Άρθρο του υποψήφιου Δημάρχου, Νάσου Ηλιόπουλου, στην Athens Voice, για το σχέδιο του σχετικά με το μέλλον της πλατείας Ομονοίας.
Η πιο παλιά πλατεία της πόλης είναι σίγουρα μια «πονεμένη ιστορία» για τον δήμο της Αθήνας. Πολεοδομικά έχει κομβικό χαρακτήρα, αφού αποτελεί σημείο εκκίνησης των βασικών «οδικών αρτηριών» της πόλης. Συνδέεται με την εμπορική δραστηριότητα και είναι το πιο αναγνωρίσιμο σημείο της Αθήνας. Μετά από σειρά άστοχων μεταμορφώσεων, έχει μετατραπεί αποκλειστικά σε οδικό κόμβο και βρίσκεται σε μια διαρκή απαξίωση. Μπορεί άραγε η Ομόνοια να μετατραπεί ξανά σε πλατεία; Χρειάζεται επανασχεδιασμός και μια στρατηγική που θα αφορά συνολικά τους δημόσιους χώρους και δη στο ιστορικό κέντρο.
Στον αντίποδα επιφανειακών προσεγγίσεων με πρωταγωνιστές μεγαλοεργολάβους, απαιτείται ένα ολοκληρωμένο πλέγμα παρεμβάσεων. Χρειάζεται συνολικός σχεδιασμός με στόχο την ελάφρυνση του κυκλοφοριακού φορτίου, που θα καθιστά τους άξονες της πόλης ευδιάκριτους, τόσο προς το Σύνταγμα και το Μοναστηράκι όσο και προς τον Πειραιά, την εθνική οδό και τα Πατήσια.
Επιπλέον, απαιτείται ουσιαστική φροντίδα του κτιριακού πλούτου. Μπορούν να δημιουργηθούν ζώνες ποιοτικού αστικού περιβάλλοντος που θα αναδείξουν το κέντρο της πόλης, διασφαλίζοντας φυσικό φωτισμό, αερισμό, απεγκλωβισμό του θερμικού φορτίου και μείωση υλικών όπως το τσιμέντο και η άσφαλτος. Η οπτική από την πλατεία οφείλει να υπογραμμίζει την κεντρική της θέση ως προς τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, τον Λυκαβηττό και τον Πειραιά.
Μια στρατηγική επανασχεδιασμού πρέπει να στοχεύει παράλληλα στην τόνωση της εμπορικής δραστηριότητας και την προσέλκυση καινοτομίας. Πόσο διαφορετικό θα ήταν το κέντρο της πόλης, εάν η δημοτική αρχή είχε μια στρατηγική στη βάση της οποίας θα «ενεργοποιηθούν» στοές, ακάλυπτοι χώροι και θα αναβιώσουν κενά κτίρια;
Ένα πολυπολιτισμικό σημείο συνάντησης, με πράσινο, καφενεία, φωτισμό όλο το 24ωρο, πολιτιστικές δραστηριότητες και ζωντανές στιγμές δημιουργίας μπορούν να συμβάλουν στη διαμόρφωση ενός ευχάριστου και ασφαλούς σταθμού για κατοίκους και επισκέπτες. Φυσικά, δεν νοείται ο σχεδιασμός του κέντρου της Αθήνας χωρίς να δίνεται έμφαση στις χρήσεις οικολογικής ευαισθητοποίησης.
Οι Αθηναίοι και οι Αθηναίες έχουμε έρθει αντιμέτωποι με αποτυχημένους πειραματισμούς από διαδοχικές διοικήσεις του δήμου. Σήμερα, γινόμαστε ξανά θεατές μιας αποσπασματικής παρέμβασης που σε καμία περίπτωση δεν εξυπηρετεί έναν επανασχεδιασμό για το ιστορικό κέντρο. Από την πλευρά μας, έχουμε τη βούληση, μέσα από έναν ουσιαστικό διάλογο, να υλοποιήσουμε αλλαγές που αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων και δίνουν πνοή στο κέντρο της πόλης. Λαμβάνοντας υπόψη την ιστορική και πολεοδομική σημασία της Ομόνοιας, μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν χώρο με αίγλη και λειτουργικότητα, έναν χώρο ζωής και δημιουργίας στο κέντρο της πόλης που θα μετατραπεί σε πλατεία ξανά…