Συνεχίζουμε να παρακολουθούμε την περιπέτεια του κτήματος Δρακόπουλου που έχει περάσει τα πάνδεινα, όπως χαρακτηρισμοί και αποχαρακτηρισμοί του από κοινόχρηστος χώρος πρασίνου ή τη μετατροπή του σε οικοδομήσιμο, σχέδια, μνημόνια συνεργασίας των ιδιοκτητών με τον δήμο Αθηναίων για εμπορικές χρήσεις, κατεδαφίσεις, εμπρησμούς, εγκατάλειψη και απαξίωση.

Μετά την πρόσφατη κατεδάφιση του διατηρητέου κτιρίου επί της Πατησίων, λόγω της επί σειράς ετών εγκατάλειψής του, οι κάτοικοι απαίτησαν, για άλλη μια φορά, από τον δήμο Αθηναίων να λύσει το πρόβλημα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και να κινήσει τις διαδικασίες για να περάσει ο χώρος του κτήματος στην κυριότητά του και να αποδοθεί αυτός στις ανάγκες των κατοίκων.

Ο κ. Μπακογιάννης στο δημοτικό συμβούλιο είχε μιλήσει για προσπάθεια μακροχρόνιας παραχώρησης του πάρκου, ώστε να περιέλθει στον δήμο και να αποδοθεί η πλήρης χρήση του στους δημότες. Αντ’ αυτού έφερε στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου σύμβαση «δωρεάν» παραχώρησης χρήσης ακινήτου του πάρκου, με όρους δυσανάλογους της σπουδαιότητας, των αγώνων των κατοίκων και της ανάγκης για καθολική αξιοποίηση και κοινόχρηστη χρήση.

Με βάση την εισήγηση της δημοτικής αρχής, το κτήμα παραχωρείται από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό (ΕΕΣ) στον δήμο Αθηναίων για 8 μόλις χρόνια και ο δήμος δεσμεύεται να κάνει μια ολιστική παρέμβαση εξωραϊσμού και αξιοποίησης όλου του πάρκου σε αστικό εξοπλισμό, πράσινο κλπ και να το παραδώσει ξανά στον ΕΕΣ, φτιαγμένο στη λήξη της σύμβασης. Στην συνέχεια φυσικά ο ΕΕΣ θα μπορεί να ανανεώσει τη σύμβαση ή να αξιοποιήσει το σύνολο του ακινήτου, μαζί με το κτηριακό δυναμικό του, σύμφωνα με την κρίση και τα συμφέροντά του.

Τα διατηρητέα κτίρια εξαιρούνται του αντικειμένου της σύμβασης και θα παραμείνουν εγκαταλελειμμένα, με μοναδική πρόβλεψη την περίφραξή τους με λαμαρίνες, ενώ θα περιμένουν την ίδια τύχη με το κτίριο της Πατησίων 356 και τη μετατροπή τους από διατηρητέα και ετοιμόρροπα σε πεσμένα χαλάσματα που θα τα σκεπάσει σύντομα η λήθη.

Ο δήμος αν και ισχυρίζεται ότι υπογράφει μια σύμβαση άνευ ανταλλάγματος, στην πραγματικότητα παρέχει υπεραξία στον ΕΕΣ. Στα διατηρητέα κτίρια φτιάχνει την αυλή τους, ενώ στο πρώτο μέρος του ακινήτου, που βρίσκεται στο 356 της Πατησίων και αναφέρεται ως άρτιο και οικοδομήσιμο οικόπεδο, του εξασφαλίζει τη μη αλλαγή του χαρακτηρισμού της χρήσης, παρά την λαϊκή απαίτηση να αλλάξει και να χαρακτηριστεί κι αυτό ως κοινόχρηστο πράσινο, όπως και το μέρος του ακινήτου που βρίσκεται στην Πατησίων 358, και να αποτελέσουν και τα δύο μαζί έναν ενιαίο κοινόχρηστο χώρο πρασίνου.

Ο δήμος θα φτιάξει τον περιβάλλοντα χώρο και στη συνέχεια ο ΕΕΣ θα τον αξιοποιήσει με πιθανή ανοικοδόμηση ή με ό,τι άλλη εμπορική αξιοποίηση αποφασίσει.

Αναρωτιέται κανείς αν ο κ. Μπακογιάννης δεν μπορεί να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα ή αν δεν θέλει. Κατά την ταπεινή μου γνώμη λοιπόν, ούτε μπορεί, ούτε θέλει. Δεν θέλει, γιατί οι επιλογές του είναι ετεροβαρείς στις συνοικίες σε σχέση με το κέντρο, το οποίο ήταν κύρια προτεραιότητά του σε όλη τη διάρκεια της θητείας του, με την ιδεοληπτικά εμμονική τουριστικοποίησή του, με φυσική συνέπεια την οικονομική αιμορραγία του προϋπολογισμού και του τεχνικού προγράμματος, που όσο και αν ευλογήθηκαν από τη φιλική προς αυτόν κυβέρνηση, σπαταλήθηκαν στο κέντρο και όχι στις ανάγκες των 7 δημοτικών κοινοτήτων. Δεν μπορεί και δεν θέλει, λοιπόν, να ξοδέψει χρήματα για τη βόρεια άκρη του δήμου.

Το ότι δεν θέλει, όμως, αποδεικνύεται όχι μόνο από το γεγονός ότι δεν προσπάθησε να αγοράσει ή να απαλλοτριώσει το κτήμα, αλλά δεν εξετάζει καν τη σταδιακή αποδυνάμωση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του ΕΕΣ, αφού έχει περιέλθει από 15 και πλέον έτη στην κοινή χρήση των κατοίκων και μια υπογραφή σύμβασης έρχεται να ισχυροποιήσει τη νομή και κατοχή του ΕΕΣ κατά το δοκούν και όχι σύμφωνα με όσα προβλέπει η διαθήκη του Δρακόπουλου για κοινωφελείς σκοπούς και άρα για κοινόχρηστες χρήσεις.

Παρά την όψιμη, εντελώς ρηχή, επιφανειακή προσπάθεια της δημοτικής αρχής να δείξει ότι κάτι κάνει στη γειτονιά των Πατησίων, τελευταία ώρα πριν από την προσφυγή στις αυτοδιοικητικές εκλογές, δεν πείθει τους κατοίκους. Η αμέλεια, η εγκατάλειψη και η απραγία στις υποδομές, στο πράσινο, στις υπηρεσίες, αλλά και στα ιστορικά κτίρια των Πατησίων δεν κουκουλώνονται με ανεπαρκείς, ανέξοδες προσωρινές και ενίοτε επικίνδυνες λύσεις.

Η δημοτική αρχή Μπακογιάννη ούτε μπορεί, ούτε θέλει και οι επιλογές της δείχνουν ξεκάθαρα πόσο επικίνδυνη είναι.

Εδώ το link από την εφημερίδα Εποχή: Κατώτερη των αναγκών και των προσδοκιών η σύμβαση Μπακογιάννη – ΕΕΣ