Σημεία από τις δηλώσεις του Γαβριήλ Σακελλαρίδη στη σημερινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας του Πανελλήνιου Συνδέσμου 

Βρισκόμαστε εδώ σήμερα για να συμπαρασταθούμε στο δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς.

Είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε αξιοπρεπείς σχέσεις εργασίας στους εργαζόμενους στους παιδικούς σταθμούς. Αν δεν νιώσουν αυτοί οι άνθρωποι ότι μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια και αν δεν νιώσουν την ανταμοιβή για το λειτούργημα το οποίο κάνουν, τότε και η απόδοση τους θα είναι διαφορετική. Από τη δική μας την πλευρά δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να το διακινδυνεύσουμε, ειδικά όταν αφορά το μέλλον των παιδιών μας.

Οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί έχουν πολύ σημαντικά προβλήματα με τις περικοπές που έχουν γίνει και μέσα από το μνημόνιο και μέσα από τον Καλλικράτη. Αυτό αντανακλάται σε όλες τις κοινωνικές δομές.

Πρέπει να δοθεί πολύ μεγάλη προτεραιότητα, ώστε και να αυξηθούν οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί, και να είναι καλά στελεχωμένοι, και να δημιουργηθούν οι όροι, οι υποδομές, ώστε τα παιδάκια να μπορούν να νιώθουν ότι βρίσκονται σε ένα περιβάλλον οικείο και άνετο.

Σημεία από τη συνέντευξη του Γαβριήλ Σακελλαρίδη στον Αθήνα 9.84 και στη Νόνη Καραγιάννη

*Για εμάς το βασικότερο ζήτημα είναι το πώς θα δώσουμε στον κόσμο που συνθλίβεται μέσα στις μυλόπετρες της μνημονιακής λιτότητας μία ανάσα. Θα προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε την κοινωνική αλλά και την ανθρωπιστική κρίση. Επομένως, βασική προτεραιότητα στο δικό μας πρόγραμμα θα είναι η ενίσχυση των οργανώσεων αλληλεγγύης, η ενίσχυση του κοινωνικού προϋπολογισμού του δήμου, έτσι ώστε να μπορέσουμε να δώσουμε πραγματικά μία ανακούφιση στους πολίτες που πλήττονται.

*Πρέπει να σκεφτούμε τι δήμο θέλουμε. Θέλουμε έναν δήμο που να στέκεται παγερός και αδιάφορος στα προβλήματα των κατοίκων της Αθήνας; Στους πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών; Στο προβλήματα με τα χρέη των δημοτών στις εφορίες; Θέλουμε έναν δήμο της Αθήνας, ο οποίος θα στέκεται αδιάφορος στα σπίτια χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα; Θέλουμε έναν δήμο παγερά αδιάφορο όταν ιδιωτικοποιείται το νερό της πόλης;

*Σε σχέση με την οικονομική κατάσταση, εμείς έχουμε δύο θέσεις: Σε μία συγκυρία που ο Καλλικράτης έχει δώσει πολλές αρμοδιότητες στην τοπική αυτοδιοίκηση, κόβοντας όμως τους πόρους προς αυτήν, εμείς πιστεύουμε ότι ο ρόλος ειδικά του δήμου Αθηναίων, με την βαρύτητά του, θα πρέπει να είναι η διεκδίκηση περισσότερων πόρων από την κεντρική εξουσία, και αυτό είναι και κριτική στον κ. Καμίνη (…) Από την άλλη, εμείς πιστεύουμε ότι ακόμα και με αυτούς τους πόρους, πρέπει να γίνει μία διαφορετική διαχείριση των χρημάτων. Στην ουσία αυτό που έχει να παρουσιάσει ο κ. Καμίνης είναι μία υποτιθέμενη εξυγίανση των οικονομικών του δήμου, η οποία βασίστηκε στη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις και οδήγησε στην κατάρρευση των δημοτικών δομών.

Για τις υποψηφιότητες Κακλαμάνη – Σπηλιωτόπουλου (στον Alpha 98.9 και την Ελένη Σπυρίδη)

Και ο κ. Κακλαμάνης και ο κ. Σπηλιωτόπουλος είναι γνωστοί. Ο κ. Κακλαμάνης έχει υπηρετήσει ως δήμαρχος της Αθήνας και έχει απορριφθεί από τους δημότες της Αθήνας εξαιτίας της πολιτικής του. Μίας πολιτικής που βασιζόταν κυρίως στην κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, στην «ασέβεια» των δημόσιων χώρων και στην περιφρόνηση απέναντι στα κοινωνικά κινήματα, στους ανθρώπους της γειτονιάς, τους οποίους ο ίδιος αποκαλούσε περιφερόμενο θίασο. Έχει ένα βεβαρημένο παρελθόν στα ζητήματα του δήμου της Αθήνας.

Από την άλλη πλευρά, ο κ. Σπηλιωτόπουλος έχει μία συγκεκριμένη εμπειρία από το Υπουργείο Παιδείας και από το Υπουργείο Τουρισμού, που κανείς δεν θυμάται ακριβώς ποια ήταν η δική του συνεισφορά. Και τους δύο τους ενώνει μία λεπτή κόκκινη γραμμή, ότι και οι δύο ήταν βουλευτές μίας κυβέρνησης, η οποία έχει περάσει πολύ σκληρά μέτρα, τα οποία τα πληρώνει σήμερα ο ελληνικός λαός. Αυτήν την στιγμή, η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να βρει το δικό της ρόλο για το πώς μπορεί να ελαφρύνει τα βάσανα αυτού του κόσμου.

πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών / Ν. Σβέρκος

Πεπεισμένος για τη νίκη του στις δημοτικές εκλογές εμφανίζεται ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης στην πρώτη συνέντευξή του ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων. Ο 34χρονος οικονομολόγος και κάτοικος του κέντρου της πρωτεύουσας τονίζει ότι καταστρέφονται συστηματικά οι απεριόριστες δυνατότητες της πόλης, πως δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν σε μίζες και έργα βιτρίνας και δηλώνει υπερήφανος για το έργο της «Ανοιχτής Πόλης». Υπογραμμίζει μάλιστα χαρακτηριστικά: «Δεν ανήκω στο “σταρ σύστεμ”, ούτε ποτέ θα ανήκω σε αυτό».

 «Η πολιτική μάχη ενάντια στο Μνημόνιο αλλά και τη φασιστική απειλή είναι αυτή που θα καθορίσει το πώς φανταζόμαστε τη ζωή μας τα επόμενα χρόνια»

«Ο κίνδυνος να αποτελέσει η Αθήνα τη μεγάλη χωματερή όπου καταλήγουν τα απόνερα της πολιτικής της κυβέρνησης είναι υπαρκτός»

 • Αισθάνεστε ο νέος Τσίπρας;

Οχι, σε καμία περίπτωση δεν νιώθω έτσι. Κατανοώ τους παραλληλισμούς, αλλά όταν ο Αλέξης Τσίπρας προτάθηκε για υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας το 2006, ήταν μια κίνηση που συμβόλιζε την ανάγκη ανανέωσης του προσωπικού ενός ολόκληρου πολιτικού συστήματος, που αντιμετώπιζε τη νεότητα ως μειονέκτημα. Σήμερα νέοι άνθρωποι απαρτίζουν τόσο την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, στελεχώνουν κομβικές θέσεις, και κυρίως όλο και περισσότεροι νιώθουν την ανάγκη να συμμετέχουν ενεργά στην Αριστερά και σε συλλογικότητες. Οι νέοι αποτελούν τα βασικά θύματα της κρίσης. Η δικιά μου υποψηφιότητα θέλει να εκφράσει τις ανησυχίες όλων αυτών των ανθρώπων, αλλά και των οικογενειών τους, που νιώθουν ότι τους κλέβουν το μέλλον.

 • Μένετε και κινείστε στην Αθήνα. Τι σημαίνει για εσάς αυτή η πόλη;

Εδώ και αρκετά χρόνια μένω στο κέντρο της Αθήνας. Παρά τις βίαιες μεταμορφώσεις που έχει υποστεί η πόλη διατηρεί τόσο τον χαρακτήρα που έχει κληρονομήσει όσο και αυτόν που έχουν διαμορφώσει σήμερα οι κάτοικοί της. Είναι μια πόλη ζωντανή και ανήσυχη, αποτελώντας τον καλύτερο καθρέφτη της κοινωνικής πραγματικότητας που ζει η κοινωνία μας. Η Αθήνα όμως μπορεί να γίνει μια πόλη σαν αυτές που επισκεπτόμαστε και ζηλεύουμε για την ομορφιά και την ποιότητα ζωής. Για να γίνει αυτό χρειάζεται σχέδιο αλλά και συγκρούσεις με συμφέροντα και αντιλήψεις, και όχι να κρύβονται τα προβλήματα κάτω από το χαλί.

 • Αναφέρεστε στις υποβαθμισμένες περιοχές της πόλης…

Ηδη από πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες ζούμε μια κατάσταση που τα προβλήματα «σπρώχνονται» προς τις πιο υποβαθμισμένες γειτονιές της πόλης, μακριά από το κέντρο. Η εμπειρία της τελευταίας δεκαετίας δείχνει τι ακριβώς πρέπει να αποφύγουμε. Δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν σε μίζες και έργα βιτρίνας. Τελικά το μόνο που έμεινε ήταν η μεταμόρφωση της πιο εμβληματικής πλατείας της Αθήνας, της Ομόνοιας, σε μια τσιμεντένια αλάνα. Το οξύμωρο είναι ότι η Αθήνα αποτελεί μια πόλη απεριόριστων δυνατοτήτων, οι οποίες όχι μόνο δεν αξιοποιούνται, αλλά συστηματικά καταστρέφονται. Ο κίνδυνος να αποτελέσει η Αθήνα τη μεγάλη χωματερή όπου καταλήγουν τα απόνερα της πολιτικής της κυβέρνησης είναι υπαρκτός. Και η μάχη για να σωθεί η ψυχή και η καρδιά της Αθήνας θα δοθεί σε αυτές τις δημοτικές εκλογές.

 • Τελικά για τι θα ψηφίσουν οι δημότες της Αθήνας; Για δήμαρχο της πόλης τους ή για να στείλουν μήνυμα στην κυβέρνηση;

Ιδιαίτερα στην Αθήνα και τα άλλα μεγάλα αστικά κέντρα, η ψήφος στις αυτοδιοικητικές εκλογές έχει προφανώς διττή σημασία. Από τη μία είναι το πολιτικό μήνυμα που θα σταλεί στην κυβέρνηση, ότι η πολιτική της λιτότητας, της εξαθλίωσης και της κοινωνικής απόγνωσης δεν έχουν καμία κοινωνική νομιμοποίηση. Και για του λόγου το αληθές να σας υπενθυμίσω ότι όταν ο κ. Καμίνης κέρδισε τις εκλογές το 2010, και ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή προσποιούνταν τον «ακομμάτιστο», το ίδιο βράδυ ο κ. Παπανδρέου δήλωνε ότι η νίκη Καμίνη είναι η λαϊκή επιβεβαίωση της κυβερνητικής πολιτικής. Μην αμφιβάλλετε ότι το ίδιο θα συμβεί και τώρα σε περίπτωση νίκης οποιοδήποτε υποψήφιου που στηρίζεται στις μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις.

Την ίδια στιγμή, όμως, οι πολίτες της Αθήνας θα ψηφίσουν και για την πόλη που ζουν, εργάζονται, μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Και γνωρίζουν πολύ καλά ότι πάρα την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, παρά τα μαζικά φαινόμενα κοινωνικής απόγνωσης και φτωχοποίησης, πολλά μπορούν και πρέπει να αλλάξουν ριζικά – και στο επίπεδο της πόλης.

 • Είναι δυνατόν να ασκήσει κανείς αντιμνημονιακή πολιτική σε έναν δήμο, εν μέσω μνημονιακών περικοπών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση;

Δεν είναι το Μνημόνιο το αναπόδραστο μέλλον μας. Είναι θέμα χρόνου ο λαός να δώσει απαντήσεις και να ανατρέψει τη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα, που και τον δήμο έχει διαλύσει ως θεσμό της κοινωνίας. Τα σημερινά περιθώρια είναι στενά, αλλά η λογική μας είναι και να διεκδικήσουμε περισσότερα για την αυτοδιοίκηση, αλλά και να μεταφέρουμε δημοτικούς πόρους στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης και της κατάρρευσης των καθημερινών λειτουργιών της πόλης.

 • Θα κερδίσετε τον δήμο; Πολλοί αμφιβάλλουν γι’ αυτό λόγω της ηλικίας σας και της «χαμηλής αναγνωρισιμότητάς» σας…

Ναι, θα τον κερδίσουμε τον δήμο. Πρέπει να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε το γεγονός ότι κάποιος είναι νέος ως μειονέκτημα. Δεν αποτελεί απαραιτήτως και πλεονέκτημα, αλλά η αντίληψη ότι στην πολιτική πρέπει να διεκδικούν θέσεις μόνον οι ηλικιακά μεγαλύτεροι είναι επικίνδυνη. Η χαμηλή αναγνωρισιμότητα δεν με αγχώνει. Δεν ανήκω στο «σταρ σύστεμ», ούτε ποτέ θα ανήκω σε αυτό. Τον δήμο θα τον κερδίσουμε κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών της Αθήνας με το πρόγραμμά μας, με τη διάθεσή μας να συγκρουστούμε με το Μνημόνιο, τον φασισμό και τα συμφέροντα και με το όραμα για την πόλη. Εχουμε τον χρόνο μπροστά μας για να πείσουμε τους δημότες.

 • Μια ήττα σας θα σημαίνει και πολιτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ; Το βάρος είναι μεγάλο…

Το βάρος είναι μεγάλο, όντως, αλλά αντίστοιχα μεγάλη είναι η πεποίθησή μας ότι θα κερδίσουμε αυτή την εκλογική μάχη. Τα πρώτα μηνύματα που λαμβάνουμε από άκρη σε άκρη της Αθήνας είναι εξαιρετικά θετικά και όλο και περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να ενώσουν τις δυνάμεις τους μαζί μας. Και το κάνουν επειδή αντιλαμβάνονται κι αυτοί ότι διακυβεύονται πολλά. Η πολιτική μάχη ενάντια στο Μνημόνιο αλλά και τη φασιστική απειλή είναι αυτή που θα καθορίσει το πώς φανταζόμαστε τη ζωή μας τα επόμενα χρόνια. Και η νίκη στην Αθήνα θα είναι μία πολιτική νίκη για την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας. Οχι μόνο μία πολιτική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.

 • Τι θα αλλάζατε από την πρώτη μέρα δημαρχίας σας στην πόλη;

Νομίζω πως άμεσα μπορούμε να κινητοποιήσουμε όλες τις ενεργές δυνάμεις της πόλης: πρέπει να «εισβάλουν» στη ζωή του δήμου οι ενεργοί πολίτες σε οργανώσεις και δίκτυα, οι νέοι και οι νέες που μπορούν με τον δυναμισμό τους να ανατρέψουν τη σημερινή εικόνα της πόλης, οι άνθρωποι που πλήττονται από την κρίση στις γειτονιές αλλά μπορούν και πρέπει να πάρουν στα χέρια τους το μέλλον.

 • Τι θα κρατήσετε και τι θα αφήσετε από την «Ανοιχτή Πόλη»;

Δεν πετάμε τίποτα. Αντίθετα, είμαστε περήφανοι για όλο το έργο της δημοτικής μας κίνησης στην Αθήνα, ήδη από το 2006 με τον Αλέξη Τσίπρα επικεφαλής, και από το 2010 με την Ελένη Πορτάλιου. Εχουμε σοβαρή παρακαταθήκη τη συλλογική εμπειρία μας στους θεσμούς και στα κινήματα· εμπειρία που θα την αξιοποιήσουμε και θα την επεκτείνουμε μέσα από τη συνεργασία με τις ενεργές δυνάμεις της πόλης.