Για τις προσφυγικές ροές στο κέντρο της πόλης:

Τις τελευταίες εβδομάδες, ένα πρωτοφανές κύμα προσφύγων διοχετεύεται από τα νησιά στην Αθήνα – και σε κάποιες κεντρικές περιοχές του Δήμου – ιδιαίτερα γύρω από την πλατεία Βικτωρίας.

Γνωρίζουμε πλέον ότι η παραμονή αυτών των ανθρώπων στο κέντρο διαρκεί ελάχιστες μέρες, καθώς στόχος των προσφύγων είναι να φτάσουν στα σύνορα της χώρας με κατεύθυνση την κεντρική και Βόρεια Ευρώπη.

Οι πρόσφυγες αυτοί είτε πάνε στο Κέντρο Ανοιχτής Φιλοξενίας του Ελαιώνα, είτε καταφέρνουν να φύγουν, η εισροή είναι πολύ μεγάλη και η πλατεία είναι πάντα γεμάτη κόσμο. Αυτό προφανώς επιβαρύνει την περιοχή και τους κατοίκους της, που όμως δείχνουν αξιέπαινη αλληλεγγύη και φιλοξενία. Σε αυτή την έκτακτη κατάσταση – που θα διαρκέσει ίσως για κάποιο διάστημα- το κράτος και η αυτοδιοίκηση πρέπει να αντιδράσουν με ανθρωπιά και αποτελεσματικότητα. Εξασφαλίζοντας χώρους ανοιχτής φιλοξενίας, προσβάσιμους από συγκοινωνίες, με καλές συνθήκες για μεγάλο αριθμό προσφύγων που αναμένεται. Αξιοποιώντας οικονομικά τα κονδύλια και με συνεργασία των διαφόρων επιπέδων διοίκησης.

Μέχρι τότε οι κάτοικοι της Αθήνας, και ιδιαίτερα των γειτονιών που επιβαρύνονται, ας δείξουμε αλληλεγγύη και κατανόηση σε αυτούς τους ανθρώπους που παλεύουν να ξεφύγουν από το θάνατο και να βρουν ένα μέλλον.

Για την Αγορά της Κυψέλης:

Ενημερωθήκαμε ότι λείπουν από τους τοίχους τις Αγοράς τα δυο σφυροδρέπανα που ζωγραφίστηκαν εκεί τον Νοέμβριο του 1944. Τα σφυροδρέπανα είχαν συντηρηθεί πριν μερικά χρόνια με πρωτοβουλία των κατοίκων, από τον Δημήτρη Μαργαριτό, γιο του Αναστάσιου Μαργαριτού, του πιο γνωστού συντηρητή στην Ελλάδα. Η συντήρηση των δύο ευρημάτων έγινε με αυστηρά επιστημονικό τρόπο. Την περίοδο αυτή γίνεται η ανακατασκευή της Αγοράς της Κυψέλης, οπότε ρωτάμε αν τα σφυροδρέπανα αποσπάστηκαν και διασώθηκαν από ειδικούς ή καταστράφηκαν.

Μας ενημέρωσαν ότι τηρήθηκε η διαδικασία ώστε να αποσπαστούν σωστά τα σφυροδρέπανα και να μην καταστραφούν από τις υπόλοιπες εργασίες. Ενώ πρόκειται να επανατοποθετηθούν μετά το πέρας των εργασιών.

Για το κέντρο φιλοξενίας προσφύγων στον Ελαιώνα:

Το φετινό καλοκαίρι χαρακτηρίστηκε από την εξαιρετική ένταση των προσφυγικών ροών. Σε αντίθεση με τη μικροπολιτική ερμηνεία όσων επενδύουν ψηφοθηρικά στην ξενοφοβία, το φαινόμενο αυτό δεν αφορά ειδικά τη χώρα μας. Αφορά συνολικά τη Μεσόγειο και, λόγω της γεωγραφικής τους θέσης, συγκεντρώνεται κυρίως στην Ιταλία και την Ελλάδα. Τα ελληνικά νησιά βρέθηκαν στο επίκεντρο σε μεγάλο βαθμό επειδή οι εμπνευστές των πολιτικών αποτροπής σφράγισαν με φράχτη τη χερσαία δυνατότητα εισόδου μέσω Έβρου. Το αποτέλεσμα, όπως είναι φανερό, δεν ήταν η αποτροπή αλλά ο κίνδυνος και οι πνιγμοί όλων εκείνων, ενηλίκων και παιδιών, που ως πρόσφυγες πολέμου δεν έχουν άλλη επιλογή. Αυτή ακριβώς η προκρούστεια και αναποτελεσματική επιλογή επιβάρυνε ακραία τα νησιά και το σύνολο της ενδοχώρας και έθεσε σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, δημιουργώντας πολύ μεγαλύτερα προβλήματα απ’ αυτά που υποτίθεται πως θα έλυνε.

Με τη βαθιά πεποίθηση πως, ασχέτως πολιτικής τοποθέτησης, οι περισσότεροι νιώθουν σε ανθρώπινο επίπεδο τα ίδια όταν βλέπουν τις εικόνες ανείπωτης καταστροφής στη Συρία ή άλλες εμπόλεμες περιοχές, θλιβόμαστε βαθύτατα όταν, σε αυτή την ακραία συνθήκη, συνεχίζουν να ακούγονται από εκπροσώπους της Νέας Δημοκρατίας απόψεις και προτάσεις ξενοφοβικές, παρωχημένες, απολύτως αδιέξοδες. Το μέγεθος του προσφυγικού ρεύματος θρυμματίζει κάθε φαντασίωση ότι με πολιτικές αποτροπής, χώρους εγκλεισμού και καταστολή θα μπορούσε κανείς να αποτρέψει το οτιδήποτε. Χωρίς καν να προσμετρήσουμε το ανθρώπινο κόστος τέτοιων λογικών. Αυτός ο απόλυτος κυνισμός, σε τελική ανάλυση, αποτελεί συνέχιση του πόλεμου κατά αμάχων από την άλλη πλευρά των συνόρων, κάτι για το οποίο συχνά έχουμε καταγγείλει την κυβέρνηση Ερντογάν.

Ακόμη και η Γερμανία της ομογάλακτης της ΝΔ καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, σε μια πρώτη αντίδραση, αντιλαμβανόμενη το έκτακτο της στιγμής, ανέστειλε την εφαρμογή της συνθήκης του Δουβλίνο ΙΙ – ασχέτως αν στη συνέχεια ανέστειλε και την εφαρμογή της συνθήκης Σένγκεν, κλείνοντας στην ουσία τα σύνορα της Γερμανίας με την Αυστρία. Παρ’ όλα αυτά, αποδεικνύεται εδώ ότι μια πρόταση που έχουμε επανειλημμένα κάνει στο παρελθόν εμείς και άλλοι, είναι και ρεαλιστική και αναγκαία. Πρέπει οι πρόσφυγες και οι οικογένειες τους να έχουν την δυνατότητα να ξεφύγουν νόμιμα από τον πόλεμο. Πώς να το κάνουμε, η δυνατότητα αυτή είναι ανθρώπινη υποχρέωση όλων μας να την παρέχουμε για να μη γίνουμε συνένοχοι στο έγκλημα. Σε ένα έγκλημα που φέρει έτσι κι αλλιώς και τη σφραγίδα της Δύσης, καθώς ο μακροχρόνιος πόλεμος στην Συρία αποτελεί προϊόν και εμπλοκής αλλά και αδιαφορίας, τόσο της Δύσης γενικά, όσο και της Ευρώπης ειδικότερα.

Ως προς την αντιμετώπιση του προβλήματος στη χώρα μας, πρέπει να είμαστε ειλικρινείς γιατί αυτό θα μας βοηθήσει για το μέλλον. Το πρωτοφανές αυτό προσφυγικό κύμα έδειξε ότι οι πολιτικές αποτροπής που εφαρμόζονταν τόσα χρόνια άφησαν τη χώρα απροετοίμαστη και στο πιο στοιχειώδες επίπεδο για την υποδοχή προσφύγων, εάν και όποτε αυτό θα ήταν αναγκαίο. Μια νέα κυβέρνηση, η οποία παραλαμβάνει μόνο φράχτες και άθλιους χώρους κράτησης δεν έχει τίποτα στα χέρια της για να ανταποκριθεί στις έκτακτες ανάγκες. Αυτό μαζί με την οικονομική κρίση διογκώνει ένα πρόβλημα που λόγω της άμεσης αποχώρησης των προσφύγων προς την Ευρώπη θα μπορούσε να είναι απολύτως διαχειρίσιμο. Το ανοιχτό κέντρο τράνζιτ φιλοξενίας που δημιουργήθηκε στον Ελαιώνα είναι ένα εξαιρετικά θετικό παράδειγμα για το πώς η ύπαρξη τέτοιων χώρων θα μπορούσε να βοηθήσει και τους πρόσφυγες και τους Έλληνες απαλύνοντας τις δραματικές συνέπειες της μαζικής μετακίνησης.

Εδώ πρέπει να πιστώσουμε ότι ο Δήμος της Αθήνας ήταν από τους λίγους δήμους που συνέδραμαν στην κατάσταση με τη συμμετοχή στη δημιουργία του κέντρου στον Ελαιώνα. Εξίσου οφείλουμε όλοι να εξάρουμε την προσφορά σε όλη την Ελλάδα αλληλέγγυων πολιτών, κοινωνικών ιατρείων, ομάδων και οργανώσεων, αλλά και χιλιάδων πολιτών που προσέφεραν αυθόρμητα από το υστέρημά τους και που χωρίς όλους αυτούς η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη. Μας κάνει περήφανους και περήφανες που γνωρίζουμε ότι χιλιάδες πρόσφυγες που πέρασαν από τη χώρα μας ευχαρίστησαν από καρδιάς τους πολίτες για την αλληλεγγύη τους και θα συνεχίσουν τη ζωή τους κρατώντας αυτήν τη μνήμη από τον τόπο μας. Θα ευχόμασταν κράτος και αυτοδιοίκηση να άνηκαν σε αυτήν τη θετική μνήμη αλλά, δυστυχώς, οι οργανωμένοι θεσμοί με διαφορές στην ένταση της ευθύνης, βρέθηκαν και πάλι πίσω από την κοινωνία.

Καλούμε τον Δήμο της Αθήνας να διατηρήσει τον ανοιχτό χώρο φιλοξενίας, να εμπλακεί και να τον οργανώσει ακόμα καλύτερα, ώστε η πόλη μας, μια πόλη 5 εκατ. κατοίκων να μπορεί να φιλοξενήσει έστω έναν ελάχιστο αριθμό ανθρώπων. Θεωρούμε ότι αυτό είναι ένα από τα ελάχιστα που μπορούμε να κάνουμε και ένα κέρδος που μας τιμά και πρέπει να μείνει.

Στο δημοτικό Συμβούλιο πραγματοποιήθηκε εκτενής συζήτηση για το προσφυγικό ζήτημα και για το ανοιχτό κέντρο φιλοξενίας στον Ελαιώνα. Δεν έλειψαν βέβαια οι δεξιές και ακροδεξιές κορώνες σχετικά με το ζήτημα, από εκπροσώπους της Νέας Δημοκρατίας και της Χρυσής Αυγής.

Για τις Ανώνυμες εταιρίες του Δήμου Αθηναίων:

Όπως είναι γνωστό, τον προηγούμενο μήνα ολοκληρώθηκαν οι προβλεπόμενες διαδικασίες δημοσιοποιήσεως των οικονομικών καταστάσεων των εταιρειών που πλειοψηφών μέτοχος είναι ο Δήμος Αθηναίων.

Δεδομένου ότι στις Γενικές Συνελεύσεις των εταιρειών αυτών παρίστανται μόνο ένας εκπρόσωπος από τον μέτοχο Δήμο Αθηναίων (ενώ θα μπορούσαν να είναι έως 3) για καλύτερη ενημέρωση ζητάμε μέσω του Δημοτικού Συμβουλίου όπως ενημερωθούμε εγγράφως από τους Προέδρους των Δ.Σ. των εταιρειών μας και έως την 30η/9/2015 για τα ακόλουθα στοιχεία:

1. Πόσο αριθμητικά προσωπικό υπηρετεί σήμερα ανά κατηγορία εκπαίδευσης (ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ, ΥΕ) και σύμβαση εργασίας (ΙΔΑΧ, ΙΔΟΧ) και πότε προσλήφθηκε ανά εταιρεία.
2. Αν υπάρχουν ισχύουσες σήμερα συμβάσεις έργου ή/και υπηρεσιών με τρίτους (φυσικά πρόσωπα ή εταιρείες) για την κάλυψη αναγκών καθαριότητας, λογιστικής υποστήριξης, service εξοπλισμού κτλ. και ποιο το ετήσιο συμβατικό κόστος για κάθε σύμβαση.
3. Ποιες οι καταβαλλόμενες σήμερα αμοιβές και αποζημιώσεις σε μέλη του Δ.Σ. και για ποια αιτία χορηγούνται κατά την έννοια του άρθρου 24 του ΚΝ 2190/1920 «Περί Α.Ε.»
4. Αν, από εφαρμογής του Ν 3463/2006 (χρήσεις 2007 έως 2015), έχουν παρουσιάσει είτε τρείς (3) συνεχόμενες ζημιογόνες χρήσεις, είτε στην ίδια περίοδο τα ίδια κεφάλαια τους έχουν γίνει 3 τουλάχιστον φορές κατώτερα του 50% του μετοχικού τους κεφαλαίου (παρ. 8 αρθ. 265 Ν 3463/2006) και, αν ναι, γιατί δεν οδηγήθηκαν σε υποχρεωτική λύση;

Απαντήσεις για τα παραπάνω θα λάβουμε γραπτώς.

Για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς:

Γνωρίζουμε ότι έχουν ξεκινήσει οι επανεγγραφές των νηπίων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς του Δήμου. Θα θέλαμε να ενημερωθούμε για το τι γίνεται με τις νέες έγγραφες. Αν έχει διευθετηθεί το θέμα των νέων συμβάσεων των βρεφονηπιοκόμων. Και αν έχουν τελειώσει οι διαδικασίες των διαγωνισμών των τροφίμων, των φαρμάκων και των ειδών καθαριότητας.

Ενημερωθήκαμε ότι εκδόθηκε η απόφαση που εξαιρεί τις προσλήψεις συμβασιούχων βρεφονηπιοκόμων, απλά όπως κάθε χρονιά υπήρξε καθυστέρηση. Πρόκειται να γίνουν 365 προσλήψεις κυρίως συμβασιούχων (13 μονίμων), ώστε να καλυφθούν τα «χοντρά» κενά και να λειτουργήσουν τα νέα τμήματα.

Για τις κοινωνικές κατοικίες του δήμου Αθηναίων:

Ζητούμε να συζητηθεί και να εντοπιστούν οι αλλαγές που χρειάζεται ο Κανονισμός Λειτουργίας του «Δικτύου Κοινωνικής Κατοικίας». Στον κανονισμό, ορίζεται η διάρκεια φιλοξενίας στους έξι μήνες, με δυνατότητα ισόχρονης παράτασης. Θεωρούμε όμως απαράδεκτο, οικογένειες που δεν έχουν καταφέρει τα μέλη τους να εργαστούν ώστε να γίνει η επανένταξή τους ομαλά, να βρεθούν στο δρόμο χωρίς καμία πρόβλεψη.

Η απάντηση που λάβαμε είναι ότι ο Κανονισμός Λειτουργίας χρειάζεται όντως αλλαγές, που πρόκειται σύντομα να συζητηθούν στην αρμόδια επιτροπή. Τέλος, μας διαβεβαίωσαν ότι δεν πρόκειται, ακόμα και μετά τη λήξη του 12μήνου, να δοθεί καμία εντολή για  έξωση.