Η ανεξέλεγκτη τουριστική ανάπτυξη απειλεί πλέον χώρους πολιτισμού της πόλης, όπως τις ιστορικές κινηματογραφικές αίθουσες του κέντρου. Πρόσφατα δημοσιεύθηκαν, από διάφορες πηγές, σχεδιασμοί που βρίσκονται σε εξέλιξη για αξιοποίηση της περιουσίας του ΕΦΚΑ, με ανάπτυξη χώρων γραφείων και ξενοδοχείων, στα κτίρια όπου σήμερα στεγάζονται οι ιστορικοί κινηματογράφοι “Ιντεάλ” και “Άστορ”, αλλά και στο “Αελλώ” στην Πατησίων. Την ίδια στιγμή, “Αττικό” και το “Απόλλων” συνεχίζουν να παραμένουν κλειστά με την προοπτική, επίσης, να κατασκευαστεί και εκεί ξενοδοχείο.

Η Ανοιχτή Πόλη κατέθεσε χθες 28/11 το παρακάτω ψήφισμα, στην 30η συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, το οποίο στηρίχτηκε ομόφωνα από το σώμα, καλώντας τις αρμόδιες αρχές να ενεργήσουν για την κήρυξη ως διατηρητέας της χρήσης των ιστορικών κινηματογραφικών αιθουσών της Αθήνας, καθώς και να μεριμνήσουν για τη θεσμική προστασία τους ως χώρων πολιτισμού:

Ψήφισμα για τη διάσωση των ιστορικών κινηματογραφικών αιθουσών της πόλης
“Το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας θεωρεί κρίσιμη για το χαρακτήρα, τη μνήμη και τον πολιτιστικό πλούτο της πόλης τη συνέχιση της λειτουργίας των τριών ιστορικών κινηματογραφικών αιθουσών του κέντρου «ΙΝΤΕΑΛ», «ΑΣΤΟΡ» και «ΑΕΛΛΩ». Η άρρηκτη σχέση των κινηματογραφικών αιθουσών με τον πολιτισμό και την ταυτότητα της τοπικής κοινωνίας αναγνωρίζεται από την νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας και το ισχύον Σύνταγμα της χώρας επιβάλλει στο κράτος την ενίσχυση της κινηματογραφικής τέχνης. Για το λόγο αυτό, καλούμε το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, και κάθε άλλη αρμόδια αρχή, να ενεργήσουν για την κήρυξη ως διατηρητέας της χρήσης των ιστορικών κινηματογραφικών αιθουσών της Αθήνας, καθώς και να μεριμνήσουν για τη θεσμική προστασία τους ως χώρων πολιτισμού, στα πρότυπα της προστασίας που έχει εξασφαλιστεί με υπουργική απόφαση του 1997 για τους θερινούς κινηματογράφους της πόλης.”

Η Ανοιχτή Πόλη θα συνεχίσει να αγωνίζεται για να παραμείνει ζωντανό το κέντρο της πόλης, ένα κέντρο κατοίκων, δραστηριοτήτων και πολιτισμού, ενάντια στην τουριστική υπερεκμετάλλευση και την κοινωνική ερημοποίηση.