Στους ηλιόλουστους δρόμους της αποκριάτικης Αθήνας βρέθηκε και σήμερα Κυριακή (10/03), ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων με την “Ανοιχτή Πόλη”.
Ο Νάσος Ηλιόπουλος, εμφανώς σε γιορτινή διάθεση, έπαιξε με μικρούς καρναβαλιστές και κουβέντιασε με κατοίκους της Αθήνας για τα προβλήματα που τους απασχολούν. «Θέλουμε μια πόλη ζωντανή όλο τον χρόνο, θέλουμε φωτεινές γειτονιές που θα προσφέρουν διεξόδους στους κατοίκους της», έγραψε στην προσωπική του σελίδα στο facebook, ο Νάσος Ηλιόπουλος.
Ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων με την «Ανοιχτή Πόλη», Νάσος Ηλιόπουλος, μίλησε εφ’ όλης της ύλης στο Attica TV,στην τηλεοπτική εκπομπή «Δημοσκοπήσεις» και τον δημοσιογράφο Γιώργο Λαιμό.
Ο Νάσος Ηλιόπουλος ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα γνωρίζοντας, από πρώτο χέρι, τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η πόλη. Παράλληλα ανέφερε ότι βλέπει και τις δυνατότητες που μπορούν να αλλάξουν την Αθήνα, «από την αρχή». Τόνισε χαρακτηριστικά πως οι περισσότεροι δήμαρχοι που περάσαν από την πόλη χρησιμοποίησαν το δήμο για να περάσουν αργότερα στην κεντρική πολιτική σκηνή. Έτσι, πολλές γειτονιέςπαραμελήθηκαν και άλλες εγκαταλείφθηκαν.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις δυνατότητες που διαθέτει η Αθήνα λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η Αθήνα είναι μια μικρή κυβέρνηση η οποία διαθέτει προϋπολογισμό 800 εκατ. ευρώ. Οι πόροι είναι τεράστιοι, παρ’ όλα αυτά όμως το μεγαλύτερο πλεονέκτημά της είναι οι άνθρωποι». Ως παράδειγμα ανέφερε το τεράστιο κτιριακό απόθεμα που διαθέτει ο δήμος, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κοινωνική πολιτική και σε μισθώσεις μεικτών χρήσεων που θα αποφέρουν έσοδα σε μακροχρόνια βάση και θα ενισχύσουν και το αίσθημα της ασφάλειας σε υποβαθμισμένες περιοχές.
Ο Νάσος Ηλιόπουλος παρουσίασε επίσης μερικές παρεμβάσεις οι οποίες πρέπει να πραγματοποιηθούν ώστε να να αναβαθμιστεί η ζωή των κατοίκων με κύρια αυτή του πρασίνου. «Στα τετραγωνικά πρασίνου ανά κάτοικο, είμαστε τέσσερις φορές πιο κάτω από τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat», δήλωσε.
Όπως τόνισε ο Νάσος Ηλιόπουλος, στόχος του είναι η αναβάθμιση των Κοινοτικών Συμβουλίων για τις αποφάσεις των έργων που πρέπει να γίνουν σε κάθε δημοτικό διαμέρισμα και δήλωσε: «Ο Δήμος της Αθήνας αποτελείται από επτά μικρότερους “δήμους”. Στόχος μας είναι να επιτευχθεί μια αποκέντρωση για να αναβαθμιστεί ο ρόλος των Κοινοτικών Συμβουλίων, έτσι ώστε να αποφασίζουν οι γειτονιές και όχι ένα κεντρικό γραφείο για το ποια έργα χρειάζονται πραγματικά».
Σε ό,τι έχει να κάνει με την ασφάλεια εξέφρασε την άποψη ότι η Αθήνα είναι μια πόλη σκοτεινή και άσκησε κριτική στην τωρινή διοίκηση λέγοντας: «Για εμάς η ασφάλεια είναι ένα δημοκρατικό δικαίωμα. Μία πόλη με ανθρώπους φοβισμένους δεν μπορεί να είναι δημοκρατική. Πρέπει να σας πω πως το 2018 δεν ξοδεύτηκε ούτε ένα ευρώ για την ηλεκτροφώτιση της πόλης». Ακόμα ανέφερε πως η διοίκηση του κ. Καμίνη, αν και κατάφερε να εξυγιάνει οικονομικά τον Δήμο, επέλεξε το τελευταίο διάστημα να λειτουργήσει κεντροδιοικητικά.
Στο θέμα των σκουπιδιών ο κ. Ηλιόπουλος ξεκαθάρισε την απόλυτη αντίθεσή του στην παράδοση της αποκομιδής σε εργολάβους λέγοντας: «Το σύστημα δοκιμάστηκε στην Ευρώπη και απέτυχε. Η λύση για την Αθήνα είναι η στροφή προς την ανακύκλωση και η τοπική χωροθέτηση προσιτών σημείων απόθεσης απορριμμάτων».
Τέλος ο κ. Ηλιόπουλος εμφανίστηκε θετικός στο ενδεχόμενο συγκλίσεων με άλλους υποψήφιους, οι οποίες όμως θα αναβαθμίζουν την ζωή των πολιτών. «Δεν είμαστε αρνητικοί σε μια σύγκλιση η οποία θα αναβαθμίζει την ζωή των πολιτών και της πόλης. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα συγκλίνουμε με τη Χρυσή Αυγή, της οποίας η άνοδος πρέπει να προβληματίζει κάθε δημοκρατικό πολίτη».
Συνέντευξη στην ιστοσελίδα του street press περιοδικού “Η Πόλη Ζει” (ipolizei.gr) παραχώρησε ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με την Ανοιχτή Πόλη, Νάσος Ηλιόπουλος.
Ο Νάσος Ηλιόπουλος μίλησε -μεταξύ άλλων- για την υποψηφιότητά του στην πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε, την καθημερινότητά του, τη γειτονιά του στα Πατήσια, την κοινωνική πολιτική που μπορεί να ασκήσει ο Δήμος, τις προτεραιότητές του ως δήμαρχος Αθηναίων αμέσως μετά τις εκλογές
«Όταν έχεις μεγαλώσει και ζεις σε αυτή την πόλη, καθημερινά βλέπεις μια σειρά από προβλήματα που σε θυμώνουν και σε απογοητεύουν. Βλέπω την εγκατάλειψη σε διάφορες γωνιές της πόλης και, ειδικά, τις δυνατότητες αυτής της πόλης να πηγαίνουν χαμένες. Κάθε άνθρωπος που αγαπάει αυτή την πόλη έχει θέληση να συμβάλλει, με όποιον τρόπο μπορεί, για να αλλάξει αυτή η κατάσταση», λέει χαρακτηριστικά στη συνέντευξή του ο Νάσος Ηλιόπουλος.
«Αυτό που με ελκύει είναι η πρόκληση. Εκεί που όλοι πιστεύουν ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, να αποδεικνύει κανείς ότι υπάρχει η δυνατότητα για μεγάλες μεταβολές. Αυτή είναι και η εμπειρία που προσκομίζω από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και το Υπουργείο Εργασίας στη συζήτηση για το δήμο Αθηναίων. Πουθενά δεν υπάρχουν ιδανικές συνθήκες. Δική μας δουλειά είναι να τις δημιουργούμε. Και όταν αυτή η πρόκληση αφορά την πόλη μου, την πόλη που μεγάλωσα και ζω, δεν σας κρύβω ότι πεισμώνω ακόμα περισσότερο. Δεν είμαι περαστικός από την πόλη», τονίζει ο Νάσος Ηλιόπουλος.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο Νάσος Ηλιόπουλος υπογραμμίζει χαρακτηριστικά: «Έχω ένα βασικό στόχο, να πείσω τους Αθηναίους και τις Αθηναίες ότι η Αθήνα δεν είναι μια χαμένη υπόθεση. Να αλλάξει αυτή η αίσθηση που έχουμε βιώσει όλοι σε αυτή την πόλη, ότι δεν μπορεί τίποτα να αλλάξει και ότι οι γειτονιές μας είναι καταδικασμένες στην εγκατάλειψη. Επομένως η χειρότερη έκφραση θα ήταν “Κι αυτός μια από τα ίδια ήταν”. Δεν είμαι περαστικός από την Αθήνα. Εδώ γεννήθηκα, εδώ ζω και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για το καλό της πόλης και των ανθρώπων της».
Ο Νάσος Ηλιόπουλος μίλησε για τις τρεις διαφορετικές κινήσεις που θα έκανε ως δήμαρχος: «Πρώτον, την επόμενη μέρα θα συνεχίσω να περπατάω στις γειτονιές της πόλης και να ακούω τα μικρά και μεγάλα προβλήματα των ανθρώπων της. Η Αθήνα, μέχρι σήμερα, είχε διοικήσεις που ήταν πολύ κοντά στο κεντρικό πολιτικό σύστημα και πολύ μακριά από τις γειτονίες. Δεύτερον, στροφή στα απαραίτητα έργα που χρειάζονται οι γειτονιές. Να σπάσουμε το αίσθημα εγκατάλειψης που υπάρχει με το που απομακρύνεσαι από την βιτρίνα της πόλης. Τρίτον, μια ουσιαστική κοινωνική πολιτική του Δήμου, ειδικά στο ζήτημα της αξιοποίησης των αδιάθετων κτηρίων που ανήκουν στον Δήμο, για κοινωνικές και πολιτιστικές χρήσεις. Για εμάς, η κοινωνική πολιτική δεν αποτελεί απλώς ένα δίχτυ προστασίας για τους αποκλεισμένους, αλλά μια διαφορετική οπτική για το σύνολο της καθημερινής μας λειτουργίας».
Ανέφερε επίσης ότι το ζήτημα της ουσιοεξάρτησης στους δρόμους της Αθήνας «αποτελεί για εμάς προτεραιότητα. Αποτελεί θέση μας εδώ και χρόνια, αλλά είναι πλέον ώριμες οι συνθήκες για την άμεση εφαρμογή λύσεων, όπως οι χώροι εποπτευόμενης χρήσης, τα κέντρα ημερήσιας περίθαλψης, καθώς και η αναβάθμιση των street work και των προγραμμάτων ένταξης. Φυσικά θα συνεργαστούμε στενά με όλες τις δομές που ασχολούνται με το θέμα και θα ενισχύσουμε την πρόληψη».
Aναλυτικά η συνέντευξη του Νάσου Ηλιόπουλου στο street press περιοδικό “Η Πόλη Ζει” (ipolizei.gr):
–Πότε σας έγινε η πρόταση για να είστε επικεφαλής; Σας είχε περάσει ποτέ η ιδέα;
Όταν έχεις μεγαλώσει και ζεις σε αυτή την πόλη, καθημερινά βλέπεις μια σειρά από προβλήματα που σε θυμώνουν και σε απογοητεύουν. Βλέπω την εγκατάλειψη σε διάφορες γωνιές της πόλης και, ειδικά, τις δυνατότητες αυτής της πόλης να πηγαίνουν χαμένες. Κάθε άνθρωπος που αγαπάει αυτή την πόλη έχει θέληση να συμβάλλει, με όποιον τρόπο μπορεί, για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Η πρόταση μιας παράταξης ιστορικής, όπως είναι η Ανοιχτή Πόλη, με τιμά βαθιά και σκοπεύω να ανταποδώσω την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν οι άνθρωποί της.
– Και ο Αλέξης Τσίπρας έτσι ακριβώς ξεκίνησε. Το έχετε σκεφτεί;
Ειλικρινά, όχι. Ίσως γιατί η ένταξή μου στην αριστερά, όπως και στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα, ξεκίνησε πολύ νωρίτερα. Σκεφτείτε, επίσης, ότι εγώ έκανα την επιλογή να φύγω από την κεντρική πολιτική σκηνή και το Υπουργείο Εργασίας, για να ασχοληθώ με την Αθήνα.
– Σας ελκύει η κεντρική πολιτική ζωή ή η αυτοδιοίκηση; Υπάρχουν ομοιότητες και διαφορές;
Αυτό που με ελκύει είναι η πρόκληση. Εκεί που όλοι πιστεύουν ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, να αποδεικνύει κανείς ότι υπάρχει η δυνατότητα για μεγάλες μεταβολές. Αυτή είναι και η εμπειρία που προσκομίζω από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και το Υπουργείο Εργασίας στη συζήτηση για το δήμο Αθηναίων. Πουθενά δεν υπάρχουν ιδανικές συνθήκες. Δική μας δουλειά είναι να τις δημιουργούμε. Και όταν αυτή η πρόκληση αφορά την πόλη μου, την πόλη που μεγάλωσα και ζω, δεν σας κρύβω ότι πεισμώνω ακόμα περισσότερο. Δεν είμαι περαστικός από την πόλη.
– Η υποψηφιότητα κάθε υποψήφιου συνδυασμού και κάθε υποψήφιου δημάρχου πλαισιώνεται από μια προεκλογική καμπάνια, που σημαίνει μπόλικη φωτογράφηση, βιντεοσκόπηση, συνεντεύξεις. Υπάρχει κάτι σε όλη αυτή την ξαφνική «έκθεση», που σας κάνει να νιώθετε άβολα;
Η καθημερινή επικοινωνία και ο διάλογος με τους ανθρώπους στις γειτονιές μου δίνουν δύναμη και με γεμίζουν με αισιοδοξία, ότι υπάρχουν πολλοί που ακόμα αγαπάνε αυτή την πόλη. Αυτό το στοιχείο της “έκθεσης” είναι το πιο σημαντικό για εμένα. Η αδιαμεσολάβητη ζωντάνια των ανθρώπων αυτής της πόλης. Το άλλο στοιχείο της έκθεσης, για το οποίο με ρωτάτε, είναι αλήθεια ότι δεν το έχω συνηθίσει. Ακόμα και στο Υπουργείο Εργασίας είχα επιλέξει να δίνω το βάρος στην δουλειά και όχι στηνεπικοινωνία. Αυτό για το οποίο σίγουρα χαίρομαι, είναι ότι δεν έχω αλλάξει κάτι στην καθημερινότητά μου. Εξακολουθώ να περπατώ στις γειτονιές της πόλης. Εντάξει, με χαιρετάνε περισσότεροι, αλλά αντέχω!
-Πώς αισθανθήκατε όταν σας παρομοίασε ο Α. Τσίπρας με τον «Καθηγητή», από την τηλεοπτική σειρά La Casa de Papel;
Γέλασα και την ίδια στιγμή είπα “ω ρε, δούλεμα που θα φάω!”Ευτυχώς μου αρέσει η σειρά. Και αν πρέπει να κρατήσω κάτι από τον “Καθηγητή” είναι ένα πράγμα: η σημασία του σχεδίου. Πρέπει να ξέρουμε τι θέλουμε, να δουλεύουμε με σχέδιο, πρόγραμμα και κυρίως με φαντασία.
– Έχει γίνει αρκετή συζήτηση για την επαγγελματική εμπειρία σας, το λεγόμενο «βιογραφικό» σας. Τι απαντάτε σε όσους αποδοκιμάζουν το περιεχόμενό του;
Σε έναν βαθμό ήταν η παραδοσιακή κριτική που γίνεται όταν ένας νέος άνθρωπος αναλαμβάνει μια θέση ευθύνης. Δεν γίνεται να θες νέους ανθρώπους στην δημόσια σφαίρα και να απαιτείς ταυτόχρονα σπουδές και δέκα χρόνια εργασιακή εμπειρία. Είμαι ένας άνθρωπος 35 χρονών που σπούδασα στην ΑΣΟΕΕ και συνέχισα το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό μου στο Πάντειο. Μέσα από την δουλειά μου στην Επιθεώρηση Εργασίας και στο Υπουργείο, απέδειξα ότι η εμπειρία δεν είναι το μόνο στοιχείο που χρειάζεται. Την ίδια στιγμή, με πείσμωσε η κριτική “αυτός ποιος είναι κλπ”. Με πείσμωσε, όχι επειδή το πήρα προσωπικά, αλλά επειδή αποκαλύπτει μια ελιτίστικη και αριστοκρατική αντίληψη για την πολιτική στο Δήμο. Ε, σήμερα θέλω να γίνω δήμαρχος για να δείξω ότι στο Δήμο μπορεί να είναι ένας από εμάς. Ένας άνθρωπος που μεγάλωσε και ζει σε μια γειτονιά της πόλης.
– Ποιο είναι το αγαπημένο σας σημείο στην πόλη και ποιο αυτό που αποφεύγετε πιο πολύ;
Περπατάω πολύ στην πόλη και, κάθε φορά, ανακαλύπτω νέες, αξιαγάπητες γωνιές. Θα σας πω την τελευταία μου ανακάλυψη: το πέταλο πίσω από το Καλλιμάρμαρο. Όποτε μπορώ πηγαίνω και ηρεμώ. Δεν αποφεύγω κάποιο σημείο.
– «Οι πολιτικοί σήμερα αποφεύγουν την αντιδημοτικότητα σχεδόν με κάθε τίμημα». Πρόκειται για άποψη του TonyJudt, αριστερού διανοούμενου. Πόσο αυτό αφορά τους πολιτικούς κάθε ιδεολογικού χώρου και πόσο αφορά εσάς προσωπικά;
Ισχύει. Και προφανώς δεν υπάρχει κανένας ιδεολογικός χώρος που έχει αντίσωμα σε αυτήν την τάση. Αλλά θα ήθελα να σας θυμίσω κάτι άλλο που είχε πει ο Judt: ότι το κριτήριο για μια πολιτική απόφαση είναι το κατά πόσο βοηθάει στην κατεύθυνση μιας άλλης, πιο δίκαιης κοινωνίας. Νομίζω ότι εκεί κρίνεται η αποφασιστικότητα και, εν μέρει, και η αντιδημοφιλία του καθενός και της καθεμιάς. Όταν επέβαλα πολύ υψηλά πρόστιμα στις τράπεζες για υπερωριακή, αδήλωτη εργασία δεν ήμουν ιδιαίτερα δημοφιλής στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Αδιαφορώ. Έκανα το σωστό.
– Μεγαλώσατε στον Άγιο Νικόλαο, στη δεκαετία του ’80 και του ’90. Τι έχει αλλάξει από τότε στην περιοχή; Υπάρχουν και θετικές αλλαγές;
Φυσικά υπάρχουν θετικές αλλαγές! Μεγάλωσα τη δεκαετία του 1990 που επικρατούσε παροξυσμός για την έλευση και εγκατάσταση των μεταναστών στη γειτονιά μας. Τώρα ξέρουμε ότι οι φωνές εκείνες – για το αδύνατο της ενσωμάτωσης των Αλβανών, για παράδειγμα, μεταναστών στην ελληνική κοινωνία – είχαν άδικο. Η ομαλή ένταξη των μεταναστών είναι ένα επίτευγμα για το οποίο όλοι μας πρέπει να είμαστε περήφανοι.
– Υπάρχουν σημεία στα οποία μπορεί να υπάρχει συμφωνία και μέτωπο με άλλες παρατάξεις;
Προφανώς, από οποιαδήποτε συμφωνία αποκλείω τη Χρυσή Αυγή, αφού με εγκληματικές οργανώσεις νεοναζί δεν υπάρχει κανένα περιθώριο διαλόγου. Από εκεί και πέρα με νοιάζει η πόλη μου και θα στηρίξω οποιαδήποτε τεκμηριωμένη πρόταση την εξυπηρετεί. Για παράδειγμα, μπορώ να δηλώσω από τώρα ότι θα υπερψηφίσω, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, την άμεση λειτουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης για ουσιοεξαρτημένους και δημοτικού αποτεφρωτηρίου. Όπως σας είπα και πριν, το κριτήριο είναι ένα: αν κάθε απόφαση αλλάζει τα πράγματα προς το καλύτερο.
– Μερικοί υποστηρίζουν πως δεν υπάρχουν πια διαφορετικά στρατόπεδα και αντιλήψεις στη διοίκηση του Δήμου. Συμφωνείτε;
Κάτι τέτοιο λέει ο κύριος Μπακογιάννης, ίσως επειδή του αρέσουν τα εύπεπτα σλόγκαν. Δυστυχώς τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Φυσικά υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις. Θα σας πω ένα παράδειγμα: όλοι φυσικά θα συμφωνήσουμε ότι το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων είναι σημαντικό. Ο κύριος Μπακογιάννης προτείνει να εκχωρήσουμε το μέτωπο αυτό σε ιδιώτες, γιατί πιστεύει ότι αυτός είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος. Εμείς λέμε ότι κάνει λάθος. Ότι είναι μια επιλογή που κοστίζει πολλαπλάσια και, στο τέλος, έχει αποδειχτεί αναποτελεσματική. Η τάση σε όλη την Ευρώπη είναι οι Δήμοι να παίρνουν πίσω υπηρεσίες που είχαν παραχωρήσει σε ιδιώτες. Αδυνατώ να κατανοήσω ποια ιδεοληψία ή ποιο συμφέρον οδηγούν τον κύριο Μπακογιάννη να υπερασπίζεται μια αποτυχημένη πολιτική.
– Σας ανησυχεί ο θυμός και η ένταση που έχει συσσωρευτεί στον κόσμο; Και δεν μιλώ για τη Χρυσή Αυγή αλλά για τη διάχυτη αίσθηση βίας που υπάρχει στην καθημερινότητα.
Η διάχυτη αυτή αίσθηση δεν έρχεται ουρανοκατέβατη. Προέρχεται από αυτούς που συνειδητά καλλιεργούν το εθνικιστικό μίσος και το φόβο για το διαφορετικό. Χωρίς το μίσος αυτό δε θα είχαμε ζήσει το λυντσάρισμα και τη δολοφονία ενός νέου ανθρώπου στο κέντρο της Αθήνας, μέρα μεσημέρι. Εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, προκειμένου κάθε κάτοικος και επισκέπτης της πόλης μας, ανεξάρτητα από φυλή, θρησκεία και σεξουαλικό προσανατολισμό, να νιώθει και να είναι ασφαλής.
-Υπάρχουν τρεις παράγοντες. Πόροι, διαχείριση και πολιτισμός με την ευρεία έννοια. Πού υστερούμε περισσότερο;
Σίγουρα στη διαχείριση. Ο Δήμος της Αθήνας είναι ένας πλούσιος Δήμος με πολύ φτωχή, όμως, διαχείριση είτε γιατί δεν αναγνώρισε έγκαιρα τα προβλήματα των κατοίκων του και προτίμησε κινήσεις εντυπωσιασμού είτε γιατί δεν θέλησε να συγκρουστεί, όταν χρειάστηκε.
– Ένας δήμαρχος από την αριστερά! Πείτε μου τρεις διαφορετικές κινήσεις που θα έκανε.
Πρώτον, την επόμενη μέρα θα συνεχίσω να περπατάω στις γειτονιές της πόλης και να ακούω τα μικρά και μεγάλα προβλήματα των ανθρώπων της. Η Αθήνα, μέχρι σήμερα, είχε διοικήσεις που ήταν πολύ κοντά στο κεντρικό πολιτικό σύστημα και πολύ μακριά από τις γειτονίες. Δεύτερον, στροφή στα απαραίτητα έργα που χρειάζονται οι γειτονιές. Να σπάσουμε το αίσθημα εγκατάλειψης που υπάρχει με το που απομακρύνεσαι από την βιτρίνα της πόλης. Τρίτον, μια ουσιαστική κοινωνική πολιτική του Δήμου, ειδικά στο ζήτημα της αξιοποίησης των αδιάθετων κτηρίων που ανήκουν στον Δήμο, για κοινωνικές και πολιτιστικές χρήσεις. Για εμάς, η κοινωνική πολιτική δεν αποτελεί απλώς ένα δίχτυ προστασίας για τους αποκλεισμένους, αλλά μια διαφορετική οπτική για το σύνολο της καθημερινής μας λειτουργίας.
– Οραματίζεστε μια δημοτική αρχή που θα λειτουργεί ως «ασπίδα δημοκρατίας απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς». Πρακτικά και συγκεκριμένα, με ποιους τρόπους σχεδιάζετε να το κατορθώσετε αυτό;
Η άνοδος της ακροδεξιάς συνιστά πρόβλημα για την ασφάλεια στις γειτονιές μας, όπως αποδεικνύεται από τα περίπου 35 περιστατικά δολοφονικών επιθέσεων με ρατσιστικά κίνητρα, μέσα στα όρια του Δήμου Αθηναίων. Η δική μας απάντηση: ζωντανές και ασφαλείς γειτονιές: φως, κίνητρα εμπορικής δραστηριότητας, κοινωνική κατοικία. Τέλος, στήριξη σε κάθε πρωτοβουλία που αντιστρατεύεται το φόβο και τις διακρίσεις. Συνολικά, δηλαδή, μια πόλη που θα προσφέρει περισσότερα στους ανθρώπους της.
– Έχει δημιουργηθεί ένα δίπολο, από τα ΜΜΕ περισσότερο. Ο Δεξιός με την ασφάλεια, ο Αριστερός με τα δικαιώματα. Πώς στέκεστε σε αυτό;
Για εμάς η ασφάλεια είναι δικαίωμα. Δεν είναι προνόμιο. Μια πόλη ανασφαλής είναι μια πόλη με φοβισμένους πολίτες και, άρα, δεν μπορεί να είναι δημοκρατική.
– Υπάρχουν πολλοί δημόσιοι χώροι στους οποίους φοβάσαι να περπατήσεις, ακόμα και μέρα μεσημέρι, και αυτό αφορά κυρίως το γυναικείο πληθυσμό. Ο λόφος του Φιλοπάππου και ο Λυκαβηττός, για παράδειγμα. Συμφωνείτε με το ενδεχόμενο της οργανωμένης, 24ωρης φύλαξής τους;
Η ανασφάλεια στην Αθήνα είναι, σε μεγάλο βαθμό, αποτέλεσμα της εγκατάλειψης των γειτονιών της από τη διοίκηση του κυρίου Καμίνη. Είναι συγκλονιστικό ότι το 2018 ο Δήμος δεν ξόδεψε ούτε ένα ευρώ για έργα ηλεκτροφωτισμού! Πώς μπορούμε να νιώθουμε ασφαλείς, όταν ολόκληρες συνοικίες βρίσκονται στο σκοτάδι; Χαίρομαι πολύ που βάζετε και την έμφυλη διάσταση στο ζήτημα της ασφάλειας. Είμαστε σε μια χώρα που μόνο το τελευταίο διάστημα έχουν αναδειχτεί τρεις υποθέσεις γυναικοκτονίας. Υπάρχουν πόλεις, όπως το Παρίσι, που έχουν ειδικό πρόγραμμα, με έμφαση στην ασφάλεια των γυναικών μέσα στην πόλη. Πρέπει να μελετήσουμε αυτή την εμπειρία. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μια κοινωνία με ισχυρή δημοκρατική κουλτούρα είναι μια πιο ασφαλής κοινωνία.
– Θα έλεγε κανείς ότι είναι αναμενόμενο να στηρίζετε τη συνεργασία του Δήμου Αθηναίων με το φορέα «Ανάπλαση Αθήνας ΑΕ», αφού ιδρύθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ. Τι απαντάτε σε όσους υποστηρίζουν ότι αυτό θα υποβαθμίσει και θα παρακάμψει το ρόλο του Δήμου;
Πρόκειται για ένα φορέα που στελεχώνεται από εξαιρετικούς επιστήμονες και μας έχει δώσει, ως τώρα, μόνο θετικές ειδήσεις. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανάπλαση των προσφυγικών κατοικιών στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας αλλά και μια σειρά διαγωνισμών και προτάσεων που φαίνεται ότι μπορεί να αλλάξουν άρδην την εικόνα της πόλης. Να αυξήσουν το πράσινο, την ομορφιά και τη λειτουργικότητά της. Βρίσκω, λοιπόν, πολύ φοβική και μίζερη τη στάση των κ. Μπακογιάννη και Γερουλάνου. Ο Δήμος σήμερα χρειάζεται αυτό το επιστημονικό δυναμικό και τις συνεργασίες, εκτός και αν η αντιπρόταση είναι να καταργηθεί μια δημόσια δομή για να δώσουμε τα έργα ξανά σε εργολάβους.
-Πολλοί από τους κατοίκους των Εξαρχείων οργανώνονται προκειμένου να διεκδικήσουν συνθήκες ασφαλούς διαβίωσης στην περιοχή τους. Πώς στέκεστε απέναντί τους;
Στα Εξάρχεια υπάρχει όντως πρόβλημα. Πρωτίστως, γιατί και εκεί ο Δήμος έχει αφήσει τα πράγματα στην τύχη τους, με αποτέλεσμα μια ολοκληρωτική εικόνα εγκατάλειψης. Ο λόφος του Στρέφη είναι ο πιο εγκαταλελειμμένος χώρος πρασίνου της Αττικής. Οι προτάσεις των κατοίκων, σε συνδυασμό με ήπιες παρεμβάσεις ανάπλασης της περιοχής, είναι για εμάς οδηγός για την συνολική αναβάθμιση της καθημερινότητας σε αυτή την ιστορική γειτονιά.
– Είστε υπέρ στο να περάσει το Πεδίον του Άρεως στο Δήμο; Πώς σκέφτεστε την ανάπτυξή του; Θα δεχόσασταν την μικρή ιδιωτική πρωτοβουλία;
Ομολογώ ότι δεν θεωρώ το ζήτημα της αρμοδιότητας το μείζον. Σας θυμίζω ότι ο Δήμος έχει στα χέρια του διάφορα πάρκα που δύσκολα κανείς θα θεωρούσε υποδείγματα! Η δική μας πρόταση: πάρκο ανοιχτό, φυλασσόμενο, ζωντανό, με δράσεις και δημοτικές πρωτοβουλίες. Για την ιδιωτική παρέμβαση, προφανώς και είναι θετικό το να θέλουν φορείς να συνεισφέρουν στο έργο του Δήμου. Απλώς – και είναι αστείο ότι πρέπει να το πω αυτό – και εδώ θέλουμε κανόνες.
– Περιγράψτε μια συνηθισμένη σκηνή καθημερινής αλληλεγγύης ανάμεσα σε πολίτες της Αθήνας, που σας συγκινεί και μια συνηθισμένη σκηνή απανθρωπιάς, που σας εξοργίζει.
Θα σας πω κάτι απλό, που κατά τη γνώμη μου συμπυκνώνει την ουσία. Όταν κάποιος ή κάποια πέφτει, πάντα ένας περαστικός θα τρέξει να βοηθήσει. Αυτό πρέπει να κάνουμε. Να δίνουμε το χέρι μας στον αδύναμο. Στον αντίποδα, αυτό που με φρικάρει είναι όταν βλέπω αυτοκίνητο να μπλοκάρει ράμπα. Εκεί είναι ο πυρήνας της απανθρωπιάς.
– Ζω σε κεντρική περιοχή της Αθήνας, όπου καθημερινά γίνεται εμπόριο ναρκωτικών. Έχω καλέσει την αστυνομία πολλές φορές, το ίδιο και οι γείτονές μου αλλά εξακολουθούμε να βλέπουμε τα ίδια πρόσωπα στις συναλλαγές. Πώς θα το αντιμετωπίσετε;
Το ζήτημα της ουσιοεξάρτησης στους δρόμους της Αθήνας αποτελεί για εμάς προτεραιότητα. Αποτελεί θέση μας εδώ και χρόνια, αλλά είναι πλέον ώριμες οι συνθήκες για την άμεση εφαρμογή λύσεων, όπως οι χώροι εποπτευόμενης χρήσης, τα κέντρα ημερήσιας περίθαλψης, καθώς και η αναβάθμιση των street work και των προγραμμάτων ένταξης. Φυσικά θα συνεργαστούμε στενά με όλες τις δομές που ασχολούνται με το θέμα και θα ενισχύσουμε την πρόληψη.
-Έχω ακούσει πολύ συχνά Αθηναίους να λένε για ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (όπως η Βιέννη, το Βερολίνο, το Άμστερνταμ), πως είναι «πιο ανθρώπινες πόλεις» από την Αθήνα. Συμφωνείτε;
Πλάκα έχει αυτό, διότι εγώ σίγουρα έχω ακούσει πολλούς Βερολινέζους να έρχονται εδώ και να λένε «επιτέλους, ανθρώπινη και χαλαρή καθημερινότητα». Το γρασίδι πάντα είναι πιο πράσινο στην αυλή του γείτονα! Από την άλλη, πρέπει να δούμε το εξής: η Aθήνα είναι μια ανθρώπινη πόλη, ενώ βρίσκεται τέσσερις φορές κάτω από τα όρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την έκταση πρασίνου ανά κάτοικο. Σκεφτείτε να τα καταφέρουμε εκεί. Να κάνουμε τα 500 σχολεία, εστίες πρασίνου. Ε, τότε θα έχουμε μια μαγική πόλη!
– Έχετε δηλώσει πως θα υπερασπιστείτε τον πλούτο των μεταναστευτικών κοινοτήτων της πόλης. Για να γίνει αυτό θα χρειαστεί πρώτα να επιτευχθεί η πολιτισμική και κοινωνική εξοικείωση του ντόπιου πληθυσμού με τον μεταναστευτικό, που βρίσκεται στη βάση κάθε επιτυχημένης μεταναστευτικής πολιτικής. Αυτό είναι ένα «στοίχημα». Πώς θα το προσεγγίσετε;
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό. Ήδη η Αθήνα είναι μια ανοιχτή, δυναμική και πολύχρωμη πόλη με σημαντική μεταναστευτική παρουσία. Ο ρόλος του Δήμου είναι απλός: να διασφαλίσει τα δικαιώματα όλων των πολιτών και να υπερασπιστεί, ως προσόν, την πολυπολιτισμικότητα της πόλης μας.
– Είστε εξοικειωμένος με τη λειτουργία και το έργο του ΣυνΑθηνά, που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της θητείας του κύριου Καμίνη; Υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε ή θα συμπληρώνατε στον τρόπο λειτουργίας του;
Η ιδέα είναι πολύ ενδιαφέρουσα και θα μπορούσε να αποτελέσει ένα σύγχρονο και πολύ δημιουργικό εργαλείο, στο βαθμό που διευκολύνει τις ομάδες και τους πολίτες στην πραγματοποίηση πρωτότυπων και λειτουργικών, για την πόλη, δράσεων. Το ζητούμενο είναι, κατά πόσο έχει υπάρξει και αποτελεσματικό, καθώς δεν φαίνεται να έχει αφήσει ένα διακριτό αποτύπωμα στην πόλη και στους κατοίκους της. Πιστεύω ότι έχει λειτουργήσει πιο συγκεντρωτικά από όσο θα χρειαζόταν, προκειμένου να δώσει ελεύθερο βήμα στην πρωτότυπη έκφραση της πόλης. Θα προτιμούσα να διασπάσω το σχήμα σε επτά μονάδες – μία σε κάθε Κοινότητα. Να δημιουργηθεί, δηλαδή, ένα κέντρο αναφοράς, έκφρασης και συμμετοχής πιο άμεσο και οικείο για όλους και όλες, ακόμα και στις πιο άγνωστες γωνιές των γειτονιών. Επιπλέον, θα τη θεωρούσα ως δίοδο άμεσης επικοινωνίας, που θα υπαγόρευε πολιτικές προτεραιότητες και θα μπορούσε να μετασχηματίσει την ίδια τη λειτουργία του Δήμου.
– Πολλές φορές ένας Δήμαρχος οφείλει να έρθει σε αντιπαράθεση με την κεντρική εξουσία. Τι γίνεται στην περίπτωση που είναι το κόμμα που ανήκει στην κυβέρνηση;
Δε νομίζω ότι αλλάζει κάτι. Τα ξαναείπα: Δεν είμαι περαστικός από την Αθήνα. Εδώ γεννήθηκα, εδώ ζω και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για το καλό της πόλης και των ανθρώπων της. Αν με απασχολούσε αυτό που περιγράψατε στην ερώτησή σας, δεν θα είχα παραιτηθεί από το Υπουργείο για να διεκδικήσω τον Δήμο. Με νοιάζει η πόλη μου περισσότερο από οποιαδήποτε διατήρηση ισορροπιών και για αυτό είμαι έτοιμος για κάθε απαραίτητη συνεργασία, αλλά και σύγκρουση, όταν αυτό απαιτηθεί.
– Πείτε μας την γνώμη σας για το Airbnb. Πως στέκεστε απέναντι στην κριτική ότι χάνεται η κοινωνική συνοχή;
Η εξάπλωση της βραχυχρόνιας μίσθωσης στην Αθήνα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των ενοικίων και την «έξωση» των μόνιμων κατοίκων από ολόκληρες γειτονιές. Δεν με ενοχλεί να παραχωρεί ένας μικροϊδιοκτήτης ένα διαμέρισμά του προς βραχυχρόνια μίσθωση. Πρέπει, ωστόσο, να μπουν εισοδηματικά και χρονικά όρια και κανόνες, πρωτίστως για τις μεγάλες εταιρίες που έχουν μετατρέψει ολόκληρες γειτονιές σε «άβατα».
– Εφόσον εκλεγείτε και ολοκληρώσετε τη θητεία σας στο Δήμο Αθηναίων ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που θα θέλατε να πει κάποιος για εσάς;
Έχω ένα βασικό στόχο, να πείσω τους Αθηναίους και τις Αθηναίες ότι η Αθήνα δεν είναι μια χαμένη υπόθεση. Να αλλάξει αυτή η αίσθηση που έχουμε βιώσει όλοι σε αυτή την πόλη, ότι δεν μπορεί τίποτα να αλλάξει και ότι οι γειτονιές μας είναι καταδικασμένες στην εγκατάλειψη. Επομένως η χειρότερη έκφραση θα ήταν «Κι αυτός μια από τα ίδια ήταν».
– Πώς σας φαίνεται η καθιέρωση δημοψηφισμάτων για βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η πόλη; Και πού θα είναι αυτά δεσμευτικά για το Δήμαρχο;
Πρέπει να αφήσουμε πίσω μας το απαρχαιωμένο δημαρχοκεντρικό μοντέλο διοίκησης και να βρούμε νέα εργαλεία που δίνουν στους πολίτες φωνή. Τα τοπικά δημοψηφίσματα είναι ένα τέτοιο εργαλείο, που εννοείται πως θα υιοθετήσουμε. Δεν είναι όμως το μόνο. Θα εμπιστευτούμε τα Κοινοτικά συμβούλια, θα εφαρμόσουμε συμμετοχικό προϋπολογισμό, θα αξιοποιήσουμε τις νέες τεχνολογίες. Ο Δήμος έχει ανάγκη τη συμμετοχή των πολιτών! Αλλιώς, θα κάνουμε μια τρύπα στο νερό.
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε ο πρώτος ανοιχτός και δημόσιος διάλογος που διοργάνωσε ο «Σύλλογος Αθηνά – Πεδίον Άρεως» με τον υποψήφιο Δήμαρχο Αθηναίων Νάσο Ηλιόπουλο από την παράταξη Ανοιχτή Πόλη. Δεκάδες πολίτες είχαν την ευκαιρία να ρωτήσουν απευθείας τον κύριο Ηλιόπουλο για τα προβλήματα της Αθήνας και τις λύσεις που προτείνει. Ο διάλογος, που έγινε με όρους ουσίας και όχι τηλεοπτικής αντιπαράθεσης, κάλυψε θέματα από την εγκληματικότητα και τα ναρκωτικά μέχρι την καθαριότητα, τα εγκαταλελειμμένα κτήρια, το Airbnb και τη συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις του Δήμου.
Τα σημαντικότερα σημεία της τοποθέτησης του Νάσου Ηλιόπουλου:
– Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει μια πόλη όπως η Αθήνα μόνος του. Χρειαζόμαστε τον διάλογο με τους τοπικούς φορείς στις γειτονιές, ώστε να συζητάμε τα πραγματικά προβλήματα.
Ασφάλεια
Η Αθήνα είναι μια πόλη με πολλές δυνατότητες αλλά με φτωχές υποδομές. Η ασφάλεια είναι πολύ σημαντικό θέμα για εμάς, η πόλη δεν γίνεται να λειτουργεί στη βάση του φόβου. Το πρώτο εργαλείο για τον Δήμο είναι να σπάσει το αίσθημα εγκατάλειψης, να ζωντανέψουμε τις γειτονιές.
Αξιοποίηση του κτιριακού αποθέματος του Δήμου
Ο Δήμος Αθηναίων είναι πλούσιος σε κτιριακό απόθεμα και η αξιοποιήσή του θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί με τις προτεραιότητες που θέτει η κοινότητα και η γειτονιά. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε συμμετοχικό σχεδιασμό και συμμετοχικό προϋπολογισμό
Πεδίον του Άρεως
Δεν κρυβόμαστε πίσω από τις αρμοδιότητες. Για παράδειγμα ο Δήμος έχει στην αρμοδιότητα του τον Λόφο του Στρέφη που είναι ο πιο εγκαταλελειμμένος χώρος πρασίνου στην Αθήνα. Επομένως δεν είναι θέμα αρμοδιοτήτων αλλά διάθεσης χάραξης πολιτικής και συνεργασίας. Ο Δήμος θα μπορούσε να αξιοποιήσει τις πολιτιστικές του υπηρεσίες σε συνεργασία με την Περιφέρεια ώστε να ζωντανέψει το πάρκο.
Πολιτική για εγκαταλελειμμένα κτήρια:
Η Αθήνα είναι πλούσια σε κτιριακό απόθεμα. Ο Δήμος δεν έχει εκμεταλλευτεί καν τα δικά του κτίρια. Όταν νεκρώνει ένας χώρος νεκρώνει και η πέριξ γειτονιά. Έχουμε την εμπειρία από το υπουργείο Εργασίας για αξιοποίηση των κτιρίων με θετικό για την κοινότητα πρόσημο. α) ο Δήμος πρέπει να καταγράψει τα κτίρια, β) να καθαρίσει εγκαταλελειμμένους χώρους και να βάλει σκαλωσιές στήριξης, γ) από την Ανάπλαση ΑΕ έχει προταθεί μια νομοθετική πρωτοβουλία στα αρμόδια υπουργεία ώστε με συμφωνία των 2/3 των ιδιοκτητών να αξιοποιούνται τα εγκαταλελειμμένα κτίρια.
Χώροι εποπτευόμενης χρήσης
Υπάρχει το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας. Ποια η ευθύνη του Δήμου σε αυτό;
Η ουσιοεξάρτηση είναι θέμα που αφορά χιλιάδες οικογένειες. Η πολιτική αντιμετώπιση ξεκινά από την πρόληψη που είναι ουσιαστική αρμοδιότητα του Δήμου. Έπεται η μείωση της βλάβης μέσω χωροθέτησης μαζί με την επιστημονική κοινότητα και τον σχετικό επιστημονικό διάλογο με φορείς που γνωρίζουν το θέμα. Ένας Δήμος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για να βρει τη βέλτιστη λύση. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν καλές πρακτικές που μπορούμε να ακολουθήσουμε.
Αθλητισμός και χώροι άθλησης
Οι Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις της Περιφέρειας προβλέπουν 7 κλειστά γυμναστήρια σε κάθε κοινότητα. Ο Δήμος δεν αξιοποιεί τα χρήματα λόγω έλλειψης μελετών. Μπορούμε να επενδύσουμε και στη μαζική άθληση σε ανοιχτούς χώρους π.χ. με τοποθέτηση οργάνων γυμναστικής και προγράμματα του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ)..
Κοινωνική πολιτική
Η κοινωνική πολιτική για την «Ανοιχτή Πόλη» δεν είναι ένα απλό δίχτυ προστασίας, αλλά μια πολιτική που διασφαλίζει δικαιώματα. Όπως, για παράδειγμα, το δικαίωμα στέγασης που απειλείται και από φαινόμενο της βραχυχρόνιας μίσθωσης. Ένα άλλο πρόβλημα είναι και η ενεργειακή φτώχεια. Μπορούμε πλέον να δημιουργήσουμε ενεργειακό συνεταιρισμό για να εξασφαλίσουμε την ενεργειακή ασφάλεια σε όλους τους Δημότες
Καθαριότητα και διαχείριση απορριμμάτων
Η ευρωπαϊκή τάση είναι ξεκάθαρα ενάντια στην ανάθεση της διαχείρισης των απορριμμάτων σε ιδιώτες. Εξαιρετικής σημασίας είναι η ανακύκλωση στην πηγή. Η Αθήνα οφείλει να το αντιμετωπίσει το ζήτημα ως αναπτυξιακό εργαλείο μέσω της κυκλικής οικονομίας, διαχειριζόμενη τα σκουπίδια μέσω ενός σύγχρονου σχεδίου, με χωροθέτηση πράσινων σημείων και ανακύκλωση στην πηγή
Αδέσποτα
Στην «Ανοιχτή Πόλη» είμαστε υπέρ των δημοτικών κτηνιατρείων και των πάρκων για κατοικίδια.
Σήμερα, 8 Μαρτίου 2019, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με την «Ανοιχτή Πόλη», Νάσος Ηλιόπουλος επισκέφτηκε την κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση “Εξέλιξις” στον Κολωνό.
Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, Νάσος Ηλιόπουλος, είχε εκεί την ευκαιρία να ακούσει την ιστορία δέκα γυναικών που αποφάσισαν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους. Η “Εξέλιξις” αποτελεί έναν ζωντανό και δυναμικό χώρο που ξεκίνησε από την παραγωγή πρωτότυπων ρούχων και στη συνέχεια προχώρησε στη μεταποίηση ρούχων. «Είμαι περήφανη γιατί είμαι γυναίκα και πάλευα και παλεύω για την ισότητα των γυναικών στην εργασία», δήλωσε η Λίτσα υποδεχόμενη τον Νάσο Ηλιόπουλο στην είσοδο.
Ακολούθησε συζήτηση σε εξαιρετικά φιλικό κλίμα. Οι συμμετέχουσες στο πρωτοποριακό εγχείρημα αναφέρθηκαν εκτενώς στις εμπειρίες τους, που συνθέτουν ένα μωσαϊκό της γυναικείας εργασιακής εμπειρίας: την κρίση της μεταποιητικής βιοτεχνίας, την επισφάλεια, την αδήλωτη υπερωριακή εργασία και την ανισότητα στην αμοιβή. «Αυτό που κάνουμε εδώ είναι η δική μας απάντηση στα αδιέξοδα», τόνισε η Κική.
Ο Νάσος Ηλιόπουλος τόνισε ότι ήρθε κυρίως για να ακούσει. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στη δική του εμπειρία στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και στο πώς καθημερινά έφταναν στα χέρια του υποθέσεις που εργαζόμενες έπεφταν θύματα πολλαπλών διακρίσεων. «Ξέρω» δήλωσε «τι σημαίνει αόρατη εργασία, ξέρω τι σημαίνει ένας εργοδότης να θεωρεί ότι οι εργαζόμενες είναι ιδιοκτησία του, ξέρω το πλέγμα της διάκρισης που αφορά την ανισότητα στους μισθούς, τα διαφορετικά κριτήρια στις προαγωγές, την υποτίμηση της εργαζόμενης και ειδικότερα της νεαρής εργαζόμενης. Η “Εξέλιξις” είναι ένα υπόδειγμα που πρέπει να γενικεύσουμε. Και εδώ θέλω να πω κάτι. Ο Δήμος Αθηναίων θα έπρεπε να συμβάλλει σε αυτήν την κατεύθυνση. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Διαθέτουμε ένα σημαντικό κτιριακό απόθεμα. Άδειους χώρους που ο Δήμος αφήνει να ρημάζουν. Εμείς λέμε να ξεκινήσει άμεσα ένα πρόγραμμα όπου εγχειρήματα σαν το δικό σας, να μπορούν να στεγαστούν σε αυτά τα άδεια κτίρια του Δήμου. Αυτό συνιστά έμπρακτη στήριξη της αλληλέγγυας οικονομίας και την ίδια στιγμή ζωντανεύει ξανά τις γειτονιές μας διώχνοντας το σκοτάδι και την εγκατάλειψη».
Φεύγοντας, κρατώντας μια όμορφη τσάντα ως δώρο, ο Νάσος Ηλιόπουλος έκλεισε με ένα σύντομο σχόλιο για την ημέρα της γυναίκας: «Δεν είναι μέρα γιορτής, είναι μέρα διεκδίκησης. Διεκδίκησης ενάντια στις διακρίσεις, για ίσους μισθούς, ίδια δικαιώματα και κυρίως αξιοπρεπείς και ασφαλείς όρους εργασίας. Σε αυτή τη μάχη είμαστε όλοι και όλες μαζί».
Ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων με την «Ανοιχτή Πόλη», Νάσος Ηλιόπουλος, βρέθηκε στα Σεπόλια, στη γειτονιά του Γιάννη Αντετοκούνμπο, όπως έχει γίνει γνωστή πέρα από τα όρια της πόλης μας αλλά και της χώρας μας.
«Σήμερα βρεθήκαμε στα Σεπόλια, στη γειτονιά του Γιάννη Αντετοκούνμπο, όπως έχει γίνει γνωστή πέρα από τα όρια της πόλης μας αλλά και της χώρας μας.
Συζητήσαμε με κατοίκους, εμπόρους και καταστηματάρχες για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και παραμένουν άλυτα από τη Δημοτική Αρχή.
Το μεγάλο πρόβλημα της περιοχής το διαπιστώνεις με λίγα μόνο μέτρα περπάτημα. Οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια είναι σε πραγματικά κακή κατάσταση και συνιστούν πραγματικό κίνδυνο τόσο για τους πεζούς όσο και για τους οδηγούς.
Οι γειτονιές της Αθήνας πρέπει να ξαναζωντανέψουν, να γίνουν ανθρώπινες και ασφαλείς για όλους. Μαζί με τους ανθρώπους τους, είμαστε σίγουροι πως θα το πετύχουμε» αναφέρει ο Νάσος Ηλιόπουλος σε ανάρτησή του.
Με τον αντιδήμαρχο της Νάπολης, Enrico Panini, συναντήθηκε στα γραφεία της «Ανοιχτής Πόλης», ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων, Νάσος Ηλιόπουλος εγκαινιάζοντας και επίσημα τον κύκλο των διεθνών επαφών που έχει, συζητώντας μεταξύ άλλων και καλές πρακτικές ευρωπαϊκών πόλεων σε μια σειρά από ζητήματα, όπως η καθαριότητα και το οργανωμένο έγκλημα. Ξεχωριστή ενότητα αποτέλεσαν η κοινωνική πολιτική και η αλληλέγγυα αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος. Θέματα που αφορούν άμεσα και την Αθήνα.
Στην εγκάρδια αυτή συνάντηση, ο αντιδήμαρχος της Νάπολης εξήγησε στο Νάσο Ηλιόπουλο το πώς η δημοτική αρχή έχει μεταμορφώσει μια πόλη που αντιμετώπιζε σημαντικά προβλήματα καθαριότητας και εγκληματικότητας και το προσφυγικό ζήτημα σε συνάρτηση με την αντιμετώπιση της ακροδεξιάς.
Πιο συγκεκριμένα, όπως εξήγησε ο Enrico Panini, η δημοτική αρχή της Νάπολης:
– Διενήργησε δημοψήφισμα με το οποίο ο δήμος επανάκτησε από ιδιώτες τη διαχείριση του νερού
– Επέλυσε το ζήτημα της διαχείρισης απορριμμάτων με νέο τρόπο αποκομιδής, σύγκρουσης με τη μαφία και προσλήψεις δημοτικών υπαλλήλων.
– Στην κορύφωση της κρίσης του προσφυγικού, όταν ο ακροδεξιός Σαλβίνι έκλεισε τα λιμάνια, ο δήμος της Νάπολη, χρησιμοποιώντας το ιταλικό σύνταγμα, άνοιξε το λιμάνι, κινητοποίησε τους κατοίκους της πόλης για συλλογή χρημάτων υπέρ των προσφύγων και έκανε καμπάνια ώστε κάτοικοι προσέφεραν εθελοντικά τα σκάφη τους για την περισυλλογή προσφύγων.
Ο Enrico Panini και ο Νάσος Ηλιόπουλος συζήτησαν και για το Airbnb, καθώς η Νάπολη είναι μια πόλη που γνωρίζει επίσης μία εκρηκτική ανάπτυξη του τουρισμού. Τις επόμενες εβδομάδες το δημοτικό της συμβούλιο θα ψηφίσει μία σειρά από μέτρα σχετικά με τη βραχυχρόνια μίσθωση. Τα μέτρα αυτά, όπως διαπιστώθηκε στη συνάντηση, βρίσκονται σε αντιστοιχία με τις θέσεις της «Ανοιχτής Πόλης» για την Αθήνα.
Ο Νάσος Ηλιόπουλος, με τη σειρά του, δήλωσε πως «η Νάπολη μάς έχει συγκινήσει και μας έχει εμπνεύσει. Προσφέρει ένα ζωντανό παράδειγμα για το πώς τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν όταν οι πράξεις μιας προοδευτική δημοτικής αρχής συμβαδίζουν με τα συμφέροντα των κατοίκων της πόλης»
Η συνάντηση έκλεισε με την εμφατική πρόσκληση του αντιδημάρχου της Νάπολης προς τον Νάσο Ηλιόπουλο «τον Ιούνιο, όταν θα είναι Δήμαρχος της Αθήνας», όπως είπε χαρακτηριστικά, να παρευρεθεί στη μεγάλη λαϊκή τελετή, όπου οι δημότες της Νάπολης θα γιορτάσουν την έναρξη κατασκευής κοινωνικών κατοικιών σε μια μεγάλη υποβαθμισμένη περιοχή που οι κάτοικοι διεκδικούσαν για χρόνια.
Στις 6 και 7 Μαρτίου το Ινστιτούτο Ν. Πουλαντζάς, σε συνεργασία με το δίκτυο Transform! Europe, διοργανώνει διημερίδα με θέμα «Μεγάλες κοινωνικές προκλήσεις & εναλλακτικές αυτοδιοικητικές απαντήσεις: Η ελληνική και η ευρωπαϊκή εμπειρία».
Ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων, Νάσος Ηλιόπουλος, ήταν επίσημος ομιλητής της πρώτης μέρας του συνεδρίου και τοποθετήθηκε με βασικό άξονα την κοινωνική πολιτική που θα ασκήσει την επόμενη μέρα των εκλογών η προοδευτική διοίκηση του Δήμου της Αθήνας.
Το σχέδιο κοινωνικής πολιτικής του Νάσου Ηλιόπουλου και της «Ανοιχτής Πόλης» στην αυτοδιοίκηση βασίζεται σε 5 άξονες: Την Κοινωνική Κατοικία, την αντιμετώπιση της ουσιοεξάρτησης, την Υγεία και Κοινωνική Φροντίδα και τη μέριμνα για τα Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ) και την Τρίτη Ηλικία (Λέσχες Φιλίας).
Κλείνοντας την παρέμβασή του ο Νάσος Ηλιόπουλος δήλωσε χαρακτηριστικά: «θέλω να ξανατονίσω ότι δεν αντιλαμβανόμαστε την κοινωνική πολιτική αμυντικά απλά ως ένα δίχτυ προστασίας για τους αποκλεισμένους. Κοινωνική πολιτική σημαίνει ενεργητική παρέμβαση για την κατοχύρωση κοινωνικών δικαιωμάτων. Θέλουμε ένα δήμο που θα παρέχει περισσότερα στους ανθρώπους του».
Διαβάστε παρακάτω τα βασικότερα σημεία της ομιλίας του Νάσου Ηλιόπουλου:
Η κοινωνική πολιτική δεν είναι ένα κουτάκι, ένας άξονας δίπλα στους άλλους, ένα οριοθετημένο πεδίο δράσεων. Είναι ένα πλέγμα. Είναι εκείνο το στοιχείο που διατρέχει κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής της πόλης. Είναι η συγκολλητική ουσία, ο αρμός, ενός πολιτικού σχεδίου που εκκινεί από το συγκεκριμένο και εκτείνεται στην οραματική μεταβολή των συνθηκών ζωής και εργασίας των πολλών. Η κοινωνική πολιτική είναι η καρδιά και το μυαλό μίας αριστερής ριζοσπαστικής διαχείρισης.
. Συνηθίζουμε να λέμε ότι η Ελλάδα μετά το 2010 βρέθηκε αντιμέτωπη με μια τεράστια κοινωνική κρίση. Προφανώς αυτό ισχύει. Μία χώρα που υπέστη μείωση του ΑΕΠ κατά 25% δεν μπορεί παρά να είναι μια χώρα σε κρίση, μια χώρα που η κοινωνία της υποφέρει- θυμίζω εδώ ότι η ανεργία έφτασε τις χειρότερες μέρες το 27% και η ανεργία των νέων ήταν ακόμα υψηλότερη.
. Την ίδια στιγμή όμως η διαπίστωση αυτή -η ορθή διαπίστωση επαναλαμβάνω- συγκαλύπτει μια ευρύτερη πραγματικότητα: η κρίση ενέτεινε δομικές ανισότητες που διέτρεχαν ιστορικά την ελληνική κοινωνία. Για παράδειγμα, ενώ η ελληνική οικονομία αναπτυσσόταν με ραγδαίους ρυθμούς την περίοδο 1995-2008 (τα χρόνια της ισχυρής Ελλάδας, της εισόδου στο Ευρώ, της επέκτασης του ελληνικού κεφαλαίου στα βαλκάνια), το ποσοστό της σχετικής φτώχειας μειώθηκε ελάχιστα (από 21% το 1995 σε 20% το 2008). Η Ελλάδα είναι μια χώρα -όπως όλος ο δυτικός κόσμος- που οι κοινωνικές ανισότητες υπήρξαν καταστατικό στοιχείο της οικονομικής της ανάπτυξης. Η ελληνική δεκαετία του 1990 στήριξε το οικονομικό της θαύμα στην περιθωριοποίηση και στην εντατική υπερεκμετάλλευση των αόρατων ανθρώπων: των φτωχών των πόλεων, των μεταναστών και των μεταναστριών, των επισφαλώς εργαζομένων.
. Η κρίση και οι πολιτικές δημοσιονομικής προσαρμογής που εφαρμόστηκαν από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ/ΝΔ κατά την περίοδο 2010 -2014 έφεραν στο προσκήνιο με εμφατικό τρόπο την αόρατη αυτή Ελλάδα, ενώ την ίδια στιγμή οδηγούσαν χιλιάδες άλλους και άλλες σε ένα νέο κοινωνικό περιθώριο. Ο μετασχηματισμός αυτός στηρίχτηκε στην μείωση κάθε μορφής κοινωνικής προστασίας, κάθε μέτρου ενεργητικής κοινωνικής πολιτικής, κάθε δυνατότητας προστασίας των πιο ευάλωτων. Η οικονομική διάσταση αυτής της ιστορίας είναι γνωστή: αποτυπώνεται σε δείκτες και δεδομένα. Αυτό που συχνά λησμονούμε είναι η συστηματική ιδεολογική απαξίωση των μηχανισμών του κοινωνικού κράτους. Απαξίωση που οι αφετηρίες της ανάγονται -στην Ελλάδα- στις αρχές της δεκαετίας του 1990 όταν το πολιτικό προσωπικό, οι διανοούμενοι, και τα ΜΜΕ της χώρας ανακάλυψαν αίφνης την γοητεία του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού. Απαξίωση που σε συνδυασμό με τις επιταγές της δημοσιονομικής προσαρμογής οδήγησε στην κατάργηση για παράδειγμα της δωρεάν πρόσβασης στην υγεία.
. Το αποτέλεσμα: το 2014 η Eurostat αναγνώριζε ότι η Ελλάδα είχε μετατραπεί σε κοινωνία των 2/3. Το 1/3 του πληθυσμού βρισκόταν κάτω από τα όρια της φτώχειας και αντιμέτωπο με το φάσμα του κοινωνικού αποκλεισμού. Χωροταξικά οι περιοχές που επλήγησαν περισσότερο ήταν τα αστικά κέντρα, με την Αθήνα να βρίσκεται στο επίκεντρο της κρίσης με το ποσοστό της ακραίας φτώχειας να φτάνει στο 16,4% το 2015. Οι ευάλωτοι και αόρατοι βρισκόταν στο επίκεντρο μίας καταστροφικής δίνης την ίδια στιγμή που η κυρίαρχη ιδεολογία και ο δημόσιος λόγος κατακλύζονταν από μονότονες διαπιστώσεις για τα “βαρίδια” της κοινωνικής πολιτικής του παρελθόντος.
. Σήμερα ξέρουμε ότι έχουμε οριστικά κλείσει αυτό το κεφάλαιο του πρόσφατου παρελθόντος.
[Εδώ μία σύντομη αναφορά στο συνολικό στίγμα της εξόδου από τα μνημόνια]
. Στο πλαίσιο αυτό, συστατικό στοιχείο της πολιτικής της κυβέρνησής μας ήταν η ανασυγκρότηση των μηχανισμών κοινωνικής πολιτικής. Θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ μόνο -για λόγους συντομίας- σε όσα υλοποίησε το ΥΠΕΚΑΑ, ένα υπουργείο στο οποίο είχα την τιμή να εργαστώ και να γνωρίσω από κοντά την πρόκληση της λήψης άμεσων μέτρων προς όφελος των πολλών σε συνθήκες στενών περιορισμών και γραφειοκρατικών αγκυλώσεων:
1) Δημιουργήθηκε το Εθνικό Σύστηµα Κοινωνικής Αλληλεγγύης, µε κύριους πυλώνες τον Εθνικό Μηχανισµό Συντονισµού, Παρακολούθησης & Αξιολόγησης των Πολιτικών Κοινωνικής Ένταξης και Κοινωνικής Συνοχής» και τον ΟΠΕΚΑ.
2) Το 2017 δηµιουργήθηκαν τα Κέντρα Κοινότητας των δήµων, ως βασικές δοµές πληροφόρησης για τις υπηρεσίες που παρέχονται σε τοπικό επίπεδο.
3) Το 2017 θεσπίστηκε το Κοινωνικό Εισόδηµα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ) και η επιδότηση ενοικίου. Το Κοινωνικό Εισόδηµα Αλληλεγγύης, αντικατέστησε µεταξύ άλλων και δράσεις παροχής τροφίµων που στο παρελθόν υλοποιήθηκαν µέσα από το «Πρόγραµµα Αντιµετώπισης της Ανθρωπιστικής Κρίσης».
4) Ολοκληρώθηκε ο πρώτος κύκλος το 2015 και προκηρύχθηκε το 2016 ο δεύτερος κύκλος λειτουργίας δοµών Κοινωνικών Παντοπωλείων, τα οποία διανέµουν τρόφιµα σε ωφελούµενους.
5) Με τη χρήση πόρων του Ταµείου Ευρωπαϊκής Βοήθειας για τους Απόρους (ΤΕΒΑ) 7 εκπονήθηκε και υλοποιείται από το 2015 ως σήµερα το Πρόγραµµα Επισιτιστικής και Βασικής Υλικής Συνδροµής, µε βασική δράση την παροχή τροφίµων και επικουρικά συσσιτίου. Το Πρόγραµµα αναµένεται να υλοποιείται τουλάχιστον ως το 2022.
6) Νόμος για την Αντιμετώπιση της Ανθρωπιστικής Κρίσης 2015 με επιδότηση ενοικίου, έως 2016, 22.000 οικογένειες με δαπάνη 46εκ. Νέο Επίδομα Στέγασης (ν. 4472/2017) στον προϋπολογισμό του 2019, 300 εκ Ευρώ.
. Θέλω όμως να πω κάτι. Στόχος μας δεν είναι, ούτε υπήρξε ποτέ, η επιστροφή σε έναν υποτιθέμενο απολεσθέντα παράδεισο του “ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου”. Ξέρουμε καλά πρώτον ότι το προηγούμενο κοινωνικό συμβόλαιο άφηνε έκθετα σημαντικά τμήματα του πληθυσμού [αόρατοι εργαζόμενοι κλπ] και δεύτερον ότι οι συνολικές ιστορικές συνθήκες δεν επιτρέπουν την επανάληψή του. Δικός μας στόχος είναι η διαμόρφωση μίας νέας αντίληψης για την κοινωνική πολιτική που δεν εκκινεί από τη διαχείριση της ανισότητας, αλλά από την αναζήτηση τρόπων προς την οριστική της υπέρβαση. Θυμάμαι ότι διάβαζα το Κεφάλαιο του Μισελ Πικετύ και κάπου υπάρχει ένας γενικός δείκτης της κοινωνικής ανισότητας που δείχνει ότι τη δεκαετία του 1990 η ψαλίδα ανοίγει και ζούμε εντός αυτής της μεταβολής. Στόχος μας είναι η ψαλίδα να κλείσει. Όχι να διασφαλίσουμε ότι αυτοί που είναι οι πιο φτωχοί απλά θα έχουν πρόσβαση σε κάποιες κοινωνικές υποδομές. Και εδώ πρέπει να αναμετρηθούμε με μια παγκόσμια τάση, η οποία αντί να επιδιώκει τη σύγκλιση, νομιμοποιεί την απόκλιση. Μια τάση που βρίσκεται και εντός της ΕΕ, τα κείμενα της οποίας έχουν μετακινηθεί για παράδειγμα από την αναζήτηση της σύγκλισης μεταξύ των διαφορετικών κοινωνιών στη νομιμοποίηση της απόκλισης και την εν τέλει αποδοχή της αντίθεσης βορρά και νότου.
Τα παραπάνω συνδέονται άρρηκτα με τον τρόπο που σκεφτόμαστε και σχεδιάζουμε την κοινωνική πολιτική του δήμου Αθηναίων. Ξέρετε το σύνθημά μας είναι Αθήνα από την αρχή. Και με αυτόν τον άξονα -δηλαδή του να σκεφτούμε το πρόβλημα, το ζήτημα “από την αρχή” κινούμαστε και όταν συζητάμε την κοινωνική πολιτική του δήμου. Από την αρχή λοιπόν, 5 άξονες για μία κοινωνική πολιτική του Δήμου Αθηναίων
1) Κοινωνική Κατοικία
Στον Ευρωπαϊκό δείκτη αποκλεισμού από την κατοικία η Ελλάδα έρχεται τελευταία ανάμεσα στα 28 κράτη μέλη. Ιδιαίτερα ανησυχητικά υψηλό είναι το κόστος στέγασης σε σχέση με το διαθέσιμο εισόδημα, το υψηλότερο στην Ε.Ε. (οι Έλληνες ξοδεύουν το 40,7% του εισοδήματος τους για στέγαση, ο μ.ο. της ΕΕ είναι 11,5%) . Στην Αθήνα 1 στα 70 άτομα είναι άστεγος. Πέρα όμως από αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, το οποίο καταδεικνύεται και από το γεγονός της αύξησης τους κόστους σε σχέση με το διαθέσιμο εισόδημα κατά 24,9% την περίοδο 2007 -2014 (0,8% αύξηση ο μ.ο. στην Ε.Ε.), παρατηρείται ότι τα τελευταία χρόνια το πλήθος των ακινήτων βραχυχρόνιας μίσθωσης αναπτύσσεται με μεγαλύτερο ρυθμό από αυτόν των ακινήτων μακροχρόνιας μίσθωσης.
Η εξήγηση δίνεται από την έκρηξη του τουρισμού τα τελευταία χρόνια, 26 εκατ. τουρίστες το 2018 με τα 5 εκατ. να είναι αποκλειστικά στην Αθήνα (αριθμός ρεκόρ). Αυτή η τάση τύπου Airbnb διευρύνει το φαινόμενο «εκτοπισμού» και αύξησης τιμών (crowdingoutandpriceeffect), ενώ ιδιαίτερα στην Αθήνα 1 ακίνητο στην οικονομία διαμοιρασμού στερεί 2 ακίνητα από τις μακροχρόνιες μισθώσεις, ενώ προκαλείται αύξηση 9,3% στις τιμές των ενοικίων. Κατά αυτόν τον τρόπο προκαλείται ανισορροπία στην ανάπτυξη του τουριστικού και του υπόλοιπου οικιστικού περιβάλλοντος με αύξηση των τιμών ενοικίασης και περεταίρω επιβάρυνση των οικονομικά ασθενέστερων. Αρνητικές επιδράσεις σε επίπεδο κοινωνικής συνοχής με αλλοίωση αστικού περιβάλλοντος, με στρεβλή ανάπτυξη. Τα εμπορικά καταστήματα και οι υπηρεσίες εστίασης αναπροσαρμόζονται και στρέφονται σχεδόν αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των αναγκών των επισκεπτών. Αποτέλεσμα αυτού είναι η περαιτέρω αλλοίωση της φυσιογνωμίας των περιοχών και η μετατροπή τους σε τουριστικά «γκέτο». Τέλος διαπιστώνεται αύξηση δικαστικών διαμαχών, με συνδυαστική πρόκληση ζητημάτων δημόσιας ασφάλειας
Από την άλλη κατά τη διάρκεια της απογραφής της Eurostat για το 2011, η Ελλάδα διέθετε πάνω από 2,2 εκατομμύρια ακατοίκητες συμβατικές κατοικίες (δευτερεύουσες κατοικίες και κενές κατοικίες), δηλαδή το 35,3% του συνολικού αριθμού των συμβατικών κατοικιών. Έχουμε δηλαδή ένα οξύμωρο ότι ενώ υπάρχουν διαθέσιμα κτίρια, το φαινόμενο της βραχυχρόνιας μίσθωσης για κάλυψη τουριστικών αναγκών καθώς και η συρρίκνωση του εισοδήματος των νοικοκυριών εξαιτίας της κρίσης λειτουργούν αποτρεπτικά στην εξυπηρέτηση του βασικού δικαιώματος στην κατοικία. Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι η μέριμνα για στέγαση συνιστά συνταγµατική υποχρέωση της πολιτείας καθώς «η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που τη στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείµενο ειδικής φροντίδας του Κράτους» (Σύνταγµα της Ελλάδος, άρθρο 21 παρ. 4).
Στο πλαίσιο αυτό, καταθέτουμε 3 προτάσεις:
Α) Δημοτικό Σχέδιο για την ανακούφιση και επανένταξη στην κοινωνία των ομάδων που βρίσκονται σε κίνδυνο αστεγίας:
1. Καταγραφή και παρακολούθηση του άστεγου, κακώς και επισφαλώς στεγασµένου πληθυσµού
2. Καταγραφή όλων των κατακερματισμένων φορέων που παρέχουν υπηρεσίες εντός της χωρικής Διάστασης του Δήμου Αθηναίων με σκοπό την συντονισμένη δράση
3. Κινητή Μονάδα Ατομικής Υγιεινής και Φροντίδας των Αστέγων
4. Λειτουργία και δημιουργία κέντρων πρώτης ανακούφισης – υπνωτηρίων, χώρων προσωπικής υγιεινής, κέντρου ηµέρας για ηµέρες ψύχους, σε όλους τους χώρους αυτούς θα παρέχονται και υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής στήριξης
5. Ενίσχυση έργου ΚΥΑΔΑ για:
α) Λειτουργία Κοινωνικών Ξενώνων Βραχυχρόνιας Φιλοξενίας, β) Κόμβος Αλληλοβοήθειας Πολιτών (διάθεση πακέτων τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης), γ) Κοινωνικό Παντοπωλείο, δ) Κοινωνικό Φαρμακείο
6. Δίκτυο κοινωνικής κατοικίας: προσωρινή στέγαση σε διαμερίσματα οικογενειών µε παιδιά, ηλικιωμένων, εγκύων και ευάλωτων ατόµων, αξιοποίηση δηµοτικής περιουσίας και παραχωρήσεων
7. Πρόγραμμα υποστήριξης και επανένταξης με έμφαση στην επανεκπαίδευση και την εργασιακή ένταξη (σε συνεργασία με αντίστοιχους φορείς του Δημοσίου όπως ΟΑΕΔ)
Β) Περιορισμός φαινομένου εκτόπισης της κατοικίας λόγω της βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική (συνέργεια Δήμων και κεντρικού Κράτους) με σκοπό:
1. Εγγραφή του ακινήτου σε σχετικό μητρώο και τήρηση τεχνικών και λειτουργικών προδιαγραφών
2. Προσδιορισμός ορίου στις ημέρες μίσθωσης και καθορισμός μέγιστου αριθμού ακινήτων ανά ιδιοκτήτη προς διάθεση,
3. Εξασφάλιση της προστασίας των κατοίκων με πρόβλεψη κανόνων / οδηγιών κοινωνικής συμπεριφοράς.
4. Φορολόγηση με πρόβλεψη ισοδύναμης φορολογικής επιβάρυνσης,
5. Θέσπιση σχετικού νομοθετικού πλαισίου με σαφείς κανόνες λειτουργίας,
6. Ύπαρξη μηχανισμών παρακολούθησης της εφαρμογής των κανονιστικών ρυθμίσεων που τίθενται,
7. Συνεργασία ρυθμιστικών αρχών με διαμεσολαβητές υπηρεσιών οικονομίας διαμοιρασμού με σύναψη πρωτοκόλλων συνεργασίας για την τεχνική σύνδεση των συστημάτων και την ανταλλαγή δεδομένων.
Γ) Νέες κοινωνικές κατοικίες στην πόλη
[εμπειρία προγράμματος στο Υπουργείο Εργασίας]
Δ) Αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας:
• Δημιουργία ενός Δημοτικού Μητρώου Ευάλωτων Καταναλωτών, στο οποίο ο Δήμος θα αναλάβει να καταγράψει τις περιπτώσεις συμπολιτών μας που ανήκουν στην κατηγορία των ενεργειακά πτωχών, με αντίστοιχη έκδοση Ειδικής Κάρτας Ευάλωτων Δημοτών (με ετήσια αναπροσαρμογή)
• Δημιουργία Ενεργειακής Κοινότητας (με βάση το ν.4513/2018) με συμμετοχή του Δήμου και άλλων φορέων / νομικών προσώπων ή ΟΤΑ α’ ή β’ βαθμού, με βασικό σκοπό αρχικά την εγκατάσταση ενός φωτοβολταϊκού συστήματος έως 1MWp με παράλληλη αξιοποίηση του Ενεργειακού Συμψηφισμού. Η Ενεργειακή Κοινότητα θα προσφέρει ΔΩΡΕΑΝ ρεύμα στους ευάλωτους δημότες, με την υπόλοιπη ισχύ να κατευθύνεται προς την μείωση του κόστους άλλων δημοτικών κτιρίων (σχολείων κτλ.).
• Παροχή υποστήριξης σε δημότες για την ένταξη των κατοικιών τους σε προγράμματα ενεργειακής αναβάθμισης
2) Ουσιοεξάρτηση
Για το έτος 2016, η εκτίμηση του συνολικού αριθμού των λεγόμενων χρηστών υψηλού κινδύνου στη χώρα είναι 17.067 (14.663 – 20.103), οι μισοί, περίπου, εκ των οποίων εντοπίζονται στην ευρύτερη περιοχή του λεκανοπεδίου Αττικής. Διεθνής πρακτική οδηγείται προς την αντιμετώπιση με κοινωνικές πολιτικές του προβλήματος και όχι με όρους καταστολής. Παράδειγμα Πορτογαλίας, όπου από το 2000 και την εφαρμογή του νόμου περί αποποινικοποίησης εμφανίστηκε δραματική μείωση των νέων διαγνώσεων HIV μεταξύ των χρηστών ναρκωτικών κατά 17% και γενική πτώση κατά 90% της σχετιζόμενης με τα ναρκωτικά HIV μόλυνση. Η πλειοψηφία των «Αδικημάτων του νόμου περί ναρκωτικών» και των παραβατών των ναρκωτικών το 2016 συνδέεται με τη χρήση ή κατοχή παράνομων ουσιών. Περίπου τα δύο τρίτα των αδικημάτων σχετίζονταν με την κάνναβη. Ο νόμος 4523/2018 για την παραγωγή τελικών προϊόντων Φαρμακευτικής Κάνναβης, καταψηφίστηκε από ΝΔ.
Οργανωμένο και σύγχρονο σχέδιο δράσης πρέπει να αποτελείται από τις παρακάτω δράσεις:
· Πρόληψη με προγράμματα καθολικής και επικεντρωμένης πρόληψης που απευθύνονται στο γενικό πληθυσμό αλλά και σε ειδικές – ευάλωτες ομάδες (π.χ. άνεργοι, μετανάστες, άποροι και κοινωνικά περιθωριοποιημένοι κ.α.) ώστε να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Ενημέρωση μεταξύ άλλων και για τις νέες μορφές εξάρτησης, έγκαιρη παρέμβασης στον φοιτητικό πληθυσμό – σε συνεργασία με τους Συμβουλευτικούς Σταθμούς των Πανεπιστημίων, οργάνωση δικτύου έγκαιρης παρέμβασης στη σχολική κοινότητα.
· Σημαντική αύξηση των δράσεων που δραστηριοποιούνται στην δουλειά στο δρόμο (streetwork), με στόχο την καταγραφή , την συστηματική επαφή με την ομάδα αυτή των χρηστών και την διασύνδεσή τους με ποικίλες υπηρεσίες στην κοινότητα ( υγείας, καθαριότητας, σίτισης στέγασης , κλπ).
· Επεξεργασία διάταξης που καθιστά δυνατή τη λειτουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης ναρκωτικών που θα κατατεθεί άμεσα σε σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υγείας.
· Δημιουργία νέων δομών μείωσης της βλάβης – κέντρα ημέρας, ξενώνες βραχείας φιλοξενίας αστέγων, κινητές μονάδες προσέγγισης.
· Δράσεις για γονική υποστήριξη: Οι υπηρεσίες γονεϊκής στήριξης και προστασίας εξαρτημένων έχουν ως απώτερο στόχο την ολιστική προσέγγιση των αναγκών των εξαρτημένων γονέων και των παιδιών τους, την παροχή εξειδικευμένης ψυχοκοινωνικής φροντίδας και τη μείωση του συναισθηματικού και οικονομικού κόστους που συνεπάγεται η τοποθέτηση των παιδιών σε ιδρύματα παιδικής προστασίας
· Προγράμματα κοινωνικής ένταξης: δράσεις υποστήριξης με στόχο την επανασύνδεση με το εκπαιδευτικό σύστημα, προγράμματα επαγγελματικού προσανατολισμού, ανάπτυξης δεξιοτήτων και υποστήριξης για ένταξη στην αγορά εργασίας, υπηρεσίες νομικής υποστήριξης, δράσεις υποστήριξης με στόχο την ανάπτυξη δομών κοινωνικής επιχειρηματικότητας (Κοιν. Σ.Επ.)
Κρίσιμο σημείο για την επιτυχία υλοποίησης όλου του φάσματος των υπηρεσιών , όπως περιεγράφηκε παραπάνω είναι η συνεργασία και συνέργεια όλων των εμπλεκόμενων φορέων, υπηρεσιών , αλλά και ομάδων από την κοινωνία των πολιτών, σε μια δύσκολη προσπάθεια για την αντιμετώπιση ενός σύνθετου πολύ-παραγοντικού κοινωνικού φαινομένου.
3) Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ)
Υπολογίζεται πως το 35% των ατόμων με αναπηρία κατοικεί στην Αττική. Με το νόµο 4488/2017 (άρθρο 71), οι ∆ήµοι καλούνται να ορίσουν ένα Σηµείο Αναφοράς για την παρακολούθηση της εφαρµογής της Σύµβασης για τα ∆ικαιώµατα των ΑµεΑ. Στο ∆ήµο Αθηναίων, αρµόδιο Σηµείο Αναφοράς είναι το Τµήµα Πολιτικών Ισότητας και Αντιµετώπισης ∆ιακρίσεων της ∆ιεύθυνσης Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Υγείας.
Βασικοί άξονες πολιτικής για την Δημοτική Αρχή:
– ΈΡΓΑ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΑΜΕΑ ΣΤΟ ∆ΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ∆ΗΜΟΤΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ (απαραίτητη προϋπόθεση για την περάτωση οποιουδήποτε τεχνικού έργου, η τήρηση των προδιαγραφών για προσβασιμότητα από ΑμεΑ)
– «∆ράσεις ψυχοκοινωνικής στήριξης και εργασιακής ένταξης ατόµων µε αναπηρία» (χρηματοδότηση από ΟΧΕ):
1. Ψυχοκοινωνική υποστήριξη µελών οικογενειών.
2. Ανάπτυξη και υποστήριξη δικτύου επιχειρήσεων του ∆.Α οι οποίες στηρίζουν την εργασιακή επανένταξη των ΑμεΑ.
3. ∆ράσεις δικτύωσης και προώθησης συνεργασίας φορέων (π.χ. ΚΟΙΝΣΕΠ) που υποστηρίζουν την επαγγελµατική επανένταξη.
4. Εργασιακή συµβουλευτική και επανένταξη (σε συνέργεια με τους.
5. Εκπαίδευση και συµβουλευτική στήριξη του προσωπικού των επιχειρήσεων- εργοδοτών.
6. ∆ράσεις ευαισθητοποίησης που θα στηρίζονται (και) σε παρεµβάσεις τέχνης στο δηµόσιο χώρο και θα αφορούν την µείωση του στίγµατος και ρατσισμού απέναντι σε ΑμεΑ
4) Υγεία και Κοινωνική Φροντίδα
– Συνεργασία των Πολυδύναµων ∆ηµοτικών Ιατρείων με το Υπουργείο Υγείας και ένταξη τους στον σχεδιασμό των Τοπικών Μονάδων Υγείας (ΤΟΜΥ) για εξεύρεση περισσότερων πόρων και συντονισμό του έργου, αναβάθμιση τους ως Κέντρα παροχής συνδυασµένων ιατρικών και κοινωνικών υπηρεσιών
– Προαγωγή της υγείας µε έµφαση στην πρόληψη, δράσεις ενημέρωσης σε σχολεία και Λέσχες Φιλίας
– Ενίσχυση του έργου του προγράμματος Βοήθεια στο Σπίτι και δηµιουργία δικτύων ανά ∆ηµοτική Κοινότητα µεταξύ του προγράµµατος, των Λεσχών Φιλίας και των ∆ηµοτικών Ιατρείων
5) Τρίτη Ηλικία – Λέσχες Φιλίας
Τα δηµογραφικά δεδοµένα υπογραµµίζουν την σπουδαιότητα της ανάπτυξης κοινωνικών πολιτικών για την τρίτη ηλικία, καθώς ο αριθµός των ατόµων ηλικίας άνω των 60 αυξάνεται ταχύτερα από οποιαδήποτε άλλη ηλικιακή οµάδα, λόγω της αύξησης του προσδόκιµου ζωής και της υπογεννητικότητας (το ποσοστό γονιµότητας παραµένει κάτω από το ρυθµό φυσικής αντικατάστασης). Συγκεκριµένα, σύµφωνα µε την απογραφή του 2011, ο µόνιµος πληθυσµός του ∆ήµου Αθηναίων φθάνει τα 664.046 άτοµα, από τα οποία 164.241 είναι άνω των 60 ετών (24,7%). Συνεπώς το ένα τέταρτο του πληθυσµού του ∆ήµου εντάσσεται στην οµάδα της τρίτης ηλικίας, ενώ στην προηγούµενη απογραφή (2001) το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 22,4% και σύµφωνα µε τις δηµογραφικές προβλέψεις το 2060 το ποσοστό των ατόµων άνω των 60 θα προσεγγίσει το 30% και από αυτούς το 12% θα είναι άνω των 80.
Στην Ελλάδα η µέριµνα για την τρίτη ηλικία ανήκει θεσµοθετηµένα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, σύµφωνα µε τον Κώδικα ∆ήµων και Κοινοτήτων (Ν.3463/2006) άρθρο 75. Αυτό σηµαίνει ότι η υλοποίηση κοινωνικών δράσεων είναι στη διακριτική ευχέρεια της κάθε δηµοτικής αρχής, καθώς και ότι οι ΟΤΑ δεν αναπτύσσουν αναλογικά οµοιόµορφες κοινωνικές δράσεις, έτσι ώστε ο πληθυσµός να έχει ισότιµη πρόσβαση στις ωφέλειες των δράσεων αυτών.
Δράσεις:
– Αναβάθμιση και επέκταση των Λεσχών Φιλίας
– Πρόγραμμα εξοικείωσης των ηλικιωµένων µε τις Τ.Π.Ε.
– Δράσεις πρόληψης και υγιεινής
– Ενίσχυση προγράμματος Βοήθεια στο Σπίτι
– Δωρεάν υπηρεσίες πολιτισµού και αθλητισµού από τον ΟΠΑΝ∆Α
– Προγράμματα κοινωνικού τουρισμού
Τέλος, ένα οριζόντιο μέτρο για την ένταξη στην αγορά εργασίας των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων θα μπορούσε να είναι η ενεργοποίηση της κοινωνικής ρήτρας στον νόμο προμηθειών για τον Δήμο της Αθήνας. Δηλαδή, η αποτύπωση σε κριτήριο κατά την διαγωνιστική διαδικασία έργων και προμηθειών του θετικού κοινωνικού αντίκτυπου της παρεχόμενης υπηρεσίας ή υλικής προμήθειας. Αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει θετικά για την ενίσχυση και προαγωγή της Κ.ΑΛ.Ο. καθώς προάγει την σχετική επιχειρηματικότητα από ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
Κλείνοντας λοιπόν θέλω να ξανατονίσω ότι δεν αντιλαμβανόμαστε την κοινωνική πολιτική αμυντικά απλά ως ένα δίχτυ προστασίας για τους αποκλεισμένους.Κοινωνική πολιτική σημαίνει ενεργητική παρέμβαση για την κατοχύρωση κοινωνικών δικαιωμάτων. Θέλουμε ένα δήμο που θα παρέχει περισσότερα στους ανθρώπους του.
Ο υποψήφιος Δήμαρχων Αθηναίων με την «Ανοιχτή Πόλη», Νάσος Ηλιόπουλος τις τελευταίες μέρες βρέθηκε στον Άγιο Θωμά στο Γουδί, στον Κεραμεικό και στη λαϊκή αγορά της Λαμπρινής.
«Οι επισκέψεις στις γειτονιές και η συζήτηση με τους κατοίκους, τους καταστηματάρχες και τους εμπόρους συνεχίζονται έτσι ώστε να ακούσουμε τους ανθρώπους της πόλης μας, να μάθουμε καλύτερα τα προβλήματα και τις ανησυχίες τους και να σχεδιάσουμε μαζί την επόμενη μέρα της Αθήνας.
Κάθε γειτονιά άλλωστε έχει τα δικά της προβλήματα και τις δικές της ιδιαίτερες δυνατότητες» αναφέρει.
Γραφείο Ανοιχτής Πόλης 
