Συνέντευξη στην εφημερίδα «Ναυτεμπορική»

1. Ποια είναι η βασική προτεραιότητά σας για την Αθήνα, το έργο ή τη δράση στου οποίου την υλοποίηση θα προχωρήσετε άμεσα εφόσον εκλεγείτε;

Οι εικόνες με τους χιλιάδες ανθρώπους να ποδοπατούνται για ένα δωρεάν μαρούλι, δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία για την έκταση της ανθρωπιστικής κρίσης στην πόλη. Την ίδια στιγμή, ο κοινωνικός προϋπολογισμός του Δήμου έχει μειωθεί κατά 50% και ο Δήμαρχος καμαρώνει επιδεικνύοντας ως φιλανθρωπικό έργο ένα αμφίβολου εύρους, συστηματικότητας και αποτελεσματικότητας άθροισμα χορηγιών. Σε τέτοιες συνθήκες, πρώτη βασική προτεραιότητα δεν μπορεί να είναι άλλη από την κοινωνική αλληλεγγύη. Χρειαζόμαστε ένα πολύπλευρο δημοτικό δίκτυο κοινωνικής προστασίας, απλωμένο στις γειτονιές της πόλης. Όχι μόνο για αυτούς που πεινάνε, αλλά και για αυτούς που δεν έχουν κοινωνική περίθαλψη, για αυτούς που στερούνται βασικά αγαθά, για αυτούς που απειλούνται με κατάσχεση του σπιτιού τους. Χρειαζόμαστε επίσης τη στενή συνεργασία με τις δομές αλληλεγγύης, που μέσα στην κρίση πολλαπλασιάζουν την δράση τους και αυξάνουν συνεχώς την εμπειρία τους.

2. Πιστεύετε ότι είναι εφικτή η υλοποίηση του προγράμματος σας, δεδομένης της οικονομικής κρίσης και της δραστικής περικοπής των πόρων για τους ΟΤΑ και γιατί;

Έχουμε καταρτίσει το πρόγραμμά μας λαμβάνοντας υπ’ όψιν το χειρότερο οικονομικό σενάριο. Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο θεωρούμε ότι, με ανακατανομή των πόρων, χωρίς άλλη επιβάρυνση των πολιτών και σωστή ιεράρχηση των αναγκών, μπορούν να προκύψουν διαθέσιμα ποσά για την υλοποίησή του. Μόνο για το 2015 έχουμε υπολογίσει, ότι μπορεί να υπάρξει εξοικονόμηση 10 εκατομμυρίων ευρώ με ανακατανομή των δαπανών και καλύτερη οργάνωση των εσόδων, έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν σοβαρές προτεραιότητες στη λειτουργία της πόλης και να καλυφθούν κοινωνικές ανάγκες. Αν κάποιος έλεγε ότι θα βρεθούν τα απαραίτητα χρήματα για την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου μέσα σε αυτό το οικονομικό περιβάλλον, θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως τρελός. Αν κάποιος άκουγε ότι υπογράφηκε σύμβαση με ιδιώτη ύψους 23,6 εκατομμυρίων ευρώ για την επισκευή και συντήρηση των απορριμματοφόρων του δήμου, θα έβγαινε από τα ρούχα του. Και τα δύο όμως συνέβησαν. Οπότε γίνεται σαφές, ότι ο σωστός προγραμματισμός, η στόχευση και η ιεράρχηση είναι το θέμα. Παράλληλα εμείς πιστεύουμε ότι αυτό το Μάιο θα ανοίξει ο δρόμος για τη μεγάλη αλλαγή στον τόπο, ώστε ν’ απαλλαγεί από τα Μνημόνια και να υλοποιηθεί ένα καινούριο, εναλλακτικό σχέδιο ανασυγκρότησης, που θα περιλαμβάνει και την Αυτοδιοίκηση.

3. Το κέντρο της Αθήνας είναι εξαιρετικά επιβαρυμένο, ενώ σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, οι διαρκείς διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες των πολιτών –όσο κι αν είναι εύλογες–  έχουν συμβάλλει και αυτές, μαζί με την οικονομική κρίση αλλά και το παρεμπόριο στην περαιτέρω επιβάρυνση της κατάστασης. Με αποτέλεσμα καταστήματα και επιχειρήσεις να εγκαταλείπουν την Αθήνα. Ποια μέτρα σκέφτεστε να πάρετε για να αντιμετωπίσετε την κατάσταση;

Ο δρόμος του κοινωνικού αυτοματισμού είναι εύκολος και τον έχουν χρησιμοποιήσει για να περάσουν όλα τα πακέτα μέτρων που έχουν οδηγήσει στον ορυμαγδό. Πρώτοι και καλύτεροι οι ίδιοι οι έμποροι γνωρίζουν ότι τα μαγαζιά κλείνουν εξαιτίας της κρίσης, γιατί οι πολίτες δεν έχουν, όχι για να καταναλώσουν, αλλά ούτε για να ζήσουν. Τα λουκέτα στα μαγαζιά τα βάζουν η ανεργία, οι περικοπές στους μισθούς, τα χαράτσια.

Στις δικές μας προτάσεις περιλαμβάνονται ο εξορθολογισμός των δημοτικών τελών, ώστε να μην επιβαρύνονται δυσανάλογα μικρές επιχειρήσεις με μικρό τζίρο, η δυνατότητα ρύθμισης ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τον Δήμο, αλλά και κίνητρα για άνοιγμα νέων καταστημάτων σε υποβαθμισμένες περιοχές, σε συνδυασμό με τοπικές αναπλάσεις εξωραϊσμού από τον δήμο. Πολύ σημαντικό είναι να μπει ένα τέρμα στην κατασκευή πολυκαταστημάτων τύπου Mall, τα οποία ερημώνουν τις τοπικές εμπορικές αγορές, και να αποκατασταθεί η κυριακάτικη αργία που εξοντώνει μικρά καταστήματα και εργαζόμενους. Όσο για το θέμα του παραεμπορίου, ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί είναι να χτυπηθούν τα κυκλώματα στα σημεία εισόδου των παράνομων προϊόντων στην χώρα και στις μεγάλες αποθήκες του κέντρου.

4. Τα ναρκωτικά, η πορνεία, διάφορες λοιπές «περιθωριακές» κοινωνικές ομάδες, ο μεγάλος αριθμός μεταναστών αλλά και ο ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός πλέον αστέγων, αποτελούν πρόβλημα για τους κατοίκους της πόλης, επηρεάζοντας με τρόπο καταλυτικό τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας. Τι προτίθεστε να κάνετε για αυτά;

Εμείς αναγνωρίζουμε ότι, μετά την ομολογία αποτυχίας του κράτους, η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα πρέπει να παρέμβει στα κοινωνικά ζητήματα, αλλά για όλα αυτά που αναφέρετε, θα πρέπει να υπάρξει κεντρικός σχεδιασμός. Παρόλα αυτά, εμείς έχουμε επεξεργαστεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο με μια σειρά κινήτρων για την επανακατοίκηση του κέντρου. Όπου υπάρχει ζωή και δραστηριότητα, όπου υπάρχει καθημερινή λειτουργία, όπου δεν υπάρχουν σκοτεινές γωνίες, υπάρχει και ασφάλεια. Για να κατοικήσει ένα νέο ζευγάρι στο κέντρο πρέπει να έχει καθαρό, φωτισμένο και ανοιχτό δημόσιο χώρο, παιδική χαρά, παιδικό σταθμό με κανονική λειτουργία, πολιτιστική δραστηριότητα. Κι αυτά είναι υποχρεώσεις του Δήμου. Και μέσα από αυτά οι γειτονιές αποκτούν ποιότητα ζωής, απαραίτητη προϋπόθεση αναβάθμισης και κοινωνικής ειρήνης.

Για το ζήτημα των άστεγων – που δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως πρόβλημα για την πόλη, όπως τα σκουπίδια, αλλά ως άνθρωποι με πρόβλημα επιβίωσης – έχουμε επεξεργαστεί ρεαλιστικές και απολύτως εφαρμόσιμες προτάσεις, βασισμένες και στη διεθνή εμπειρία. Μπορούν να αξιοποιηθούν κενά κτίρια, που ανήκουν είτε στο δήμο, είτε στο δημόσιο ή και σε ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και κτίρια που ανήκουν σε ιδιώτες και παραμένουν κλειστά, ενώ παράλληλα επιβαρύνονται με τα πάγια έξοδα και τα χαράτσια. Για τη χρηματοδότηση ενός τέτοιου σχεδίου υπάρχουν ειδικά προγράμματα που χρηματοδοτούνται και από το νέο ΕΣΠΑ 2014 -2020, για την κοινωνική κατοικία.

Όσο για το ζήτημα της ασφάλειας, θέλουμε η πόλη να είναι φιλική και ασφαλής για όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της. Ο δήμος μπορεί να συμβάλλει σε αυτό με στοχευμένες παρεμβάσεις, που θα κάνουν πιο ζωντανές και βιώσιμες τις γειτονιές και το υποβαθμισμένο κέντρο. Χρειάζεται επίσης μια άλλου τύπου αστυνόμευση, καλύτερα σχεδιασμένη σε σχέση με τις ανάγκες της πόλης, πιο επαγγελματική, και πιο φιλική απέναντι στους πολίτες.

5. Γιατί οι ψηφοφόροι θα πρέπει να προτιμήσουν εσάς και όχι κάποιον από τους αντιπάλους σας; Ποιο εκτιμάτε ότι είναι το βασικό σας πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων;

Στην Αθήνα εδώ και χρόνια δοκιμάζεται ένα δημαρχιακό πρότυπο πολύ καλό για την εικόνα του εκάστοτε δημάρχου και απολύτως καταστροφικό για την πόλη. Αδιαφάνεια, πελατειακές σχέσεις, παιχνίδι με τα ιδιωτικά συμφέροντα σε βάρος της πόλης, κόλπα με τις κυβερνήσεις και την κεντρική εξουσία και ούτε μισό μέτρο ποδηλατόδρομος, ούτε ένας καινούριος ελεύθερος χώρος στους πολίτες. Με την κρίση, το μοντέλο αυτό έχει φτάσει πλέον στα όριά του. Ο κ. Καμίνης υπερασπίζεται ένα ανύπαρκτο δημοτικό έργο, και προβάλλει την πρόθυμη συμπόρευσή του με το Μνημόνιο ως «πολιτική μετριοπάθεια». Ο κ. Σπηλιωτόπουλος, σε απόλυτη αδυναμία να συζητήσει για τα προβλήματα της πόλης, περιορίζεται σε φτηνές επιδείξεις ακροδεξιού λαϊκισμού, νομίζοντας ότι έτσι θα διασώσει πολιτικά την υποψηφιότητά του.

Χρειάζεται μια καινούρια αντίληψη που θα κάνει το Δήμο σύμμαχο της πόλης και των πολιτών. Χρειάζεται ένας Δήμος με ταυτότητα, όπως αξίζει σε κάθε σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη. Χρειάζεται μια δημοτική αρχή που θα ιεραρχεί τις προτεραιότητες με βάση τις ανθρώπινες ανάγκες και όχι τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Χρειάζεται μια δημοτική αρχή που θα υπερασπίζεται την πόλη απέναντι σε οποιαδήποτε εξουσία, και θα υψώνει τη φωνή της εκεί που χρειάζεται. Όπως πχ. για την ιδιωτικοποίηση του νερού ή τους πλειστηριασμούς.

Με αυτά τα δεδομένα θεωρούμε ότι η «Ανοιχτή Πόλη», με την συνεπέστατη πολυετή της παρουσία στον Δήμο και την κοινωνία, είναι η μοναδική εναλλακτική και αξιόπιστη λύση για την Αθήνα. Οι Αθηναίοι και οι Αθηναίες έχουν αυτή τη φορά την δυνατότητα να δώσουν εντολή για μια μεγάλη αλλαγή αλληλεγγύης, συμμετοχής και δημοκρατίας στην Αθήνα. Και ταυτόχρονα να στείλουν ένα ηχηρό πολιτικό μήνυμα σε αυτούς που τόσα χρόνια τους καταστρέφουν τη ζωή.