Η 6^η κοινότητα έχει υποστεί σταδιακή υποβάθμιση την τελευταία 25ετία. Είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του πλανήτη με άναρχη δόμηση, κατά περιπτώσεις και αυθαίρετη, με ελάχιστο πράσινο ανά κάτοικο, έλλειψη και μη αξιοποίηση δημόσιων χώρων. Είναι επίσης μια περιοχή της εσωτερικής μετανάστευσης (γειτονιές με Ναξιώτες, Ηπειρώτες κλπ). Ειδικά μετά τον ερχομό της κρίσης – περισσότερο στην κάτω από την Πατησίων περιοχή – παρουσιάστηκαν στο μέγιστο βαθμό τα προβλήματα της φτώχειας, της εγκατάλειψης, της εγκληματικότητας, της ξενοφοβίας και, κατά συνέπεια, της οργανωμένης ανάπτυξης και δράσης του φασισμού, φαινόμενο δυστυχώς που εμφανίζεται και στα σχολεία. Η ευθύνη για την υποβάθμιση βαραίνει ολοκληρωτικά τις κυβερνήσεις και τις δημοτικές αρχές που, ενώ η περιοχή άρχισε από χρόνια να μετατρέπεται σε πολυπολιτισμική με την έλευση των πρώτων αλλοδαπών μεταναστών/προσφύγων, δεν δημιούργησαν τις απαραίτητες κοινωνικές δομές, για να γεννηθούν οι βάσεις της κατανόησης, της αλληλεγγύης και της ώσμωσης μεταξύ Ελλήνων και αλλοδαπών πολιτών. Αντίθετα, με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, ιδιαίτερα η κάτω περιοχή οδηγείται με ραγδαίο ρυθμό στη γκετοποίηση. 

Εμείς οραματιζόμαστε μια πόλη φιλική προς όλους τους πολίτες και μπορούν να μπουν τα θεμέλια για την ανάπτυξή της με μικρές, οικονομικές παρεμβάσεις και όχι με φαραωνικά έργα. Θέλουμε έναν δήμο που θα συνομιλεί με τον πολίτη, όπου ο πολίτης θα θεωρεί την κοινότητά του φίλη και όχι ένα κέντρο που θα εκδίδει αποφάσεις χωρίς καμιά διαβούλευση μαζί του. Και θέλουμε κάθε κοινότητα να είναι κέντρο αποφάσεων, ένας μικρός δήμος, και όχι αποψιλωμένη από αρμοδιότητες, όπως συμβαίνει με τον υδροκεφαλισμό του Καλλικράτη.

Η Ανοιχτή Πόλη προτείνει:

Πράσινο – Κοινόχρηστοι χώροι

Με την κλιματική αλλαγή και την αύξηση των θερμοκρασιών, το πράσινο είναι ασπίδα προστασίας για τον πολίτη. Με την πυκνή δόμηση, επιβάλλεται να έχουν όλοι οι δρόμοι δενδροστοιχίες με δέντρα που χαρακτηρίζουν την αττική γη, όπως οι νεραντζιές ή οι ακακίες, και όχι υδροβόρα όπως οι λεύκες, ιδιαίτερα στην κάτω από την Πατησίων περιοχή που επικρατεί το μπετόν. Οι πλατείες που ήταν τόποι συνάντησης των πολιτών, μπορούν να ξαναζωνταντέψουν αν καθαρίζονται τακτικά, αν υπάρχει παιδική χαρά σε κάθε μία, αν υπάρχει ελεύθερος χώρος, παγκάκια κάτω από δέντρα και όχι χώροι μόνο για τραπεζοκαθίσματα. Ενδεικτικά:

• Αναμόρφωση της πλατείας Αγ.Παντελεήμονα και της παιδικής χαράς, που θα είναι και σύμβολο αλληλεγγύης και συμβίωσης μεταξύ των κατοίκων απέναντι στο ρατσισμό και το φασισμό.
• Άμεσα συντήρηση των σιντριβανιών που έχουν οι πλατείες – και σήμερα πολλά είναι βρόμικα και βουλωμένα, όπως αυτό της πλ. Αμερικής. Τα σιντριβάνια ομορφαίνουν την πόλη και είναι πηγή δροσιάς για τους ζεστούς μήνες.
• Αντί να καταδιώκουμε τους πολίτες, θα επιδιώξουμε την άρση της διαδικασίας επιβολής αποζημιώσεων που η παρούσα δημοτική αρχή επιδικάζει σε πολυκατοικίες λόγω γειτνίασης με τα παρκάκια, όπως μεταξύ των οδών Άλτεως- Αμφιτρίτης και Αμφιτρίτης-Αετών-Πυθίας-Κρίσης στην Άνω Κυψέλη.
• Η 6^η  υστερεί σε πεζοδρομήσεις και δρόμους ήπιας κυκλοφορίας. Προτείνουμε επιλεγμένες πεζοδρομήσεις σε συνδυασμό με πράσινο, αλλά βάσει σχεδίου σε ολόκληρη την κοινότητα και όχι αποσπασματικά, όπως γίνεται ως τώρα.
• Είναι απαράδεκτο να υπάρχουν σχολεία χωρίς ίχνος πράσινου στα προαύλιά τους. Ενδεικτικά: 8ο γυμνάσιο-λύκειο, 39ο γυμνάσιο, 72ο γυμνάσιο-λύκειο.

Πολιτισμός

Ο πολιτισμός ενώνει τον άνθρωπο και όχι μόνο μέσα στα σχολεία. Προτείνουμε να διοργανώνεται στο θέατρο του Αττικού Άλσους ένα πολιτιστικό φεστιβάλ από τον Ιούνιο ως το Σεπτέμβριο αποκλειστικά από το Δήμο, με θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, με υποστήριξη στους νέους καλλιτέχνες – τομέας που δοκιμάζεται πολύ σκληρά από την ανεργία – με φτηνό εισιτήριο και δωρεάν είσοδο για τους άνεργους.

Ο καλοκαιρινός κινηματογράφος «Στέλλα», που αποτελεί ιδιοκτησία του δήμου (ένας από τους ελάχιστους καλοκαιρινούς που έχουν απομείνει σε λειτουργία στην 6η), πρέπει να λειτουργεί κάθε καλοκαίρι και όλο το καλοκαίρι. Αντί για ανάθεση, μπορεί να λειτουργεί από τον ίδιο το Δήμο. Μπορεί τον ένα μήνα (Αύγουστος) να λειτουργεί με παιδικές ταινίες (την πρώτη προβολή) με δωρεάν εισιτήριο για τα παιδιά και μειωμένο για τους συνοδούς.

Παιδεία – Αθλητισμός – Σχολικά Κτίρια

Η πρότασή μας είναι να μετατραπούν τα σχολεία σε κέντρο της γειτονιάς. Η  περιοχή μας  παράλληλα με την φτώχεια των κατοίκων της, στερείται και  δημόσιων χώρων άθλησης και πολιτισμού (εκτός από τα 2 πολιτιστικά κέντρα του ΟΠΑΝΔΑ και τα δύο στις άνω/νέα Κυψέλη), κι  αυτό αποτελεί  ένα λόγο παραπάνω για  να συντελέσουμε  να δημιουργηθούν 3 τουλάχιστον σχολεία για να λειτουργήσουν πιλοτικά , ως σχολεία-κέντρα της γειτονιάς, σχολεία ανοιχτά στην κοινωνία. Ενδεικτικά αναφέρουμε: το 53^ο  Δημοτικό σχολείο (εξαιρετικό διατηρητέο κτίριο), το 8^ο Γυμνάσιο-Λύκειο και τα σχολεία της Βελβενδού. Είναι φανερό ότι απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ύπαρξη φυλάκων για να είναι υπεύθυνοι για την ασφαλή λειτουργία του σχολείου και εκτός των ωρών διδασκαλίας.

Κοινωνική πολιτική

Ζούμε σε ανθρωπιστική κρίση που, δυστυχώς, προβλέπουμε ότι θα μεγαλώσει. Υποστηρίζουμε όλες τις δομές αλληλεγγύης και σεβόμαστε την αυτονομία τους. Στην 6η, τέτοια δομή είναι το «Μυρμήγκι» που, εκτός από τρόφιμα, συγκεντρώνει φάρμακα που διοχετεύει σε κοινωνικά φαρμακεία/ιατρεία, στεγάζει εθελοντές καθηγητές για μαθήματα και διοργανώνει στην πλ. Κυψέλης την εκδήλωση αλληλεγγύης Χωρίς Μεσάζοντες. Ωστόσο, ο ίδιος ο Δήμος πρέπει να δημιουργήσει πολλά μυρμήγκια για όλη την Αθήνα και όχι για την 6η κοινότητα μόνο, είτε δημοτικά είτε με την πλήρη στήριξη των υπαρχουσών δομών αλληλεγγύης.

Η κοινωνική πολιτική του δήμου είναι σχεδόν απούσα. Με το κλείσιμο των νοσοκομείων και χωρίς δημοτικά ιατρεία για πρωτοβάθμια περίθαλψη, οι πολίτες έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Παρά το γεγονός ότι οι θέσεις μας για την πρωτοβάθμια αναφέρονται σε πολυδύναμα κέντρα, αυτή τη στιγμή που δεν λειτουργεί κανένα δημοτικό ιατρείο (προεκλογική εξαγγελία κ. Καμίνη για προσωρινή εγκατάσταση στο σπίτι της Λ. Καραγιάννη στον ομώνυμο δρόμο αρ. 3 που άρχισε, εν μέρει, να λειτουργεί), προτείνουμε τη λειτουργία 3 δημοτικών ιατρείων στην περιοχή (άνω-μέση-κάτω), με δικαίωμα συνταγογράφησης, είτε σε κτίρια του δήμου, είτε σε μονοκατοικίες με χαμηλό ενοίκιο. Ανεύρεση ιατρικού εξοπλισμού από τα ήδη κλειστά δημοτικά ιατρεία και νοσοκομεία. Στα πλαίσια της πρόληψης, προτείνουμε κινητές μονάδες για τις απλές εξετάσεις.

Για την αντιμετώπιση της φτώχειας στα σχολεία, χρειάζονται:

• συσσίτια
• υπηρεσίες Υγείας στο σχολείο.
• ψυχολογική στήριξη (για παιδιά και οικογένειες) και ίσες ευκαιρίες
• ενισχυτική διδασκαλία
• βιβλιοθήκες με εύκολο τρόπο λειτουργίας για τα παιδιά
• ενίσχυση του αθλητισμού
• πολιτιστικές εκδηλώσεις (θέατρο, μουσική, xoρός).

Επίσης, προτείνουμε τη δημιουργία ενός, αρχικά, πολυδύναμου χώρου σε δημόσιο κτίριο της περιοχής ως τόπο συνάντησης και συνεύρεσης όλων των κατοίκων. Μπορεί να συστεγάζει κέντρο νεότητας, παιδότοπο και λέσχη φιλίας για ηλικιωμένους. Ειδικά στην 6η των 150.000 κατοίκων η ύπαρξη μόνο 3 λεσχών φιλίας δείχνει και πάλι την αδιαφορία της δημοτικής αρχής για τους ηλικιωμένους.

Συγκοινωνία – Κυκλοφοριακές Ρυθμίσεις

Είναι απαράδεκτο να μην έχουν πρόσβαση σε κανένα ΜΜΜ κάτοικοι της περιοχής της Άνω Κυψέλης. Χρειάζεται επέκταση της γραμμής 035 προς το παρκάκι που περιβάλλεται από τις οδούς Βαρδουσίων-Ορίων-Αστέρων.

Δημοκρατία – Συμμετοχή – Αρμοδιότητες κοινοτήτων

Στην κατεύθυνση της αποκέντρωσης εντός του δήμου, πρέπει να αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας του συμβουλίου της δημοτικής κοινότητας. Με διαδικασίες συμμετοχής των πολιτών. Και παράλληλα με εκχώρηση στα συμβούλια ουσιαστικών αρμοδιοτήτων ελέγχου και συναπόφασης.

Παράλληλα έχουμε επεξεργαστεί ένα σχέδιο για την προώθηση του συμμετοχικού προϋπολογισμού της γειτονιάς. Με επτά πιλοτικές εφαρμογές που αφορούν έργα και δράσεις, με αυτεπιστασία του δήμου ή σε συνεργασία με συνεταιρισμούς. Και με φορέα επεξεργασίας τις τοπικές συνελεύσεις.

Επίσης είμαστε έτοιμοι για το πρώτο συμμετοχικό πείραμα στην πόλη. Την ανοιχτή διαβούλευση με τους  πολίτες για το επόμενο πενταετές επιχειρησιακό πλάνο στο Δήμο, μέσα από ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές.

Τέλος, υποστηρίζουμε την υποχρεωτική συζήτηση στο κοινοτικό συμβούλιο οποιουδήποτε αιτήματος υπογράφεται από 200 κατοίκους, και δεν αντιβαίνει φυσικά στο σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων.