Η άγρια δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, στις 21 Σεπτεμβρίου 2018, στο φως της μέρας και στο κέντρο της πόλης, φανέρωσε σε όλους μας το αποκρουστικό πρόσωπο του τέρατος: μια κοινωνία ταλαιπωρημένη από τα χρόνια της κρίσης, με μια μερίδα της ευάλωτη στο μίσος, στο ρατσισμό και στον εκφασισμό. Ο τραγικός θάνατος του Ζακ Κωστόπουλου σημάδεψε την πόλη. Χρέος μας είναι να μετατρέψουμε αυτήν τη βαθιά ουλή σε δύναμη προόδου, συνεχίζοντας τον αγώνα για περισσότερη ελευθερία, περισσότερα δικαιώματα, περισσότερη δημοκρατία, περισσότερη αλληλεγγύη, περισσότερη ζωή. Η πρόταση της Ανοιχτής Πόλης για μετονομασία της οδού Γλάδστωνος σε οδό «Ζακ Κωστόπουλου» θέλει να σηματοδοτήσει αυτήν την προοπτική μιας πόλης που μας χωρά όλες και όλους, όπου όλες και όλοι μπορούμε να εκφραστούμε και να δημιουργήσουμε ελεύθερα, αφήνοντας πίσω το ζόφο του φασισμού, του ρατσισμού και της ομοφοβίας.

Ο ακτιβιστής Ζακ Κωστόπουλος δεν φοβήθηκε. Με τη ζωή του υποστήριξε έμπρακτα το αίτημα για ελευθερία, έξω από στερεότυπα και διακρίσεις που εγκαθιστούν ανισότητες και αποκλεισμούς. Μετά τη δολοφονία του, ο Ζακ φονεύθηκε ξανά, από την προσπάθεια κάποιων να θολώσουν ευθύνες, ενοχοποιώντας το θύμα. Σε πείσμα όλων αυτών όμως, η απουσία του Ζακ, 7 χρόνια μετά, συνεχίζει να είναι μια ισχυρή παρουσία της διεκδίκησης όλων μας να ζούμε με αξιοπρέπεια.

Σήμερα, ο φασιστικός λόγος διεισδύει μεθοδικά στις κυρίαρχες πολιτικές. Οι ανισότητες διευρύνονται και εμπεδώνονται, ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα κρίνονται «υπερβολικά» και αμφισβητούνται, πρόσφυγες και μετανάστες που ζητούν μια καλύτερη τύχη στη χώρα μας αντιμετωπίζονται από τις αρχές ως εγκληματίες. Ο ανθρωπισμός μας απειλείται από την αναβάθμιση της βίας διεθνώς, με μια γενοκτονία να διαπράττεται στη γειτονιά μας, την ώρα που η κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα.

Δες και εδώ.