εκλεγείτε δήμαρχος και χρειαστεί να έρθετε σε σύγκρουση με τις αρχές του κόμματος σας για να υπερασπιστείτε τα συμφέροντα του δήμου σας είστε έτοιμος να το κάνετε;

Με τις αρχές ποτέ και σε καμία περίπτωση. Σίγουρα όμως δεν θα διστάσουμε να συγκρουστούμε με την κυβέρνηση, ακόμα και αν αυτή η κυβέρνηση είναι μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Ζητάμε την εμπιστοσύνη των πολιτών για να υποστηρίξουμε τις δικές τους ανάγκες και την κοινωνική συνοχή στην πόλη. Δεν θα παραιτηθούμε, προκειμένου να προσφέρουμε πολιτική κάλυψη σε οποιαδήποτε κυβέρνηση, ακόμα και αν είναι κυβέρνηση της Αριστεράς. Το λέω, γιατί ο κ. Καμίνης αυτό έκανε. Όποτε του ζητήθηκε, παρενέβη για να κάνει πλάτες στους υπουργούς του Μνημονίου, ξεχνώντας ότι η Αθήνα τον ψήφισε για να είναι εκπρόσωπος των Αθηναίων απέναντι στην εξουσία. Όχι για να εκπροσωπεί την εξουσία απέναντι στους Αθηναίους.

10. Τελικά το διακύβευμα σε αυτές τις εκλογές ποιο είναι; Το μνημόνιο – αντιμνημόνιο ή κάτι άλλο;

Είναι παράλογο να πιστεύει κανείς ότι με την κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία ο κόσμος θα πάει στις κάλπες ανεπηρέαστος από το Μνημόνιο. Αυτό ελπίζουν οι αντίπαλοί μας, αλλά είναι έξω από κάθε λογική. Ωστόσο, για εμάς το ζήτημα δεν είναι να γίνουν οι εκλογές δημοψήφισμα. Θέλουμε κάτι περισσότερο. Θέλουμε συνειδητή και ώριμη ψήφο, για να γίνει ο Δήμος σύμμαχος των πολιτών. Για να μπορέσουμε όλοι μαζί να αλλάξουμε αυτή την πόλη, να φέρουμε ξανά στο προσκήνιο τις ανάγκες των ανθρώπων, τις αξίες της αλληλεγγύης, της ποιότητας ζωής, της δημοκρατίας. Να αλλάξουμε αυτή την πόλη, και μέσα από αυτό να αλλάξουμε τη ζωή μας.