Άρθρο του Κώστα Ζαχαριάδη στο local1voice.gr:

Ρωτάνε πολλοί. Γιατί να ψηφίσω τον Κώστα Ζαχαριάδη και όχι τον κ. Μπακογιάννη; Απαντώ με ευθύτητα:

• Διότι, είμαι επικεφαλής της Ανοιχτής Πόλης, μιας δημοτικής παράταξης με ενσωματωμένη γνώση και εμπειρία και κυρίως με συνεχείς αγώνες δίπλα στους πολίτες της Αθήνας και τα προβλήματά τους, εδώ και είκοσι συνεχή χρόνια.
• Διότι, το ψηφοδέλτιο μας απαρτίζεται από ενεργούς πολίτες, επιστήμονες, νέες και νέους, καλλιτέχνες, εργαζόμενους, επαγγελματίες, νέους γονείς που νοιάζονται και ξέρουν καλά την πόλη μας, που σέβονται την ιστορία, την παράδοση και την ομορφιά της, που είναι διατεθειμένοι με αγώνες να διεκδικήσουν το καλύτερο  για την πόλη τους. Αποφασισμένοι να σπάσουν το τείχος της αδιαφορίας στο οποίο βρίσκεται εδώ και αρκετό καιρό η Αθήνα.
• Διότι, σε αντίθεση με τον κ. Μπακογιάννη εμένα με ενδιαφέρει η ουσία και όχι η επικοινωνία. Δεν με ενδιαφέρει να κόβω κορδέλες σε έργα αποσπασματικά και αναποτελεσματικά. Δεν θα δείτε από μένα αποσπασματικά, αναποτελεσματικά και δαπανηρά έργα που ταλαιπωρούν ταυτόχρονα τους πολίτες σαν το «Μεγάλο Περίπατο».
• Διότι σήμερα στη Αθήνα όλοι έχουν φωνή, εκτός από τους κάτοικους της. Χρειαζόμαστε μια άλλη κουλτούρα με δημόσιο διάλογο και διαβούλευση, με ενεργό συμμετοχή των κατοίκων στις αποφάσεις που αφορούν  τη ζωή τους,  με ενδυνάμωση των Δημοτικών Κοινοτήτων.
• Διότι η πόλη χρειάζεται σύγχρονα συστήματα και υποδομές που θα απαντούν στις μεγάλες  προκλήσεις  της κλιματικής αλλαγής και της περιβαλλοντικής υποβάθμισης.
• Διότι η πόλη έχει ανάγκη από στοχευμένες και άμεσες παρεμβάσεις για την ασφάλεια, την καθαριότητα, το πράσινο, την προσβασιμότητα, τα σχολικά κτίρια.
• Διότι είναι αναγκαίος ένας συνολικός σχεδιασμός για την αναβάθμιση των υποβαθμισμένων γειτονιών της Αθήνας.
• Διότι η πόλη χρειάζεται κανόνες και τήρηση της νομιμότητας.
• Διότι η πόλη χρειάζεται Δήμαρχο ικανό και πρόθυμο για τις αναγκαίες διεκδικήσεις και συγκρούσεις με κατεστημένα συμφέροντα που δρουν ανενόχλητα.
• Διότι η πόλη χρειάζεται Δήμαρχο και όχι παρατηρητή και σχολιαστή των εξελίξεων.

Διότι τελικά, για εμάς η Αθήνα είναι μια μεγάλη πρόκληση. Πρόκληση πολιτική, αυτοδιοικητική, κοινωνική, περιβαλλοντική.

Πρόκληση να αφήσουμε μια καλύτερη πόλη στις επόμενες γενιές, μια πρωτεύουσα που θα σέβεται τους κάτοικους, εργαζόμενους και επισκέπτες της και θα την σέβονται και αυτοί.

Μια πόλη αντάξια τις ιστορίας και του πολιτισμού της. Που σέβεται το παρελθόν της και συνδιαλέγεται δημιουργικά με το παρόν και το μέλλον.

Ο κ. Μπακογιάννης δοκιμάστηκε κι απέτυχε. Ήρθε η ώρα για αλλαγή σελίδας στον μεγαλύτερο Δήμο της Χώρας.

Άρθρο του Κώστα Ζαχαριάδη στο dailypost.gr

Το μοντέλο ανάπτυξής που ακολουθήθηκε  στην Αθήνα αλλά και συνολικά στη χώρα εδώ και δεκαετίες, έχει φτάσει προ πολλού στα όριά του. Χρειαζόμαστε διαφορετικές πολιτικές που θα κάνουν τις πόλεις μας ανθεκτικές, λειτουργικές και βιώσιμες απέναντι στις σύγχρονες προκλήσεις. Ειδικά για την Αθήνα, θέλω να σταθώ σε τρία βασικά  ζητήματα:

• Θωράκιση της  πόλης απέναντι στην κλιματική αλλαγή

 Στην Ανοιχτή Πόλη, έχουμε  ήδη σχεδιάσει  ένα συνολικό πρόγραμμα παραβάσεων   σε δύο βασικούς άξονες: 

Ο πρώτος, περιλαμβάνει τις άμεσες  παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν: Καθαρισμός φρεατίων, διευθέτηση ρεμάτων, έλεγχος και συντήρηση όλων των δικτύων και αγωγών ύδρευσης, αποχέτευσης κλπ.  Όλα αυτά θα γίνουν άμεσα, με την ανάληψη των καθηκόντων μου. O δεύτερος άξονας περιέχει  τα μεγάλα έργα υποδομών που θα δημοπρατηθούν   ώστε η πόλη να καταστεί ανθεκτική απέναντι στην κλιματική αλλαγή.  Έχουμε ήδη μελετήσει βέλτιστες πρακτικές από το εξωτερικό  και συνεργαζόμαστε με  διακεκριμένους επιστήμονες  ώστε να προχωρήσει τάχιστα  η υλοποίηση. 

Προφανώς τίθεται ζήτημα αρμοδιοτήτων, όμως εμείς δεν πρόκειται να κρυφτούμε  πίσω από αυτό. Θα ασκήσουμε όση πίεση χρειαστεί,  θα διεκδικήσουμε κάθε διαθέσιμο πόρο και θα έχουμε διαρκή συνεργασία με την Περιφέρεια και τους άλλους Δήμους της Αττικής ώστε να υλοποιηθούν τα αναγκαία έργα. 

• Πολιτική για το πράσινο 

Δυστυχώς η πολιτική για το πράσινο του κ. Μπακογιάννη, εξαντλείται σε αποσπασματικές παρεμβάσεις χωρίς συνολικό σχέδιο. Στην χειρότερη εκδοχή, χώροι πρασίνου συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να χάνονται, τα δέντρα της πόλης να κακοποιούνται, ενώ βλέπουμε αδιανόητες για την εποχή επιλογές, όπως να χτίζονται μεγαθήρια χιλιάδων τετραγωνικών μέσα σε ιστορικά άλση. Η πόλη στο σύνολό της είναι σε πολύ χαμηλή  θέση στην αναλογία  πρασίνου/κάτοικο σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Εμείς, έχουμε ολοκληρωμένη στρατηγική για το πράσινο και τους ελεύθερους χώρους, με έμφαση στην ενίσχυση της διαχειριστικής ικανότητας του Δήμου και προτεραιότητα την υλοποίηση των αναγκαίων υποδομών και την μακροχρόνια συστηματική φροντίδα των υφιστάμενων χώρων πρασίνου της πόλης. Αλλά και σε ένα σχέδιο για την ποιοτική και ποσοτική αύξηση του πρασίνου, με ένα δεσμευτικό πρόγραμμα ολοκλήρωσης των εκκρεμών απαλλοτριώσεων στις επτά Κοινότητες και με πιλοτικές εφαρμογές της μελετημένης ιδέας των πράσινων διαδρόμων σε μεγάλους άξονες και στο τοπικό οδικό δίκτυο.

• Κυκλοφοριακό πρόβλημα

Η κίνηση στους δρόμους  έχει ενταθεί σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια και ταλαιπωρεί καθημερινά χιλιάδες συμπολίτες μας. Προφανώς υπάρχουν  διαχρονικές αιτίες που έχουν τις ρίζες τους στον άναρχο τρόπο ανάπτυξης της πόλης τις περασμένες δεκαετίες. Όμως, ο κ. Μπακογιάννης, όχι μόνο δεν έκανε κάτι για την αντιμετώπιση του ζητήματος, αλλά με τις επιλογές του διόγκωσε περαιτέρω το πρόβλημα. Η απουσία ή η μη τήρηση των  κανόνων στην πόλη σε σχέση το διπλοπαρκάρισμα, συνολικά με  την παράνομη στάθμευση,  τους χώρους στάθμευσης των τουριστικών λεωφορείων, τον τρόπο οργάνωσης της εφοδιαστικής αλυσίδας και βέβαια το διαρκές ράβε – ξήλωνε στην Πανεπιστημίου προκαλεί μονίμως  κυκλοφοριακό έμφραγμα ιδίως στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι το κυκλοφοριακό  είναι εύκολο ζήτημα.  Όμως, η τήρηση των κανόνων στη λειτουργία της πόλης σε συνδυασμό με την πύκνωση και  ενθάρρυνση χρήσης των ΜΜΕ μπορεί να αποφέρει καρπούς.  Είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε σύγχρονες πρακτικές που αποβλέπουν στη μειωμένη χρήση του αυτοκινήτου ιδίως στο κέντρο της πόλης. Αυτό άλλωστε θα αποφέρει κι ένα ιδιαίτερα θετικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα στην πόλη.  

Η πόλη βρίσκεται στα όριά της. χρειαζόμαστε συνολικό σχέδιο και όχι αποσπασματικές παρεμβάσεις. Κάθε παρέμβαση, κάθε ενέργεια πρέπει να είναι καλά μελετημένη και να έχουν αναλυθεί διεξοδικά οι επιπτώσεις της σε όλο το φάσμα των λειτουργιών της πόλης. Έχουμε μπροστά μας μια μεγάλη πρόκληση: Να κάνουμε την Αθήνα μια σύγχρονη πόλη,  πράσινη, λειτουργική και βιώσιμη.

Ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Ζαχαριάδης γράφει στο NEWS 24/7 για όσα πρέπει να αλλάξουν στην πρωτεύουσα από την επόμενη κιόλας μέρα των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Πριν λίγες μέρες – στη διάρκεια της καταιγίδας- συμπολίτες μας παρασύρθηκαν από τα ορμητικά νερά και κινδύνευσε η ζωή και η σωματική τους ακεραιότητα στη γωνία Βασιλίσσης Σοφίας και Μαρασλή, στο κέντρο της Αθήνας. Δύο- τρεις σταθμοί του μετρό πλημμύρισαν και έκλεισε ο περιφερειακός στο Λυκαβηττό. Το καλοκαίρι για πάνω από 20 μέρες η Αθήνα είχε θερμοκρασίες που ξεπερνούσαν τους 37-38ο βαθμούς.

Η κλιματική κρίση μας δείχνει τα δόντια της και έρχεται να επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τη ζωή στην πόλη. Κυκλοφοριακό, απουσία χώρων πρασίνου, αθλητισμού και ψυχαγωγίας, εγκατάλειψη και ανασφάλεια στις υποβαθμισμένες γειτονιές, μεγάλες ελλείψεις και απουσία συντήρησης σε σχολεία και παιδικούς σταθμούς.

Σε όλο αυτό το κουβάρι προβλημάτων έρχεται να προστεθεί η άναρχη αύξηση του τουρισμού της πρωτεύουσας. Βραχυχρόνιες μισθώσεις χωρίς όριο, καταλήψεις δημοσίων χώρων και αύξηση τραπεζοκαθισμάτων. Τα αποθέματα στέγης μειώνονται, οι τιμές των ενοικίων εκτοξεύονται.

Η Αθήνα χωρίς πρόγραμμα ακολουθεί -χωρίς τις ίδιες υποδομές- το μοντέλο της πόλης «τουριστικού πάρκου» που ακολούθησαν μεγάλες και σημαντικές ευρωπαϊκές πόλεις που είναι ήδη ξεπερασμένο. Οι παλαιοί κάτοικοι «εξορίζονται» από την ακρίβεια, την υπερ-εκμετάλλευση των χώρων, το συνωστισμό. Στα παλιά άλυτα προβλήματα της πόλης έρχονται να προστεθούν νέα.

Παρόλα αυτά και με όλα αυτά, η Αθήνα εξακολουθεί να είναι μια όμορφη και πολύ ενδιαφέρουσα ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, μια «μητρόπολη του Νότου». Με τεράστιο πολιτιστικό απόθεμα και δικό της ξεχωριστό τρόπο ζωής, με δικό της «πρόσωπο», με δική της ταυτότητα. Αυτά της τα χαρακτηριστικά θέλουν προστασία και ανάδειξη.

Πριν από όλα όμως οι κάτοικοι της Αθήνας πρέπει να βρουν «φωνή». Να ακουστεί δυνατά η φωνή των κατοίκων της Αθήνας. Να γίνει η Αθήνα μια πόλη και των κατοίκων της. Να αισθανθούν οι πολίτες ότι υπάρχει Δήμος που τους εκπροσωπεί, που μιλάει με τη φωνή τους, που στέκεται δίπλα και αισθάνεται τις ανάγκες αυτών που ζουν, προοδεύουν, δουλεύουν, σπουδάζουν, επενδύουν, διασκεδάζουν, ερωτεύονται στην Αθήνα. Μια πόλη που νοιάζεται για τους πολίτες της και πολίτες που νοιάζονται και αισθάνονται υπερήφανοι για την Αθήνα.

Ονειρεύομαι μια πόλη που σκέπτεται και προγραμματίζει το μέλλον της, ενώ παράλληλα φροντίζει το παρόν και το παρελθόν της. Ονειρεύομαι μια Αθήνα που έχει μεγάλα σχέδια αλλά και καθαρά πεζοδρόμια. Ονειρεύομαι μια Αθήνα που είναι ανθεκτική, που θα μπορεί να απαντάει με αξιοπρέπεια στις προκλήσεις που είναι μπροστά μας αλλά παράλληλα φροντίζει οι πολίτες και οι επισκέπτες της να μπορούν να κυκλοφορούν μέρα και νύχτα με ασφάλεια, χωρίς φόβο. Μια πόλη λειτουργική, με κανόνες που εφαρμόζονται.

Η Αθήνα που ονειρεύομαι είναι μια μεγάλη κοινωνική και πολτική πρόκληση.

Είναι η πρόκληση – Αθήνα.

Άρθρο του Κώστα Ζαχαριάδη στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ:

 

Τρεις ειδήσεις της ίδιας μέρας στην επικαιρότητα.

• • Στο newmoney ρεπορτάζ που λέει ότι «για μηναία θέση parking στο κέντρο της Αθήνας η αναμονή μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 2-3 χρόνια».

• • Στην καθημερινή «διαμαρτυρίες για τραπεζοκαθίσματα στο Παρίσι που καταλαμβάνουν όλο και περισσότερο και ‘’πνίγουν’’ τους δημόσιους χώρους».

• • Στην Καθημερινή επίσης, διαμαρτυρίες κατοίκων μεγάλων Λιμανιών από την Βενετία έως την Χαβάη και το Άμστερνταμ για άναρχη αύξηση του τουρισμού κρουαζιέρας.

Μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις «μένουν» χωρίς κατοίκους. Οι παλαιοί κάτοικοι εξορίζονται από την ακρίβεια, την άναρχη υπερ-εκμετάλλευση στις βραχυχρόνιες μισθώσεις, τον συνωστισμό.

Ρώμη, Βιέννη, Βαρκελώνη, Βενετία, Άμστερνταμ, οι υποδομές των πόλεων καταρρέουν. Το μοντέλο της πόλης «πάρκου τουριστών» είναι ήδη ξεπερασμένο.

Η Αθήνα όμως σήμερα, μοιάζει να ακολουθεί πιστά αυτό το λάθος μοντέλο. Προβλήματα στέγασης και κυκλοφορίας μεγεθύνονται επικίνδυνα. Παραβατικότητα και μικρό-παραβατικότητα τείνουν να γίνουν αστική ρουτίνα.

Έργα βιτρίνας χωρίς σκοπιμότητα στο πολύπαθο πια ιστορικό της κέντρο.

Οι κάτοικοι εξορίζονται, οι επισκέπτες ταλαιπωρούνται, οι εργαζόμενοι ασφυκτιούν, οι μικροεπιχειρηματίες τιμωρούνται για την επιλογή τους.

Φαίνεται σαν η Αθήνα να ισορροπεί με μεγάλη δυσκολία μεταξύ μιας ανισόρροπης άτακτης τουριστικής ανάπτυξης μεταξύ κέντρου και γειτονιών, και μίας σημαντικής αδυναμίας οργάνωσης της λειτουργίας της πόλης, στην οποία κάθε είδους παραβατικότητα, μικρή ή μεγάλη, τείνει να γίνει αστική κανονικότητα.

Νέα προβλήματα προστίθενται στην λειτουργία της πόλης, αντί να λύνονται τα παλιά . Απέναντι στην κατάσταση αυτή, εμείς λέμε μια απλή αλήθεια: ότι η Αθήνα όπως την ξέρουμε και όπως την βίωσαν οι παλαιότερες γενιές, κινδυνεύει χάσει τα ειδικά της χαρακτηριστικά.

Σε αυτήν την Αθήνα όλοι ψάχνουν και προσπαθούν να βρουν φωνή για να ακουστούν τα αιτήματά τους. Όλοι εκτός από τους κατοίκους της.

Θέλουμε μια πρωτεύουσα δημιουργική και λειτουργική. Που να ξέρει ο καθένας τι γίνεται στην πόλη και τι πρέπει να αναμένει από αυτήν.

Προσωπικά θέλω να ακουστεί δυνατά και η φωνή των κατοίκων της.

Να γίνει μια πόλη των κατοίκων της. Να αισθανθούν οι πολίτες ότι υπάρχει Δήμος που τους εκπροσωπεί, που μιλάει με την φωνή τους, που στέκεται κοντά σε αυτούς που ζουν, εργάζονται, σπουδάζουν, επενδύουν, διασκεδάζουν, ερωτεύονται, στην Αθήνα.

Θέλω ο δήμος να νοιάζεται για τους δημότες και οι δημότες να ενδιαφέρονται για το τι συμβαίνει στην Αθήνα.

Θέλουμε να ξεφύγουμε από την ιδέα του Δήμου παρατηρητή και σχολιαστή και να μετατρέψουμε τον Δήμο σε κοινωνικό και θεσμικό εταίρο και επιταχυντή των λύσεων για την πόλη.

Θέλουμε να αφαιρούμε προβλήματα, όχι να προσθέτουμε καινούρια στα υπάρχοντα άλυτα.

Αυτό προτείνουμε στους Αθηναίους για αυτό ζητάμε την ψήφο τους.

Άρθρο στο KReport