Αλλαγή σελίδας στον Δήμο Αθηναίων

Αλλαγή σελίδας στον Δήμο Αθηναίων

Άρθρο του Κώστα Ζαχαριάδη στο local1voice.gr:


Ρωτάνε πολλοί. Γιατί να ψηφίσω τον Κώστα Ζαχαριάδη και όχι τον κ. Μπακογιάννη; Απαντώ με ευθύτητα:

  • Διότι, είμαι επικεφαλής της Ανοιχτής Πόλης, μιας δημοτικής παράταξης με ενσωματωμένη γνώση και εμπειρία και κυρίως με συνεχείς αγώνες δίπλα στους πολίτες της Αθήνας και τα προβλήματά τους, εδώ και είκοσι συνεχή χρόνια.
  • Διότι, το ψηφοδέλτιο μας απαρτίζεται από ενεργούς πολίτες, επιστήμονες, νέες και νέους, καλλιτέχνες, εργαζόμενους, επαγγελματίες, νέους γονείς που νοιάζονται και ξέρουν καλά την πόλη μας, που σέβονται την ιστορία, την παράδοση και την ομορφιά της, που είναι διατεθειμένοι με αγώνες να διεκδικήσουν το καλύτερο  για την πόλη τους. Αποφασισμένοι να σπάσουν το τείχος της αδιαφορίας στο οποίο βρίσκεται εδώ και αρκετό καιρό η Αθήνα.
  • Διότι, σε αντίθεση με τον κ. Μπακογιάννη εμένα με ενδιαφέρει η ουσία και όχι η επικοινωνία. Δεν με ενδιαφέρει να κόβω κορδέλες σε έργα αποσπασματικά και αναποτελεσματικά. Δεν θα δείτε από μένα αποσπασματικά, αναποτελεσματικά και δαπανηρά έργα που ταλαιπωρούν ταυτόχρονα τους πολίτες σαν το «Μεγάλο Περίπατο».
  • Διότι σήμερα στη Αθήνα όλοι έχουν φωνή, εκτός από τους κάτοικους της. Χρειαζόμαστε μια άλλη κουλτούρα με δημόσιο διάλογο και διαβούλευση, με ενεργό συμμετοχή των κατοίκων στις αποφάσεις που αφορούν  τη ζωή τους,  με ενδυνάμωση των Δημοτικών Κοινοτήτων.
  • Διότι η πόλη χρειάζεται σύγχρονα συστήματα και υποδομές που θα απαντούν στις μεγάλες  προκλήσεις  της κλιματικής αλλαγής και της περιβαλλοντικής υποβάθμισης.
  • Διότι η πόλη έχει ανάγκη από στοχευμένες και άμεσες παρεμβάσεις για την ασφάλεια, την καθαριότητα, το πράσινο, την προσβασιμότητα, τα σχολικά κτίρια.
  • Διότι είναι αναγκαίος ένας συνολικός σχεδιασμός για την αναβάθμιση των υποβαθμισμένων γειτονιών της Αθήνας.
  • Διότι η πόλη χρειάζεται κανόνες και τήρηση της νομιμότητας.
  • Διότι η πόλη χρειάζεται Δήμαρχο ικανό και πρόθυμο για τις αναγκαίες διεκδικήσεις και συγκρούσεις με κατεστημένα συμφέροντα που δρουν ανενόχλητα.
  • Διότι η πόλη χρειάζεται Δήμαρχο και όχι παρατηρητή και σχολιαστή των εξελίξεων.

Διότι τελικά, για εμάς η Αθήνα είναι μια μεγάλη πρόκληση. Πρόκληση πολιτική, αυτοδιοικητική, κοινωνική, περιβαλλοντική.

Πρόκληση να αφήσουμε μια καλύτερη πόλη στις επόμενες γενιές, μια πρωτεύουσα που θα σέβεται τους κάτοικους, εργαζόμενους και επισκέπτες της και θα την σέβονται και αυτοί.

Μια πόλη αντάξια τις ιστορίας και του πολιτισμού της. Που σέβεται το παρελθόν της και συνδιαλέγεται δημιουργικά με το παρόν και το μέλλον.

Ο κ. Μπακογιάννης δοκιμάστηκε κι απέτυχε. Ήρθε η ώρα για αλλαγή σελίδας στον μεγαλύτερο Δήμο της Χώρας.

Για μια Αθήνα πράσινη, λειτουργική και βιώσιμη

Για μια Αθήνα πράσινη, λειτουργική και βιώσιμη

Άρθρο του Κώστα Ζαχαριάδη στο dailypost.gr

Το μοντέλο ανάπτυξής που ακολουθήθηκε  στην Αθήνα αλλά και συνολικά στη χώρα εδώ και δεκαετίες, έχει φτάσει προ πολλού στα όριά του. Χρειαζόμαστε διαφορετικές πολιτικές που θα κάνουν τις πόλεις μας ανθεκτικές, λειτουργικές και βιώσιμες απέναντι στις σύγχρονες προκλήσεις. Ειδικά για την Αθήνα, θέλω να σταθώ σε τρία βασικά  ζητήματα:

  • Θωράκιση της  πόλης απέναντι στην κλιματική αλλαγή

 Στην Ανοιχτή Πόλη, έχουμε  ήδη σχεδιάσει  ένα συνολικό πρόγραμμα παραβάσεων   σε δύο βασικούς άξονες: 

Ο πρώτος, περιλαμβάνει τις άμεσες  παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν: Καθαρισμός φρεατίων, διευθέτηση ρεμάτων, έλεγχος και συντήρηση όλων των δικτύων και αγωγών ύδρευσης, αποχέτευσης κλπ.  Όλα αυτά θα γίνουν άμεσα, με την ανάληψη των καθηκόντων μου. O δεύτερος άξονας περιέχει  τα μεγάλα έργα υποδομών που θα δημοπρατηθούν   ώστε η πόλη να καταστεί ανθεκτική απέναντι στην κλιματική αλλαγή.  Έχουμε ήδη μελετήσει βέλτιστες πρακτικές από το εξωτερικό  και συνεργαζόμαστε με  διακεκριμένους επιστήμονες  ώστε να προχωρήσει τάχιστα  η υλοποίηση. 

Προφανώς τίθεται ζήτημα αρμοδιοτήτων, όμως εμείς δεν πρόκειται να κρυφτούμε  πίσω από αυτό. Θα ασκήσουμε όση πίεση χρειαστεί,  θα διεκδικήσουμε κάθε διαθέσιμο πόρο και θα έχουμε διαρκή συνεργασία με την Περιφέρεια και τους άλλους Δήμους της Αττικής ώστε να υλοποιηθούν τα αναγκαία έργα. 

  • Πολιτική για το πράσινο 

Δυστυχώς η πολιτική για το πράσινο του κ. Μπακογιάννη, εξαντλείται σε αποσπασματικές παρεμβάσεις χωρίς συνολικό σχέδιο. Στην χειρότερη εκδοχή, χώροι πρασίνου συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να χάνονται, τα δέντρα της πόλης να κακοποιούνται, ενώ βλέπουμε αδιανόητες για την εποχή επιλογές, όπως να χτίζονται μεγαθήρια χιλιάδων τετραγωνικών μέσα σε ιστορικά άλση. Η πόλη στο σύνολό της είναι σε πολύ χαμηλή  θέση στην αναλογία  πρασίνου/κάτοικο σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Εμείς, έχουμε ολοκληρωμένη στρατηγική για το πράσινο και τους ελεύθερους χώρους, με έμφαση στην ενίσχυση της διαχειριστικής ικανότητας του Δήμου και προτεραιότητα την υλοποίηση των αναγκαίων υποδομών και την μακροχρόνια συστηματική φροντίδα των υφιστάμενων χώρων πρασίνου της πόλης. Αλλά και σε ένα σχέδιο για την ποιοτική και ποσοτική αύξηση του πρασίνου, με ένα δεσμευτικό πρόγραμμα ολοκλήρωσης των εκκρεμών απαλλοτριώσεων στις επτά Κοινότητες και με πιλοτικές εφαρμογές της μελετημένης ιδέας των πράσινων διαδρόμων σε μεγάλους άξονες και στο τοπικό οδικό δίκτυο.

  • Κυκλοφοριακό πρόβλημα

Η κίνηση στους δρόμους  έχει ενταθεί σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια και ταλαιπωρεί καθημερινά χιλιάδες συμπολίτες μας. Προφανώς υπάρχουν  διαχρονικές αιτίες που έχουν τις ρίζες τους στον άναρχο τρόπο ανάπτυξης της πόλης τις περασμένες δεκαετίες. Όμως, ο κ. Μπακογιάννης, όχι μόνο δεν έκανε κάτι για την αντιμετώπιση του ζητήματος, αλλά με τις επιλογές του διόγκωσε περαιτέρω το πρόβλημα. Η απουσία ή η μη τήρηση των  κανόνων στην πόλη σε σχέση το διπλοπαρκάρισμα, συνολικά με  την παράνομη στάθμευση,  τους χώρους στάθμευσης των τουριστικών λεωφορείων, τον τρόπο οργάνωσης της εφοδιαστικής αλυσίδας και βέβαια το διαρκές ράβε – ξήλωνε στην Πανεπιστημίου προκαλεί μονίμως  κυκλοφοριακό έμφραγμα ιδίως στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι το κυκλοφοριακό  είναι εύκολο ζήτημα.  Όμως, η τήρηση των κανόνων στη λειτουργία της πόλης σε συνδυασμό με την πύκνωση και  ενθάρρυνση χρήσης των ΜΜΕ μπορεί να αποφέρει καρπούς.  Είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε σύγχρονες πρακτικές που αποβλέπουν στη μειωμένη χρήση του αυτοκινήτου ιδίως στο κέντρο της πόλης. Αυτό άλλωστε θα αποφέρει κι ένα ιδιαίτερα θετικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα στην πόλη.  

Η πόλη βρίσκεται στα όριά της. χρειαζόμαστε συνολικό σχέδιο και όχι αποσπασματικές παρεμβάσεις. Κάθε παρέμβαση, κάθε ενέργεια πρέπει να είναι καλά μελετημένη και να έχουν αναλυθεί διεξοδικά οι επιπτώσεις της σε όλο το φάσμα των λειτουργιών της πόλης. Έχουμε μπροστά μας μια μεγάλη πρόκληση: Να κάνουμε την Αθήνα μια σύγχρονη πόλη,  πράσινη, λειτουργική και βιώσιμη.

Κώστας Ζαχαριάδης: Η Αθήνα που ονειρεύομαι

Κώστας Ζαχαριάδης: Η Αθήνα που ονειρεύομαι

Ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Ζαχαριάδης γράφει στο NEWS 24/7 για όσα πρέπει να αλλάξουν στην πρωτεύουσα από την επόμενη κιόλας μέρα των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Πριν λίγες μέρες – στη διάρκεια της καταιγίδας- συμπολίτες μας παρασύρθηκαν από τα ορμητικά νερά και κινδύνευσε η ζωή και η σωματική τους ακεραιότητα στη γωνία Βασιλίσσης Σοφίας και Μαρασλή, στο κέντρο της Αθήνας. Δύο- τρεις σταθμοί του μετρό πλημμύρισαν και έκλεισε ο περιφερειακός στο Λυκαβηττό. Το καλοκαίρι για πάνω από 20 μέρες η Αθήνα είχε θερμοκρασίες που ξεπερνούσαν τους 37-38ο βαθμούς.

Η κλιματική κρίση μας δείχνει τα δόντια της και έρχεται να επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τη ζωή στην πόλη. Κυκλοφοριακό, απουσία χώρων πρασίνου, αθλητισμού και ψυχαγωγίας, εγκατάλειψη και ανασφάλεια στις υποβαθμισμένες γειτονιές, μεγάλες ελλείψεις και απουσία συντήρησης σε σχολεία και παιδικούς σταθμούς.

Σε όλο αυτό το κουβάρι προβλημάτων έρχεται να προστεθεί η άναρχη αύξηση του τουρισμού της πρωτεύουσας. Βραχυχρόνιες μισθώσεις χωρίς όριο, καταλήψεις δημοσίων χώρων και αύξηση τραπεζοκαθισμάτων. Τα αποθέματα στέγης μειώνονται, οι τιμές των ενοικίων εκτοξεύονται.

Η Αθήνα χωρίς πρόγραμμα ακολουθεί -χωρίς τις ίδιες υποδομές- το μοντέλο της πόλης «τουριστικού πάρκου» που ακολούθησαν μεγάλες και σημαντικές ευρωπαϊκές πόλεις που είναι ήδη ξεπερασμένο. Οι παλαιοί κάτοικοι «εξορίζονται» από την ακρίβεια, την υπερ-εκμετάλλευση των χώρων, το συνωστισμό. Στα παλιά άλυτα προβλήματα της πόλης έρχονται να προστεθούν νέα.

Παρόλα αυτά και με όλα αυτά, η Αθήνα εξακολουθεί να είναι μια όμορφη και πολύ ενδιαφέρουσα ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, μια «μητρόπολη του Νότου». Με τεράστιο πολιτιστικό απόθεμα και δικό της ξεχωριστό τρόπο ζωής, με δικό της «πρόσωπο», με δική της ταυτότητα. Αυτά της τα χαρακτηριστικά θέλουν προστασία και ανάδειξη.

Πριν από όλα όμως οι κάτοικοι της Αθήνας πρέπει να βρουν «φωνή». Να ακουστεί δυνατά η φωνή των κατοίκων της Αθήνας. Να γίνει η Αθήνα μια πόλη και των κατοίκων της. Να αισθανθούν οι πολίτες ότι υπάρχει Δήμος που τους εκπροσωπεί, που μιλάει με τη φωνή τους, που στέκεται δίπλα και αισθάνεται τις ανάγκες αυτών που ζουν, προοδεύουν, δουλεύουν, σπουδάζουν, επενδύουν, διασκεδάζουν, ερωτεύονται στην Αθήνα. Μια πόλη που νοιάζεται για τους πολίτες της και πολίτες που νοιάζονται και αισθάνονται υπερήφανοι για την Αθήνα.

Ονειρεύομαι μια πόλη που σκέπτεται και προγραμματίζει το μέλλον της, ενώ παράλληλα φροντίζει το παρόν και το παρελθόν της. Ονειρεύομαι μια Αθήνα που έχει μεγάλα σχέδια αλλά και καθαρά πεζοδρόμια. Ονειρεύομαι μια Αθήνα που είναι ανθεκτική, που θα μπορεί να απαντάει με αξιοπρέπεια στις προκλήσεις που είναι μπροστά μας αλλά παράλληλα φροντίζει οι πολίτες και οι επισκέπτες της να μπορούν να κυκλοφορούν μέρα και νύχτα με ασφάλεια, χωρίς φόβο. Μια πόλη λειτουργική, με κανόνες που εφαρμόζονται.

Η Αθήνα που ονειρεύομαι είναι μια μεγάλη κοινωνική και πολτική πρόκληση.

Είναι η πρόκληση – Αθήνα.

Αθήνα: Μια Πόλη για Όλους

Αθήνα: Μια Πόλη για Όλους

Άρθρο του Κώστα Ζαχαριάδη στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ:

 

Τρεις ειδήσεις της ίδιας μέρας στην επικαιρότητα.

    • Στο newmoney ρεπορτάζ που λέει ότι «για μηναία θέση parking στο κέντρο της Αθήνας η αναμονή μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 2-3 χρόνια».
    • Στην καθημερινή «διαμαρτυρίες για τραπεζοκαθίσματα στο Παρίσι που καταλαμβάνουν όλο και περισσότερο και ‘’πνίγουν’’ τους δημόσιους χώρους».
    • Στην Καθημερινή επίσης, διαμαρτυρίες κατοίκων μεγάλων Λιμανιών από την Βενετία έως την Χαβάη και το Άμστερνταμ για άναρχη αύξηση του τουρισμού κρουαζιέρας.

Μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις «μένουν» χωρίς κατοίκους. Οι παλαιοί κάτοικοι εξορίζονται από την ακρίβεια, την άναρχη υπερ-εκμετάλλευση στις βραχυχρόνιες μισθώσεις, τον συνωστισμό.

Ρώμη, Βιέννη, Βαρκελώνη, Βενετία, Άμστερνταμ, οι υποδομές των πόλεων καταρρέουν. Το μοντέλο της πόλης «πάρκου τουριστών» είναι ήδη ξεπερασμένο.

Η Αθήνα όμως σήμερα, μοιάζει να ακολουθεί πιστά αυτό το λάθος μοντέλο. Προβλήματα στέγασης και κυκλοφορίας μεγεθύνονται επικίνδυνα. Παραβατικότητα και μικρό-παραβατικότητα τείνουν να γίνουν αστική ρουτίνα.

Έργα βιτρίνας χωρίς σκοπιμότητα στο πολύπαθο πια ιστορικό της κέντρο.

Οι κάτοικοι εξορίζονται, οι επισκέπτες ταλαιπωρούνται, οι εργαζόμενοι ασφυκτιούν, οι μικροεπιχειρηματίες τιμωρούνται για την επιλογή τους.

Φαίνεται σαν η Αθήνα να ισορροπεί με μεγάλη δυσκολία μεταξύ μιας ανισόρροπης άτακτης τουριστικής ανάπτυξης μεταξύ κέντρου και γειτονιών, και μίας σημαντικής αδυναμίας οργάνωσης της λειτουργίας της πόλης, στην οποία κάθε είδους παραβατικότητα, μικρή ή μεγάλη, τείνει να γίνει αστική κανονικότητα.

Νέα προβλήματα προστίθενται στην λειτουργία της πόλης, αντί να λύνονται τα παλιά . Απέναντι στην κατάσταση αυτή, εμείς λέμε μια απλή αλήθεια: ότι η Αθήνα όπως την ξέρουμε και όπως την βίωσαν οι παλαιότερες γενιές, κινδυνεύει χάσει τα ειδικά της χαρακτηριστικά.

Σε αυτήν την Αθήνα όλοι ψάχνουν και προσπαθούν να βρουν φωνή για να ακουστούν τα αιτήματά τους. Όλοι εκτός από τους κατοίκους της.

Θέλουμε μια πρωτεύουσα δημιουργική και λειτουργική. Που να ξέρει ο καθένας τι γίνεται στην πόλη και τι πρέπει να αναμένει από αυτήν.

Προσωπικά θέλω να ακουστεί δυνατά και η φωνή των κατοίκων της.

Να γίνει μια πόλη των κατοίκων της. Να αισθανθούν οι πολίτες ότι υπάρχει Δήμος που τους εκπροσωπεί, που μιλάει με την φωνή τους, που στέκεται κοντά σε αυτούς που ζουν, εργάζονται, σπουδάζουν, επενδύουν, διασκεδάζουν, ερωτεύονται, στην Αθήνα.

Θέλω ο δήμος να νοιάζεται για τους δημότες και οι δημότες να ενδιαφέρονται για το τι συμβαίνει στην Αθήνα.

Θέλουμε να ξεφύγουμε από την ιδέα του Δήμου παρατηρητή και σχολιαστή και να μετατρέψουμε τον Δήμο σε κοινωνικό και θεσμικό εταίρο και επιταχυντή των λύσεων για την πόλη.

Θέλουμε να αφαιρούμε προβλήματα, όχι να προσθέτουμε καινούρια στα υπάρχοντα άλυτα.

Αυτό προτείνουμε στους Αθηναίους για αυτό ζητάμε την ψήφο τους.

Κώστας Ζαχαριάδης: Είναι η εποχή των γενναίων, ουσιαστικών και ολιστικών παρεμβάσεων στην Αθήνα

Κώστας Ζαχαριάδης: Είναι η εποχή των γενναίων, ουσιαστικών και ολιστικών παρεμβάσεων στην Αθήνα

Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με την «Ανοιχτή Πόλη» μιλά στην ATHENS VOICE

 

«Όλη μου η ζωή είναι εδώ», απαντά αφοπλιστικά ο Κώστας Ζαχαριάδης στο ερώτημα γιατί ένας πρώην βουλευτής του Βόρειου Τομέα Αττικής να θελήσει να διεκδικήσει τον δήμο Αθηναίων και να γίνει ο νέος «άρχων» της πρωτεύουσας. Ο υποψήφιος δήμαρχος της «Ανοιχτής Πόλης» δεν έχει άγχος για τις διαδικασίες έως την κάλπη, άλλωστε δηλώνει άνθρωπος του προγράμματος, των αγώνων, επιμένει για την Αθήνα και θεωρεί τη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών της 8ης Οκτωβρίου μία μεγάλη πρόκληση.

Βγαίνοντας από μία παρατεταμένη προεκλογική περίοδο και μπαίνοντας σε μία άλλη, με διαφορετικά χαρακτηριστικά, ο Κώστας Ζαχαριάδης μιλά στην ATHENS VOICE για την Αθήνα που αγαπά και τον λόγο που αποφάσισε να διεκδικήσει τα ηνία του δήμου. «Η Αθήνα αξίζει και μπορεί διαφορετικά. Κάθε μέρα με τις επιλογές της διοίκησης Μπακογιάννη επιβαρύνεται. Μια πόλη σύνθετη, δυναμική, ανεκτική, με ιστορία και μνήμη, μια πόλη σε διαρκή κίνηση, αλλά και μια πόλη που αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις για το μέλλον της. Η Αθήνα είναι οι άνθρωποί της που ζουν και εργάζονται στο κέντρο και τις γειτονιές της, που την χαίρονται και αντιμετωπίζουν τα προβλήματά της κάθε μέρα, παλιοί και νέοι κάτοικοι, μόνιμοι και περαστικοί. Άνθρωποι που θέλουν να χαίρονται τους δημόσιους χώρους και τους ιστορικούς τόπους της, τη ζωντάνια του κέντρου και την κοινωνικότητα στις γειτονιές. Αυτή την ταυτότητα της Ανοιχτής Πόλης οφείλουμε να διεκδικήσουμε ως μια μεγάλη πολιτική και αυτοδιοικητική πρόκληση στις επερχόμενες εκλογές».

Κώστας Ζαχαριάδης: Η μεγάλη πρόκληση της «Ανοιχτής Πόλης»

Ο κ. Ζαχαριάδης αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι ο κόσμος έχει κουραστεί να ακούει για κάλπες και υποψηφίους και θέτει τόσο στον εαυτό του όσο και στους υποψηφίους του συνδυασμού του μία πρόκληση: «Η μεγάλη πρόκληση για εμάς εν μέσω των πρωτοφανών καταστροφών που βιώνει η χώρα είναι να πείσουμε τους πολίτες ότι υπάρχει τρόπος να λύνουμε προβλήματα, να προτείνουμε λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν. Ότι απέναντι στην πολιτική της επικοινωνίας χωρίς περιεχόμενο και των πρόχειρων και αποσπασματικών παρεμβάσεων, υπάρχει η επιλογή της σοβαρότητας και της υπευθυνότητας. Ξέρετε, εγώ δεν πρόκειται να ωραιοποιήσω καταστάσεις, ούτε να υποσχεθώ μαγικές λύσεις απέναντι στα σύγχρονα, σύνθετα και πολυδιάστατα προβλήματα. Αυτό που τονίζω διαρκώς –και διαπιστώνω ότι οι πολίτες το εκλαμβάνουν θετικά– είναι ότι η Αθήνα χρειάζεται σχέδιο και κανόνες λειτουργίας. Δεν είναι η εποχή για φιέστες και κορδέλες. Είναι η εποχή των γενναίων, ουσιαστικών και ολιστικών παρεμβάσεων για να κάνουμε την πρωτεύουσα ανθρώπινη και ανθεκτική».

Ο Κώστας Ζαχαριάδης ξεκαθαρίζει ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές για τον ίδιο δεν είναι το τρίτο ημίχρονο των εθνικών εκλογών και ότι δεν προσέρχεται στη διαδικασία για να μετρήσει τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα. «Μπορεί να επιθυμεί αυτή την εκδοχή ο κ. Μπακογιάννης για να κρύψει την πρωτοφανή αποτυχία του στον Δήμο Αθηναίων, αλλά εδώ έχουμε μια μάχη για την Αθήνα», λέει o υποψήφιος για τον Δήμο της πρωτεύουσας. «Η αυτοδιοίκηση είναι κατ’ εξοχήν χώρος συγκλίσεων και συναινέσεων. Θέλω, λοιπόν, να φτιάξουμε ένα ευρύτατο κίνημα πολιτών για την Αθήνα. Να σφυρηλατήσουμε ισχυρές σχέσεις συμμετοχής βασισμένες στη θετική προσδοκία της αλλαγής με όλους τους κατοίκους της Αθήνας απ’ όπου κι αν προέρχονται πολιτικά. Υπάρχει το περιβάλλον διεκδίκησης αλλαγής πορείας της Αθήνας και η προοπτική συνεννόησης με τους πολίτες που θέλουν αυτή την αλλαγή» επισημαίνει και προσθέτει: «Θέλω ένα κίνημα πολιτών για την Αθήνα. Αυτό ακριβώς αποτυπώνεται στο ψηφοδέλτιο της Ανοιχτής Πόλης, ένα ψηφοδέλτιο ανοιχτό, αντιπροσωπευτικό, πολυσυλλεκτικό. Απευθυνόμαστε σε όλους τους δημοκράτες πολίτες της Αθήνας και τους καλούμε να συναντηθούν μαζί μας για να αλλάξει η εικόνα αυτής της πόλης. Για να αποκτήσει επιτέλους η πόλη έναν δήμαρχο με όραμα και σχέδιο για την πόλη, που θα είναι η φωνή των κατοίκων της και όχι παρατηρητής και σχολιαστής αυτών που συμβαίνουν γύρω μας. Γι’ αυτό και είμαι αισιόδοξος. Διότι εμείς, απέναντι στην αποτυχία του κ. Μπακογιάννη, παρουσιάζουμε ένα σχέδιο για την πόλη που μπορεί να ανταποκριθεί στην ανάγκη της Αθήνας».

Θυμός για την Πανεπιστημίου, ανασφάλεια για τις υποβαθμισμένες γειτονιές

Ο Κώστας Ζαχαριάδης κατά τη διάρκεια της συνέντευξής μας επιμένει να χαρακτηρίζει «αποτυχημένη» τη διοίκηση του νυν δημάρχου Αθηναίων, Κώστα Μπακογιάννη. Σε λίγες λέξεις και πέντε συναισθήματα κάνει τον απολογισμό του για τα πεπραγμένα του αντιπάλου του: «Ανασφάλεια για τις υποβαθμισμένες γειτονιές της πόλης, θυμό για την Πανεπιστημίου, απογοήτευση για τον Στρέφη, οργή για την παραβατικότητα, ανησυχία για την έλλειψη σχεδίου για το μέλλον της πόλης».

Φυσικά από τη δριμεία κριτική που ασκεί δεν λείπει ο Μεγάλος Περίπατος. Όπως λέει χαρακτηριστικά: «Ο Μεγάλος Περίπατος είναι η πιο εμβληματική αποτυχία του κ. Μπακογιάννη, όχι επειδή τεχνικά απέτυχε ένα έργο, αλλά γιατί δείχνει μια νοοτροπία ανορθολογισμού στη διοίκηση. Δεν έχει προτεραιοποίηση για την πόλη και τις ανάγκες της. Ερρήμην ή ακόμη και με τις ευλογίες του δήμου, το κέντρο να μετατρέπεται μέρα με τη μέρα σε ένα άναρχο “τουριστικό πάρκο”. Οι κάτοικοι δεν βρίσκουν σπίτια, οι επαγγελματίες δεν βρίσκουν στέγη, οι startupers δεν μπορούν να κάνουν το πρώτο βήμα. Δεν μου αρέσει η εύκολη κριτική, αλλά η Αθήνα κινδυνεύει να παρασυρθεί σε ένα μοντέλο ανάπτυξης που έχει αποτύχει. Επιμένω όμως στο εξής: στη σημερινή εποχή των μεγάλων κρίσεων και προκλήσεων δεν είναι αποδέκτες οι αποσπασματικές και πρόχειρες παρεμβάσεις. Η πόλη χρειάζεται συνολικό σχέδιο που θα λαμβάνει υπόψη όλες τις επιμέρους διαστάσεις του κάθε ζητήματος. Στα άλυτα προβλήματα του παρελθόντος η δημοτική αρχή προσθέτει και νέα. Αυτό συμβαίνει σήμερα στην Αθήνα. Εμείς θέλουμε στο κέντρο της Αθήνας να συνυπάρχουν δημιουργικά και συνεργατικά όλες οι χρήσεις διατηρώντας την ιστορική, πολιτιστική και κοινωνική φυσιογνωμία της πόλης, της Αθήνας που ξέρουμε, θέλουμε και αγαπάμε».

Συνολικό το πρόγραμμά μας για την πόλη

Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων της «Ανοιχτής Πόλης» περιγράφει το «συνολικό πρόγραμμα» του συνδυασμού του. «Είναι στον αντίποδα των αποσπασματικών και επικοινωνιακών έργων του κ. Μπακογιάννη. Ένα πρόγραμμα για να γίνει μια πόλη πράσινη, ανθεκτική και βιώσιμη. Πιο καθαρή, πιο λειτουργική και πιο ασφαλής για τους πολίτες της. Και βέβαια μια πόλη όπου ο τουρισμός θα συνυπάρχει με τη διατήρηση της ιστορικής φυσιογνωμίας της και τους κατοίκους της».

Ψηλά στην ατζέντα του Κώστα Ζαχαριάδη και των υποψηφίων του συνδυασμού βρίσκονται η ασφάλεια, η αντιμετώπιση της παραβατικότητας, η καθαριότητα, η έλλειψη χώρων πρασίνου, το κυκλοφορικό, η προσβασιμότητα ανθρώπων με κινητικές δυσκολίες, το στεγαστικό, τα κτίρια και υποδομές σχολείων, η πλημμελής άσκηση κοινωνικής και προνοιακής πολιτικής. «Προφανώς υπάρχουν και πολλά ακόμη, όμως, θέλω να σταθώ σε κάτι που θεωρώ σημαντικό: στη μη τήρηση της νομιμότητας με ευθύνη και της Δημοτικής Αρχής: Το να κλείνουν κεντρικοί δρόμοι από το διπλοπαρκάρισμα ή να μην μπορεί να κυκλοφορήσει μια μητέρα με το καρότσι της λόγω της υπερκάλυψης των πεζοδρομίων από τραπεζοκαθίσματα αποτελεί για μένα μείζον ζήτημα. Θέλω κανόνες και αρχές λειτουργίας. Να ξέρει ο κάθε πολίτης τι συμβαίνει στην Αθήνα και τι να περιμένει από τον δήμο του».

Όπως σημειώνει, γκέτο στην Αθήνα δεν υπάρχουν. «Η αναβάθμιση των γειτονιών αποτελεί προτεραιότητα για την παράταξή μας. Πέραν των προφανών και άμεσων παρεμβάσεων για καλύτερη αστυνόμευση, αντιμετώπιση των διαφόρων κυκλωμάτων παραβατικότητας, καλύτερο φωτισμό κ.ά., υπάρχει ένας συνολικός σχεδιασμός γι’ αυτές τις περιοχές. Μεγάλο μέρος των πόρων του Δήμου θα κατευθυνθεί στοχευμένα σε αυτές με στόχο τη δημιουργία περισσότερων χώρων πρασίνου, αναψυχής, πολιτισμού και αθλητισμού, την αναβάθμιση των υποδομών, τη στήριξη των ευάλωτων νοικοκυριών, την παροχή κινήτρων σε νέα ζευγάρια για κατοικία. Η άμβλυνση των ανισοτήτων στο εσωτερικό της πόλης αποτελεί απαράβατο όρο για τη βιώσιμη ανάπτυξή της».

Ο φασισμός στην Αθήνα έχει όνομα και επίθετο

Ο Κώστας Ζαχαριάδης από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του καταδικασμένου χρυσαυγίτη, Ηλία Κασιδιάρη, για τον Δήμο Αθηναίων έχει λάβει ξεκάθαρη θέση. «Οι καταδικασμένοι ναζί πρέπει να είναι στη φυλακή και όχι στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας. Ο φασισμός στην Αθήνα έχει όνομα κι επίθετο. Η υποκριτική στάση της κυβέρνησης και των συμμάχων της που δεν φρόντισαν ή δεν ήθελαν να φροντίσουν να μην υπάρχει κανένα κενό για να τρυπώσουν οι ναζί στην πολιτική ζωή της χώρας έδειξε τα όριά της. Ο αγώνας θα είναι για εμάς καθημερινός και διαρκής, όχι μόνο με την ακροδεξιά αλλά και με τις συνθήκες που της δίνουν φωνή».

Δεν απουσίασα ποτέ από τα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της Αθήνας

Για τον Κώστα Ζαχαριάδη είναι ξεκάθαρο γιατί είπε το μεγάλο «ναι» όταν του προτάθηκε να είναι υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, και νιώθει ότι δεν χρειάζεται να συστηθεί στους κατοίκους της πρωτεύουσας. «Στην Αθήνα ζω κάθε μέρα. Εδώ εργάζομαι, εδώ περνάω τον περισσότερο χρόνο μου, εδώ κυκλοφορώ, εδώ διασκεδάζω, εδώ μένουν οι φίλοι μου. Ζω την πόλη καθημερινά από τότε που γεννήθηκα, απολαμβάνω τις άπειρες ομορφιές της και βιώνω παράλληλα τα προβλήματά της. Κυρίως αγαπώ πραγματικά αυτή την πόλη και θέλω να συμβάλω στην αναγέννησή της όπως αρμόζει στην ιστορία και τον πολιτισμό της και όπως αξίζει στους κατοίκους της. Ξέρετε, εγώ δεν απουσίασα ποτέ από τα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της πρωτεύουσας. Στο Χαλάνδρι και στα Μελίσσια μεγάλωσα λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας, στο ευρύτερο μητροπολιτικό συγκρότημα. Θα μιλήσουμε για τις μητροπολιτικές αρμοδιότητες του δήμου Αθηναίων; Πριν δεν ήμουν δήμαρχος σε άλλη πόλη ούτε περιφερειάρχης σε άλλη περιφέρεια».

Τι είναι η Αθήνα για εσάς; ρωτώ τον Κώστα Ζαχαριάδη λίγο πριν κλείσουμε τη συνέντευξη. «Τα παιδικά μου χρόνια. Τρόπος ζωής. Ο Εθνικός Κήπος και η Πλάκα. Οι Κυριακές στο Μοναστηράκι με φίλους. Τα βράδια στα Εξάρχεια, αλλά και στο Κολωνάκι στα φοιτητικά μου χρόνια. Οι ατέλειωτες συζητήσεις στα μπαράκια του κέντρου. Οι άπειρες συζητήσεις με φίλους στα ταβερνάκια των Πατησίων. Τα θερινά σινεμά του Παγκρατίου. Οι συναυλίες στο Λυκαβηττό. Το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Η συμμετοχή μου σε αγώνες και κινητοποιήσεις. Οι πρώτες παρέες, οι πρώτοι έρωτες, τα πρώτα ξενύχτια, οι μεγάλες χαρές και κάποιες πιο δύσκολες στιγμές… Όλη μου η ζωή».

Κώστας Ζαχαριάδης: Θέλω ένα κίνημα πολιτών για την Αθήνα

Κώστας Ζαχαριάδης: Θέλω ένα κίνημα πολιτών για την Αθήνα

Άρθρο στο KReport

Οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της πρωτεύουσας γνωρίζουν ακριβώς γιατί θέλω να μιλήσω. Γιατί κάθε μέρα για όλους μας η επίσκεψη ή η διέλευση από το κέντρο της Αθήνας έχει καταντήσει -επί Δημαρχίας Μπακογιάννη- μια μεγάλη περιπέτεια: την περιπέτεια της ανάπλασης της Πανεπιστημίου, μια περιπέτεια χωρίς όρια χρόνου και κόστους. Κάθε κάτοικος ή επισκέπτης έχει την αίσθηση ότι είναι ένας χαρακτήρας σε κάποιο παιδικό παιχνίδι από το οποίο δεν ξέρει πώς να ξεφύγει.
Το έργο αυτό, μεταξύ άλλων, σίγουρα μπορεί να θεωρηθεί εμβληματικό σε σχέση με τον τρόπο που σκέπτεται και δρα η απερχόμενη δημοτική αρχή, χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς διαφάνεια, χωρίς συμμετοχή των πολιτών μέσα από διάλογο και διαβούλευση. Εμβληματική, λοιπόν, αποτυχία, αλλά όχι και η μοναδική. Πρόκειται για μια συντηρητική δημοτική αρχή που ενώ μιλούσε για τάξη και ασφάλεια, αποδείχθηκε παντελώς ανίκανη έστω για να φυλάξει βασικές αρτηρίες του κέντρου της πόλης, όπως τη Σόλωνος και την Πανόρμου, από το παράνομο παρκάρισμα και διπλοπαρκάρισμα.

Η Αθήνα επί δημαρχίας Μπακογιάννη είναι μια πόλη που δεν λειτουργεί, δεν διεκδικεί τίποτα από την κεντρική εξουσία και φυσικά, δεν δημιουργεί και δεν σκέπτεται το μέλλον της. Με τις πράξεις της και κυρίως με τις παραλείψεις της έχει καταφέρει μια τόσο όμορφη και σημαντική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα να τη μετατρέψει σε μια πόλη που ζει από τα έτοιμα, από την ιστορία και την παράδοσή της, από τα μνημεία της, από τη δημιουργικότητα των κατοίκων και των επαγγελματιών της χωρίς να μπορεί να κάνει βήματα μπροστά, αξιοποιώντας αυτές τις δυναμικές. Εκτός του ιστορικού κέντρου τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Πλήρης απουσία εγγύτητας και διαλόγου του Δήμου με τους κατοίκους, προβλήματα με την καθαριότητα και την οργάνωση των σχολικών κτιρίων, κανένας προγραμματισμός για ανάπλαση των γειτονιών και η κοινωνική πρόνοια σε εξαφάνιση εξαιτίας της δαιδαλώδους γραφειοκρατίας, αφού για να πάρει αυτό που δικαιούται ο κάθε πολίτης, ταλαιπωρείται αφόρητα.
Και τι γίνεται με τις προκλήσεις του μέλλοντος; Εκεί, η απουσία της επερχόμενης Δημοτικής Αρχής είναι εκκωφαντική: Βιωσιμότητα της πόλης και κλιματική αλλαγή. Οργάνωση και διάλογος για το Μητροπολιτικό Κέντρο. Δημοτική Περιουσία, καταγραφή, αξιολόγηση και αξιοποίηση. Τουριστική ανάπτυξη, λειτουργία της πόλης και στεγαστικά προβλήματα. Όλα αυτά τα θέματα έχουν θαφτεί κάτω από τα μπάζα της Πανεπιστημίου.

Θέλουμε να αποδείξουμε ότι η Αθήνα μπορεί και πρέπει να αξιοποιήσει τους μεγάλους της πόρους. Θέλουμε να κινητοποιήσουμε τους κατοίκους και τους επαγγελματίες για το συμφέρον της πόλης μας. Θέλουμε ανοιχτό και οργανωμένο διάλογο με την επιστημονική κοινότητα για το μέλλον της Αθήνας. Θέλουμε οι οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών να είναι ενεργοί πυρήνες συμμετοχής στα κέντρα λήψης των αποφάσεων για την πόλη. Θέλουμε έναν Δήμο παρεμβατικό στα θέματα της συμπερίληψης, της ισότητας των φύλων και της πάλης ενάντια στον ρατσισμό και στην ξενοφοβία. Θέλουμε με τις πολιτικές και κοινωνικές μας παρεμβάσεις και τις συμμαχίες μας να δημιουργηθεί ένα κίνημα πολιτών για την Αθήνα. Θέλουμε την Αθήνα Πρωτεύουσα με αυτοπεποίθηση στον τίτλο της.

Θεσμική σοβαρότητα και ενιαίοι κανόνες απέναντι στους καταδικασμένους ναζί

Θεσμική σοβαρότητα και ενιαίοι κανόνες απέναντι στους καταδικασμένους ναζί

Ανάρτηση του Κώστα Ζαχαριάδη, Υποψήφιου Δήμαρχου Αθηναίων, στην προσωπική σελίδα του στο facebook:

 

Η  υποψηφιότητά για τον δήμο της Αθήνας , του καταδικασμένου για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης και έγκλειστου στις φυλακές Δομοκού, Ηλία Κασιδιάρη φέρνει το πολιτικό σύστημα, τους αυτοδιοικητικούς σχηματισμούς αλλά και την κοινωνία των δημοκρατικών πολιτών μπροστά σε κρίσιμες αποφάσεις και διλήμματα.

Είναι σαφές ότι η προεκλογική ρύθμιση στο παρά πέντε των εκλογών που ψήφισε η ΝΔ μαζί με το ΠΑΣΟΚ εκ του αποτελέσματος απέτυχε. Η παρουσία των «Σπαρτιατών» στη Βουλή το αποδεικνύει. Η απόφαση της κυβέρνησης  να μην κατατεθεί σχέδιο νόμου για απαγόρευση καθόδου καταδικασμένων ναζιστών σε δήμο ή περιφέρεια είναι επίσης λάθος, πάνω σε ένα προηγούμενο λάθος. Το επιχείρημα «θα τεθεί σε αργία αν εκλεγεί» αφού έτσι προβλέπεται από τον ισχύοντα νόμο, έπρεπε κατά μείζονα λόγο να οδηγήσει σε αποκλεισμό και όχι να επιτρέπει κηρύγματα μίσους και σκοταδισμού στην πόλη που γέννησε τη Δημοκρατία και βρέθηκε υπό ναζιστική κατοχή την περίοδο 1941-1944, όπως συμβαίνει σήμερα στη Βουλή.

Το πολιτικό σύστημα πρέπει να έχει ενιαίους κανόνες και θεσμική συνέχεια. Με κανέναν τρόπο δεν είναι αποδεκτό το πολιτικό σύστημα να επιτρέπει στους καταδικασμένους ναζί να τίθενται στη λαϊκή ετυμηγορία σε κάποιες κάλπες (αυτοδιοίκηση) και σε κάποιες άλλες όχι (βουλευτικές εκλογές).  Τι θα γίνει στις ευρωπαϊκές εκλογές;

Η υποψηφιότητα αυτή είναι ενδεχόμενο, να δώσει δυναμική και σε άλλες παρατάξεις πανελλαδικά ως «υποψηφιότητα σημαία». Ακόμα και αν τεθεί σε αργία η σπορά του θα βρεθεί μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο καθώς οι δημοτικοί και οι διαμερισματικοί σύμβουλοι που θα εκλέξει δεν θα τεθούν σε αργία αλλά θα λειτουργούν στο όνομα του αρχηγού τους.

Δεν είναι η ώρα για μικροπολιτική αντιπαράθεση αλλά για θεσμική θωράκιση του πολιτικού συστήματος με ενιαίους κανόνες. Απαιτούνται πρωτοβουλίες σε όλα τα επίπεδα  ώστε να υπάρξει μια πάγια ρύθμιση, που δεν θα επιτρέπει σε τέτοιες περιπτώσεις να συμμετέχουν σε εκλογικές διαδικασίες.

Ενιαίοι κανόνες, όχι a la carte αποφάσεις, όχι μικροπολιτική με τους καταδικασμένους – φυλακισμένους ναζί. Αυτό μπορεί να είναι αναμφίβολα ένα πεδίο πολιτικής συνεννόησης των δημοκρατικών δημοτικών παρατάξεων, αρκεί και να το θέλουν και να το πιστεύουν.

Ο κ. Μπακογιάννης πρέπει να σταματήσει να κρύβεται πίσω από συνθήματα και επικοινωνία για τους ναζί. Πρέπει να μας πει αν συμφωνεί ή διαφωνεί με τις πρωτοβουλίες που θα αναπτυχθούν. Οφείλει να πάρει θέση. Η Δημοκρατία δεν φοβάται τους ναζιστές, οφείλει όμως να προστατεύσει την κοινωνία και τον εαυτό της απ’ αυτούς.

Άρθρο της δημοτικής συμβούλου Δέσποινας Αλεβυζάκη: Κατώτερη των αναγκών και των προσδοκιών η σύμβαση Μπακογιάννη – ΕΕΣ για το πάρκο Δρακόπουλου (link)

Άρθρο της δημοτικής συμβούλου Δέσποινας Αλεβυζάκη: Κατώτερη των αναγκών και των προσδοκιών η σύμβαση Μπακογιάννη – ΕΕΣ για το πάρκο Δρακόπουλου (link)

Συνεχίζουμε να παρακολουθούμε την περιπέτεια του κτήματος Δρακόπουλου που έχει περάσει τα πάνδεινα, όπως χαρακτηρισμοί και αποχαρακτηρισμοί του από κοινόχρηστος χώρος πρασίνου ή τη μετατροπή του σε οικοδομήσιμο, σχέδια, μνημόνια συνεργασίας των ιδιοκτητών με τον δήμο Αθηναίων για εμπορικές χρήσεις, κατεδαφίσεις, εμπρησμούς, εγκατάλειψη και απαξίωση.

Μετά την πρόσφατη κατεδάφιση του διατηρητέου κτιρίου επί της Πατησίων, λόγω της επί σειράς ετών εγκατάλειψής του, οι κάτοικοι απαίτησαν, για άλλη μια φορά, από τον δήμο Αθηναίων να λύσει το πρόβλημα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και να κινήσει τις διαδικασίες για να περάσει ο χώρος του κτήματος στην κυριότητά του και να αποδοθεί αυτός στις ανάγκες των κατοίκων.

Ο κ. Μπακογιάννης στο δημοτικό συμβούλιο είχε μιλήσει για προσπάθεια μακροχρόνιας παραχώρησης του πάρκου, ώστε να περιέλθει στον δήμο και να αποδοθεί η πλήρης χρήση του στους δημότες. Αντ’ αυτού έφερε στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου σύμβαση «δωρεάν» παραχώρησης χρήσης ακινήτου του πάρκου, με όρους δυσανάλογους της σπουδαιότητας, των αγώνων των κατοίκων και της ανάγκης για καθολική αξιοποίηση και κοινόχρηστη χρήση.

Με βάση την εισήγηση της δημοτικής αρχής, το κτήμα παραχωρείται από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό (ΕΕΣ) στον δήμο Αθηναίων για 8 μόλις χρόνια και ο δήμος δεσμεύεται να κάνει μια ολιστική παρέμβαση εξωραϊσμού και αξιοποίησης όλου του πάρκου σε αστικό εξοπλισμό, πράσινο κλπ και να το παραδώσει ξανά στον ΕΕΣ, φτιαγμένο στη λήξη της σύμβασης. Στην συνέχεια φυσικά ο ΕΕΣ θα μπορεί να ανανεώσει τη σύμβαση ή να αξιοποιήσει το σύνολο του ακινήτου, μαζί με το κτηριακό δυναμικό του, σύμφωνα με την κρίση και τα συμφέροντά του.

Τα διατηρητέα κτίρια εξαιρούνται του αντικειμένου της σύμβασης και θα παραμείνουν εγκαταλελειμμένα, με μοναδική πρόβλεψη την περίφραξή τους με λαμαρίνες, ενώ θα περιμένουν την ίδια τύχη με το κτίριο της Πατησίων 356 και τη μετατροπή τους από διατηρητέα και ετοιμόρροπα σε πεσμένα χαλάσματα που θα τα σκεπάσει σύντομα η λήθη.

Ο δήμος αν και ισχυρίζεται ότι υπογράφει μια σύμβαση άνευ ανταλλάγματος, στην πραγματικότητα παρέχει υπεραξία στον ΕΕΣ. Στα διατηρητέα κτίρια φτιάχνει την αυλή τους, ενώ στο πρώτο μέρος του ακινήτου, που βρίσκεται στο 356 της Πατησίων και αναφέρεται ως άρτιο και οικοδομήσιμο οικόπεδο, του εξασφαλίζει τη μη αλλαγή του χαρακτηρισμού της χρήσης, παρά την λαϊκή απαίτηση να αλλάξει και να χαρακτηριστεί κι αυτό ως κοινόχρηστο πράσινο, όπως και το μέρος του ακινήτου που βρίσκεται στην Πατησίων 358, και να αποτελέσουν και τα δύο μαζί έναν ενιαίο κοινόχρηστο χώρο πρασίνου.

Ο δήμος θα φτιάξει τον περιβάλλοντα χώρο και στη συνέχεια ο ΕΕΣ θα τον αξιοποιήσει με πιθανή ανοικοδόμηση ή με ό,τι άλλη εμπορική αξιοποίηση αποφασίσει.

Αναρωτιέται κανείς αν ο κ. Μπακογιάννης δεν μπορεί να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα ή αν δεν θέλει. Κατά την ταπεινή μου γνώμη λοιπόν, ούτε μπορεί, ούτε θέλει. Δεν θέλει, γιατί οι επιλογές του είναι ετεροβαρείς στις συνοικίες σε σχέση με το κέντρο, το οποίο ήταν κύρια προτεραιότητά του σε όλη τη διάρκεια της θητείας του, με την ιδεοληπτικά εμμονική τουριστικοποίησή του, με φυσική συνέπεια την οικονομική αιμορραγία του προϋπολογισμού και του τεχνικού προγράμματος, που όσο και αν ευλογήθηκαν από τη φιλική προς αυτόν κυβέρνηση, σπαταλήθηκαν στο κέντρο και όχι στις ανάγκες των 7 δημοτικών κοινοτήτων. Δεν μπορεί και δεν θέλει, λοιπόν, να ξοδέψει χρήματα για τη βόρεια άκρη του δήμου.

Το ότι δεν θέλει, όμως, αποδεικνύεται όχι μόνο από το γεγονός ότι δεν προσπάθησε να αγοράσει ή να απαλλοτριώσει το κτήμα, αλλά δεν εξετάζει καν τη σταδιακή αποδυνάμωση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του ΕΕΣ, αφού έχει περιέλθει από 15 και πλέον έτη στην κοινή χρήση των κατοίκων και μια υπογραφή σύμβασης έρχεται να ισχυροποιήσει τη νομή και κατοχή του ΕΕΣ κατά το δοκούν και όχι σύμφωνα με όσα προβλέπει η διαθήκη του Δρακόπουλου για κοινωφελείς σκοπούς και άρα για κοινόχρηστες χρήσεις.

Παρά την όψιμη, εντελώς ρηχή, επιφανειακή προσπάθεια της δημοτικής αρχής να δείξει ότι κάτι κάνει στη γειτονιά των Πατησίων, τελευταία ώρα πριν από την προσφυγή στις αυτοδιοικητικές εκλογές, δεν πείθει τους κατοίκους. Η αμέλεια, η εγκατάλειψη και η απραγία στις υποδομές, στο πράσινο, στις υπηρεσίες, αλλά και στα ιστορικά κτίρια των Πατησίων δεν κουκουλώνονται με ανεπαρκείς, ανέξοδες προσωρινές και ενίοτε επικίνδυνες λύσεις.

Η δημοτική αρχή Μπακογιάννη ούτε μπορεί, ούτε θέλει και οι επιλογές της δείχνουν ξεκάθαρα πόσο επικίνδυνη είναι.

Εδώ το link από την εφημερίδα Εποχή: Κατώτερη των αναγκών και των προσδοκιών η σύμβαση Μπακογιάννη – ΕΕΣ

Προς αφανισμό οι ιστορικοί κινηματογράφοι ΙΝΤΕΑΛ και ΑΣΤΟΡ: Άρθρο του δημοτικού συμβούλου της “Ανοιχτής Πόλης” Κυριάκου Αγγελάκου (σύνδεσμος)

Προς αφανισμό οι ιστορικοί κινηματογράφοι ΙΝΤΕΑΛ και ΑΣΤΟΡ: Άρθρο του δημοτικού συμβούλου της “Ανοιχτής Πόλης” Κυριάκου Αγγελάκου (σύνδεσμος)

Δυο ακομα ιστορικοι κινηματογραφοι, αρρηκτα δεμενοι με την πολιτιστικη ζωη της πρωτευουσας εδώ και δεκαετιες, οδευουν προς τoν αφανισμο τους, ελεω αξιοποιησης της περιουσιας του ΕΦΚΑ. Το ΙΝΤΕΑΛ στην Πανεπιστημιου και το ΑΣΤΟΡ στην Σταδιου φαινεται πως θα είναι τα επομενα θυματα της τουριστικης φρενιτιδας που εχει καταλαβει την Αθηνα.

Εχει ηδη καταγραφει στην Καθημερινη η βουληση του προεδρου του Ιδρυματος Βουρου-Ευταξια να κατασκευαστει ξενοδοχειο στο χωρο των κινηματογραφων Αττικο και Απολλων. Μεχρι να βρει επενδυτη ο προεδρος του Ιδρυματος, η κεντρικοτατη γωνια της Σταδιου και Χρηστου Λαδα θα είναι βυθισμενη στο σκοταδι και οι λαμαρινες της περιφραξης του ερειπιου θα εμποδιζουν την ελευθερη διελευση των πεζων.

Προσφατα δημοσιευματα αποκαλυψαν τα σχεδια της διοικησης του ΕΦΚΑ να αξιοποιησει την περιουσια του, κυριως αυτή που βρισκεται στο τουριστικο Eλ Nτοραντο του κεντρου της Αθηνας. Τα δημοσιευματα αναφερουν το ιστορικο τετραγωνο της Πανεπιστημιου 46 και Χαριλαου Τρικουπη, το οποιο σχεδιαζεται να δοθει για την κατασκευη ξενοδοχειου τουλαχιστον 4 αστερων.

Πρόκειται για ακίνητο που κατασκευάστηκε τη δεκαετία 1880-1890 από τον Ερρίκο Σλήμαν, αποτελώντας μέρος του συμπλέγματος τεσσάρων κατοικιών που είχε ανεγείρει ο ίδιος στην οδό Πανεπιστημίου. Το συγκρότημα των 7.115 τ.μ. φιλοξενεί τον κινηματογράφο Ιντεάλ στον προαύλιο χώρο του, ενώ σε έτερο τμήμα προς την οδό Φειδίου 3 στεγάζει το Παλαιό Ωδείο κι έχει παραχωρηθεί στο υπ. Πολιτισμού.

Παράλληλα προωθείται η αξιοποίηση πενταώροφου ακινήτου 3.854 τ.μ. στην οδό Σταδίου 28, που σήμερα διαθέτει χρήσεις γραφείων, καταστημάτων και κινηματογράφου (πρώην Αστορ). Σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε αναμεσα στον αιθουσαρχη του Αστορ και διανομεα κ. Κονταρακη και τον ΕΦΚΑ, τον ενημέρωσαν ότι θέλουν να δώσουν όλο το ακίνητο για γραφεία ή ξενοδοχείο χωρίς καμία πρόβλεψη για διατήρηση του κινηματογράφου.

Στην παρατήρηση του ότι το κτίριο είναι διατηρητέο-έργο τέχνης, όπως και ο κινηματογράφος, απάντησαν ότι η διατήρηση του κινηματογράφου μπορεί να γίνει μόνο αν το επιθυμεί ο νέος εκμισθωτής, χωρίς όμως να υπάρχει καμία δέσμευση. Ενώ για το Ιντεάλ ενημέρωσαν πως θα γκρεμιστεί καθώς δεν είναι διατηρητέο!

Τα ιδια ακριβως προβλεπει ο ΕΦΚΑ και για το μελλον του ΑΕΛΛΩ στην Πατησιων.

Οδηγουμαστε σε μια κινηματογραφικη ερημο, μεσα στη σιωπη της κινηματογραφικης κοινοτητας (που δεν αναρωτιεται «που στο διαβολο θα παιζονται οι ταινιες μας;»), της επιστημονικης κοινοτητας, ιδιως των Συλλογων των Αρχιτεκτονων και των Πολεοδομων και της πληρους απουσιας της Δημοτικης αρχης Μπακογιαννη που βλεπει αλλους να σχεδιαζουν το μελλον της Αθηνας κι αυτος κρυβεται αμηχανα.

Στην πενταετια 2017-22 ανοιξαν στην Αθηνα 72 τουριστικες μοναδες, εκ των οποιων οι 59 στο κεντρο. Σημερα χτιζονται, ανασκευαζονται και είναι ετοιμες να παραδοθουν μερικες δεκαδες ακομα.

Τα κυβερνητικα σχεδια (που ευχομαι ολοψυχα να αποτυχουν γιατι θα διαλυσουν το κεντρο της πρωτευουσας) για τη μετεγκατασταση 9 υπουργειων που στεγαζονται σε 127 κτηρια από την Αθηνα στην ΠΥΡΚΑΛ θα οδηγησουν σε μια νεα εκρηξη τουριστικων επενδυσεων που θα μετατρεψουν το κεντρο της πολης σε ξενοδοχειακο μονοθεματικο παρκο. Γιατι τι άλλο θα γινουν τα Υπουργεια Οικονομιας και Οικονομικων στο Συνταγμα, το Υπουργειο Εργασιας στην Κλαθμωνος, το Πολιτισμου στην Μπουμπουλινας και όλα τα υπολοιπα που θα μεινουν αδεια κουφαρια μετα την μετακομιση;

Ας σκεφτουμε λοιπον αυτην την Αθηνα του ζοφερου μελλοντος, κι εμας να περπαταμε αναμεσα σε ξενοδοχεια, mall, καταστηματα εστιασης και τουριστικων ειδων, με κατειλημμενα από τραπεζοκαθισματα πεζοδρομια και πλατειες (όπως ειδαμε στην περιβοητη αναπλαση του Συνταγματος με τις τεραστιες περγκολες), να περναμε μπροστα από παλιους κινηματογραφους- τοποσημα ιστοριας και πολιτισμου που δεν θα υπαρχουν πια και να αναζητουμε καταλυματα για τα κινηματογραφικα μας ονειρα στις 3 αιθουσες που θα εχουν απομεινει από τις δεκαδες που υπηρξαν στο προσφατο παρελθον: την Οπερα, την Ελλη και το Αστυ.

Οσοι καταστρωνουν αυτά τα σχεδια για την Αθηνα και το μελλον της, κυβερνηση και δημοτικη αρχη Μπακογιαννη πρεπει να ηττηθουν πριν την καταστρεψουν ολοκληρωτικα στο ονομα της αναπτυξης και της αξιοποιησης.

Προς αφανισμό οι ιστορικοί κινηματογράφοι ΙΝΤΕΑΛ και ΑΣΤΟΡ