Ένα “debate” διαφορετικό από τα άλλα πραγματοποιήθηκε χθες (03/05) στο Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, στην πλατεία Τράιμπερ. Ο Νάσος Ηλιόπουλος και οι υπόλοιποι υποψήφιοι δήμαρχοι Αθηναίων, απάντησαν στις αφοπλιστικές ερωτήσεις των μικρών παιδιών που είχαν κατακλύσει το χώρο της εκδήλωσης.

Πιο συγκεκριμένα, ο Νάσος Ηλιόπουλος, στις ερωτήσεις των παιδιών, απάντησε:

Για την ψήφο των μεταναστών

Οι άνθρωποι που ζουν, έχουν γεννηθεί, έχουν μεγαλώσει και έχουν την οικογένεια τους στην Αθήνα, πρέπει να έχουν λόγο για το πώς λειτουργεί η πόλη. Αυτό σημαίνει δημοκρατία, αυτό σημαίνει πολίτης, αυτό σημαίνει συμμετοχή.

Για το αν νιώθει μοναξιά

Όλοι νιώθουμε κάποιες φορές μοναξιά. Γι’ αυτό έχει πολλή σημασία να βρίσκουμε ασχολίες που μας αρέσουν, όπως η μουσική, το διάβασμα, ο χορός, το παιχνίδι και προφανώς οι φίλοι. Γιατί όταν νιώθεις μοναξιά και πίεση είναι σημαντικό να κάνεις μια βόλτα στην πόλη, να μιλήσεις με δυο φίλους σου ή να ακούσεις ένα τραγούδι που σου αρέσει. Γι’ αυτό έχει και σημασία να μπορούμε να φτιάχνουμε όσα δεν μας αρέσουν στην πόλη.

Για το αν βαριόταν όταν ήταν μικρός, ιδιαίτερα στο σχολείο

Πολλές φορές βαριόμουν όταν ήμουν μικρός. Μη λέμε ψέματα, δεν είναι και εδώ η μάνα μου να με ακούει οπότε μπορούμε να τα πούμε (γέλια). Προτιμούσα να παίζω μπάσκετ όταν ήμουν μικρός. Είναι πολύ σωστό αυτό που είπε πριν ο Παύλος (Γερουλάνος), πολλές φορές το σχολείο λειτουργεί λάθος. Όλα τα παιδιά είναι διαφορετικά, δεν πρέπει όλοι να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο.

Για το αν έχει δεχτεί ποτέ ρατσισμό

Εμείς γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σε αυτή τη χώρα και δεν έχουμε δεχθεί (φυλετικό)  ρατσισμό, αλλά το σημαντικό είναι να μην ανεχόμαστε το ρατσισμό γύρο μας. Δεν πρέπει να αφήνουμε να βγαίνει μπροστά ο φόβος και το μίσος, αλλά η αγάπη και η αλληλεγγύη.

Ποια είναι η ατζέντα του για το προσφυγικό

Πιστεύω βαθιά πως ο Δήμος θα πρέπει να λειτουργεί για όλους τους ανθρώπους που ζουν στην πόλη μας.  Κάθε άνθρωπος που ζει σε αυτή την πόλη πρέπει να έχει τα ίδια δικαιώματα. Ο δήμος δεν μπορεί να διακρίνει τους ανθρώπους με βάση το χρώμα, τη φυλή, τη θρησκεία. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διασφαλίσει ότι όλα τα παιδιά θα μπορούν να πάνε στο σχολείο και θα έχουν πρόσβαση σε γιατρό και ότι άλλο χρειάζονται και αυτά και οι οικογένειές τους.  Την ίδια στιγμή ο Δήμος μαζί με τα προγράμματα ένταξης που πρέπει να κάνει, θα πρέπει να διεκδικεί δικαιώματα για αυτούς τους ανθρώπους.

Για την κλιματική αλλαγή

Η κλιματική αλλαγή είναι κεντρικό ζήτημα γιατί στο μέλλον προβλέπεται ότι πολύς κόσμος θα αναγκαστεί να φύγει ακόμα και από τη χώρα του ως περιβαλλοντικός μετανάστης. Ο Δήμος της Αθήνας μπορεί και πρέπει να κάνει ανακύκλωση, να χρησιμοποιούμε υλικά φιλικά προς το περιβάλλον  για την υποδομή της πόλης, να βάλουμε περισσότερο πράσινο και να δούμε τις καλές πρακτικές στην ενέργεια.

Για την Ασφάλεια

Η ασφάλεια πρέπει να είναι δικαίωμα και ως δικαίωμα πρέπει να είναι για όλους, είτε είναι Έλληνες, είτε είναι μεταναστευτικής καταγωγής, είτε είναι άνδρες, είτε είναι γυναίκες. Είναι πολύ σημαντικό για μια νέα κοπέλα να ξέρει ότι μπορεί να περπατήσει στην πόλη και να μη φοβάται ότι θα δεχθεί παρενόχληση από οποιονδήποτε.

Η δουλειά του δήμου είναι να σπάει την εγκατάλειψη. Να μην αφήνει μαύρες τρύπες μέσα στην πόλη. Ο φωτισμός είναι ένα πολύ σημαντικό πράγμα γιατί η Αθήνα είναι μια σκοτεινή πόλη, ενώ ο δήμος είχε τα λεφτά για να κάνει έργα ηλεκτροφωτισμού δεν το έκανε.

Ασφαλείς γειτονιές είναι οι ζωντανές γειτονιές. Αυτό που κάνει ασφαλή μια γειτονιά κάνει η έννοια της κοινότητας.