Ο Μεγάλος Περίπατος αντιμετωπίζει την εύλογη δυσαρέσκεια των περισσότερων πολιτών, όπως καταγράφεται και στην πρόσφατη έρευνα του ΑΠΘ. Ο περιορισμός των αυτοκινήτων χωρίς ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς, δεν είναι σχέδιο βιώσιμης κινητικότητας, αλλά μαζικό καψόνι. Η χρήση του προχειροφτιαγμένου και αποκομμένου ποδηλατοδρόμου υπήρξε ελάχιστη, το ίδιο και του λειτουργικά και αισθητικά προβληματικού πεζοδρόμου. Η κακή διαχείριση των πόρων του Δήμου και η απουσία διαβούλευσης έβλαψαν την υπόθεση της βιώσιμης κινητικότητας.

Σε πείσμα των παραπάνω δεδομένων, η δημοτική αρχή επανέρχεται σήμερα με μια πρόταση για επέκταση των πεζοδρομίων της Πανεπιστημίου και επί μέρους μονιμοποίηση των παρεμβάσεων. Το σχέδιο της δημοτικής αρχής διατηρεί τις 4 λωρίδες, καταργεί τη λωρίδα κίνησης ποδηλάτου και διαπλατύνει τα πεζοδρόμια, επιστρώνοντας με νέα υλικά και πυκνώνοντας κατά τόπους τη φύτευση.
Καθώς η δημοτική αρχή επιμένει σε μια λογική η οποία έχει αποδειχτεί ότι «δεν πηγαίνει», τίθενται τα εξής ερωτήματα:

• Χρειάζεται ο δρόμος με τα πλατύτερα πεζοδρόμια της Αθήνας μια νέα παρέμβαση διαπλάτυνσης, όταν υπάρχουν περιοχές της πόλης τελείως παραμελημένες από άποψη δημόσιων υποδομών και χώρου;
• Τι προτεραιότητες δείχνει η πρόθεση να πέσουν άλλα 3 εκατομμύρια στο κέντρο της πόλης, όταν ο Δήμος χάνει ήδη πολύτιμους χώρους στις γειτονιές επειδή δεν διαθέτει τους απαραίτητους πόρους για απαλλοτριώσεις; Μήπως τα πολυτελή μάρμαρα της Πανεπιστημίου αποδειχθούν η άλλη όψη της απώλειας ενός ελεύθερου χώρου στα Πατήσια;
• Αυτό το κόστος που θα πληρώσει η πόλη, ποιο όφελος θα έχει αλήθεια; Πόσοι και πόσες θα χαίρονται τα παγκάκια στο ενάμισι μέτρο από μια μποτιλιαρισμένη Πανεπιστημίου; Και πόσο ενδεδειγμένη είναι η επιλογή για φύτευση πλατανιών, την οποία πολλοί ειδικοί αμφισβητούν ως προς τη λειτουργικότητά της;
• Γιατί δεν συζητιέται καν μια ελάχιστη διατομή για μελλοντικό ποδηλατόδρομο, ως μέρος ενός ευρύτερου δικτύου;
• Γιατί δεν ξεκινούν άμεσα και χωρίς τυμπανοκρουσίες οι διαδικασίες για πύκνωση του πρασίνου στις υφιστάμενες δενδροστοιχίες, αλλά και για απελευθέρωση του χώρου των πεζών από ενοχλητικές κατασκευές και χρήσεις στα, ήδη επαρκή, πεζοδρόμια;

Η Ανοιχτή Πόλη επιμένει ότι το κέντρο της Αθήνας μπορεί να κερδίσει δημόσιο χώρο και να γίνει πιο φιλικό σε κατοίκους και επισκέπτες. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινούνται και οι προτάσεις που έχουμε καταθέσει για ένα ζωντανό κέντρο. Η δημοτική αρχή επιμένει σε μια προσπάθεια να δικαιωθεί και να διασωθεί μια αποτυχημένη στην εφαρμογή της ιδέα. Μια επιμονή σε ένα έργο βιτρίνας, που αποβαίνει δυστυχώς σε βάρος των δημοτών και της λειτουργίας της πόλης, την ίδια ώρα που άλλες περιοχές του δήμου ασφυκτιούν από την έλλειψη πόρων.