Σε ερώτηση του δημοσιογράφου, Νίκου Μαρουλίδη, για το τι σημαίνει η Αθήνα για εκείνον που, ως βέρος Αθηναίος, έχει ζήσει και την καλή, αλλά και την «κακή» πλευρά της, ο Νάσος Ηλιόπουλος απάντησε:  «Ξέρετε, με ενοχλεί που η γειτονιά μου -και οι άλλες γειτονιές σαν αυτή- αντιμετωπίζονται από τον Δήμο σαν δεύτερης κατηγορίας. Περπατάω και βλέπω κλειστές παιδικές χαρές, σκουπίδια, αναξιοποίητα παρατημένα κτίρια και σκοτεινούς δρόμους που δεν φωτίζονται. Αυτό με κάνει να αντιπαθώ εκείνη την αντίληψη για την πολιτική που μένει στα μεγάλα λόγια και στην πράξη είναι αναποτελεσματική. Βλέπω όμως και ανθρώπους με όρεξη για δημιουργία, με καλλιτεχνική έμπνευση και αγάπη για τη γειτονιά τους και τους γείτονές τους. Και αυτό είναι που με κινητοποιεί. Η Αθήνα λοιπόν είναι ένα μεγάλο πλέγμα αντιφάσεων, μια πόλη γεμάτη αδιέξοδα αλλά και τρομερές δυνατότητες. Αξίζει λοιπόν στην πόλη και τους ανθρώπους της μια νέα αρχή και όχι ένας ακόμα δήμαρχος που θα τη βλέπει σαν λάφυρο για την κομματική του ανέλιξη.»

Αναφερόμενος στον ρόλο της νέας γενιάς ο Ν. Ηλιόπουλος σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι «η Αθήνα από την αρχή δεν γίνεται να υπάρχει χωρίς τη νέα γενιά. Αυτή άλλωστε είναι που δίνει και τον τόνο της επανεκκίνησης της πόλης με την φρεσκάδα των ιδεών, την φαντασία και τη δημιουργικότητά της». Όπως συμπλήρωσε, «η Αθήνα έχει πολλές δυνατότητες, έχει τέσσερα πανεπιστήμια μέσα στον αστικό ιστό της και αποτελεί μια πόλη ζωντανή, όπου πολλοί νέοι θα ήθελαν να επιστρέψουν και μάλιστα να επιλέξουν το κέντρο ως τόπο της μόνιμης κατοικίας τους. Η ‘‘ενέργεια’’ της πόλης και των γειτονιών της από μόνη της δεν φτάνει, χρειάζεται μια Δημοτική Αρχή η οποία θα παρέχει τις συνθήκες για μια βιώσιμη καθημερινότητα και ευχάριστη ποιότητα ζωής. Να αναφέρω εδώ δύο πολύ σημαντικές πολιτικές που σκοπεύουμε να υλοποιήσουμε για τους νέους ως δημοτική αρχή, η μια είναι η αξιοποίηση και παραχώρηση ακινήτων του Δήμου σε νέα ζευγάρια Αθηναίων για κατοικία και το άλλο είναι η συνεργασία με τα πανεπιστήμια της πόλης με σκοπό τη δημιουργία επαγγελματικών ευκαιριών για τους νέους. Στην ουσία όμως, το συνολικό σχέδιο για μια Αθήνα από την αρχή αποτελεί ένα σχέδιο δημιουργίας ευκαιριών και να δώσουμε ζωντάνια στην πόλη».

Ερωτηθείς με ποιο τρόπο θα αφήσει το δικό του στίγμα στον Δήμο Αθηναίων υπογράμμισε «υλοποιώντας το πρόγραμμά μας για μια Αθήνα από την αρχή». «Δημιουργώντας δημοτική συγκοινωνία, εξασφαλίζοντας το δικαίωμα στην κατοικία των νέων Αθηναίων, αξιοποιώντας τα κενά κτίρια του Δήμου, πρασινίζοντας τις ταράτσες των σχολείων, εξασφαλίζοντας μια βιώσιμη σε βάθος χρόνου λύση για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Θέλω μια πόλη που θα προσφέρει περισσότερα στους ανθρώπους της και μπορώ να το καταφέρω γιατί είμαι ένας από αυτούς και γνωρίζω τις πραγματικές τους ανάγκες», σημείωσε ακόμα.

Σχετικά με το βασικό του πλεονέκτημα έναντι τον υπολοίπων υποψηφίων ο Ν. Ηλιόπουλος σημείωσε: Νομίζω ότι έχω ένα βασικό πλεονέκτημα, ότι εκφράζω ως άνθρωπος αυτό που λέμε «πίσω αυλή» της Αθήνας. Έχω μεγαλώσει και συνεχίζω να ζω σε περιοχές της Αθήνας όπου η εγκατάλειψη αποτελεί τον κανόνα εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αυτό μου επιτρέπει να θέτω πολύ νωρίς και πολύ εμφατικά στον δημόσιο διάλογο θέματα που οι άλλοι συνυποψήφιοί μου αργούν πολύ να αντιληφθούν, αφού δεν γνωρίζουν τα πραγματικά προβλήματα της πόλης.

Η συνέντευξη του Ν. Ηλιόπουλου έτσι όπως δημοσιεύθηκε στο pagenews.gr:

Αρχικά ποιες είναι οι βασικές πληροφορίες που πρέπει να γνωρίζει κανείς για εσάς; Ποιος είναι ο Νάσος Ηλιόπουλος και από που προέρχεται;

Είμαι ένας 35άρης Αθηναίος που αγαπά την πόλη του και τους ανθρώπους της. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Άγιο Νικόλαο, σπούδασα στην ΑΣΟΕΕ,την Πάντειο και σήμερα ζω στα Πατήσια. Οι καθημερινές εμπειρίες και τα ερεθίσματα μου με οδήγησαν από νεαρή ηλικία στην πολιτική δράση. Τα τελευταία χρόνια είχα την ευκαιρία να παλέψω για όσα πιστεύω στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και το Υπουργείο Εργασίας. Στο διάστημα αυτό πετύχαμε σημαντικές νίκες για τους εργαζόμενους και αυτή είναι η εμπειρία που φέρνω και στον Δήμο της Αθήνας: με σχέδιο και βούληση να συγκρουστείς όποτε χρειαστεί, τα πράγματα όντως αλλάζουν. Η Αθήνα δεν είναι μια χαμένη υπόθεση. Μπορεί να γίνει μια σύγχρονη, λειτουργική ευρωπαϊκή μητρόπολη που προσφέρει πολλά στους ανθρώπους της.

Γιατί δήμαρχος; Τι πιστεύετε ότι έχετε να προσφέρετε περισσότερο στην πόλη από ότι οι άλλοι διεκδικητές του δημαρχιακού θώκου της Αθήνας;

Νομίζω ότι έχω ένα βασικό πλεονέκτημα, ότι εκφράζω ως άνθρωπος αυτό που λέμε «πίσω αυλή» της Αθήνας. Έχω μεγαλώσει και συνεχίζω να ζω σε περιοχές της Αθήνας όπου η εγκατάλειψη αποτελεί τον κανόνα εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αυτό μου επιτρέπει να θέτω πολύ νωρίς και πολύ εμφατικά στον δημόσιο διάλογο θέματα που οι άλλοι συνυποψήφιοί μου αργούν πολύ να αντιληφθούν, αφού δεν γνωρίζουν τα πραγματικά προβλήματα της πόλης.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της βραχυχρόνιας μίσθωσης κατοικιών (AirBnb)

Για να θέσεις τέτοιο θέμα σημαίνει ότι έχεις μία ουσιαστική εικόνα για το τι συμβαίνει στην πόλη και δεν μαθαίνεις την πόλη από τα δελτία ειδήσεων. Ανήκω σε μία γενιά που πλέον δεν μπορεί να νοικιάσει και να μείνει στο κέντρο της πόλης που έχει γεννηθεί. Μου πήρε 7 μήνες να βρω σπίτι και χρειάστηκε να φύγω από τα Εξάρχεια. Επιπλέον, έχω και το πλεονέκτημα ότι εκπροσωπώ μία δημοτική κίνηση σε δράση, την Ανοιχτή Πόλη, που λειτουργεί από το 2005, είναι η πιο παλιά στην Αθήνα και έχει δώσει πολύ μεγάλες μάχες για το δημόσιο χώρο.

Ένα σχόλιο για τους δύο βασικούς αντιπάλους σας, κο Μπακογιάννη και κο Γερουλάνο

Ο κ. Μπακογιάννης προσπαθεί να πείσει ότι φέρνει κάτι νέο και καινοτόμο στον Δήμο της Αθήνας. Δυστυχώς, η συνταγή του είναι φτιαγμένη από τα υλικά που έφεραν την Αθήνα στα σημερινά της αδιέξοδα: ιδιωτικοποίηση παντού. Εκφράζει την παράταξη που άφησε έναν Δήμο οικονομικά διαλυμένο και έχει στο ψηφοδέλτιό του ανθρώπους που είχαν οι ίδιοι ευθύνη για τα μεγάλα προβλήματα του Δήμου. Ο κ. Γερουλάνος από την άλλη εκφράζει μια σειρά από προοδευτικές θέσεις αλλά νομίζω ότι αποτελεί με έναν τρόπο συνεχιστή της σημερινής διοίκησης που έχει χάσει εντελώς τη μάχη της καθημερινότητας. Νομίζω ότι και οι δύο πολιτικές αντιλήψεις έχουν δοκιμαστεί για το τι σημαίνει η πολιτική τους πρακτική για την Αθήνα.

Θεωρείτε πως ο Γιώργος Καμίνης ήταν πετυχημένος δήμαρχος;

Θέλω να είμαι δίκαιος. Δεν αμφισβητώ καθόλου ότι η εκλογή του το 2010 ήταν ένα βήμα μπροστά και ότι παρέλαβε, μετά τις διοικήσεις Κακλαμάνη-Μπακογιάννη-Αβραμόπουλου, έναν Δήμο με 200 εκατομμύρια έλλειμμα. Και κατάφερε να τα φέρει βόλτα κερδίζοντας το κομμάτι του οικονομικού συμμαζέματος. Εν τέλει, όμως, αποδείχθηκε μια χαμένη ευκαιρία, αφού ακολούθησε την μακρά παράδοση δημάρχων που είχαν στραμμένο το βλέμμα τους στην κεντρική πολιτική σκηνή εις βάρος της δουλειάς του δημάρχου. Σαν συνέπεια, έχασε εντελώς την επαφή με τις γειτονιές και τα προβλήματα, αφήνοντάς τες στην εγκατάλειψη και γεμίζοντας τους Αθηναίους απογοήτευση.

Πείτε μας δύο λόγια για όσα πετύχατε κατά τη θητεία σας στο Υπουργείο Εργασίας.

Υπήρξε μεγάλη τιμή για εμένα να υπηρετήσω τον κόσμο της εργασίας, τόσο από τη θέση του Ειδικού Γραμματέας του Σώματος Επιθεώρησης της Εργασίας, όσο και από τη θέση του Υφυπουργού Εργασίας και χαίρομαι πολύ που συνέβαλα στον βαθμό που μου αναλογεί στην επιστροφή στην κανονικότητα και την αξιοπρέπεια για χιλιάδες εργαζομένους. Αυτό διότι η κατάσταση ήταν πραγματικά τραγική, τα εργασιακά δικαιώματα και οι αμοιβές των εργαζομένων είχαν συμπιεστεί σε βαθμό που εξανάγκαζαν χιλιάδες νέους να φύγουν για το εξωτερικό, ενώ και όσοι έμεναν δούλευαν με όρους εξαθλίωσης.

Αυτό που κάναμε στο Υπουργείο Εργασίας ήταν από τη μια να επανασυστήσουμε ένα δίκαιο νομοθετικό πλαίσιο που θα εξασφάλιζε τα δικαιώματα στον χώρο εργασίας και από την άλλη ενισχύσαμε το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας στην εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου της εργασίας και την καταπολέμηση της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας.

Τα αποτελέσματα δικαιώνουν τις επιλογές μας: αυτή τη στιγμή έχουν υπογραφεί 11 κλαδικές που καλύπτουν πάνω από 200.000 εργαζόμενους, η αδήλωτη εργασία έπεσε στο 8,9% από το 19,2%, έχουμε 174% αύξηση δηλωμένων ωρών υπερωρίας, ενώ στους εργαζομένους έχουμε επιστροφή 46.339.164 ευρώ απλήρωτων δεδουλευμένων μέσω των ελέγχων. Όλα αυτά συμβαίνουν παράλληλα με τη συνεχή μείωση της ανεργίας, στο 18% αυτή τη στιγμή, 8 ποσοστιαίες μονάδες κάτω από αυτή που βρήκαμε το 2015, και τη δημιουργία 380.000 νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Τέλος, αξίζει να αναφέρω και την αύξηση του κατώτατου μισθού με την παράλληλη κατάργηση του ρατσιστικού υποκατώτατου μισθού για τους κάτω των 24 ετών. Φυσικά μένουν πολλά να γίνουν ακόμη, αλλά τα σημάδια είναι ενθαρρυντικά και αυτό αποδεικνύεται και από τα παραπάνω στοιχεία.

Δεδομένου ότι οι Αθηναίοι σας εμπιστεύονται και σας εκλέγουν δήμαρχο, τι είναι αυτό που θα αλλάζατε από την πρώτη ημέρα που θα αναλαμβάνατε τα ηνία;

Η διαχείριση των απορριμάτων, τα σκουπίδια, είναι ο αόρατος ελέφαντας στο δωμάτιο των δημοτικών εκλογών. Ο ΧΥΤΑ της Φυλής σε κάποιους μήνες, το αργότερο στα μέσα του 2020, κλείνει. Καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό; Αν δεν δράσουμε άμεσα, η ζωή στην Αθήνα θα είναι αφόρητη. Και εδώ δυστυχώς η διοίκηση του Δήμου μας αφήνει μια αρνητική κληρονομιά. Η Αθήνα έχει χάσει το στοίχημα της ανακύκλωσης και της διαλογής στην πηγή. Είναι μια συγκλονιστική αποτυχία που υπογραμμίζει ότι στη ζωή δεν αρκούν οι καλές προθέσεις. Χρειαζόμαστε άμεση δράση και ριζικές τομές.

Ο κύριος Μπακογιάννης αρέσκεται να επαναλαμβάνει ότι στα σκουπίδια δεν χωράνε ιδεολογίες. Κάνει λάθος, αν σκεφτούμε ότι σήμερα παγκοσμίως υπάρχει μια τεράστια συζήτηση για το δύσκολο αυτό ζήτημα που μας φέρνει αντιμέτωπους με τα όρια του τρόπου ζωής μας στον ανεπτυγμένο κόσμο. Από εκεί και πέρα όμως, ένα πράγμα για μας είναι ξεκάθαρο: η Αθήνα δεν μπορεί να εξυπηρετεί ιδιωτικά συμφέροντα στον τομέα της καθαριότητας. Πρέπει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κατοίκων της.

Ο Νάσος Ηλιόπουλος είναι βέρος Αθηναίος. Τι σημαίνει η Αθήνα για εκείνον που έχει ζήσει και την καλή, αλλά και την «κακή» πλευρά της;

Ξέρετε, με ενοχλεί που η γειτονιά μου -και οι άλλες γειτονιές σαν αυτή- αντιμετωπίζονται από τον Δήμο σαν δεύτερης κατηγορίας. Περπατάω και βλέπω κλειστές παιδικές χαρές, σκουπίδια, αναξιοποίητα παρατημένα κτίρια και σκοτεινούς δρόμους που δεν φωτίζονται. Αυτό με κάνει να αντιπαθώ εκείνη την αντίληψη για την πολιτική που μένει στα μεγάλα λόγια και στην πράξη είναι αναποτελεσματική. Βλέπω όμως και ανθρώπους με όρεξη για δημιουργία, με καλλιτεχνική έμπνευση και αγάπη για τη γειτονιά τους και τους γείτονές τους. Και αυτό είναι που με κινητοποιεί. Η Αθήνα λοιπόν είναι ένα μεγάλο πλέγμα αντιφάσεων, μια πόλη γεμάτη αδιέξοδα αλλά και τρομερές δυνατότητες.

Αξίζει λοιπόν στην πόλη και τους ανθρώπους της μια νέα αρχή και όχι ένας ακόμα δήμαρχος που θα τη βλέπει σαν λάφυρο για την κομματική του ανέλιξη.

Ποιες περιοχές πιστεύετε ότι αναλαμβάνοντας τα ηνία του Δήμου Αθηναίων χρήζουν μεγαλύτερης βοήθειας και ποιες οι αλλαγές που θα κάνετε σ’ αυτές;

Η φροντίδα μας για την πόλη θα πρέπει να ξεκινά από την περιφέρεια, εκεί οι γειτονιές θέλουν πραγματική ανάταξη. Η αδιαφορία του Δήμου φτάνει στο σημείο να έχουμε αυτή τη στιγμή στην 4η Κοινότητα γειτονιές και σχολεία χωρίς αποχέτευση. Στην 7η παρακαλούν επί χρόνια για αντιπλημμυρικά έργα και την διάνοιξη του δρόμου στην βόρεια είσοδο της Αθήνας, στην 3η ο Ελαιώνας αντί να είναι ένα καλοσχεδιασμένο μητροπολιτικό πάρκο, λύνει το πρόβλημα έλλειψης χώρου για ποικίλες χρήσεις, αλλά ο Δήμος του Συντάγματος και της βιτρίνας, δεν ακούει μια φωνή που έρχεται από τόσο μακριά.

Οι Κοινότητες αξίζουν προσοχή, συμμετοχικό προϋπολογισμό και προτεραιότητα ποίηση αναγκών για άμεση επίλυση. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα αδιαφορήσουμε για το κέντρο, το οποίο αντιμετωπίζει εντελώς διαφορετικά προβλήματα, πιο σύνθετα, που απαιτούν συνεργασίες με άλλους φορείς, όπως η Ανάπλαση ΑΕ, η Περιφέρεια, κλπ..

Οι βασικοί πυλώνες του προγράμματός σας τι περιλαμβάνουν για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όπως τους ανέργους και τους ηλικιωμένους;

Κατ’ αρχάς να αναφέρω ότι εμείς τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες δεν τις βλέπουμε σαν ένα «κοινωνικό βάρος» το οποίο πρέπει να αντιμετωπίζουμε με όρους φιλανθρωπίας. Για εμάς δεν εννοούνται κοινωνικές ομάδες διαφορετικές από τον ενιαίο κοινωνικό ιστό της πόλης. Η συμπερίληψη όλων των ιδιαιτεροτήτων είναι υποχρέωση της Δημοτικής Αρχής και έχει στη βάση της το στοιχείο της αλληλεγγύης. Με τον σεβασμό και την συμπερίληψης των ευπαθών ομάδων κερδίζει το σύνολο της κοινότητας, από τη μια έχει πιο πολλά ενεργά μέλη, ενώ από την άλλη μειώνεται η περιθωριοποίηση μέσα στην πόλη και άρα οι συνέπειες που μπορεί να έχει αυτή.

Για παράδειγμα σε σχέση με τους ηλικιωμένους σχεδιάζουμε την αναβάθμιση και επέκταση των Λεσχών Φιλίας, πρόγραμμα εξοικείωσης των ηλικιωµένων µε τις Τ.Π.Ε., δράσεις πρόληψης και υγιεινής, την ενίσχυση του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι», την δωρεάν παροχή υπηρεσιών πολιτισµού και αθλητισµού και τη δημιουργία προγραμμάτων κοινωνικού τουρισμού. Τέλος, σε σχέση με τους ανέργους, στόχος μας είναι η παροχή ενημέρωσης για αυτούς σε σχέση με ευκαιρίες εργασίας, καθώς και η δημιουργία προγραμμάτων κατάρτισης και εργασίας σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς όπως είναι ο ΟΑΕΔ, τα οποία θα ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες τις τοπικής αγοράς εργασίας.

Σε ένα προεκλογικό σας σποτάκι σας είδαμε να συνομιλείτε με συμπολίτες, να μπαίνετε στον Ηλεκτρικό. Πόσο σημαντική πιστεύετε ότι είναι αυτή η επαφή με τον απλό πολίτη μου μάχεται καθημερινά και τι σημαίνει για εσάς;

Στην καθημερινή μου ζωή περπατάω πολύ. Το περπάτημα στην Αθήνα με ξεκουράζει και με βοηθάει να συγκεντρώνομαι. Γνωρίζω την κάθε γωνιά και έχω πολλούς φίλους και γνώριμους με τους οποίους συναναστρέφομαι καθημερινά. Είμαι ο ίδιος ένας απλός πολίτης και δεν έχω καμία αμφιβολία για την σημασία της επαφής, της συνομιλίας και της συνεργασίας μεταξύ των πολιτών. Αυτό που έχω να πω, είναι ότι και την επόμενη μέρα, μετά τις εκλογές, θα συνεχίσω να περπατώ στους δρόμους, να κυκλοφορώ με τα ΜΜΜ, να συνομιλώ με τους Αθηναίους και τις Αθηναίες, να αναζητώ την συνεργασία τους για να κάνουμε την Αθήνα μια όμορφη και φιλική πόλη.

Σέβομαι τον καθημερινό αγώνα των ανθρώπων και θα ήθελα να προσφέρω όσα μπορώ περισσότερα για να σταθώ δίπλα τους, με τα όπλα που διαθέτει ο Δήμος για κάνει τη ζωή τους πιο εύκολη.

Πόσο σημαντική είναι η νέα γενιά για εσάς; Ποιες οι ενέργειες που μπορεί να κάνει ένας δήμος προκειμένου το «νέο» αίμα να έχει περισσότερες ευκαιρίες στο μέλλον;

Ανήκω σε μια γενιά η οποία, παρότι θεωρείται «υψηλών προσόντων», χτυπήθηκε από την «υψηλή ανεργία». Πολλοί φίλοι και γνωστοί επέλεξαν τον δρόμο του εξωτερικού ώστε να βρουν ένα πλαίσιο αξιοπρεπούς διαβίωσης, όπου θα μπορέσουν να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Το λεγόμενο brain-drain αποτελεί σημαντικό πρόβλημα και για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, πόσω δε μάλλον για την ανασυγκρότηση των τοπικών κοινωνιών.

Η Αθήνα από την αρχή δεν γίνεται να υπάρχει χωρίς τη νέα γενιά. Αυτή άλλωστε είναι που δίνει και τον τόνο της επανεκκίνησης της πόλης με την φρεσκάδα των ιδεών, την φαντασία και τη δημιουργικότητά της. Η Αθήνα έχει πολλές δυνατότητες, έχει τέσσερα πανεπιστήμια μέσα στον αστικό ιστό της και αποτελεί μια πόλη ζωντανή, όπου πολλοί νέοι θα ήθελαν να επιστρέψουν και μάλιστα να επιλέξουν το κέντρο ως τόπο της μόνιμης κατοικίας τους.

Η «ενέργεια» της πόλης και των γειτονιών της από μόνη της δεν φτάνει, χρειάζεται μια Δημοτική Αρχή η οποία θα παρέχει τις συνθήκες για μια βιώσιμη καθημερινότητα και ευχάριστη ποιότητα ζωής. Να αναφέρω εδώ δυο πολύ σημαντικές πολιτικές που σκοπεύουμε να υλοποιήσουμε για τους νέους ως δημοτική αρχή, η μια είναι η αξιοποίηση και παραχώρηση ακινήτων του Δήμου σε νέα ζευγάρια Αθηναίων για κατοικία και το άλλο είναι η συνεργασία με τα πανεπιστήμια της πόλης με σκοπό τη δημιουργία επαγγελματικών ευκαιριών για τους νέους. Στην ουσία όμως, το συνολικό σχέδιο για μια Αθήνα από την αρχή αποτελεί ένα σχέδιο δημιουργίας ευκαιριών και να δώσουμε ζωντάνια στην πόλη.

Κατά καιρούς ακούμε διάφορα περιστατικά παρανομίας και εγκληματικότητας στο κέντρο της Αθήνας. Τι μπορεί να γίνει λοιπόν από πλευρά σας προκειμένου ο κάθε Αθηναίος και όχι μόνο να νιώθει ασφαλής;

Η ανασφάλεια στην Αθήνα είναι το αποτέλεσμα της εγκατάλειψης των γειτονιών της. Η διοίκηση του κυρίου Καμίνη απέτυχε σε αυτόν τον τομέα και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε γύρω μας. Το 2018 ο Δήμος ξόδεψε μηδέν ευρώ σε έργα ηλεκτροφωτισμού. Πρόκειται για αρνητικό ρεκόρ. Πώς μπορούμε να νιώθουμε ασφαλείς όταν ολόκληρες συνοικίες είναι σκοτεινές;

Η δική μας πρόταση είναι απλή: ασφαλείς γειτονιές είναι οι ζωντανές γειτονιές. Και σχεδιάζουμε μία ζωντανή και φωτεινή Αθήνα: με ηλεκτροφωτισμό, κίνητρα για εμπορική δραστηριότητα, δημιουργία κοινωνικής κατοικίας και πολιτιστικές δράσεις και στις επτά κοινότητες.

Θα μου επιτρέψετε να προσθέσω κάτι. Στη δική μου οπτική η ασφάλεια έχει και μια επιπλέον, κρίσιμη, παράμετρο: την καταπολέμηση της Χρυσής Αυγής. Δεν μπορούμε να αφήνουμε το μίσος να δηλητηριάζει την πόλη μας. Κάθε κάτοικος και επισκέπτης της πόλης μας, ανεξάρτητα από φυλή, θρησκεία και σεξουαλικό προσανατολισμό, πρέπει να νιώθει και να είναι ασφαλής.

Εξάρχεια. Μία περιοχή που απασχολεί και αποτελεί μέρος της συζήτησης εδώ και 20 χρόνια. Τι σκοπεύετε να κάνετε για την αναβάθμισή της;

Τα Εξάρχεια είναι μια πολύ όμορφη και ζωντανή γειτονιά αλλά με ένα μεγάλο διπλό πρόβλημα σήμερα:

• Ο Δήμος έχει παρατήσει τη γειτονιά και την ίδια στιγμή διάφορες μικρομαφίες επιδίδονται σε αντικοινωνικές, σεξιστικές, επιθετικές συμπεριφορές. Αν σε αυτήν την εικόνα προσθέσετε και τη δράση realestate παραγόντων που αγοράζουν διαμερίσματα περιμένοντας το gentrification της γειτονιάς, το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο σοβαρό και απειλεί τον προοδευτικό και ανοιχτό χαρακτήρα της γειτονιάς.
• Από την άλλη, η συζήτηση για τα Εξάρχεια γίνεται πάντα με όρους υπερβολής, γεγονός που εντείνει το πρόβλημα. Εμείς, για να δοθεί λύση στα προβλήματα, θα συγκρουστούμε με την εγκατάλειψη, τις μαφίες και τα οργανωμένα συμφέροντα, και θα προχωρήσουμε σε μια σειρά από δράσεις αναζωογόνησης της γειτονιάς, σε συνεννόηση με τις πρωτοβουλίες των κατοίκων της γειτονιάς αλλά και τις σχολές που βρίσκονται εκεί και ειδικά της αρχιτεκτονικής.

Δυστυχώς σήμερα υπάρχουν κοινωνικές ομάδες οι οποίες είναι αποκλεισμένες από το σύνολο. Ως δήμαρχος Αθηναίων ποιες οι ενέργειές σας για μια Αθήνα που θα αγκαλιάζει κάθε άνθρωπο δίχως εξαιρέσεις;

Δυστυχώς τα τμήματα του πληθυσμού που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση ήταν οι άνθρωποι οι οποίοι βρίσκονταν ήδη στο περιθώριο της κοινωνίας δηλαδή οι άστεγοι, οι ηλικιωμένοι, τα άτομα με αναπηρία, οι πρόσφυγες και μετανάστες, τα ουσιοεξαρτημένα άτομα. Επίσης, χωροταξικά οι περιοχές που επλήγησαν περισσότερο ήταν τα αστικά κέντρα, με την Αθήνα να βρίσκεται στο επίκεντρο της κρίσης με το ποσοστό της ακραίας φτώχειας να φτάνει στο 16,4% το 2015.

Ο στόχος μας δεν είναι η επιστροφή στο προηγούμενο μοντέλο, όπου έχουμε μια κοινωνική πολιτική να διαχειρίζεται τις ανισότητες, αλλά μια κοινωνική πολιτική η οποία δημιουργεί ευκαιρίες, ενεργοποιεί και επανεντάσσει όλα αυτά τα κομμάτια της κοινωνίας, που ειδικά με την κρίση έχουν τεθεί στο περιθώριο, μια κοινωνική πολιτική από την αρχή. Το στοίχημα λοιπόν για εμάς είναι το να δημιουργήσουμε εκείνες τις κοινωνικές πολιτικές μέσα στον Δήμο της Αθήνας, που σκοπό θα έχουν την ένταξη όλων των τμημάτων του πληθυσμού της πόλης, ακόμη και των πιο περιθωριοποιημένων, στην κοινωνικο-οικονομική δραστηριότητα, ώστε να αποτελέσουν ένα ενεργητικό στοιχείο της ανάκαμψης.

Πώς πιστεύετε ότι θα καταφέρετε να αφήσετε το δικό σας στίγμα στον Δήμο Αθηναίων;  Ποιο το στοίχημα για εσάς;

Υλοποιώντας το πρόγραμμά μας για μια Αθήνα από την αρχή. Δημιουργώντας δημοτική συγκοινωνία, εξασφαλίζοντας το δικαίωμα στην κατοικία των νέων Αθηναίων, αξιοποιώντας τα κενά κτήρια του Δήμου, πρασινίζοντας τις ταράτσες των σχολείων, εξασφαλίζοντας μια βιώσιμη σε βάθος χρόνου λύση για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Θέλω μια πόλη που θα προσφέρει περισσότερα στους ανθρώπους της και μπορώ να το καταφέρω γιατί είμαι ένας από αυτούς και γνωρίζω τις πραγματικές τους ανάγκες.

Ο Αλέξης Τσίπρας σας συνέκρινε με τον καθηγητή της ισπανικής σειράς «La Casa de papel». Εσείς πως θα χαρακτηρίζατε τον πρωθυπουργό, καθ όλη τη διάρκεια της θητείας του.

Καλή ερώτηση! Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ αλλά με μια γρήγορη σκέψη και επιλέγοντας κι εγώ από κάποια δημοφιλή τηλεοπτική σειρά, θα έλεγα τον Jon Snow του Game of Thrones. Δεν μοιάζουν εμφανισιακά αλλά και οι δύο καταφέρνουν ακόμα και όταν όλα φαίνονται προδιαγεγραμμένα, να γυρίσουν την παρτίδα, ξανά και ξανά!

Κλείνοντας, μια πρόβλεψη για το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών;

Δεν θέλω να κάνω spoiler, αλλά αφού με ρωτάτε, θα αναγκαστώ: Στο La casa de papel παρά τα εμπόδια και τις αναποδιές, το σχέδιο του καθηγητή στο τέλος δικαιώνεται. Είμαι αισιόδοξος λοιπόν, ότι η Αθήνα θα κάνει μια καθαρή επιλογή, να ξεκινήσει από την αρχή.