Η Ανοιχτή Πόλη στέκεται δίπλα στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση ενάντια στην κυβερνητική μεθόδευση, για ανάθεση δημοτικών υπηρεσιών – των πιο κρίσιμων μάλιστα για την καθημερινότητα των δημοτών – στον ιδιωτικό τομέα. Το άρθρο 179 του “αναπτυξιακού” νομοσχεδίου που πρόσφατα κατατέθηκε διευκολύνει και ενθαρρύνει τη σύναψη συμβάσεων με ιδιώτες για την παροχή υπηρεσιών συλλογής και μεταφοράς στερεών αποβλήτων και ανακυκλώσιμων υλικών, καθώς και καθαριότητας κοινόχρηστων χώρων και δημοτικών κτιρίων, αντικαθιστώντας το υπάρχον πλαίσιο που τουλάχιστον θέτει προϋποθέσεις απόλυτης πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου και αιτιολογημένης τεκμηρίωσης της αδυναμίας εκτέλεσης των εν λόγω υπηρεσιών. Επιπλέον, προστίθενται στις υπηρεσίες για τις οποίες ανοίγει ο δρόμος της σύναψης σύμβασης με ιδιώτες εκείνες της συντήρησης χώρων πρασίνου και ηλεκτροφωτισμού.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι η κίνηση αυτή της κυβέρνησης γίνεται σε μια εποχή κατά την οποία καταγράφεται διεθνώς μία ιδιαίτερα δυναμική τάση επαναφοράς των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας σε δημοτικό και δημόσιο έλεγχο, ακριβώς λόγω του ότι οι συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα κατά κανόνα έχουν οδηγήσει σε χειρότερες υπηρεσίες, υψηλότερες τιμές παροχής τους και υποβάθμιση των εργασιακών δικαιωμάτων όσων απασχολούνται σε αυτές. Κλείνοντας τα μάτια σε αυτήν την πραγματικότητα, η κυβέρνηση φαίνεται δέσμια της ιδεοληψίας της και των ιδιοτελών δεσμεύσεών της. Τη στιγμή που επείγουσα προτεραιότητά της θα έπρεπε να είναι η στήριξη των δημοτικών υπηρεσιών, τόσο υλικοτεχνικά, όσο και με κατάλληλα εκπαιδευμένο και εξοπλισμένο προσωπικό, με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο ουσιαστικά τις απαξιώνει, καθιστώντας τις “φτωχό συγγενή” του ιδιωτικού συμφέροντος.
Η προωθούμενη ρύθμιση συνιστά απειλή τόσο για την ποιότητα και το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών, όσο και για την εργασιακή αξιοπρέπεια των υπαλλήλων των ΟΤΑ. Η Ανοιχτή Πόλη καλεί τους εργαζόμενους στον Δήμο Αθηναίων, τις δημοτικές παρατάξεις αλλά και τη δημοτική αρχή, να αντιπαρατεθούμε σε αυτόν τον κυβερνητικό σχεδιασμό που είναι αναχρονιστικός και επικίνδυνος. Χρέος μας είναι να στηρίξουμε τις δημοτικές υπηρεσίες και τους εργαζόμενους σε αυτές με όσα μέσα διαθέτουμε και να ενισχύσουμε την αποτελεσματικότητά τους, αναβαθμίζοντας έτσι την καθημερινότητα του δημότη, αντί να την παζαρεύουμε σε συμβάσεις που δεν προτάσσουν το όφελός του.
Το Δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων έχασε μια ευκαιρία για την ορατότητα, τη συμπερίληψη, την ασφάλεια, τη δημοκρατία
Όπως είχαμε προαναγγείλει, η Ανοιχτή Πόλη κατέθεσε σήμερα 14 Οκτωβρίου 2019 στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων πρόταση για τη μετονομασία της οδού Γλάδστωνος σε οδό Ζακ Κωστόπουλου / ZackieOh. Το δημοτικό συμβούλιο είχε την ευκαιρία να πάρει μια ξεκάθαρη θέση απέναντι στη φασιστική και τη σεξιστική βία, ενάντια σε διακρίσεις που δεν μπορούν να ανήκουν στο σήμερα και που καθιστούν κάποιους από εμάς αόρατους και απειλούμενους. Είχε την ευκαιρία να δείξει ότι στέκεται πλάι σε όλες και όλους που διεκδικούμε απόδοση δικαιοσύνης και μια κοινωνία ανοιχτή, μια πόλη συμπεριληπτική χωρίς αποκλεισμούς. Είχε επίσης την ευκαιρία να ανταποκριθεί στο αίτημα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας που ήταν παρούσα στη σημερινή συνεδρίαση. Το δημοτικό συμβούλιο ωστόσο, παρά τις όποιες γενικόλογες διακηρύξεις καλών προθέσεων, έχασε τις ευκαιρίες αυτές.
Ένα χρόνο μετά, η δημόσια και εν ψυχρώ δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου γεννά ακόμα διαμαρτυρίες και εκδηλώσεις πένθους και οργής, καθώς αναδεικνύει το πλέγμα βίας και μίσους που άνθρωποι σαν αυτόν, αλλά και όχι μόνο σαν αυτόν, υφίστανται καθημερινά. Θεωρούμε ότι η μετονομασία της οδού Γλάδστωνος σε οδό Ζακ Κωστόπουλου / ZackieOh είναι το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει ο Δήμος Αθηναίων για να σεβαστεί τη μνήμη του Ζακ. Θα ήταν μια ελάχιστη επίδειξη ανακλαστικών απέναντι σε έναν πολύ συγκεκριμένο φόνο ενός συνανθρώπου μας με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, ενός ανθρώπου που έχασε τη ζωή του μπροστά στα όργανα της έννομης τάξης και που συνέχισε να δολοφονείται και μετά, από την ακροδεξιάς κοπής τοξικότητα κάποιων μέσων ενημέρωσης. Θα ήταν μαζί και μια αρχή για την θεσμική κατοχύρωση των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και την έμπρακτη υποστήριξη των αναγκών της, αλλά και για την εμπέδωση ενός αισθήματος ουσιαστικής ασφάλειας στους δρόμους της πόλης που να μην εξαιρεί κανέναν και καμία μας.
Ο κ. Μπακογιάννης αντιπρότεινε ένα μνημείο κατά της μισαλλοδοξίας, χωρίς αναφορά στο συμβάν που ακόμα στοιχειώνει και θα συνεχίσει να στοιχειώνει τη μνήμη μας. Όπως και στην περίπτωση της πρότασής μας ενάντια στην κατάργηση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ, όπου αντιπρότεινε μια γενική συζήτηση περί των ναρκωτικών, προσέφυγε σε γενικεύσεις, κλείνοντας τα μάτια απέναντι στις συγκεκριμένες προκλήσεις των καιρών. Ιδιαίτερα για μια δημοτική αρχή που επενδύει στο προφίλ μιας σύγχρονης προσέγγισης των κοινών, αυτό είναι τουλάχιστον απογοητευτικό. Η Ανοιχτή Πόλη θα συνεχίσει να διεκδικεί με όλες τις δυνάμεις της δικαιοσύνη και ορατότητα, σεβασμό στη ζωή και στο θάνατο για όλους και όλες, ασφάλεια δίχως εξαιρέσεις και αποκλεισμούς και θεσμική θωράκιση της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.
Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε στην Κονίστρα, σε ένα από τα πολλά αγωνιστικά καλέσματα της γειτονίας, αντικρίσαμε για άλλη μια φορά ένα χώρο κλειδωμένο και παρατημένο. Είχαμε δεσμευτεί ότι θα κυνηγήσουμε το θέμα με κάθε μέσο.
Σήμερα ψηφίστηκε ομόφωνα στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων η πρόταση της Ανοιχτής Πόλης. Οι υπηρεσίες του δήμου θα μπουν στον χώρο και ο χώρος θα αποδοθεί στους κατοίκους, καθαρός προσβάσιμος και ασφαλής.
Η Κονίστρα είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα εγκατάλειψης του δημόσιου χώρου.
Η Κονίστρα είναι την ίδια στιγμή ένα παράδειγμα ότι οι αγώνες των κατοίκων φέρνουν αποτελέσματα. Ότι σε αυτή την πόλη υπάρχουν πολλοί και πολλές που θα υπερασπιστούν τον δημόσιο χώρο. Ακριβώς όπως δεν χαρίσαμε τα 8 στρέμματα της Κονίστρας δεν θα χαρίσουμε ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο.
Στο χέρι μας είναι να έχουμε και άλλες νίκες.
Με σύνθημα «Η Αθήνα μπορεί να αλλάξει. Στις 2 Ιουνίου αυτή τη μάχη την δίνουμε μαζί» ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με την «Ανοιχτή Πόλη», Νάσος Ηλιόπουλος, σε προεκλογικό του σποτ που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο, καλεί τους Αθηναίους να σπάσουν την παράδοση, να ζωντανέψουν τις γειτονιές.
«Είμαι εδώ για την Αθήνα. Είμαι εδώ για να δώσουμε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη. Γιατί η μάχη της Αθήνας δεν είναι χαμένη, για να συγκρουστούμε με τα συμφέροντα, για να συγκρουστούμε με την εγκατάλειψη και την αδιαφορία. Η Αθήνα μπορεί να αλλάξει. Στις 2 Ιουνίου αυτή τη μάχη την δίνουμε μαζί. Στις 2 Ιουνίου μαζί σπάμε την παράδοση, ζωντανεύουμε τις γειτονιές» αναφέρει ο Νάσος Ηλιόπουλος στο νέο σποτάκι της καμπάνιας του το οποίο είναι γυρισμένο έξω από τον σταθμό του ΗΣΑΠ στη Βικτώρια.
Το Άλσος Παγκρατίου συνιστά μοναδικό «δασικό πνεύμονα», με σημασία για την Αθήνα ανάλογη με τον Εθνικό Κήπο, γι’ αυτό προστατεύεται. Είναι αρκετά μεγάλο, κρίσιμο για το μικροκλίμα και τη βιοποικιλότητα της περιοχής, με ισχυρό πολιτισμικό και ιστορικό παρελθόν, αλλά και μέλλον.
Η ιστορία του αρχίζει το 1908 ως φυτώριο δασικών ειδών (δένδρων και θάμνων) της «Φιλοδασικής Εταιρείας», προς μεταφύτευση στους λόφους των Αθηνών. Το 1936 η «Φιλοδασική» παραχωρεί την έκταση στο Δήμο Αθηναίων, για να λειτουργήσει ως ελεύθερος δημόσιος χώρος αναψυχής. Για την πρώτη του ανάπλαση μεριμνά η Διεύθυνση Κήπων και Δενδροστοιχιών του Δήμου την περίοδο 1937 – 1939.
Τα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια λειτουργεί εκεί το θέατρο «Άλσος», που ξεκινά παραστάσεις στις 27 Μαΐου 1950. Έκτοτε και ως τα τέλη της δεκαετίας του 1960, στο υπαίθριο θέατρο γίνονται μουσικές εκδηλώσεις και παίζονται επιθεωρήσεις από αθηναϊκούς θιάσους. Κυρίως όμως, από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, συνδέεται με το «Ελεύθερο Θέατρο», το οποίο άλλαξε την επιθεώρηση στην Ελλάδα, όπως και τη ζωή του Άλσους και όλης της συνοικίας. Στα τέλη της δικτατορίας, το Άλσος έχει πλέον γίνει στέκι καλλιτεχνών και φοιτητόκοσμου, μια ουσιαστική εστία αντίστασης στο δικτατορικό καθεστώς. Ως το απόγευμα της 19ης Μαΐου 1974, που μια φωτιά καταστρέφει τη σκηνή και τα σκηνικά της παράστασης «Μια ζωή Γκόλφω», λίγο πριν από την πρεμιέρα, σταματώντας τη λειτουργία του θεάτρου.
Για δεκαετίες το Άλσος ήταν πόλος έλξης των κατοίκων του Παγκρατίου και των γειτονικών συνοικιών, καθώς, παράλληλα με το θέατρο, λειτουργούσαν εκεί θερινός κινηματογράφος, καφενείο, περίπτερο και παιδική χαρά.
Το 1977 αποφασίστηκε η ανάπλαση του χώρου και τότε προέκυψαν προβλήματα με το ιδιοκτησιακό του καθεστώς, όταν ο Οργανισμός Διοικήσεως και Διαχειρίσεως της Εκκλησιαστικής Περιουσίας (Ο.Δ.Δ.Ε.Π.), επικαλούμενος ότι κατείχε τέσσερα στρέμματα του πάρκου, ζητούσε από τους αρμόδιους φορείς να του επιτραπεί η οικοδόμηση θεάτρου και αναψυκτηρίου. Πέτυχε μάλιστα να αποσπάσει ένα τμήμα του Άλσους που σήμερα είναι πολυκατοικία.
Χρειάστηκε η κινητοποίηση του τοπικού συλλόγου «Προφήτης Ηλίας» και δικαστικοί αγώνες ετών για να προχωρήσει, στις αρχές του 1981, η κατεδάφιση όλων των εγκαταστάσεων. Με πρωτοβουλία 32 σωματείων της περιοχής ξεκινά η ανάπλαση του Άλσους, διαμορφώνονται πάγκοι και διάδρομοι περιπάτου, καθώς και γήπεδο μπάσκετ. Με τρεις αποφάσεις του ΣτΕ, καθώς και με το νόμο που προώθησε το 1982 ο τότε υπουργός Αντώνης Τρίτσης, γίνεται πια σαφές ότι το Άλσος είναι δημόσιος κοινόχρηστος χώρος, η συντήρηση του οποίου έχει ανατεθεί στο Δήμο Αθηναίων.
Την περίοδο δημαρχίας του Νικήτα Κακλαμάνη γίνεται νέα προσπάθεια κατάληψης χώρου για την κατασκευή θερινού θέατρου 350 θέσεων (!), μάλιστα με τσιμεντένιες εγκαταστάσεις. Ευτυχώς τα σχέδια ματαιώνονται λόγω της μεγάλης αντίδρασης της τοπικής κοινωνίας αλλά και της «Ανοιχτής Πόλης».
Σήμερα, παρά τη σχετική εγκατάλειψη από τον υπεύθυνο για τη συντήρησή του Δήμου Αθηναίων, το Άλσος σφύζει από ζωή, το επισκέπτονται καθημερινά άνθρωποι της πόλης, που ασφυκτιούν στο στενό ιδιωτικό τους χώρο και δεν έχουν να πληρώσουν το αντίτιμο μιας αγοραίας αναψυχής. Στα 25 στρέμματα του Άλσους (που ήταν 30 πριν από το 1977) κυριαρχεί πυκνή βλάστηση που διακόπτεται από ξέφωτα, αλέες περιπάτου, την παιδική χαρά κι ένα γήπεδο μπάσκετ. Εδώ συρρέουν, όχι μόνο το καλοκαίρι αλλά όλο το χρόνο, παιδιά κάθε ηλικίας για να τρέξουν, να κάνουν ποδήλατο, να παίξουν μπάλα, μαθητές του απέναντι σχολικού συγκροτήματος, συνταξιούχοι, γυναίκες με μωρά στα καρότσια, νέοι που χρειάζονται ένα ευχάριστο περιβάλλον για να διαβάσουν το βιβλίο ή την εφημερίδα τους, κάτοικοι της περιοχής που προτιμούν να διασχίσουν τις αλέες του και όχι τους δρόμους για να φτάσουν στον προορισμό τους. Το Άλσος συμφιλιώνει όλες τις ηλικίες, αποτελώντας ένα θαυμάσιο περιβάλλον συνύπαρξης. Φιλοξενεί επίσης τα σκυλιά της περιοχής, αδέσποτα ή με συνοδεία και, φυσικά, ζουν όλα τα είδη των πουλιών που διασώζονται στην πόλη.
Ως «Ανοιχτή Πόλη» επιμένουμε:
Στη διατήρηση και ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα του Άλσους και την ήπια αξιοποίηση χωρίς εμπορευματοποίηση και αγοραίες χρήσεις
Στη διατήρηση της υπάρχουσας βλάστησης και της βιοποικιλότητας
Την ενθάρρυνση της συμμετοχής των πολιτών και την ενίσχυση των πολιτισμικών δράσεων για τη μεγιστοποίηση της δυναμικής του χώρου
Την ελεύθερη πρόσβαση και λειτουργία χωρίς ωράριο
Για την αναβάθμιση του χώρου σχεδιάζουμε:
➥Νέα κονδύλια για την καλύτερη συντήρηση του Άλσους
➥Τη βελτίωση του φυσικού χώρου από ειδικούς επιστήμονες, με ειδική μέριμνα για συντήρηση και προστασία της βλάστησης
➥Τη βελτίωση της καθαριότητας και του φωτισμού σε όλο το Άλσος
➥Την αναβάθμιση της παιδικής χαράς υπό τις προϋποθέσεις της νομοθεσίας για την ασφάλεια των παιδιών
➥Την αναβάθμιση του γηπέδου μπάσκετ με πιθανή προσθήκη ελαφρών λυόμενων κατασκευών, για να χρησιμοποιείται ως πολυχώρος υπαίθριων εκδηλώσεων, παραστάσεων και ελεύθερης έκφρασης.
➥Η πολιτιστική χρήση να περνά και από την αρμοδιότητα της κοινότητας (2ο Δ.Δ.) ώστε με τη σύμπραξη με τοπικούς φορείς και ομάδες, αλλά και την ενίσχυση του εθελοντισμού, να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των κατοίκων
Τη διαμόρφωση ελεγχόμενου χώρου για σκυλιά συντροφιάς, με τον απαραίτητο εξοπλισμό για την καθαριότητα, κοινωνικοποίηση και το παιχνίδι τους
Σήμερα όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Παγκράτι. Σας καλούμε στην προεκλογική ομιλία του Υποψηφίου Δημάρχου, με την Ανοιχτή Πόλη, Νάσου Ηλιόπουλου στην 2η Δημοτική Κοινότητα, στο Άλσος Παγκρατίου.
Ανοιχτή Πόλη 2ης Δ.Κ.
Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με την «Ανοιχτή Πόλη», Νάσος Ηλιόπουλος, προχώρησε σε δήλωση στην οποία σχολιάζει τις πρωινές σεξιστικές δηλώσεις του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ο κύριος Μητσοτάκης δεν είναι μόνος του στον σεξιστικό και ταξικό αυτό κατήφορο. Ο Κωνσταντίνος Μπακογιάννης νομίζοντας ότι αστειεύεται έχει δηλώσει ότι “η γυναίκα είναι ο λαιμός που στρίβει το κεφάλι του άνδρα”. Εκτός από κακή αίσθηση του χιούμορ, τέτοιες αποφάνσεις απλώς αποκαλύπτουν τη βαριά σκουριά που κουβαλάει ο εκλεκτός της Νέας Δημοκρατίας για την πόλη της Αθήνας».
Αναλυτικά, η δήλωση του Νάσου Ηλιόπουλου:
Ο κύριος Μητσοτάκης σε μια εκ βαθέων συνέντευξη δήλωσε, με το γνώριμο χαμόγελό του, ότι «δουλειές στο σπίτι δεν κάνω […] οι δουλειές στο σπίτι είναι δουλειές της νοικοκυράς». Δεν μπορώ να σκεφτώ μία πιο αποκαλυπτική εξομολόγηση του συντηρητικού υποστρώματος και της αντιδραστικής αντίληψης που διαπερνά τη σκέψη και τη λογική της σημερινής Νέας Δημοκρατίας.
Ο κύριος Μητσοτάκης μέσα σε λίγες εβδομάδες μας έχει αποκαλύψει ότι οραματίζεται την επταήμερη εργασία, ιδιωτικά νοσοκομεία με εργαζόμενους/ες του δημοσίου, και φυσικά έναν κόσμο που τα παιδιά από το Περιστέρι είναι οι ψυκτικοί του αύριο. Ολα αυτά δεν είναι γλωσσικά ολισθήματα. Είναι αντανακλάσεις ενός σκληρού ιδεολογικού πυρήνα που δεν έχει καμία σχέση με το cool και μοντέρνο ύφος που πασχίζουν να επιβάλλουν οι επικοινωνιολόγοι της οικογένειας Μητσοτάκης. Ο κύριος Μητσοτάκης δεν είναι μόνος του στον σεξιστικό και ταξικό αυτό κατήφορο. Ο Κωνσταντίνος Μπακογιάννης νομίζοντας ότι αστειεύεται έχει δηλώσει ότι «η γυναίκα είναι ο λαιμός που στρίβει το κεφάλι του άνδρα». Εκτός από κακή αίσθηση του χιούμορ, τέτοιες αποφάνσεις απλώς αποκαλύπτουν τη βαριά σκουριά που κουβαλάει ο εκλεκτός της Νέας Δημοκρατίας για την πόλη της Αθήνας.
Στη δική μας αντίληψη δεν υπάρχει «λαιμός» και «κεφάλι». Υπάρχει ένα σταθερό και διαρκές μέτωπο με τον σεξισμό, τους αποκλεισμούς, και τις στερεότυπες λογικές των έμφυλων διακρίσεων.
Το ψηφοδέλτιο της Ανοιχτής Πόλης, ένα ψηφοδέλτιο με 37 άνδρες και 37 γυναίκες, συνιστά μία έμπρακτη απάντηση στην οπισθοδρομική λογική που βλέπει τους «άνδρες στην πολιτική» και τις «γυναίκες στο σπίτι». Σπάμε την παράδοση. Φτιάχνουμε μια Αθήνα, για όλους και όλες, από την αρχή!
Δήλωση του υποψηφίου δημάρχου Αθηναίων με την «Ανοιχτή Πόλη», Νάσου Ηλιόπουλου, σχετικά με την απόφαση της αποκεντρωμένης διοίκησης Αττικής να αναιρέσει την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηναίων σχετικά με τη μη παραχώρηση προεκλογικών χώρων στην Χρυσή Αυγή:
Η ιστορική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να μην δοθούν χώροι, διευκολύνσεις και εκλογικά περίπτερα στην Χρυσή Αυγή έδωσε ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι σε αυτήν την πόλη δεν χωράνε οι νεοναζί, δεν χωράει η ρητορική μίσους και δεν άφησε περιθώρια για κανένα πισωγύρισμα.
Η απόφαση της αποκεντρωμένης διοίκησης να αναιρέσει την θέση του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηναίων αποτελεί θεσμικό ατόπημα.
Ούτε εκατοστό δημόσιου χώρου σε υπόδικους νεοναζί που θυμούνται τη δημοκρατία και την ελευθερία της έκφρασης μόνο για να διεκδικήσουν την προβολή των θέσεων του μίσους τους.
Οι γειτονιές μας είναι πολύ πιο ασφαλείς χωρίς τη δράση των νεοναζί της Χρυσής Αυγής.
Το κεντρικό ψηφοδέλτιο της «Ανοιχτής Πόλης» παρουσίασε τη Δευτέρα (06/05), ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων, Νάσος Ηλιόπουλος, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Στο ψηφοδέλτιο συμμετέχουν άνθρωποι που ζουν και εργάζονται στις γειτονιές της Αθήνας, από όλους τους κοινωνικούς χώρους και τα κινήματα της πόλης, που ξέρουν τα προβλήματα της και τις ανάγκες της, δίνοντας το δικό τους χρώμα για την Αθήνα από την Αρχή.
Το ψηφοδέλτιο της Ανοιχτής Πόλης απαρτίζεται κατά συντριπτική πλειοψηφία από νέο κόσμο που δεν έχει κατέβει ξανά στον στίβο των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης. Παράλληλα, όπως και στο κοινοτικό ψηφοδέλτιο της Ανοιχτής Πόλης, έτσι και στο κεντρικό δίνεται προτεραιότητα στις γυναίκες, καθώς αποτελούν το 50% των υποψηφίων.
Νέοι άνθρωποι, άνθρωποι από τον χώρο του αθλητισμού, των γραμμάτων και των τεχνών, του πολιτισμού, ο κόσμος της εργασίας, φοιτητές, άνεργοι, μετανάστες, επιστήμονες, ελεύθεροι επαγγελματίες, γιατροί, εκπαιδευτικοί, εκπρόσωποι της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, του αναπηρικού κινήματος, της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, μέλη των Οικολόγων Πρασίνων και της ΟΙΚΟ ΑΘΗΝΑΣ, της πρωτοβουλίας πολιτών «ΓΕΦΥΡΑ», συνταξιούχοι και πολλοί άλλοι και άλλες έχουν θέση, ακούγονται κι εκπροσωπούνται τόσο στα κοινοτικά ψηφοδέλτια της «Ανοιχτής Πόλης» όσο και στο κεντρικό.
Ακολουθούν τα ονόματα των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων με την Ανοιχτή Πόλη:
-
Δημήτρης Αγανίδης, δικηγόρος και μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, με ενεργή συμμετοχή στην πρωτοβουλία Πολιτών «ΓΕΦΥΡΑ»
-
Αγγελάκος Κυριάκος, σκηνοθέτης και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, μέλος της Πρωτοβουλίας Πολιτών «ΓΕΦΥΡΑ»
-
Δέσποινα Αλεβυζάκη, δημόσιος υπάλληλος, απόφοιτη της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας και εκπρόσωπος της Ανοιχτής Πόλης στη Σχολική Επιτροπή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου Αθηναίων
-
Κώστας Αλεξίου, εκπαιδευτικός φυσικής αγωγής, προπονητής καλαθοσφαίρισης και δημοτικός σύμβουλος με την Ανοιχτή Πόλη
-
Άγγελος Αλμπαχέι, μαθητής και πρόεδρος του 15μελούς στο 16ο Γενικό Λύκειο Αθηνών
-
Ρήγας Αξελός, ηθοποιός, αντιπρόεδρος Δ.Σ του εθνικού θεάτρου και Δημοτικός Σύμβουλος της Ανοιχτής Πόλης
-
Χρήστος Αρδίζογλου, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ και του Απόλλωνα Αθηνών
-
Μαίρη Βαβαγιάννη, μέλος της Ανοιχτής Πόλης, με ενεργή δράση στην κίνηση κατοίκων της 6ης Δημοτικής Κοινότητας, συνταξιούχος Πανεπιστημιακός, διατέλεσε μέλος της εκτελεστικής γραμματείας της ΠΟΣΔΕΠ
-
Κωσταντίνος Βλαχάκης, μηχανικός, υποψήφιος Διδάκτορας του ΕΜΠ και μέλος του Δ.Σ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών
-
Γιώργος Βουλτσιούδης, εν αποστρατεία Υποστράτηγος της Ελληνικής Αστυνομίας, πρώην διευθυντής της INTERPOL, μέλος του PASSPORT, συμμετέχει στο Σωματείο Δράσης Αστυνομικών για τα ανθρώπινα δικαιώματα
-
Χρήστος Γιαμπουράνης, αναπληρωτής οργανωτικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Αθήνας και γενικός γραμματέας στο ΣΕΤΕΑ
-
Έφη Γιαννοπούλου, μεταφράστρια-κριτικός, μέλος Δ.Σ. του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου
-
Αφροδίτη Γκόγκογλου, Δημοσιογράφος
-
Πολύδωρος Γκοράνης, καθηγητής του τμήματος Ρωσικής Γλώσσας, Φιλολογίας και σλαβικών σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών
-
Γιώργος Δάβος, ηλεκτρολόγος μηχανικός, καθηγητής πληροφορικής και μέλος του Δ.Σ. της 5ης ΕΛΜΕ Αθήνας
-
Αννίτα Δεκαβάλα, ηθοποιός
-
Βασίλης Δελής, απόφοιτος της Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, δημόσιος Υπάλληλος
-
Βάλια Δημοπούλου, συντονίστρια της Ανοιχτής Πόλης, φιλόλογος με ειδίκευση στην Αρχαία Φιλοσοφία και φωτογράφος
-
Εριφύλη Δόδου- Ντόντου, χημικός μηχανικός με ειδίκευση στην Ανακύκλωση και εκπαιδευτικός
-
Κύρκος Δοξιάδης, πανεπιστημιακός πολιτικής επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
-
Άννα Ελεφάντη, ηθοποιός, μέλος της Ανοιχτής Πόλης
-
Ευμορφία Ευαγγελίδου, πρόεδρος της Ένωσης Προστασίας Αδέσποτων Ακρόπολης, Γενική Γραμματέας της Συνομοσπονδίας Ζωοφιλικών Σωματείων Ελλάδος, με συμμετοχή στους αγώνες για την υπεράσπιση του Λόφου Φιλοπάππου
-
Μαρία Ευσταθιάδου, συγγραφέας και μεταφράστρια
-
Βασιλική Ευταξιοπούλου-Καρβέλη, μηχανικός, ιδρυτικό και ενεργό μέλος του πολιτιστικού κέντρου εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ
-
Ηλίας Ζιώγας, εργαζόμενος στο χώρο της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας
-
Λιάνα Θεοδωράτου, διευθύντρια της έδρας ελληνικών σπουδών στο New York University
-
Καλλιόπη Κακοκέφαλου, τελειόφοιτη Χημικός Μηχανικός, εργαζόμενη στο χώρο της εστίασης
-
Μαρία Καλαντζοπούλου, πολεοδόμος-συγκοινωνιολόγος
-
Δώρα Καλλιπολίτη, ιστορικό στέλεχος της Ανανεωτικής Αριστεράς, μέλος του Δ.Σ του ΣΦΕΑ, συνταξιούχος της ΕΡΤ
-
Βαγγέλης Καρέλης, ανάπηρος ακτιβιστής και αθλητής παρολυμπιακών αθλημάτων
-
Κωστής Καρπόζηλος, ιστορικός και διευθυντής των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας
-
Σταύρος Κασιώτης, ελεύθερος επαγγελματίας
-
Ειρήνη Καφούρου, επικοινωνιολόγος-αναλύτρια
-
Μπάμπης Κόκλας, καθηγητής φυσικής αγωγής, πρόεδρος της Γ’ ΕΛΜΕ Αθήνας και της Αθλητικής Ένωσης Γκράβας, αιρετός Εκπρόσωπος εκπαιδευτικών της 1ης Διεύθυνσης Αθήνας
-
Αντιλιάν Κοτζάι, μέλος του Συλλόγου Αλβανών Φοιτητών, πολιτικός επιστήμονας και κοινωνιολόγος, με ενεργή παρουσία στο νεολαιίστικο, αντιρατσιστικό και εργατικό κίνημα
-
Λένα Κουγέα, πρώην διοργανώτρια εκθέσεων έργων τέχνης και εθελόντρια στο κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης Αθήνας
-
Ιάσονας Λιβέρης, Ιατρός, Χειρουργός-ορθοπαιδικός
-
Κωστής Λιερός, φωτογράφος, μεταπτυχιακός φοιτητής πολιτικής επιστήμης, ιδρυτικό μέλος της Ομάδας ΛΟΑΤΚΙ εργασιακής υποστήριξης
-
Στέλλα Μαρκαντωνάτου, γλωσσολόγος ερευνήτρια, μέλος του κινήματος Φιλοπάππου
-
Μαρία Μάρκου, καθηγήτρια Πολεοδομίας και Χωροταξίας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
-
Γκρέις Μινέκε, μετανάστρια από τις Φιλιππίνες, μέλος της Νεολαίας της Kasapi-Hellas, απόφοιτη σχολής τουριστικών επαγγελμάτων
-
Όλγα Μπαλαούρα, αρχιτέκτονας, διδάκτορας πολεοδομίας και συνδικαλίστρια στο κίνημα μηχανικών
-
Ιωάννης Μπαλταδάκης, αιματολόγος – Διευθυντής ΕΣΥ στην Αιματολογική Κλινική του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός»
-
Μπουγάς Παύλος, επαγγελματίας Υγείας, αντιπρόεδρος του Σωματείου εργαζομένων του Ωνασείου, αντιπρόεδρος της Ένωσης Γονέων της 2ης Δημοτικής Κοινότητας
-
Νίκη Μπουλιγαράκη, στέλεχος πληροφορικής με ειδίκευση στα θέματα ψηφιακού δήμου και των έξυπνων πόλεων
-
Μαρία Μπουτζέτη, επικοινωνιολόγος, υποψήφια διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών και συγγραφέας δοκιμίων για την κοινωνική και δημόσια ζωή
-
Γιώργος Νικολόπουλος, δικηγόρος και πολιτικός επιστήμονας, υποψήφιος διδάκτορας Συνταγματικού Δικαίου
-
Χρήστος Ντζίφας, δικηγόρος, διαπιστευμένος διαμεσολαβητής, συγγραφέας και αρθρογράφος
-
Κώστας Πατσιαούρας, αστυνομικός, μέλος της Ομάδας Ακτιβιστών Αστυνομικών Passport και ερασιτέχνης ηθοποιός
-
Θανάσης Πολυμενέας, νέος μουσικοσυνθέτης, Λέκτορας Τέχνης και Μουσικής Τεχνολογίας
-
Στέλλα Πρωτονοταρίου, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, δημοτική σύμβουλος με την Ανοιχτή Πόλη και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των παιδιών μεταναστών και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων στην εκπαίδευση
-
Γιάννης Ραντίν, επιστήμονας Αστικής Ανάπτυξης, υποψήφιος διδάκτορα Περιφερειακής Ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
-
Εμμανουέλα Ραπούση, γραφίστρια, μετανάστρια 2ης γενιάς
-
Αφροδίτη Ρήγα, γεωπόνος, υπεύθυνη επικοινωνίας στο ελληνικό φόρουμ Μεταναστών, ακτιβίστρια για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την Οικολογία
-
Βασίλης Ρίζος, αρχιτέκτονας, μέλος της τεχνικής ομάδας της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ Α.Ε.
-
Ηλίας Σάντας, οικονομολόγος, Πρόεδρος του Σωματείου Αθλητικής Ένωσης Γκύζη-Πολυγώνου
-
Δήμητρα Σιατίτσα, αρχιτέκτονας-πολεοδόμος και διδάκτορας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου
-
Δημήτρης Σουλιώτης, λογιστής – ελεύθερος επαγγελματίας
-
Ασημίνα Στάμου, αναπληρώτρια προϊσταμένη στην πρώτη μαιευτική πανεπιστημιακή κλινική «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ», με μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο και ερευνητικό έργο στο Πανεπιστήμιο του Surrey και στο ΑΤΕΙ Αθήνας
-
Ηλέκτρα Στροβολίδου, Ιδρυτικό μέλος των Οικολόγων Πράσινων, συνταξιούχος Μηχανικός με ενεργή δράση στο γυναικείο κίνημα, στα κινήματα πόλης και ελεύθερων χώρων
-
Μαργαρίτα Συγγενιώτου, λυρική τραγουδίστρια και μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ακροάματος-Θεάματος
-
Σπυριδούλα Συλλιγαρδάκη, καθηγήτρια Ισπανικών, με ενεργή δράση στο κίνημα Αλληλεγγύης και στη συλλογή φαρμάκων για τη Γάζα
-
Αθηνά Ταβουλτζίδου, ειδική επιθεωρήτρια Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία
-
Γιώργος Τρίχας, οικονομολόγος βορειοηπειρωτικής καταγωγής με έντονη δράση σε φορείς και συλλόγους για θέματα στήριξης ομογενών και παλιννοστούντων
-
Ελευθερία Τσακιροπούλου, τραπεζικός, διευθύντρια του γραφείου της Αναπληρώτριας Υπουργού Κοινωνικής Αλληλεγγύης
-
Γιάννης Τσιλίκας, ερευνητής στις φυσικές Επιστήμες στο ΕΜΠ και Υπεύθυνος Καινοτομίας σε Τεχνική Εταιρεία, με έντονη δράση στο συνδικαλιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα
-
Μιχάλης Υδραίος, συντονιστής της Αλληλεγγύης για Όλους
-
Αθηνά Φαραζή, δικηγόρος με έντονη ενασχόληση σε ζητήματα δικαιωμάτων και μέλος ΔΣ του ΕΟΔΥ
-
Αθηνά Φωθιαδάκη, πυρηνικός γιατρός και μέλος του ΔΣ του Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών εκ μέρους της Ανοιχτής Πόλης
-
Βασίλης Φωτόπουλος, συνταξιούχος νευρολόγος ψυχίατρος – πρώην Διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής
-
Μικέλα Χαρτουλάρη, δημοσιογράφος, κριτικός βιβλίου και συνδημιουργό της εκπομπής «Οι κεραίες της εποχής μας» στην ΕΡΤ
-
Ναταλί Χατζηαντωνίου, δημοσιογράφος στο ΕΘΝΟΣ
-
Ανδρέας Χότζα, μετανάστης και ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ΑΜΕΑ, φωτογράφος
-
Ανδρέας Ψαθάς, ελεύθερος επαγγελματίας και ενεργό μέλος επιστημονικών φορέων στον χώρο των Μηχανικών
«Οι κοινότητες της Αθήνας έχουν ξεχωριστά χαρακτηριστικά, εστιασμένα προβλήματα, μοναδικές δυνατότητες και ιδιαίτερη γοητεία. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η δημοτική αρχή εγκατέλειψε τις γειτονιές της πόλης μας και τις ανάγκες των ανθρώπων της. Η Ανοιχτή Πόλη είναι εδώ για να αντιστρέψει αυτήν την πραγματικότητα», σημειώνει ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, Νάσος Ηλιόπουλος, με αφορμή την ανακοίνωση των υποψηφίων στα κοινοτικά ψηφοδέλτια της «Ανοιχτής Πόλης». Άνθρωποι από τις 7 δημοτικές κοινότητες του Δήμου Αθηναίων, που όπως είπε χαρακτηριστικά ο Ν. Ηλιόπουλος, «συγκροτούν 7 μικρούς Δήμους που η καθημερινότητα τους συνθέτει τη μεγάλη εικόνα της πόλης μας».
Η Αθήνα από την αρχή ξεκινάει από τις δημοτικές κοινότητες, τις γειτονιές, τις «πίσω αυλές» της πόλης. Η αναγέννηση της Αθήνας περνάει μέσα από την αναγέννηση των κοινοτήτων της.
Η φωνή εκείνων που βρίσκονται στα κινήματα της πόλης, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό, ο κόσμος της εργασίας, φοιτητές, άνεργοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, γιατροί, εκπαιδευτικοί, εκπρόσωποι της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, συνταξιούχοι και πολλοί άλλοι και άλλες έχουν θέση, ακούγονται κι εκπροσωπούνται στα κοινοτικά ψηφοδέλτια της «Ανοιχτής Πόλης». Στα κοινοτικά ψηφοδέλτια δίνεται προτεραιότητα στις γυναίκες, καθώς η εκπροσώπησή τους φτάνει στο 49%.
Στις σελίδες που επισυνάπτονται οι υποψηφιότητες που βασίζονται στους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται στις γειτονιές της Αθήνας: