Με τον επικεφαλής της Νάσο Ηλιόπουλο, η Ανοιχτή Πόλη επισκέφτηκε τη Δευτέρα 18/7 το Χώρο Εποπτευόμενης Χρήσης “ΣΤΕΚΙ 46”, όπου οι άνθρωποι του ΟΚΑΝΑ επιτελούν κρίσιμο έργο στον τομέα της πρόληψης και της μείωσης της βλάβης, καθώς και στον προσανατολισμό των ωφελουμένων σε υποστηρικτικά προγράμματα θεραπείας και ένταξης.
Ενημερωθήκαμε για τη φιλοσοφία και τη δράση του ΧΕΧ, εν όψει και της συζήτησης στο Δημοτικό Συμβούλιο για τη σύσταση δικτύου 5 κινητών ΧΕΧ που θα διευρύνει τις υπάρχουσες δυνατότητες του Οργανισμού. Η Ανοιχτή Πόλη θα στηρίξει παρεμβάσεις που προσεγγίζουν το κρίσιμο πρόβλημα της ουσιοεξάρτησης με όρους ασφάλειας, υγιεινής και μέριμνας για την κοινωνική ένταξη των ωφελουμένων, χωρίς αποκλεισμούς και με σεβασμό στην καθημερινότητα της πόλης.
Δύο χρόνια συμπληρώνονται αυτές τις μέρες από την έναρξη της περιπέτειας που βαφτίστηκε από τη δημοτική αρχή “Μεγάλος Περίπατος”.
Στις συνθήκες που διαμόρφωσε η πανδημία και τα λοκντάουν, πολλές πόλεις σε όλο τον κόσμο επιχείρησαν πειραματικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση της ενεργής και βιώσιμης κινητικότητας. Οι έρημοι δρόμοι και η ελάχιστη κυκλοφορία ΙΧ έδιναν την ευκαιρία για γρήγορα, χαμηλού κόστους έργα, με στόχο τη δημιουργία δικτύων ποδηλατοδρόμων και την αύξηση του δημόσιου χώρου εκεί όπου υπήρχε ανάγκη.
Κάτι αντίστοιχο θα περίμενε κανείς να συμβεί και στην Αθήνα. Σε μια πόλη με τεράστιο έλλειμμα σε ελεύθερους πράσινους χώρους και πολύ κακές επιδόσεις στη βιώσιμη κινητικότητα. Ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία π.χ. να γίνει το πρώτο βήμα για την υλοποίηση του δικτύου ποδηλατοδρόμων που έχει ψηφιστεί ομόφωνα από το Δημοτικό Συμβούλιο ήδη από το 2018, αλλά παραμένει στα χαρτιά.
Δυστυχώς, από πολύ νωρίς φάνηκε ότι τα πράγματα θα εξελίσσονταν διαφορετικά. Ο “Μεγάλος Περίπατος” ούτε δημιούργησε ένα συνεκτικό δίκτυο για την προώθηση της βιώσιμης κινητικότητας, ούτε συνέβαλε στην αύξηση του δημόσιου χώρου εκεί που υπήρχε ανάγκη, ούτε χαμηλού κόστους αποδείχτηκε. Περιορίστηκε σε ασύνδετες παρεμβάσεις που απευθύνονταν, όπως υπονοεί και ο τίτλος του, περισσότερο σε ανέμελους περιπατητές/επισκέπτες και λιγότερο στους ανθρώπους που ζουν, κινούνται, εργάζονται στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας, πόσο μάλλον στις περιφερειακές γειτονιές.
Για τον δήμαρχο και την ομάδα των συμβούλων του, το ζήτημα της βιώσιμης κινητικότητας εντοπίστηκε στην Πανεπιστημίου, έναν από τους δρόμους με τα φαρδύτερα πεζοδρόμια στην πόλη. Στο σχέδιο “κόλλησε” όμως και ένα σύνολο παλιότερων σημειακών μελετών που επικαιροποιήθηκαν και προσαρμόστηκαν βιαστικά, όπως στο κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος και στην Βασιλίσσης Όλγας. Προτάσεις όπως η αλλαγή χαρακτήρα της οδού Αθηνάς, ευτυχώς εγκαταλείφθηκαν μετά τις αντιδράσεις εμπόρων και δραστηριοποιούμενων στην περιοχή. Σε όφελος προφανώς της πολυλειτουργικότητας και της ιστορικής φυσιογνωμίας μιας περιοχής που ήδη δέχεται τις πιέσεις της ανεξέλεγκτης τουριστικοποίησης και επέκτασης των χρήσεων αναψυχής.
Η αποτυχία του Περιπάτου
Ιδιαίτερα το τμήμα της Πανεπιστημίου έγινε συνώνυμο της ταλαιπωρίας και της απουσίας μιας ευρύτερης λογικής παρέμβασης. Τρεις λωρίδες κίνησης καταργήθηκαν, χωρίς καμία πολιτική ενίσχυσης των ΜΜΜ, δημιουργώντας κυκλοφοριακά προβλήματα σε μια ευρύτερη περιοχή, για να βαφτεί στην άσφαλτο μια λωρίδα κίνησης πεζών κάτω από τον ήλιο, δίπλα στο επαρκέστατο, σκιασμένο πεζοδρόμιο, αλλά και μια λωρίδα ποδηλάτου, η οποία ξεκινούσε στο ύψος της Βουκουρεστίου και… τερμάτιζε 900 μ. πιο κάτω, στην Ομόνοια. Το αποκορύφωμα βέβαια είναι ότι στην τελική και μόνιμη εκδοχή του έργου και αυτή η λωρίδα κίνησης ποδηλάτου καταργήθηκε, σε αντίθεση μάλιστα με τις προβλέψεις του Σχεδίου Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας, ενώ μένουν εδώ και καιρό αχρησιμοποίητες ή ξηλώθηκαν και οι άλλες πρόχειρες λωρίδες, στις Β. Όλγας, Αμαλίας και Ερμού.
Έτσι, το ράβε-ξήλωνε, ο άστοχος προγραμματισμός, καθώς και τα περιφραγμένα και ανενεργά επί μήνες εργοτάξια της Πανεπιστημίου είχαν, τελικά, το αντίθετο από το διακηρυγμένο αποτέλεσμα: αντί να προσθέσουν άμεσα ωφέλιμο χώρο για τους πεζούς, κατέληξαν εδώ και πολύ καιρό να τους τον στερούν.
Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, ότι σε κοινή έρευνα που έγινε από το Πάντειο και το ΑΠΘ, συμμετέχοντες κάτοικοι και εργαζόμενοι της ευρύτερης περιοχής του κέντρου, ενώ θέτουν ψηλά ως προτεραιότητα την ενίσχυση των δημόσιων συγκοινωνιών, την αύξηση των ελεύθερων χώρων και τη δημιουργία πράσινων υποδομών:
– δήλωσαν σε ποσοστό 87,8% καθόλου έως λίγο ικανοποιημένοι/ες από την παρέμβαση
– έδωσαν μέση βαθμολογία στην ποιότητα της παρέμβασης 2,72 με άριστα το 10, και
– σχετικά με την ενημέρωση των πολιτών και την ενσωμάτωση των αναγκών τους στο σχεδιασμό, έδωσαν μέση βαθμολογία 2,5/10.
Όσον αφορά το κόστος, ενώ ξεκίνησε ως μια υποτίθεται χαμηλού κόστους πιλοτική παρέμβαση, ο προϋπολογισμός του Μεγάλου Περιπάτου άρχισε αμέσως να φουσκώνει. Από τις διαβόητες πλέον ζαρντινιέρες μέχρι τα προτεινόμενα τελικά έργα αναπλάσεων έχουμε φτάσει τα 26 εκ. ευρώ σε εκτιμώμενο κόστος (και έπεται συνέχεια), ενώ η όποια υπεραξία για την πόλη συνδέεται μάλλον με στόχους του τουριστικού εξευγενισμού παρά με τη βιώσιμη κινητικότητα.
Παρ’ όλα αυτά, ο Μεγάλος Περίπατος ως πιλοτικό έργο είναι πράγματι διδακτικός:
– Για τον κακό σχεδιασμό, χωρίς ουσιαστική προετοιμασία και διαβούλευση. Οι δουλειές στο πόδι ίσως να ενισχύουν προσωρινά την εικόνα ενός “doer” δημάρχου, δυστυχώς όμως με κόστος για την πόλη, κόστος οικονομικό αλλά και κοινωνικό, πόρων που ξοδεύονται χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα στη βελτίωση της ποιότητας ζωής της μεγάλης πλειοψηφίας των κατοίκων.
– Για τις προτεραιότητες της δημοτικής αρχής. Για την εμμονή σε μια λογική έργων βιτρίνας στο κέντρο, ενώ η πόλη χρειάζεται πόρους, σχεδιασμό και πολιτικές που θα απαντούν στις σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει.
Η Αθήνα που θέλουμε
Η Αθήνα πρέπει να αλλάξει. Μας το έμαθε η πανδημία, μας το δείχνει καθημερινά η κλιματική κρίση. Θέλουμε περισσότερο πράσινο, περισσότερους δημόσιους χώρους, ένα νέο μοντέλο κινητικότητας. Δυστυχώς, αποδείχθηκε πως ο Μεγάλος Περίπατος δεν είναι τίποτα από αυτά. Είναι ένα πανάκριβο καψόνι που επέβαλε στους Αθηναίους και τις Αθηναίες η δημοτική αρχή του κυρίου Μπακογιάννη.
Στον αντίποδα των φανταχτερών εξαγγελιών και της επακόλουθης ταλαιπωρίας, θέλουμε ένα κέντρο ζωντανό και λειτουργικό. Ούτε παρατημένο, ούτε τουριστικό λούνα παρκ, αλλά με προτεραιότητα τους πολίτες και τις ανάγκες τους.
– Συνομιλώντας με τους/τις κατοίκους της πόλης και σχεδιάζοντας μαζί τους.
– Επενδύοντας στην οχύρωση της πόλης απέναντι στα φαινόμενα της κλιματικής κρίσης όπως οι πλημμύρες και οι καύσωνες.
– Δίνοντας έμφαση στην πολιτική ανάπτυξης και φροντίδας του αστικού πρασίνου. Επιταχύνοντας τα προγράμματα απαλλοτριώσεων για τη δημιουργία νέων δημόσιων, ελεύθερων χώρων, ιδιαίτερα στις γειτονιές που το έχουν άμεσα ανάγκη.
– Ενισχύοντας τη βιώσιμη κινητικότητα, διεκδικώντας βελτίωση των δημόσιων συγκοινωνιών και υλοποιώντας ένα λειτουργικό δίκτυο ποδηλατοδρόμων.
– Προστατεύοντας την πολυλειτουργικότητα και τις παραδοσιακές χρήσεις όπως το λιανεμπόριο και τη μεταποίηση χαμηλής όχλησης.
– Προστατεύοντας τη στέγη απέναντι σε μια ανεξέλεγκτη και μη βιώσιμη τουριστικοποίηση. Με ρύθμιση της βραχυχρόνιας μίσθωσης, με πολιτικές και κίνητρα για προσβάσιμη στέγη.
Για μια πόλη που θα ακούει και θα σέβεται τις ανάγκες και τα όνειρα των κατοίκων της.
Για την ανοιχτή και ζωντανή πόλη που μας αξίζει και δικαιούμαστε.
Η ολομέλεια της Ανοιχτής Πόλης, χθες Τρίτη 21/6 στο αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης» του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων, έφερε πάλι κοντά τους φίλους και τα μέλη της κίνησης, μετά από αρκετό καιρό που η πανδημία έκανε δύσκολες τις συνευρέσεις.
Ο επικεφαλής της κίνησης Νάσος Ηλιόπουλος, δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι, φίλοι και μέλη της Ανοιχτής Πόλης, φορείς και σύλλογοι κατοίκων ήταν εκεί, με τις ιδέες και τις προτάσεις τους. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους «Πολίτες της Ριζούπολης», τον Εξωραϊστικό Πολιτιστικό Σύλλογο «Ο Ιλισός», τον Πολιτιστικό Σύλλογο Άνω Αμπελοκήπων, τον Πολιτιστικό Περιβαλλοντικό Σύλλογο Κέντρου Αμπελοκήπων, το Σύλλογο Κατοίκων Πλάκας της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, καθώς και μεταναστευτικές κοινότητες. Παρέμβαση έκανε επίσης ο Διευθυντής του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες Λευτέρης Παπαγιαννάκης, για τη σχέση ανάμεσα στη στεγαστική κρίση και στην υπό εξέλιξη διαμόρφωση του αστικού πληθυσμού, με βάση τις μετακινήσεις που προκαλούνται από κλιματικές ή αναγκαστικές αιτίες.
Συζητήσαμε για την παρουσία της Ανοιχτής Πόλης ως αντιπολίτευσης στο Δήμο Αθηναίων, τόσο για τις παρεμβάσεις που έγιναν στο δημοτικό συμβούλιο, όσο και για την παρουσία μας στα κινήματα των γειτονιών, πλάι στους κατοίκους, οι οποίοι εδώ και τρία χρόνια αντιμετωπίζουν την αλαζονεία και τις αποτυχίες της δημοτικής αρχής Μπακογιάννη: τις σπατάλες του Μεγάλου Περιπάτου, τα κακοποιητικά κλαδέματα από την προβληματική εργολαβία πρασίνου, την εγκατάλειψη των πράσινων κοινόχρηστων χώρων, την καθυστέρηση έργων σημαντικών για την καθημερινότητα, όπως των αντιπλημμυρικών, τη στέγαση της δίχρονης προσχολικής αγωγής σε κοντέινερ, τα σχολεία που αντιμετωπίζουν τόσα προβλήματα συντήρησης και υποδομών, την καλπάζουσα τουριστικοποίηση του κέντρου που διώχνει τους κατοίκους.
Η δημοτική αρχή δεν ξέρει να συζητά, το γνωρίζαμε αυτό από την υποβάθμιση των κοινοτικών συμβουλίων και την απροθυμία της να διαβουλεύεται. Η συναίνεσή της στα νομοθετήματα Θεοδωρικάκου και Βορίδη, τα οποία πλήττουν τη δημοκρατική λειτουργία των ΟΤΑ και υπονομεύουν τη δυνατότητα της αντιπολίτευσης να φέρνει στο προσκήνιο ζητήματα των γειτονιών, δείχνει και ότι δεν θέλει να συζητά. Απέναντι σε αυτόν τον “τοίχο”, η χθεσινή μας ολομέλεια προσπάθησε να φέρει στο προσκήνιο τις ανάγκες και τις προσδοκίες των κατοίκων και των συλλογικοτήτων τους.
Η Ανοιχτή Πόλη θα συνεχίσει να θέτει αυτές τις ανάγκες στο επίκεντρο της συζήτησης:
• τα έργα για την άμεση οχύρωση της πόλης απέναντι στα φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής
• την αύξηση των ελεύθερων χώρων πρασίνου και των δημοτικών κοινωνικών υποδομών
• την προώθηση πολιτικών στήριξης των κατοίκων απέναντι στην στεγαστική κρίση και την κερδοσκοπία στα ακίνητα
• την ενίσχυση της πολυλειτουργικότητας και συμπεριληπτικότητας της πόλης απέναντι στις πολιτικές της τουριστικοποίησης
• τη στροφή των προτεραιοτήτων προς τις παραμελημένες περιφερειακές γειτονιές.
Αυτές οι προτεραιότητες προϋποθέτουν τη συμμετοχή και τη στήριξη των πολιτών, την ενίσχυση της δημοκρατικής λειτουργίας του Δήμου και βέβαια την ενδυνάμωση των υπηρεσιών του. Όπως αναγκαία προϋπόθεση είναι η ενίσχυση των Κοινοτήτων, με στόχο να αποτελέσουν αυτές 7 κέντρα συντονισμένης αυτοδιοίκησης που θα διασφαλίζουν αμεσότητα στην επικοινωνία μεταξύ πολιτών και σχεδιασμού και αποτελεσματικότητα στην εφαρμογή και τον έλεγχο των έργων.
Η Ανοιχτή Πόλη θα συνεχίσει να είναι παρούσα τόσο στις μάχες του δημοτικού συμβουλίου, όσο και στις καθημερινές μάχες των κατοίκων για μια βιώσιμη καθημερινότητα. Οι επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές θα πρέπει να σημάνουν και μια στροφή για την Αθήνα: στροφή από μια παράδοση επικοινωνιακής κακοδιαχείρισης των προβλημάτων σε μια διοίκηση που θα μοιράζεται με τους δημότες το αίτημα για μια πόλη συμμετοχής και αλληλεγγύης, που θα μας χωράει όλες και όλους, χωρίς αποκλεισμούς.
Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, γίνονται πλέον αντιληπτές με τον πιο άμεσο τρόπο στην πόλη της Αθήνας, μια πόλη ιδιαίτερα ευάλωτη απέναντι σε ακραία φαινόμενα, όπως το φαινόμενο της θερμικής νησίδας, οι καύσωνες, οι πλημμύρες. Η Ανοιχτή Πόλη και άλλες παρατάξεις της αντιπολίτευσης, αλλά και πολλές συλλογικότητες από τις γειτονιές της Αθήνας, έχουν επανειλημμένα θέσει τα ζητήματα προς την δημοτική αρχή: την ανάγκη γενναίας αναβάθμισης της πολιτικής πρασίνου, την ενίσχυση της βιώσιμης κινητικότητας, την προτεραιότητα σε έργα οχύρωσης της πόλης απέναντι στα σχετικά προβλήματα. Οι πρωτοβουλίες και τα αποτελέσματα της διοίκησης του κ. Μπακογιάννη είναι δυστυχώς πενιχρά όταν δεν είναι προς την λάθος κατεύθυνση.
Αντί για απτές αλλαγές πολιτικής, η δημοτική αρχή παρουσίασε στην πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου την επικαιροποίηση της στρατηγικής για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, η οποία είχε ψηφιστεί επί δημαρχίας Καμίνη το 2017. Η ύπαρξη ενός κείμενου στρατηγικής για την επίτευξη μακροπρόθεσμων περιβαλλοντικών στόχων είναι επί της αρχής θεμιτή. Θετικό στοιχείο του κειμένου είναι ότι ενσωματώνει μια αξιόλογη δουλειά τεκμηρίωσης που έχει γίνει τα προηγούμενα χρόνια από τις υπηρεσίες του Δήμου και συνεργαζόμενους επιστημονικούς φορείς.
Δυστυχώς, ωστόσο, πίσω από τους θετικούς κλιματικούς στόχους δεν έχουμε δει ούτε την απαραίτητη βούληση από τη δημοτική αρχή ούτε έναν ρεαλιστικό οδικό χάρτη για την υλοποίηση ή έστω την προσέγγισή τους. Σε τρία ήδη χρόνια διοίκησης του Δήμου Αθηναίων, τα πεπραγμένα δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη. Οι επιδόσεις στις εκτροπές των αστικών απορριμμάτων προς την ανακύκλωση είναι μονοψήφιες, οι περισσότεροι πράσινοι χώροι της πόλης έχουν εικόνα εγκατάλειψης εν μέσω αντιπυρικής περιόδου, κομβικές υπηρεσίες του Δήμου, ανάμεσά τους και η Υπηρεσία Πρασίνου, αγωνίζονται υποστελεχωμένες να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, ενώ πρόσφατα γίναμε μάρτυρες της κακομεταχείρισης των δένδρων της πόλης από τον εργολάβο, η οποία προκάλεσε την παρέμβαση πολιτών, οικολογικών οργανώσεων αλλά και του ΓΕΩΤΕΕ. Κρίσιμα θέματα που επιβάλλουν την τοποθέτηση του Δήμου είναι ηχηρά απόντα. Την ίδια στιγμή που η δημοτική αρχή προσδοκά 100% μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου μέχρι το 2050, παραμένει σιωπηλή απέναντι στα σχέδια της Περιφέρειας για δύο μονάδες καύσης απορριμμάτων στην Αττική. Χωρίς να είναι αποκλειστικά δική του αρμοδιότητα, εξάλλου, και χωρίς να διαθέτει εκείνα τα ισχυρά δημόσια εργαλεία, ο Δήμος Αθηναίων θέτει υπερφιλόδοξους στόχους σε τομείς όπως η ενεργειακή αναβάθμιση του κτιριακού δυναμικού ή οι μεταφορές. Όσοι χορηγοί και εργολάβοι και αν επιστρατευτούν, είναι δύσκολο να δούμε πώς θα αυξηθούν από 6 μέχρι 20 φορές οι εκτροπές των αστικών απορριμμάτων, ή πώς θα κατασκευαστούν σε πέντε χρόνια 63 χλμ ποδηλατοδρόμων, ιδιαίτερα όταν η ομόφωνα ψηφισμένη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου το 2018 για τη διαμόρφωση δικτύου ποδηλατοδρόμων μένει ανενεργή εδώ και χρόνια.
Το σχέδιο της δημοτικής αρχής προσπαθεί, αντίθετα, να παρουσιάσει ως δήθεν πρώτες του εφαρμογές σπάταλες, αποσπασματικές και αμφιλεγόμενες παρεμβάσεις (όπως στην Πανεπιστημίου), καθώς και σχεδιασμούς που συναντούν αντιστάσεις από τις τοπικές κοινωνίες (Στρέφη, Ακαδημία Πλάτωνα). Εξωραΐζει όμως και “κουμπώνει” εκ των υστέρων στο “πράσινο” σχέδιό της και άλλα υποτιθέμενα “επιτεύγματα”: διαβάζουμε έτσι για κομβικής σημασίας παρέμβαση και για δεκάδες πολύχρωμα φώτα στο σιντριβάνι της Ομόνοιας, για άφθονους κλιματιζόμενους χώρους για τους ευάλωτους, ή για πλήρως εξοπλισμένο καταφύγιο ζώων, σε έναν οιονεί προεκλογικό απολογισμό, συχνά ανακριβή, που περιβάλλεται με το κύρος των κλιματικών στόχων. Είναι αλήθεια το σιντριβάνι και οι προβολείς στην Ομόνοια η απάντηση στην έκταση και την ένταση των προβλημάτων ή στις ανάγκες των παραμελημένων γειτονιών της πόλης, που αντιμετωπίζουν το οξύτερο πρόβλημα με την έλλειψη υποδομών και πρασίνου, καταγράφοντας στις περιόδους ζέστης θερμοκρασίες υψηλότερες κατά 2, 4 έως 8 °C;
Ο κ. Μπακογιάννης επικαλείται, τέλος, ότι έχει γίνει εκτεταμένη διαβούλευση. Ούτε όμως οι πλατφόρμες, ούτε κάποιες ολιγομελείς συναντήσεις και ερωτηματολόγια μπορούν να υποκαταστήσουν τη διαρκή αλληλεπίδραση με τις γειτονιές, μέσα από συμμετοχικές δημοκρατικές διαδικασίες. Η δημοτική αρχή δεν έχει παρουσιάσει καλές επιδόσεις σε αυτόν τον τομέα, όπως φαίνεται και από τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση του ρόλου και των δυνατοτήτων των Δημοτικών Κοινοτήτων.
Η Ανοιχτή Πόλη απείχε από την ψήφιση μιας στρατηγικής που έχει φιλόδοξους στόχους αλλά, ελλείψει ουσιαστικής βούλησης και οδικού χάρτη εφαρμογής, καμία εγγύηση υλοποίησης. Θα συνεχίσουμε να υπενθυμίζουμε στην δημοτική αρχή την πραγματικότητα της πόλης και να θέτουμε με συγκεκριμένες προτάσεις τα θέματα της κλιματικής αλλαγής ως διαρκή προτεραιότητα του Δήμου.
Παρακολουθήστε στον παρακάτω σύνδεσμο την τοποθέτηση του επικεφαλής της Ανοιχτής Πόλης Νάσου Ηλιόπουλου για το Σχέδιο που κατέθεσε η δημοτική αρχή για το κλίμα, στην 15η συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου. Πίσω από τους θετικούς κλιματικούς στόχους που εναρμονίζονται με τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις, δεν βρίσκουμε έναν ρεαλιστικό οδικό χάρτη για την υλοποίηση ή έστω την προσέγγισή τους. Τα μέχρι τώρα πεπραγμένα της δημοτικής αρχής, οι επιδόσεις στα απορρίμματα, η κατάσταση των πράσινων χώρων, η αποδυνάμωση κομβικών υπηρεσιών, δεν προκαλούν εμπιστοσύνη. Την ίδια στιγμή που η δημοτική αρχή προσδοκά 100% μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου μέχρι το 2050, παραμένει σιωπηλή απέναντι στα σχέδια της Περιφέρειας για δύο μονάδες καύσης απορριμμάτων στην Αττική. Η Ανοιχτή Πόλη απείχε από την ψήφιση ενός σχεδίου που είναι φιλόδοξο αλλά αναξιόπιστο.
Στην 15η συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, στις 15/6, η Ανοιχτή Πόλη έκανε τις παρακάτω παρεμβάσεις, εκτός ημερήσιας διάταξης:
• Σχεδόν με το που ανέλαβε, με σειρά νομοθετημάτων από τον Ιούλιο του 2019, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξαπέλυσε μια συστηματική επίθεση υποβάθμισης των δημοκρατικών λειτουργιών της τοπικής αυτοδιοίκησης. Κατάργησε την απλή αναλογική, μετέφερε κρίσιμες αρμοδιότητες από τα δημοτικά συμβούλια στις Επιτροπές (Ποιότητας Ζωής και Οικονομική) και φρόντισε ώστε να εξασφαλίζεται σε αυτές εκ προοιμίου η πλειοψηφία του Δημάρχου σε βάρος της αναλογικής εκπροσώπησης των πολιτικών δυνάμεων. Απτόητη από την πρόσφατη απόφαση του Γ’ Τμήματος του ΣτΕ που κρίνει αντισυνταγματικούς τους «νόμους Θεοδωρικάκου», η κυβέρνηση συνεχίζει στην ίδια κατεύθυνση με τον κ. Βορίδη, ο οποίος κατέθεσε τις τελευταίες μέρες τροπολογία που αφαιρεί το δικαίωμα των επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων της αντιπολίτευσης να εισηγούνται προς το δημοτικό συμβούλιο τη συζήτηση και λήψη απόφασης επί κατεπείγοντος θέματος που δεν βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη της συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου. Με το πρόσχημα της «εύρυθμης λειτουργίας», η κυβέρνηση επιχειρεί, με ακόμα έναν τρόπο, να πλήξει το διάλογο και την πολυφωνία, συνεχίζοντας μια μακριά σειρά νομοθετημάτων που όλα στρέφονται ενάντια στη δημοκρατική εκπροσώπηση των δημοτών. Τόσο τα δημοτικά συμβούλια των Δήμων, όσο και η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Αττικής και η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας, οφείλουν να αντιδράσουν και να διαφυλάξουν την ποιότητα της δημοκρατίας και τη δυνατότητα των αιτημάτων της κοινωνίας να φτάνουν μέχρι τα αντιπροσωπευτικά όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης.
• Ξεκίνησε σήμερα η σε δεύτερο βαθμό δίκη των νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Η Ανοιχτή Πόλη ήταν το πρωί έξω από το Εφετείο, μαζί με χιλιάδες δημοκρατικούς πολίτες, αντιφασιστικές συλλογικότητες και συνδικαλιστικούς φορείς, με νωπές ακόμα τις μνήμες από τη δράση της εγκληματικής οργάνωσης, τα θύματα της οποίας δεν θα ξεχάσουμε. Καταθέσαμε στο δημοτικό συμβούλιο ψήφισμα, το οποίο εγκρίθηκε ομόφωνα, με το οποίο το σώμα δηλώνει την προσδοκία του για επιβεβαίωση, καί στο δεύτερο βαθμό, της ιστορικής πρωτόδικης απόφασης της 7ης Οκτωβρίου 2020 που είχε τότε συντονιστεί με τα δημοκρατικά και αντιφασιστικά ανακλαστικά της κοινωνίας. Η οριστική καταδίκη της Χρυσής Αυγής αποτελεί και υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών μας. Η Αθήνα δεν έχει σπιθαμή ανοχής για το φασιστικό μίσος.
• Η κατάσταση με τις γραμμές του τρένου και τις διαβάσεις πεζών στο Βοτανικό είναι απαράδεκτη. Η πρόσβαση στις διαβάσεις ανθρώπων με κινητικές δυσκολίες, γονιών με καροτσάκια ή ηλικιωμένων είναι εξαιρετικά δυσχερής και επικίνδυνη, όπως αποδεικνύεται και από τον αριθμό των ατυχημάτων που συμβαίνουν στην περιοχή. Σπασμένα οδοστρώματα που στην πρώτη βροχή γίνονται λίμνες, στενοί χώροι συνύπαρξης πεζών και οχημάτων, γυμνά καλώδια στους σηματοδότες στην Κωνσταντινουπόλεως και πάρα πολλά σκουπίδια σε όλο το μήκος των γραμμών. Ζητήσαμε από τη δημοτική αρχή να έρθει σε συνεννόηση με τη διοίκηση του ΟΣΕ και να δρομολογήσει το συντομότερο ενέργειες για την ασφαλή πρόσβαση και διέλευση των κατοίκων από τις γραμμές.
• Η σύμβαση με βάση την οποία λειτουργεί τον τελευταίο καιρό η Δημοτική Αγορά Κυψέλης λήγει. Πρόκειται για έναν κρίσιμο χώρο, χαρακτηρισμένο ως μνημείο, σε μια πυκνοκατοικημένη γειτονιά της πόλης με έλλειψη υποδομών. Η ολοκλήρωση της ισχύουσας σύμβασης προκαλεί ανασφάλεια στα μαγαζιά που λειτουργούν εκεί, που πρέπει και αυτά να προγραμματίσουν το μέλλον τους. Καλέσαμε τη δημοτική αρχή να συζητήσει στο δημοτικό συμβούλιο τους σχεδιασμούς της για το μέλλον του χώρου.
• Ο Ιούνιος είναι μήνας υπερηφάνειας, με τις εκδηλώσεις του Athens Pride 2022 να κορυφώνονται με την παρέλαση του επόμενου Σαββάτου. Η Ανοιχτή Πόλη θα είναι εκεί, διεκδικώντας για μια ακόμα χρονιά μια πόλη όπου όλοι, όλες και όλα θα αναπνέουμε, θα ερωτευόμαστε και θα δημιουργούμε ελεύθερα. Προτείναμε την ανάληψη πρωτοβουλίας από το Δήμο Αθηναίων, ήδη με συζήτηση στην επόμενη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, ένα ζήτημα δημοκρατίας και ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Με αφορμή την πρόσφατη Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, η Ανοιχτή Πόλη πήγε, απόγευμα Τετάρτης 8 Ιουνίου, περίπατο στο λόφο του Λυκαβηττού.
Μαζί με τον επικεφαλής της κίνησης Νάσο Ηλιόπουλο, τον δασολόγο – ερευνητή Γιώργο Καρέτσο που εκπροσώπησε τη Γεωτεχνική Ενωτική Κίνηση και πολεοδόμους συνεργάτες μας, και κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες, ανηφορίσαμε προς το πλάτωμα του θεάτρου χρησιμοποιώντας κυρίως μονοπάτια.
Στην πορεία διαπιστώσαμε την κακή κατάσταση όλων σχεδόν των υποδομών του λόφου, τις αυθαιρεσίες στην όμορφη κατά τα άλλα “Πράσινη Τέντα” και την επικίνδυνη εικόνα των μονοπατιών εν μέσω αντιπυρικής περιόδου. Είχαμε όμως και την ευκαιρία να συζητήσουμε:
• για τα είδη δέντρων και φυτών του λόφου, τα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες τους
• για την ιστορία των φυτεύσεων στον Λυκαβηττό και τους άλλους λόφους της Αθήνας, και για τον πιθανό μελλοντικό εμπλουτισμό τους
• για τις πρόσφατες μελέτες του Δήμου Αθηναίων για τον λόφο, τα σχέδια για το θέατρο και το πλάτωμα και τις πιθανές εξελίξεις
• για τα έργα επείγοντος χαρακτήρα που εξελίσσονται με αργούς ρυθμούς και ήδη πολύ καθυστερημένα.
Η Ανοιχτή Πόλη προγραμματίζει αντίστοιχες εκδηλώσεις σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας, με επίκεντρο το αστικό πράσινο και την ανάγκη προστασίας και αναβάθμισής του.
Η Ανοιχτή Πόλη ήταν το απόγευμα της Παρασκευής 27/5 στα Πετράλωνα, μαζί με τον επικεφαλής της κίνησης Νάσο Ηλιόπουλο, στη συζήτηση που διοργάνωσε η Συνέλευση χρηστών και υγειονομικών της ΤΟΜΥ Κεραμεικού. Απέναντι σε μια κυβέρνηση που δεν πιστεύει στη δημόσια πρωτοβάθμια υγεία, οι κάτοικοι έχουν πάρει την τύχη της Το.Μ.Υ. στα χέρια τους, διεκδικώντας την ανανέωση των συμβάσεων του προσωπικού, την ενίσχυση και την πλήρη στελέχωση της δομής.
Η Ανοιχτή Πόλη έχει φέρει και θα ξαναφέρει το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο. Η δημοτική αρχή προτιμά να παραπέμπει στην αρμοδιότητα του Υπουργείου, το πρόβλημα ωστόσο αφορά άμεσα την ποιότητα ζωής των δημοτών, είναι ένα πρόβλημα της πόλης. Ο Δήμος Αθηναίων οφείλει να στηρίξει τον αγώνα της τοπικής κοινωνίας για τη διάσωση της Το.Μ.Υ. Κεραμεικού και την πρόσβαση σε αξιοπρεπείς δημόσιες υπηρεσίες υγείας.
Ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα της Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή, η Ανοιχτή Πόλη με τον επικεφαλής της Νάσο Ηλιόπουλο συμμετείχε την Κυριακή 22/5, στον ενημερωτικό περίπατο που πραγματοποιήθηκε στους χώρους του Πάρκου.
Με αφετηρία το Πάρκο Χωροφυλακής, επισκεφθήκαμε μαζί με δεκάδες δημότες τις διάφορες χρήσεις που με τα χρόνια έχουν εγκατασταθεί στον πυρήνα του πάρκου, είτε είναι συμβατές είτε ασύμβατες με το χαρακτήρα του: τον Ιππικό Όμιλο, τις εγκαταστάσεις της ΕΠΟ, τα αναψυκτήρια και τους χώρους στάθμευσης, τη Γλυπτοθήκη, το κτίριο του Μπάντμιντον. Τα μέλη της Επιτροπής Αγώνα μας ενημέρωσαν τόσο για τις αυθαιρεσίες και τις αβελτηρίες που έχουν οδηγήσει στη διάσπαση της ενότητας του πάρκου, όσο και για τις σχεδιαζόμενες αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο που απειλούν να τις παγιώσουν και να τις επιδεινώσουν.
Πριν από μερικούς μήνες, η Ανοιχτή Πόλη καταψήφισε τους σχεδιασμούς που νομιμοποιούν, διατηρούν και επεκτείνουν εγκαταστάσεις και χρήσεις που διασπούν την ενότητα του Πάρκου και αλλοιώνουν τον χαρακτήρα του. Εκφράσαμε και χθες τη δέσμευσή μας να συνεχίσουμε να στηρίζουμε, με όλες τις απαραίτητες συνέργειες, το αίτημα των κατοίκων της περιοχής και όλης της Αθήνας για ένα Μητροπολιτικό Πάρκο ενιαίο και αδιάσπαστο, με υψηλό πράσινο, ήπιες χρήσεις αναψυχής και επικοινωνία με την πόλη.