Συνέντευξη στο BHMagazino

1. Γιατί θέλετε να γίνετε (ή να συνεχίσετε να είστε) δήμαρχος σε μια πόλη όπου η κυβέρνηση έχει μεγάλη δικαιοδοσία σχεδόν σε όλα τα ζητήματα;

Θέλουμε να αποδείξουμε πόσα πολλά μπορεί να κάνει ένας δήμαρχος για τους κατοίκους και μαζί με αυτούς. Να νοιώσει όλη η πόλη πως έχει δήμαρχο κάποιον που είναι σύμμαχός της στα καθημερινά προβλήματα, που δεν αφήνει κανέναν μόνο του στην κρίση. Έναν δήμαρχο που αναζητά την συμμετοχή των δημοτών και φτιάχνει μαζί τους μια ζωντανή πόλη με ανθρώπους που ζουν αξιοπρεπώς και όμορφα. Σήμερα η Αθήνα δεν έχει τέτοιο Δήμαρχο. Ουσιαστικά εμείς προτείνουμε ένα ριζικά διαφορετικό μοντέλο σχέσεων μεταξύ της δημοτικής αρχής και των κατοίκων. Οι Αθηναίες και οι Αθηναίοι αξίζουν μια μεγάλη αλλαγή.

Φυσικά δεν παραβλέπουμε ότι στην Ελλάδα, ο ρόλος της αυτοδιοίκησης υποβαθμίζεται συνεχώς και συστηματικά, την ώρα που στην υπόλοιπη Ευρώπη συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ωστόσο, ο Δήμος της Αθήνας διατηρεί έναν ιδιαίτερο συμβολισμό κι έναν σημαντικό θεσμικό ρόλο. Μπορεί να είναι ισχυρός συνομιλητής της κυβέρνησης, να διεκδικεί πόρους και αρμοδιότητες για λογαριασμό όλων των δήμων της χώρας και να φέρνει αποτέλεσμα. Κι ακριβώς αυτός είναι ένας από τους λόγους που διεκδικούμε το Δήμο της Αθήνας. Είναι ένας αγώνας και για τη χαμένη τιμή της τοπικής αυτοδιοίκησης.

2. Στην περίπτωση που ο υποψήφιος της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Κασιδιάρης είναι, στη δεύτερη Κυριακή, «απέναντι» με κάποιον από τους υπόλοιπους υποψηφίους, θα στηρίξετε ανοιχτά τον άλλο υποψήφιο;

Στον δεύτερο γύρο θα είμαστε εμείς, και μάλιστα με δυναμική νίκης, όποιος και αν είναι ο αντίπαλός μας. Το ενδεχόμενο που θέτετε στην ερώτησή σας, δεν υπάρχει. Η Σβάστικα έφυγε από την Αθήνα το 1944. Ο λαός της Αθήνας δεν θα επιτρέψει να ξαναγυρίσει.

3. Ποια είναι η προετοιμασία που πρέπει να κάνετε για να συμβάλλετε στον επανασχεδιασμό της Αθήνας, ώστε να εξαλειφθεί η συχνά άκομψη μεταπολεμική πόλη που διαμορφώθηκε; Είναι στο πρόγραμμά σας μια πρωτοβουλία στο πρότυπο της Rethink Athens;

Έχουμε καταθέσει ήδη το σχέδιό μας για πέντε μεγάλες αναπλάσεις στην Αθήνα. Αφορούν το πάρκο Γουδή, τον Βοτανικό, την περιοχή των Αμπελοκήπων, το κληροδότημα Προμπονά στη Ριζούπολη και την Ακαδημία Πλάτωνος. Αυτές οι πέντε παρεμβάσεις αιχμής συμβαδίζουν με ένα πρόγραμμα μικρών παρεμβάσεων στις γειτονιές της Αθήνας, που προβλέπουν ένα δίκτυο λειτουργικών πεζοδρομήσεων, που θα συνδέουν χώρους της καθημερινότητας των πολιτών (πχ. πλατείες, εκκλησίες, ΚΕΠ, λαϊκές αγορές).

Σε κάθε περίπτωση είμαστε σκεπτικοί με την λογική που συγκεντρώνει τους πόρους αποκλειστικά σε «εμβληματικά» έργα του κέντρου, και αφήνει τις γειτονιές στην τύχη τους. Η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου σίγουρα προσφέρει χώρο σε πεζούς, ποδηλάτες και στο τραμ. Όλα αυτά είναι θετικά. Από την πλευρά μας, όμως, θα παρακολουθούμε το έργο σε όλες του τις φάσεις, ώστε να διασφαλιστεί το μέγιστο κοινωνικό όφελος για τους κατοίκους της πόλης.

4.Ποια είναι η θέση σας για τις ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις στη δημόσια ζωή της πόλης; Πώς θα συνεργαστείτε με ιδιώτες που θέλουν να βοηθήσουν τον Δήμο;

Αυτό που χρειάζεται, είναι να έχει ξεκάθαρο σχέδιο ο Δήμος. Από εκεί και πέρα, δεν διαφωνούμε με την εμπλοκή ιδιωτών. Διαφωνούμε, όμως, με αυτό που συνέβαινε μέχρι τώρα. Να παραιτείται ο Δήμος από τον αστικό σχεδιασμό και να αφήνει το πεδίο εντελώς ανεξέλεγκτο στην δράση ιδιωτικών συμφερόντων.

5. H οδός Πανεπιστημίου θα πεζοδρομηθεί μέχρι το 2016. Πιστεύετε ότι αυτό θα δημιουργήσει προβλήματα στο κυκλοφοριακό της πόλης;

Κάθε ανάπλαση τέτοιου είδους δημιουργεί προβλήματα στο κυκλοφοριακό. Η επιβάρυνση στην Αχαρνών, τη Λιοσίων και στην Πλατεία Καραϊσκάκη πρέπει να αντιμετωπιστεί. Χρειάζεται επομένως σοβαρή μελέτη της κατάστασης που δημιουργείται, αλλά και γενικότερα μέτρα, όπως η ενίσχυση των αστικών συγκοινωνιών.

6. Ποια στοιχεία από ποιες πρωτεύουσες του εξωτερικού θα «κλέβατε» για να τα προσαρμόσετε στην Αθήνα του μέλλοντος;

Ποιότητα ζωής όπως η Κοπεγχάγη, κοινωνικές υπηρεσίες όπως η Βιέννη, ενσωμάτωση του πολιτισμού στη ζωή της πόλης όπως το Βερολίνο, «έξυπνη πόλη» όπως το Άμστερνταμ. Κάθε πόλη, όμως, έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά και απαιτήσεις. Μας ενδιαφέρει η φιλοσοφία για μια πόλη φιλική στους κατοίκους και τους επισκέπτες, με απαιτήσεις στην αισθητική, την περιβαλλοντική προστασία, την ανάδειξη της παράδοσης και την ποιότητα ζωής. Η Αθήνα είναι πολύ πίσω στον τομέα αυτόν.

7. Η πληθυσμιακή σύσταση της Αθήνας αλλάζει διαρκώς λόγω της συνεχούς μετανάστευσης, η οποία προκαλεί κάθε λογής κοινωνικές και οικονομικές παρενέργειες. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνετε ως δήμαρχος;

Συγκεκριμένες περιοχές αφέθηκαν στην εγκατάλειψη και επείγει ένα σχέδιο για την αναβάθμισή τους. Αυτό που χρειάζεται είναι συγκεκριμένα μέτρα που θα εμποδίζουν την περιθωριοποίηση και θα διευκολύνουν την ενσωμάτωση των μεταναστών στην ζωή της πόλης και της γειτονιάς. Αυτή είναι η καλύτερη απάντηση στο ρατσισμό και την ξενοφοβία.

8. Συμφωνείτε ότι ο δήμαρχος Αθηναίων πρέπει να έχει θέση για κοινωνικά και οικονομικά θέματα που αφορούν τους δημότες του χωρίς να είναι απαραίτητα δική του αρμοδιότητα;

Μα πάντοτε συμβαίνει αυτό. Για παράδειγμα όταν ο κ. Καμίνης ζητούσε την υπερψήφιση του 2ου Μνημονίου, αυτό ακριβώς έκανε. Η δική μας άποψη είναι ότι ο δήμαρχος μπορεί και πρέπει να διατυπώνει άποψη για όλα τα ζητήματα που επηρεάζουν τη λειτουργία της πόλης και τη ζωή των πολιτών. Αλλά να στέκεται απέναντι στην εξουσία, όποια και αν είναι αυτή, εκπροσωπώντας τους δημότες. Όχι το αντίθετο.

9. Σε ποιο βαθμό θεωρείτε τον δήμο της Αθήνας «θύμα» του Μνημονίου; Σχετίζονται τα σημερινά προβλήματα της πόλης με τη «μνημονιακή» διακυβέρνηση τα τελευταία τέσσερα χρόνια ή, κατά την αντίθετη εκδοχή, με το «πάρτι» που προηγήθηκε;

Υπήρξαμε για δύο τετραετίες η πραγματική αντιπολίτευση στις θητείες Κακλαμάνη και Καμίνη. Μέσα από τον ρόλο αυτό, αναδείξαμε όλα τα προβλήματα που σήμερα χαρακτηρίζονται «πάρτι». Οι παιδικοί σταθμοί, όμως, κλείνουν εξαιτίας των Μνημονίων. Για τον ίδιο λόγο καταργήθηκε η Δημοτική Αστυνομία και απολύθηκαν οι σχολικοί φύλακες. Η πόλη έμεινε χωρίς κάδους, χωρίς άσφαλτο για τις λακκούβες, χωρίς λάμπες για ηλεκτροφωτισμό. Οι επιπτώσεις των Μνημονίων δεν αφορούν μόνο το εισόδημα και τη ζωή του καθενός μας. Αφορούν και την ποιότητα ζωής στην πόλη. Και ο κ. Καμίνης υπήρξε ένας αόρατος δήμαρχος.

10. Καθώς οι κυβερνητικοί συνασπισμοί συζητώνται πολύ τελευταίως, ποιον από τους σημερινούς αντιπάλους σας θεωρείτε τον «ιδανικό αντιδήμαρχο» δίπλα σας;

Δεν είναι θέμα προσώπων. Είναι θέμα αρχών, αξιών και προγραμμάτων. Για εμάς «ιδανικός αντιδήμαρχος» είναι η ίδια η κοινωνία, οι πολύμορφες συλλογικότητες και ομάδες πρωτοβουλίας που αγωνίζονται για ανθρώπινη πόλη στο κέντρο και τις γειτονιές.

11. Ποια θα είναι η αντιμετώπιση του δήμου απέναντι στις κοινωνικές ομάδες που θα «διεκδικήσουν» το κέντρο της πόλης μέσω διαδηλώσεων, ταραχών, κ.λπ;

Έχουμε ξεκαθαρίσει ότι το συνταγματικό δικαίωμα της ελεύθερης συνάθροισης και της διαδήλωσης, πρέπει να διεκδικεί συμμαχία με την πόλη, και όχι να έρχεται σε σύγκρουση μαζί της. Αλλά δεν μπορούμε να δεχτούμε, μέσα από μια τέτοια συζήτηση, να ανοίξει ο δρόμος για την απαγόρευση διαδηλώσεων, ειδικά σε μία περίοδο που ο κόσμος χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του.

12. Η ιστορία της Διπλής Ανάπλασης και της Λεωφόρου Αλεξάνδρας βρίσκεται και πάλι στο προσκήνιο. Πώς θα σταθείτε απέναντι στον Παναθηναϊκό που εξακολουθεί να μην έχει αποφασίσει σχετικά; Ποια ομάδα υποστηρίζετε, αλήθεια;

Όπως είχαμε εξ αρχής επισημάνει, η «Διπλή Ανάπλαση» σχεδιάστηκε με προβληματικό τρόπο, αφού συνδέθηκε με μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Αν είχε προχωρήσει, σήμερα θα είχαμε δύο τεράστια γιαπιά, στον Ελαιώνα και την Αλεξάνδρας και ο Παναθηναϊκός δεν θα είχε γήπεδο. Απαιτείται μια διαφορετική λύση για το γήπεδο. Μέχρι να ολοκληρωθεί, το γήπεδο της Λεωφόρου θα πρέπει να ανακαινιστεί και να λειτουργεί σύμφωνα με τις κατάλληλες προδιαγραφές, στο πλαίσιο μίας ευρύτερης ανάπλασης της περιοχής. Είμαι Παναθηναϊκός, αλλά προτιμάω να μην εμπλέκω τις ποδοσφαιρικές μου προτιμήσεις όταν μιλάμε για αυτό το ζήτημα.

13. Ενδεχομένως να είστε ο πρώτος δήμαρχος που θα επικυρώσει, μέσω του ληξιαρχείου, σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια. Ποιες είναι οι σκέψεις σας;

Θα αποτελεί εξαιρετική τιμή για εμένα να είμαι ο πρώτος δήμαρχος της Αθήνας, που θα αναγνωρίσει το δικαίωμα συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Τα θέματα των ελευθεριών και των δικαιωμάτων είναι αδιαπραγμάτευτα για μια πόλη που θέλει να είναι ευρωπαϊκή, σύγχρονη και δημοκρατική.

14. Υπάρχει ένα σημείο της πόλης στο οποίο αισθάνεστε οικειότητα και ασφάλεια, κάπου όπου επιστρέφετε συχνά;

Οι παιδικές χαρές στο Νέο Κόσμο. Η ιστορική οικειότητα της παιδικής ηλικίας καθώς σε αυτή την περιοχή πήγαινα, περνώντας χρόνο με τη γιαγιά μου. Επίσης το κέντρο της Αθήνας. Ζω στο κέντρο από επιλογή και μετακινούμαι είτε πεζός, είτε χρησιμοποιώντας τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

15. Ποιο έργο τέχνης – ταινία, τραγούδι, ποίημα, πίνακας ή γλυπτό – πιστεύετε ότι αντανακλά πιστά τη φυσιογνωμία της Αθήνας διαχρονικά;

To βιβλίο της Άλκης Ζέη «Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο», γιατί αναδεικνύει την Αθήνα που αντιστέκεται, την Αθήνα του πολιτισμού και της δημιουργίας. Μέσα από τις σελίδες του, ο αναγνώστης συναντιέται με τον Γκάτσο, τον Σεφέρη, τον Κουν, τον Σεβαστίκογλου, τον Ελύτη, τον Βασιλείου, τον Χατζηκυριάκο Γκίκα, την Ελένη Βακαλό, την Ζωρζ Σαρρή, την Έλλη Λαμπέτη, τον Γιάννη Τσαρούχη, τον Μάνο Χατζιδάκι. Μία παρέα εμβληματική που άφησε την σφραγίδα της στην πόλη σε δύσκολες και σκληρές εποχές.

16. Από ποιον Αθηναίο που δεν βρίσκεται πια στη ζωή θα ζητούσατε συμβουλές για τη σημερινή Αθήνα;

Αυτές τις μέρες, που προέκυψε το θέμα των προσφυγικών, ξανάρθε στο μυαλό μου η Άννυ Βρυχέα. Μια σπουδαία δασκάλα αρχιτεκτονικής. Θα ήταν εξίσου πολύτιμη και σήμερα. Επίσης, σκεφτόμουν τον καθηγητή Νίκο Κιτσίκη, έναν κορυφαίο επιστήμονα και διανοούμενο που επελέγη από τους Αθηναίους πριν από 50 χρόνια, αλλά ο εκλογικός νόμος τον εμπόδισε να γίνει ο πρώτος αριστερός δήμαρχος της Αθήνας.

17. Μπορείτε να παραδεχθείτε δημοσίως κάποια αδυναμία σας; Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε ότι σε κάποια περίοδο της ζωής σας έχετε εγκλωβιστεί σε έναν εθισμό (π.χ. τσιγάρο);

Όλοι οι άνθρωποι έχουν αδυναμίες. Ωστόσο δεν ζω με εξαρτήσεις. Κάνω κανονική ζωή για τα δεδομένα της ηλικίας μου, όπου το σωστό και λογικό είναι να αποφεύγεις τις συχνές υπερβολές. Το «συχνές» υπογραμμισμένο.

18. Πολλοί πιστεύουν ότι η πολιτική είναι ασυμβίβαστη με τον έρωτα γιατί εθίζει τον άνθρωπο σε γραφειοκρατικά θέματα εντελώς «αντι-ποιητικά». Συμφωνείτε ή διαφωνείτε;

Διαφωνώ. Διαφωνώ, όμως, και με το να χρησιμοποιεί κάποιος την εξουσία και τη αναγνωρισιμότητα για να αποκτά οφέλη στην προσωπική του ζωή. Το ζητούμενο είναι παράλληλα με την ενασχόληση με τον δημόσιο χώρο, να παραμένεις άνθρωπος. Ο έρωτας είναι κομμάτι της ανθρώπινης πλευράς μας.

19. Στην Ελλάδα συνηθίζεται οι πολιτικοί να πεθαίνουν «στην καρέκλα». Εσείς έχετε θέσει κάποιο όριο πέρα από το οποίο θα αποσυρθείτε;

Με πηγαίνετε κατευθείαν στο τέλος πριν καν αρχίσω. Αλλά είναι κι αυτό ένα σοβαρό αξιακό θέμα για εμάς. Όχι, δεν έχω στόχο να κάτσω εσαεί σε καμιά καρέκλα. Στον πολιτικό μου χώρο μιλάμε για συγκεκριμένες θητείες σε κάθε αξίωμα.