Η δημοτική αρχή Μπακογιάννη για μια ακόμη φορά αποδεικνύει ότι δεν ήταν τόσο έτοιμη να διοικήσει όσο διαφήμιζε στις 376 σελίδες του προεκλογικού προγράμματός της. Αυτό επιβεβαιώνεται από το σχέδιο προϋπολογισμού και από το Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων που κατατέθηκαν σήμερα στο δημοτικό συμβούλιο.
Η νέα διοίκηση αφενός αποδεικνύεται δέσμια του παρελθόντος, αφού το όραμά της για την πόλη εξισώνεται ουσιαστικά με συνέχιση των επιλογών Καμίνη. Το Τεχνικό Πρόγραμμα εμφανίζει απορρόφηση για το 2020 που εκτιμάται κάτω από το 50%, ενώ περιορίζεται δραστικά από επισφάλειες παραδοτέων της προηγούμενης διοίκησης. Ο προϋπολογισμός Μπακογιάννη είναι αφετέρου δέσμιος σε έναν τακτικισμό που αντί να οραματίζεται το μέλλον της πόλης προγραμματίζει τις δαπάνες με βάση επιδιωκόμενα οφέλη στην επόμενη μάχη των δημοτικών εκλογών. Το Τεχνικό Πρόγραμμα είναι έτσι οπισθοβαρές, με την συντριπτική πλειοψηφία των έργων να υλοποιούνται από το 2021 και μετά, τη στιγμή που οι ανάγκες της πόλης είναι επείγουσες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα σχολεία σε κάκιστη κατάσταση και άλλα με άμεσες ανάγκες μετεγκατάστασης.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό, δεν είναι παράξενο που οι προτεινόμενες δράσεις είναι αποσπασματικές και ελλιπείς, χωρίς να εντάσσουν τα δομικά προβλήματα της πόλης σε έναν ορθολογικό σχεδιασμό. Καμία αναφορά στην αξιοποίηση της κτιριακής περιουσίας του Δήμου για πολιτιστικούς και κοινωνικούς σκοπούς, παρά το ότι το έλλειμμα του Δήμου και στους δυο τομείς είναι τεράστιο. Απόν το θέμα του κυκλοφοριακού, το οποίο απαιτεί άμεσα μια ολιστική προσέγγιση. Το σχέδιο διαχείρισης των απορριμμάτων δεν λύνει προβλήματα, δεν προβλέπει πράσινα σημεία και στέλνει τα σκουπίδια στη Φυλή. Απούσες επίσης από τις προτεραιότητες του μεγαλύτερου δήμου της χώρας η συστηματική αντιμετώπιση της τοξικοεξάρτησης, αλλά και η κλιματική αλλαγή και η αντιμετώπιση των συνεπειών της! Καμία κουβέντα για πάρκα τσέπης, ελάχιστα έργα ενεργειακής αναβάθμισης κτιρίων του δήμου.
Για την Ανοιχτή Πόλη, ένας προϋπολογισμός που θα φρόντιζε πραγματικά για το μέλλον των δημοτών θα αναγνώριζε τις ανάγκες που θέτει η κοινωνική και η κλιματική κρίση που βιώνει η πόλη και θα τις διαχειριζόταν στα πλαίσια ενός σύγχρονου σχεδιασμού. Θα διατύπωνε ένα δυναμικό πρόγραμμα για τους ελεύθερους χώρους και το πράσινο, δρομολογώντας στα πλαίσιά του πάρκα τσέπης που είναι απαραίτητα για να ανασάνουν οι γειτονιές. Θα περιλάμβανε ένα τολμηρό σχέδιο διαχείρισης του οικιστικού αποθέματος του δήμου, αξιοποίησης των ακινήτων που του ανήκουν αλλά και διεκδίκησης περαιτέρω χώρων προς όφελος των δημοτών. Το δικό μας πρόγραμμα προβλέπει δημιουργία δημοτικών βιβλιοθηκών με αναγνωστήρια, χώρους δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών, πολιτιστικά κέντρα σε κάθε Δημοτική Κοινότητα και παραχώρηση χώρων σε δημιουργικές ομάδες. Ενδεικτικά αναφέρουμε παρεμβάσεις που έχουμε προτείνει, όπως τη διαμόρφωση των βιομηχανικών κτιρίων του εργοστασίου “Βότρυς” και του εκεί ελεύθερου χώρου σε πολυχώρο πολιτισμού και πρασίνου, την αξιοποίηση του χώρου της Κολούμπια με τη δημιουργία Μουσείου Ελληνικής Δισκογραφίας, ή τη δημιουργία πολιτιστικού κέντρου στο Παγκράτι. Το πρόγραμμά μας προβλέπει ακόμα ένα ολιστικό σχέδιο διαχείρισης των απορριμμάτων, με διαλογή στη πηγή και δημιουργία πράσινων σημείων σε κάθε Δημοτική Κοινότητα, καθώς και διεύρυνση του προγράμματος ενεργειακής αναβάθμισης.
Η δημοτική αρχή Μπακογιάννη για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ανέτοιμη, καταθέτοντας ένα αποσπασματικό σχέδιο που στερείται σύγχρονης αντίληψης των πραγματικών προβλημάτων, διατηρώντας τις συντηρητικές πολιτικές των προκατόχων της και έχοντας το βλέμμα στραμμένο σε μικροπαραταξιακά οφέλη. Στο σχέδιο αυτό, η Ανοιχτή Πόλη δεν μπορεί να συναινέσει.
Η αλληλεγγύη νίκησε! Πριν από λίγο το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων πήρε απόφαση για την έναρξη του σχολείου της πακιστανικής κοινότητας. Είχε προηγηθεί ένα μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης όλες τις προηγούμενες μέρες. Σήμερα υπήρχε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το δημοτικό συμβούλιο. Η Ανοιχτή Πόλη από την πρώτη στιγμή είχε στηρίξει το αίτημα λειτουργίας του σχολείου και πήρε μέρος σε όλες τις κινητοποιήσεις. Το δικαίωμα εκμάθησης της μητρικής γλώσσας αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα και θα το υπερασπιστούμε. Μας προβληματίζει ιδιαίτερα ότι χρειάστηκε μια μεγάλη κινητοποίηση αλληλεγγύης για να πετύχουμε το αυτονόητο. Παραμένει στο ακέραιο η ευθύνη του Δήμου Αθηναίων για την καθυστέρηση έναρξης του σχολείου. Η λειτουργία του αποτελεί πλούτο για την πόλη μας. Αυτό τον πλούτο θα τον υπερασπιστούμε, κόντρα στον ρατσισμό και την μισαλλοδοξία.
Η καλή είδηση της ημέρας είναι αναμφίβολα οι δύο παραιτήσεις, της κυρίας Γκαγκάκη και της κυρίας Λυκούδη, από θέσεις ευθύνης στο δήμο Αθηναίων. Υπενθυμίζω ότι η πρώτη θεώρησε ξεκαρδιστική είδηση την ασέλγεια σε βάρος φοιτήτριας και η δεύτερη, το 2011, συμμετείχε μαζί με τον Ηλία Κασιδιάρη σε συγκέντρωση που εξελίχθηκε σε αντιμεταναστευτικό πογκρόμ. Η Ανοιχτή Πόλη εξαρχής είχε πει το αυτονόητο: ότι ο Δήμος Αθηναίων οφείλει έμπρακτα να καταδικάσει τον σεξισμό και τον ρατσισμό, καθώς και να ζητήσει την παραίτηση και των δύο. Εν τέλει το έπραξε. Αναδεικνύεται όμως και στις δύο περιπτώσεις ένα ουσιαστικό θέμα ευθύνης για τον κ. Μπακογιάννη. Πρώτον, ο δήμαρχος έμεινε σιωπηλός για μέρες μη σχολιάζοντας την σεξιστική συμπεριφορά της κ. Γκαγκάκη, επιπλέον είχε αποδεχτεί τη ρατσιστική εισήγηση της κ. Λυκούδη για την αναστολή λειτουργίας του σχολείου της Πακιστανικής κοινότητας. Η Ανοιχτή Πόλη θα θέσει εκ νέου το θέμα και ευελπιστούμε ότι σύντομα το Πακιστανικό Σχολείο θα λειτουργήσει απρόσκοπτα. Τέλος, ευελπιστούμε ότι οι δύο δημοτικοί σύμβουλοι θα παραιτηθούν και από το Δημοτικό Συμβούλιο. Σε περίπτωση όμως που αυτό δεν συμβεί, θεωρούμε αυτονόητο ότι δεν θα συνεχίσουν να αποτελούν μέλη της παράταξης του κ. Μπακογιάννη. Ο αγώνας για μια πόλη χωρίς σεξισμό και ρατσισμό, για μια πόλη ανοιχτή σε όλες και όλους, συνεχίζεται.
Ο Νάσος Ηλιόπουλος, παραθέτοντας και σχετικό βίντεο τεκμηρίωσης, δήλωσε τα παρακάτω, ζητώντας την αποπομπή της εντεταλμένης συμβούλου για την παιδεία της δημοτικής αρχής Μπακογιάννη Δήμητρας-Ινές Αγγελή-Λυκούδη:
Στην προεκλογική εκστρατεία για τον Δήμο Αθηναίων είχαμε όλοι και όλες μία ξεκάθαρη θέση: κανένας διάλογος με τους νεοναζί δολοφόνους της Χρυσής Αυγής. Από τότε όμως η Ανοιχτή Πόλη είχε πει το αυτονόητο: ότι θα κριθούμε όλοι μας στην πράξη και όχι στα εύκολα λόγια. Και τώρα ήρθε η ώρα της πράξης. Ο Δήμαρχος Αθηναίων οφείλει να πάρει μια ξεκάθαρη απόφαση υπό το βάρος μίας αποκάλυψης. Τον Μάιο του 2011 η εντεταλμένη σύμβουλος Παιδείας κ.Δήμητρα-Ινες Αγγελή-Λυκούδη συμμετείχε, ως εκλεγμένη με την παράταξη του κ. Κακλαμάνη, μαζί με την ηγεσία της Χρυσής Αυγής, σε μία συγκέντρωση που κατέληξε σε πογκρόμ εναντίον μεταναστών. Ο αμέσως προηγούμενος ομιλητής πριν την κυρία Λυκούδη κλείνει με τη φράση “αν χρειαστεί να χυθεί αίμα, θα χυθεί αίμα”. Η κυρία Λυκούδη παίρνει τον λόγο αμέσως μετά, ενώ ακούγεται το σύνθημα “το αίμα κυλάει/εκδίκηση ζητάει”. Σύμφωνα με την τοποθέτησή της ο στόχος της κινητοποίησης είναι απλός: “να καθαρίσει όλη η περιοχή”. Τις επόμενες μέρες το κέντρο της Αθήνας γνώρισε ένα πρωτοφανές ρατσιστικό πογκρόμ. Με αφορμή την τραγική δολοφονία του Μανώλη Καντάρη, ένας ακροδεξιός όχλος επιτέθηκε σε μετανάστες και μετανάστριες, κατέστρεψε καταστήματα, τραυμάτισε δεκάδες και δολοφόνησε έναν. Σε αυτά τα θέματα δεν υπάρχει περιθώριο συμβιβασμού. Η Ανοιχτή Πόλη ζητά την αποπομπή της κ.Δήμητρα-Ινες Αγγελή-Λυκούδη. Δεν μπορεί τα ζητήματα παιδείας του Δήμου να βρίσκονται στα χέρια ενός ανθρώπου που δέχεται να συνομιλεί με τον Ηλία Κασιδιάρη, που αντιμετωπίζει τους μετανάστες/τριες ως σκουπίδια, που σιωπά όταν το πλήθος ζητά αίμα. Θα θέσουμε το αίτημά μας στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο και καλούμε τον κύριο Μπακογιάννη να δεσμευτεί από τώρα για την παραδειγματική απομάκρυνση της κυρίας Λυκούδη από τα καθήκοντά της.
Ο “πολιτισμός” του σεξισμού
Πριν από λίγες εβδομάδες, η δημοσιοποίηση των στοιχείων του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων επιβεβαίωσε και με αριθμούς ένα οξύ κοινωνικό ζήτημα στη χώρα μας. Η Ελλάδα, στους δείκτες που αφορούν την ισότητα των φύλων, καταλαμβάνει την τελευταία θέση.
Ουσιαστική συμβολή σε αυτό το αρνητικό ρεκόρ έχει και η λειτουργία της δημόσιας σφαίρας, που βρίθει από παραδείγματα σεξιστικού και μειωτικού λόγου. Το είδαμε για άλλη μια φορά με αφορμή το περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης φοιτήτριας στη βιβλιοθήκη του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου. Το γεγονός αντιμετωπίστηκε από τηλεοπτική εκπομπή ως μια ακόμη αφορμή για φτηνό σεξιστικό σχολιασμό. Η συμμετοχή μάλιστα σε αυτόν εκλεγμένης δημοτικής συμβούλου του Δήμου Αθηναίων, με κεντρική ευθύνη στον τομέα του πολιτισμού, αναδεικνύει ακόμη περισσότερο το μέγεθος του προβλήματος. Είναι προφανές ότι πρόσωπα με θεσμικό ρόλο οφείλουν να επιδεικνύουν μεγαλύτερη ευαισθησία σε αυτά τα θέματα και να υπερασπίζονται τις αρχές της ισότητας και του σεβασμού κάθε προσωπικότητας. Οι ανεπαρκείς δικαιολογίες –γιατί συγνώμη δεν ήταν– που δόθηκαν μετά τη γενική κατακραυγή έκαναν τα πράγματα ακόμη χειρότερα.
Ως Ανοιχτή Πόλη δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι δεν βλέπουμε καμία αστεία διάσταση στη σεξουαλική παρενόχληση. Ότι ο σχολιασμός με όρους “καφενείου” και “παρέας” είναι μέρος του προβλήματος, μέρος μιας βαθιά σεξιστικής κουλτούρας που αναπαράγεται σε μεγάλο βαθμό και με τη συμβολή μερίδας των ΜΜΕ. Ο κ. Μπακογιάννης δεν μπορεί να συνεχίσει να σιωπά. Οφείλει να τοποθετηθεί, τόσο για το περιστατικό, όσο και για τη συγκεκριμένη συμπεριφορά της δημοτικής του συμβούλου. Οφείλει να εξηγήσει, γιατί μετά από αυτή την συμπεριφορά συνεχίζει να την εμπιστεύεται με μία θέση ευθύνης στον ευαίσθητο τομέα του πολιτισμού. Ο πολιτισμός που χρειάζεται η πόλη μας δεν έχει και ούτε μπορεί να έχει σχέση με τον σεξισμό.
Τέλος, καλούμε το δημοτικό συμβούλιο να προχωρήσει άμεσα στη σύσταση Δημοτικής Επιτροπής Ισότητας, ακριβώς όπως προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία.
Υστερόγραφο: το σημερινό κατάπτυστο πρωτοσέλιδο της φυλλάδας “Μακελειό”, είναι ένα ακόμα παρόμοιο περιστατικό και έρχεται να επιβεβαιώσει την ευθύνη όλων μας απέναντι σε κάθε μορφής σεξιστική συμπεριφορά που θίγει την αξιοπρέπεια κάθε μιας και καθενός.
Η Ανοιχτή Πόλη καταγγέλλει την απαράδεκτη αυθαιρεσία που επέδειξε η δημοτική αρχή κατά τη συζήτηση του θέματος των παραχωρήσεων σχολικών χώρων στο δημοτικό συμβούλιο της Πέμπτης (31/10). Καταφέραμε να ανατρέψουμε με παρέμβαση μας τον περιορισμό των δράσεων των συλλόγων στην αίθουσα εκδηλώσεων και τον προαύλιο χώρο, περιορισμό που πρακτικά καταργούσε μια σειρά δραστηριοτήτων. Η αυθαιρεσία της δημοτικής αρχής κορυφώθηκε ωστόσο με την απόσυρση του θέματος της λειτουργίας του σχολείου της πακιστανικής κοινότητας, την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή, με προφορική εισήγηση της εντεταλμένης συμβούλου και παρά την ομόφωνη θετική εισήγηση – απόφαση της σχολικής επιτροπής. Καταγγέλλουμε την οπισθοδρόμηση σε εποχές που όλη η κοινότητα της περιοχής και του σχολείου ήταν αναγκασμένη να υπερασπιστεί τη λειτουργία του κυριακάτικου σχολείου της πακιστανικής κοινότητας απέναντι στις μισαλλόδοξες αντιδράσεις. Εμείς δεσμευόμαστε ότι θα επαναφέρουμε το θέμα στην επόμενη σχολική επιτροπή και στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο. Ένα τόσο σημαντικό ζήτημα θα μας βρει απέναντι, μαζί με την κοινότητα των πολιτών, δίπλα σε όσους είναι αποφασισμένοι να αγωνιστούν για ίσες δυνατότητες, για ένταξη και για ειρηνική συνύπαρξη με όλες τις μεταναστευτικές κοινότητες.
Η Ανοιχτή Πόλη ζήτησε την έκτακτη σύγκληση του δημοτικού συμβουλίου, εκφράζοντας τη δικαιολογημένη ανησυχία των εργαζομένων του δήμου αλλά και των κατοίκων της πόλης απέναντι στην προωθούμενη από την κυβέρνηση ιδιωτικοποίηση κρίσιμων δημοτικών υπηρεσιών, όπως η καθαριότητα, το πράσινο και ο ηλεκτροφωτισμός. Ζητήσαμε την έγκριση ψηφίσματος που να στηρίζει το αίτημα των εργαζομένων για απόσυρση του άρθρου 179, επειδή θεωρούμε ότι η ψήφιση του άρθρου θα βλάψει την τοπική αυτοδιοίκηση. Παρά τη στήριξη της αντιπολίτευσης, το ψήφισμα που προτείναμε δεν εγκρίθηκε. Η πλειοψηφούσα παράταξη του κ. Μπακογιάννη υπερασπίστηκε το επίμαχο άρθρο, κρίνοντας μάλιστα ότι αυτό αποτελεί βήμα “ενηλικίωσης” της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ωστόσο, ενηλικίωση σημαίνει ανάληψη ευθύνης απέναντι στις υποχρεώσεις σου, τη στιγμή που η κυβερνητική ρύθμιση συνιστά επίθεση στη δυνατότητα των δήμων να αναλαμβάνουν τις δικές τους. Είναι πλέον καθαρή η διάκριση ανάμεσα στις αντιτιθέμενες πολιτικές και τα προγράμματα. Εμείς θα είμαστε σταθερά στο πλευρό των εργαζομένων και του συμφέροντος των κατοίκων της πόλης, ακόμα και μετά την ψήφιση του άρθρου από τη Βουλή.
Η Ανοιχτή Πόλη στέκεται δίπλα στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση ενάντια στην κυβερνητική μεθόδευση, για ανάθεση δημοτικών υπηρεσιών – των πιο κρίσιμων μάλιστα για την καθημερινότητα των δημοτών – στον ιδιωτικό τομέα. Το άρθρο 179 του “αναπτυξιακού” νομοσχεδίου που πρόσφατα κατατέθηκε διευκολύνει και ενθαρρύνει τη σύναψη συμβάσεων με ιδιώτες για την παροχή υπηρεσιών συλλογής και μεταφοράς στερεών αποβλήτων και ανακυκλώσιμων υλικών, καθώς και καθαριότητας κοινόχρηστων χώρων και δημοτικών κτιρίων, αντικαθιστώντας το υπάρχον πλαίσιο που τουλάχιστον θέτει προϋποθέσεις απόλυτης πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου και αιτιολογημένης τεκμηρίωσης της αδυναμίας εκτέλεσης των εν λόγω υπηρεσιών. Επιπλέον, προστίθενται στις υπηρεσίες για τις οποίες ανοίγει ο δρόμος της σύναψης σύμβασης με ιδιώτες εκείνες της συντήρησης χώρων πρασίνου και ηλεκτροφωτισμού.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι η κίνηση αυτή της κυβέρνησης γίνεται σε μια εποχή κατά την οποία καταγράφεται διεθνώς μία ιδιαίτερα δυναμική τάση επαναφοράς των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας σε δημοτικό και δημόσιο έλεγχο, ακριβώς λόγω του ότι οι συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα κατά κανόνα έχουν οδηγήσει σε χειρότερες υπηρεσίες, υψηλότερες τιμές παροχής τους και υποβάθμιση των εργασιακών δικαιωμάτων όσων απασχολούνται σε αυτές. Κλείνοντας τα μάτια σε αυτήν την πραγματικότητα, η κυβέρνηση φαίνεται δέσμια της ιδεοληψίας της και των ιδιοτελών δεσμεύσεών της. Τη στιγμή που επείγουσα προτεραιότητά της θα έπρεπε να είναι η στήριξη των δημοτικών υπηρεσιών, τόσο υλικοτεχνικά, όσο και με κατάλληλα εκπαιδευμένο και εξοπλισμένο προσωπικό, με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο ουσιαστικά τις απαξιώνει, καθιστώντας τις “φτωχό συγγενή” του ιδιωτικού συμφέροντος.
Η προωθούμενη ρύθμιση συνιστά απειλή τόσο για την ποιότητα και το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών, όσο και για την εργασιακή αξιοπρέπεια των υπαλλήλων των ΟΤΑ. Η Ανοιχτή Πόλη καλεί τους εργαζόμενους στον Δήμο Αθηναίων, τις δημοτικές παρατάξεις αλλά και τη δημοτική αρχή, να αντιπαρατεθούμε σε αυτόν τον κυβερνητικό σχεδιασμό που είναι αναχρονιστικός και επικίνδυνος. Χρέος μας είναι να στηρίξουμε τις δημοτικές υπηρεσίες και τους εργαζόμενους σε αυτές με όσα μέσα διαθέτουμε και να ενισχύσουμε την αποτελεσματικότητά τους, αναβαθμίζοντας έτσι την καθημερινότητα του δημότη, αντί να την παζαρεύουμε σε συμβάσεις που δεν προτάσσουν το όφελός του.
Το Δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων έχασε μια ευκαιρία για την ορατότητα, τη συμπερίληψη, την ασφάλεια, τη δημοκρατία
Όπως είχαμε προαναγγείλει, η Ανοιχτή Πόλη κατέθεσε σήμερα 14 Οκτωβρίου 2019 στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων πρόταση για τη μετονομασία της οδού Γλάδστωνος σε οδό Ζακ Κωστόπουλου / ZackieOh. Το δημοτικό συμβούλιο είχε την ευκαιρία να πάρει μια ξεκάθαρη θέση απέναντι στη φασιστική και τη σεξιστική βία, ενάντια σε διακρίσεις που δεν μπορούν να ανήκουν στο σήμερα και που καθιστούν κάποιους από εμάς αόρατους και απειλούμενους. Είχε την ευκαιρία να δείξει ότι στέκεται πλάι σε όλες και όλους που διεκδικούμε απόδοση δικαιοσύνης και μια κοινωνία ανοιχτή, μια πόλη συμπεριληπτική χωρίς αποκλεισμούς. Είχε επίσης την ευκαιρία να ανταποκριθεί στο αίτημα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας που ήταν παρούσα στη σημερινή συνεδρίαση. Το δημοτικό συμβούλιο ωστόσο, παρά τις όποιες γενικόλογες διακηρύξεις καλών προθέσεων, έχασε τις ευκαιρίες αυτές.
Ένα χρόνο μετά, η δημόσια και εν ψυχρώ δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου γεννά ακόμα διαμαρτυρίες και εκδηλώσεις πένθους και οργής, καθώς αναδεικνύει το πλέγμα βίας και μίσους που άνθρωποι σαν αυτόν, αλλά και όχι μόνο σαν αυτόν, υφίστανται καθημερινά. Θεωρούμε ότι η μετονομασία της οδού Γλάδστωνος σε οδό Ζακ Κωστόπουλου / ZackieOh είναι το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει ο Δήμος Αθηναίων για να σεβαστεί τη μνήμη του Ζακ. Θα ήταν μια ελάχιστη επίδειξη ανακλαστικών απέναντι σε έναν πολύ συγκεκριμένο φόνο ενός συνανθρώπου μας με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, ενός ανθρώπου που έχασε τη ζωή του μπροστά στα όργανα της έννομης τάξης και που συνέχισε να δολοφονείται και μετά, από την ακροδεξιάς κοπής τοξικότητα κάποιων μέσων ενημέρωσης. Θα ήταν μαζί και μια αρχή για την θεσμική κατοχύρωση των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και την έμπρακτη υποστήριξη των αναγκών της, αλλά και για την εμπέδωση ενός αισθήματος ουσιαστικής ασφάλειας στους δρόμους της πόλης που να μην εξαιρεί κανέναν και καμία μας.
Ο κ. Μπακογιάννης αντιπρότεινε ένα μνημείο κατά της μισαλλοδοξίας, χωρίς αναφορά στο συμβάν που ακόμα στοιχειώνει και θα συνεχίσει να στοιχειώνει τη μνήμη μας. Όπως και στην περίπτωση της πρότασής μας ενάντια στην κατάργηση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ, όπου αντιπρότεινε μια γενική συζήτηση περί των ναρκωτικών, προσέφυγε σε γενικεύσεις, κλείνοντας τα μάτια απέναντι στις συγκεκριμένες προκλήσεις των καιρών. Ιδιαίτερα για μια δημοτική αρχή που επενδύει στο προφίλ μιας σύγχρονης προσέγγισης των κοινών, αυτό είναι τουλάχιστον απογοητευτικό. Η Ανοιχτή Πόλη θα συνεχίσει να διεκδικεί με όλες τις δυνάμεις της δικαιοσύνη και ορατότητα, σεβασμό στη ζωή και στο θάνατο για όλους και όλες, ασφάλεια δίχως εξαιρέσεις και αποκλεισμούς και θεσμική θωράκιση της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.