Αναφερόμενος στην αίσθηση των κατοίκων της πόλης ότι η Αθήνα είναι μια χαμένη υπόθεση και ότι τα πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν, ο Νάσος Ηλιόπουλος σημείωσε ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι «όλα αυτά τα χρόνια η Αθήνα είχε δημοτικές αρχές που ήταν πολύ κοντά στην πλατεία Συντάγματος και πολύ μακριά από τις γειτονιές της πόλης». Και πρόσθεσε: «οι δημοτικές αρχές μέχρι σήμερα ήταν περαστικές από αυτήν την πόλη και δεν ήξεραν τις γειτονιές και τους ανθρώπους της. Αυτό θέλουμε εμείς να αλλάξουμε».

Ερωτηθείς τι θα κάνει για να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, ο Ν. Ηλιόπουλος υπογράμμισε ότι θα ξεκινήσει από τις γειτονιές. «Όταν μιλάμε για την Αθήνα μιλάμε για μια πόλη που έχει 27 παιδικές χαρές. Αυτό είναι σαν να μεγαλώνεις σε μια πόλη που είναι τιμωρία για τα παιδιά. Όταν μιλάμε σήμερα για την Αθήνα μιλάμε για μια πόλη όπου 400 σχολεία είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση, μιλάμε για μια πόλη που υπάρχει γειτονιά σήμερα, το 2019, που δεν έχει ακόμα αποχέτευση. Αυτά τα πολύ μικρά για εμάς είναι τα μεγάλα γιατί εκεί κρίνεται η αξιοπρέπεια των ανθρώπων της πόλης. Άρα ξεκινάμε από τα μικρά, ξεκινάμε από τις γειτονιές».

Ερωτηθείς για το πρώτο του προεκλογικό σποτ στο οποίο περπατά σε δρόμους γεμάτους γκράφιτι και αν αυτό δίνει μια εικόνα αυθαιρεσίας σε μια πρωτεύουσα, ο Ν. Ηλιόπουλος αναφέρθηκε στην εγκατάλειψη που υπάρχει στην Αθήνα από πλευράς του Δήμου. «Η λέξη εγκατάλειψη είναι η λέξη κλειδί για την Αθήνα. Αυτή τη στιγμή αν ρωτήσετε τον δήμο της Αθήνας ποιά είναι τα κτίρια που του ανήκουν δεν μπορεί να απαντήσει. Ο δήμος της Αθήνας είναι ένας πλούσιος δήμος σε κτιριακό απόθεμα. Υπάρχουν 38 αδόμητοι ελεύθεροι χώροι μέσα στη πόλη από μισό έως δύο στρέμματα ο καθένας που μπορούν να γίνουν χώροι πρασίνου μέσα σε 6 μήνες. Υπάρχουν 15 πρώην εγκαταλελειμμένοι βιομηχανικοί χώροι συνολικής έκτασης 40 στρεμμάτων που μπορούν να γίνουν χώροι πρασίνου και προσβάσιμοι. Υπάρχουν μια σειρά από ζητήματα που μπορεί να πάρει πρωτοβουλία ο δήμος της Αθήνας. Τα γκράφιτι που αναφέρατε είναι ένα από τα στοιχεία που δείχνουν την εγκατάλειψη αυτής της πόλης».

«Υπάρχουν μικρά και μεγάλα συμφέροντα» είπε ο Ν. Ηλιόπουλος αναφέροντας ως παράδειγμα την διεκδίκηση του δημοσίου πάρκου στην Κονίστρα Πετραλώνων, έκτασης έξι στρεμμάτων, από ιδιώτες. Σημείωσε ότι είναι εμφανής η έλλειψη σεβασμού στον πολίτη. «Όταν ένα άτομο με αναπηρία βγαίνει από το σπίτι του κανένας δεν μπορεί να του εγγυηθεί ότι οι ράμπες δεν είναι κατειλημμένες. Ακόμα, όταν ένας εργαζόμενος που κατοικεί σε περιοχή με έντονη εστίαση και ηχορύπανση μέχρι αργά και θέλει να κοιμηθεί νωρίς για να ξυπνήσει το πρωί. Όταν ένας παππούς θέλει να βγάλει μια βόλτα το εγγόνι του με το καροτσάκι και μπορεί να χρειαστεί να τσακωθεί με τέσσερα καταστήματα για να μπορέσει για να τα καταφέρει. Αυτό σημαίνει ότι στην Αθήνα δεν μπορείς να τα έχεις καλά με όλους. Με κάποιους ανθρώπους πρέπει να σπάσεις αυγά για να μπορέσεις να σεβαστείς αυτό που λέμε δημόσιος χώρος».

Σχολιάζοντας τις επικρίσεις αντιπάλων του για ορισμένες προεκλογικές αφίσες σε κάποια σημεία της Αθήνας είπε: «Είναι βαθιά υποκριτικό όταν θεωρούμε ότι είναι πρόβλημα σε μια πόλη που θα έπρεπε να ανακυκλώνει το 50% και ανακυκλώνει μόνο το 5%, να μιλάμε για το αν κάποιος κόλλησε εκατό αφίσες. Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος είναι σήμερα στο ψηφοδέλτιο του κ. Μπακογιάννη και οι υποψήφιοι του κ. Μπακογιάννη έχουν βγάλει ένα σωρό φυλλάδια που μπορείτε να τα βρείτε σε όλη την πόλη. Στις εκλογές ο καθένας χρησιμοποιεί τα μέσα που έχει για να επικοινωνεί με τους πολίτες. Αν υπήρχαν ίσοι κανόνες στην κάλυψη του τηλεοπτικού χρόνου να συζητήσουμε και για τις αφίσες».