Φίλες και Φίλοι

Μπαίνουμε στην τελική ευθεία της μάχης. Της μάχης που θα φέρει την μεγάλη αλλαγή στην Αθήνα.

Τα μηνύματα που παίρνουμε από την καθημερινή επαφή με τον κόσμο, μας γεμίζουν δύναμη και αισιοδοξία.

Είμαστε γερά και δυνατά μέσα στο παιχνίδι. Και μέρα με τη μέρα δυναμώνουμε όλο και περισσότερο. Η μεγάλη ανατροπή στην Αθήνα είναι στο χέρι μας.

Και όσο η ώρα πλησιάζει, τόσο οι αντίπαλοί μας, οι κυβερνητικοί υποψήφιοι αλλάζουν το προφίλ τους.

Μέχρι την επόμενη Κυριακή, και ο κ. Καμίνης και ο κ. Κακλαμάνης θα είναι φουλ αντιμνημονιακοί. Θα τοποθετούν τον εαυτό τους στο πλευρό του λαού της Αθήνας. Και θα εξαπολύουν κατάρες ενάντια στην κυβέρνηση των μνημονίων που βούλιαξε τον τόπο.

Διότι το υπαγορεύει η πολιτική τους επιβίωση. Τουλάχιστον όσο κρατάει η προεκλογική περίοδος. Αμέσως μετά θα το ξεχάσουν, και θα ξαναγίνουν όπως πριν.

Εδώ και αρκετές ημέρες η Ανοιχτή Πόλη σηκώνει το θέμα της ιδιωτικοποίησης του νερού. Που θα προκαλέσει το επόμενο κύμα ανθρωπιστικής κρίσης στην πόλη. Αποκλείοντας ευρύτατα στρώματα από την πρόσβαση σε ένα πολύτιμο δημόσιο αγαθό.

Ο κ. Καμίνης έσπευσε να μας απαντήσει ότι «ο δημόσιος χαρακτήρας του νερού είναι αδιαπραγμάτευτος». Και τι σημαίνει αυτό; Το ερώτημα είναι τι σκοπεύει να κάνει ο κ. Καμίνης για να αποτρέψει την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ ΑΕ, την οποία προωθούν η κυβέρνηση και η τρόικα. Αλλά σε αυτό γνωρίζουμε πως είναι πολύ δύσκολο να πάρουμε απάντηση. Η προηγούμενη δημοτική αρχή απέδειξε σε όλη την θητεία, ότι είναι πολιτικά δεσμευμένη από την κυβέρνηση. Και ο κ. Καμίνης στα κρίσιμα για την πόλη ζητήματα δηλώνει «αναρμόδιος».

Και ο κ. Σπηλιωτόπουλος δηλώνει τώρα αντίθετος με την ιδιωτικοποίηση. Η οποία προκύπτει από τα Μνημόνια και τους νόμους που έχει ψηφίσει την Βουλή. Δεν κατάφερε να πείσει ούτε τους ίδιους του τους υποψηφίους, αφού ένας εξ αυτών παραιτήθηκε, διαμαρτυρόμενος για την στάση του κ. Σπηλιωτόπουλου πάνω στο θέμα. Κάτι θα ξέρει.

Φέρνουμε αυτό το παράδειγμα γιατί οι πολίτες της Αθήνας πρέπει να καταλάβουν. Αυτό που θα επιλέξουν να ψηφίσουν, δεν είναι αυτό που βλέπουν σήμερα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Είναι αυτό που θα δουν μεθαύριο, όταν ο δήμαρχος δεν χρειάζεται πλέον την ψήφο τους. Και δεν πρέπει να υπάρχει καμία αυταπάτη πάνω σε αυτό. Τόσο ο κ. Καμίνης όσο και ο κ. Σπηλιωτόπουλος θα επιλέξουν την ομαλή συμπόρευση με την κυβέρνηση των μνημονίων. Δηλαδή την πολιτική που μπορεί να είναι ωφέλιμη για τους ίδιους και την πολιτική τους σταδιοδρομία, αλλά αφήνει την πόλη ανοχύρωτη απέναντι στην κρίση.

Ας μην περιμένει λοιπόν αύριο η Αθήνα κάτι περισσότερο από αυτούς. Ας μην περιμένει να φωνάξουν πραγματικά για τα προβλήματα της πόλης και των κατοίκων της. Ας μην περιμένει να κάνουν οτιδήποτε θα μπορούσε να προκαλέσει έστω και το ελάχιστο πολιτικό πρόβλημα στην καταρρέουσα κυβέρνηση. Ας μην περιμένει να αντιδράσει ο Δήμος στους πλειστηριασμούς, και να στηρίξει τα νοικοκυριά που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους. Ας μην περιμένει να αντιδράσουν σε νέες απολύσεις χιλιάδων ανθρώπων, και στην ολοκληρωτική συρρίκνωση των υπηρεσιών του Δήμου. Ας μην περιμένει να υπερασπιστούν την πόλη από τα συμφέροντα που θέλουν να βάλουν χέρι στους ελεύθερους χώρους, στα σκουπίδια, στα πάντα όλα. Τα σχέδια που καταστρέφουν την πόλη θα περάσουν χωρίς να κουνηθεί φύλλο.

Ο κ. Καμίνης άφησε ήδη να αποκαλυφθεί η κρυφή του ατζέντα. Την κατέθεσε στην έκθεση αξιολόγησης των δομών του Δήμου, την οποία υπέβαλλε στο υπουργείο Εσωτερικών. Είναι η αύξηση των δημοτικών τελών για τα καταστήματα. Η επιβολή τέλους καθαριότητας και φωτισμού στα κλειστά διαμερίσματα. Η τιτλοποίηση των χρεών προς τον δήμο, ώστε να εμπλακούν ιδιωτικές εισπρακτικές εταιρίες και να κυνηγάνε αυτούς που χρωστάνε στον Δήμο.

Κατά τ’ άλλα, του περισσεύει η κοινωνική ευαισθησία. Τόσο που να μοιράζει δύο εβδομάδες πριν τις εκλογές επιδόματα ένδειας, με χρήματα που ο Δήμος έχει εκταμιεύσει από τον προηγούμενο Δεκέμβριο. Τόση κοινωνική ευαισθησία, που φουσκώνει δημιουργικά την φιλανθρωπική δράση των χορηγών του, ισχυριζόμενος ότι ο δήμος συντηρεί 20.000 ανθρώπους, αντί να βγει θαρραλέα και να περιγράψει τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες της πόλης. Μιας πόλης στην οποία χιλιάδες άνθρωποι ζουν ανασφάλιστοι. Χιλιάδες σπίτια δεν έχουν ρεύμα. Ολοένα και περισσότεροι απελπισμένοι καταφεύγουν στα σκουπίδια για να βρουν κάτι να φάνε. Και χιλιάδες άνθρωποι στήνονται στην ουρά με τις ώρες για να πάρουν ένα μαρούλι δωρεάν.

Με τον κ. Σπηλιωτόπουλο δεν θα ασχοληθούμε. Ο ακροδεξιός λαϊκιστικός κατήφορος που έχει πάρει τον αποξενώνει από την Αθήνα με την μεγάλη προοδευτική παράδοση. Μπορεί να έχει επιλέξει να συγκυβερνήσει την Αθήνα της κρίσης με τον κ. Πλεύρη. Αλλά οι πολίτες της Αθήνας δεν πρόκειται να του δώσουν αυτή τη δυνατότητα.

Ας το πάρουν απόφαση. Η Αθήνα δεν θα ακολουθήσει τους κυβερνητικούς υποψήφιους, τον κ. Καμίνη και τον κ. Σπηλιωτόπουλο . Και δεν θα δώσει την χαρά στον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο να πανηγυρίσουν το βράδυ των εκλογών. Όπως πανηγύρισε στις προηγούμενες ο Γιώργος Παπανδρέου στο πλευρό του κ. Καμίνη.

Δεν θα πούμε τίποτα για το πολιτικό περιεχόμενο των εκλογών. Ο κ. Βενιζέλος δηλώνει συνεχώς από προχθές, ότι αν διαψευστούν οι πολιτικές του ελπίδες, η σταθερότητα της κυβέρνησης των Μνημονίων απειλείται σοβαρά.

Και ο κ. Καμίνης είναι μια από τις σοβαρότερες πολιτικές ελπίδες που έχουν απομείνει στον κ. Βενιζέλο.

Φίλες και Φίλοι

Είμαστε ίσως σε μια από τις πιο δύσκολες περιοχές την Αθήνας. Η Κυψέλη, που κάποιοι τη θεωρούν την πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του κόσμου, έγινε τις τελευταίες δεκαετίες συνώνυμο της άναρχης δόμησης, και της τσιμεντοποίησης. Και φυσικά, μια από τις πρώτες περιοχές στην οποία εκδηλώνονται τα κοινωνικά προβλήματα στην πόλη.

Εδώ λοιπόν είναι τοποθετημένος ο πήχης. Η μάχη για φιλική ανθρώπινη πόλη, ξεκινάει από εδώ.

Είναι μια μάχη για το πράσινο και την ποιότητα ζωής. Για καθαρούς ελεύθερους χώρους προσβάσιμους στους πολίτες. Για παιδικές χαρές που θα ενώνουν τα παιδιά και τους γονείς τους. Και δεν θα γίνονται, με την ανοχή του Δήμου σύμβολα διχασμού, ρατσισμού και ξενοφοβίας.

Είναι μια μάχη για το δικαίωμα στην πόλη. Για τον πεζό. Το ποδήλατο. Και πρώτα από όλα για τους ανθρώπους με αναπηρία. Για αξιοπρεπείς δημόσιες συγκοινωνίες. Για πεζοδρομήσεις και μικρές τοπικές αναπλάσεις, εκεί που πραγματικά βρίσκονται οι ανάγκες. Και όχι μόνο στην βιτρίνα της πόλης, εκεί που οι Δήμαρχοι χτίζουν την δημόσια εικόνα τους.

Είναι μια μάχη για τα σχολεία. Να τα κάνουμε αξιοπρεπή και ασφαλή. Και να τα ανοίξουμε στην κοινωνία, σε οργανωμένες εξωσχολικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες.

Είναι μια μάχη για τον πολιτισμό. Για την απελευθέρωση του τεράστιου πολιτιστικού δυναμικού που κρύβουν μέσα τους οι γειτονιές της Αθήνας. Για την δυνατότητα της νεανικής καλλιτεχνικής πρωτοβουλίας να έρθει σε επαφή με τον κόσμο, να ζωντανέψει τις πλατείες, να στείλει μήνυμα αλληλεγγύης ενάντια στον ρατσισμό, την ξενοφοβία και τον εκφασισμό.

Είναι μια μάχη για την αλληλεγγύη και την αξιοπρέπεια. Η περιοχή της Κυψέλης έχει αναδείξει εξαιρετική δραστηριότητα στον τομέα αυτόν, με ιδιαίτερα αξιόλογο έργο.  Συγκεντρώνει τρόφιμα. Συγκεντρώνει φάρμακα που διοχετεύει σε κοινωνικά φαρμακεία και ιατρεία. Στεγάζει εθελοντές καθηγητές. Διοργανώνει αγορές χωρίς μεσάζοντες. Σε μια περιοχή που η κοινωνική πολιτική του δήμου είναι σχεδόν απούσα.

Ο Δήμος μπορεί, με τη δική του ενεργοποίηση, να ενισχύει το έργο της αλληλεγγύης στην περιοχή. Σε μια περίοδο που τα νοσοκομεία κλείνουν και χιλιάδες άνθρωποι δεν έχουν ασφαλιστική κάλυψη, πρώτη μας δουλειά είναι να βγάλουμε τα δημοτικά ιατρεία από την υποβάθμιση και την υπολειτουργία. Και να ανοίξουμε περισσότερα, είτε σε κτίρια του δήμου, είτε σε μονοκατοικίες με χαμηλό ενοίκιο, για να ανταποκριθούμε στην ανάγκη των κατοίκων για πρόσβαση σε πρωτοβάθμιες φροντίδες υγείας.

Ακόμα περισσότερο, μας απασχολεί η αντιμετώπιση στης φτώχειας μέσα στο σχολείο. Να δώσουμε στα παιδιά μέσα από το σχολείο αυτά που η κρίση τους στερεί. Την πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Την ενισχυτική διδασκαλία. Την δυνατότητα να διαβάζουν βιβλία. Την πρόσβαση σε αθλητικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες.

Και ακόμα, μας απασχολεί το αίτημα για περισσότερες λέσχες φιλίας. Το συναντάμε παντού στις γειτονιές. Πολύ περισσότερο στην 6η δημοτική κοινότητα, που υπάρχουν τρεις λέσχες για 150.000 κατοίκους. Είναι ένα στοίχημα αξιοπρέπειας, να δώσουμε κοινωνική διέξοδο στους ηλικιωμένους, σε μια εποχή που η κρίση, η ανασφάλεια, η οικονομική αδυναμία και η στενοχώρια επιτίθεται στις ζωές τους.

Φίλες και Φίλοι

Οι προγραμματικές μας δεσμεύσεις δεν είναι φαραωνικά έργα. Ούτε απαιτούν κάποιον πακτωλό χρημάτων που δεν υπάρχει.

Αυτό που χρειάζεται για να υλοποιηθούν είναι τρία πράγματα: πρώτον, μια δημοτική αρχή που να ιεραρχεί τις ανθρώπινες ανάγκες πάνω από τα κέρδη των λίγων. Δεύτερον, η πολιτική βούληση για συγκρούσεις με οργανωμένα συμφέροντα κάθε τύπου, προς όφελος της πόλης. Και τρίτον, η ίδια η αποφασιστικότητα και συμμετοχή των πολιτών.

Η Ανοιχτή Πόλη δεν είναι χθεσινή στα δημοτικά πράγματα. Είναι εδώ και πολλά χρόνια παρούσα, τόσο στον δήμο, όσο και στα κινήματα πόλης, απέναντι στα μεγάλα και τα μικρά προβλήματα. Βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των κινημάτων αλληλεγγύης και πρωτοστατεί στην μάχη κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στις γειτονιές. Σε αντίθεση με τους αντιπάλους μας, έχουμε ολοκληρωμένο πρόγραμμα. Και είμαστε πραγματικά υπερήφανοι για τους ανθρώπους της αυτοδιοίκησης, της επιστήμης και του πολιτισμού που στελεχώνουν το ψηφοδέλτιό μας.

Τώρα είμαστε έτοιμοι να δοκιμαστούμε στην διοίκηση του Δήμου. Και καλούμε τους Αθηναίους και τις Αθηναίες να συσπειρωθούν γύρω από το πρόγραμμά μας. Γύρω από το πρόγραμμα που θα κάνει την Αθήνα πόλη της αλληλεγγύης, της συμμετοχής και της δημοκρατίας.

Ας αγωνιστούμε για την μεγάλη ανατροπή. Είναι στο χέρι μας.

Πάμε γερά.

Ούτε μια μέρα χαμένη. Αλλάζουμε την Αθήνα τώρα!