Κώστας Ζαχαριάδης: Είναι η εποχή των γενναίων, ουσιαστικών και ολιστικών παρεμβάσεων στην Αθήνα

Κώστας Ζαχαριάδης: Είναι η εποχή των γενναίων, ουσιαστικών και ολιστικών παρεμβάσεων στην Αθήνα

Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με την «Ανοιχτή Πόλη» μιλά στην ATHENS VOICE

 

«Όλη μου η ζωή είναι εδώ», απαντά αφοπλιστικά ο Κώστας Ζαχαριάδης στο ερώτημα γιατί ένας πρώην βουλευτής του Βόρειου Τομέα Αττικής να θελήσει να διεκδικήσει τον δήμο Αθηναίων και να γίνει ο νέος «άρχων» της πρωτεύουσας. Ο υποψήφιος δήμαρχος της «Ανοιχτής Πόλης» δεν έχει άγχος για τις διαδικασίες έως την κάλπη, άλλωστε δηλώνει άνθρωπος του προγράμματος, των αγώνων, επιμένει για την Αθήνα και θεωρεί τη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών της 8ης Οκτωβρίου μία μεγάλη πρόκληση.

Βγαίνοντας από μία παρατεταμένη προεκλογική περίοδο και μπαίνοντας σε μία άλλη, με διαφορετικά χαρακτηριστικά, ο Κώστας Ζαχαριάδης μιλά στην ATHENS VOICE για την Αθήνα που αγαπά και τον λόγο που αποφάσισε να διεκδικήσει τα ηνία του δήμου. «Η Αθήνα αξίζει και μπορεί διαφορετικά. Κάθε μέρα με τις επιλογές της διοίκησης Μπακογιάννη επιβαρύνεται. Μια πόλη σύνθετη, δυναμική, ανεκτική, με ιστορία και μνήμη, μια πόλη σε διαρκή κίνηση, αλλά και μια πόλη που αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις για το μέλλον της. Η Αθήνα είναι οι άνθρωποί της που ζουν και εργάζονται στο κέντρο και τις γειτονιές της, που την χαίρονται και αντιμετωπίζουν τα προβλήματά της κάθε μέρα, παλιοί και νέοι κάτοικοι, μόνιμοι και περαστικοί. Άνθρωποι που θέλουν να χαίρονται τους δημόσιους χώρους και τους ιστορικούς τόπους της, τη ζωντάνια του κέντρου και την κοινωνικότητα στις γειτονιές. Αυτή την ταυτότητα της Ανοιχτής Πόλης οφείλουμε να διεκδικήσουμε ως μια μεγάλη πολιτική και αυτοδιοικητική πρόκληση στις επερχόμενες εκλογές».

Κώστας Ζαχαριάδης: Η μεγάλη πρόκληση της «Ανοιχτής Πόλης»

Ο κ. Ζαχαριάδης αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι ο κόσμος έχει κουραστεί να ακούει για κάλπες και υποψηφίους και θέτει τόσο στον εαυτό του όσο και στους υποψηφίους του συνδυασμού του μία πρόκληση: «Η μεγάλη πρόκληση για εμάς εν μέσω των πρωτοφανών καταστροφών που βιώνει η χώρα είναι να πείσουμε τους πολίτες ότι υπάρχει τρόπος να λύνουμε προβλήματα, να προτείνουμε λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν. Ότι απέναντι στην πολιτική της επικοινωνίας χωρίς περιεχόμενο και των πρόχειρων και αποσπασματικών παρεμβάσεων, υπάρχει η επιλογή της σοβαρότητας και της υπευθυνότητας. Ξέρετε, εγώ δεν πρόκειται να ωραιοποιήσω καταστάσεις, ούτε να υποσχεθώ μαγικές λύσεις απέναντι στα σύγχρονα, σύνθετα και πολυδιάστατα προβλήματα. Αυτό που τονίζω διαρκώς –και διαπιστώνω ότι οι πολίτες το εκλαμβάνουν θετικά– είναι ότι η Αθήνα χρειάζεται σχέδιο και κανόνες λειτουργίας. Δεν είναι η εποχή για φιέστες και κορδέλες. Είναι η εποχή των γενναίων, ουσιαστικών και ολιστικών παρεμβάσεων για να κάνουμε την πρωτεύουσα ανθρώπινη και ανθεκτική».

Ο Κώστας Ζαχαριάδης ξεκαθαρίζει ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές για τον ίδιο δεν είναι το τρίτο ημίχρονο των εθνικών εκλογών και ότι δεν προσέρχεται στη διαδικασία για να μετρήσει τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα. «Μπορεί να επιθυμεί αυτή την εκδοχή ο κ. Μπακογιάννης για να κρύψει την πρωτοφανή αποτυχία του στον Δήμο Αθηναίων, αλλά εδώ έχουμε μια μάχη για την Αθήνα», λέει o υποψήφιος για τον Δήμο της πρωτεύουσας. «Η αυτοδιοίκηση είναι κατ’ εξοχήν χώρος συγκλίσεων και συναινέσεων. Θέλω, λοιπόν, να φτιάξουμε ένα ευρύτατο κίνημα πολιτών για την Αθήνα. Να σφυρηλατήσουμε ισχυρές σχέσεις συμμετοχής βασισμένες στη θετική προσδοκία της αλλαγής με όλους τους κατοίκους της Αθήνας απ’ όπου κι αν προέρχονται πολιτικά. Υπάρχει το περιβάλλον διεκδίκησης αλλαγής πορείας της Αθήνας και η προοπτική συνεννόησης με τους πολίτες που θέλουν αυτή την αλλαγή» επισημαίνει και προσθέτει: «Θέλω ένα κίνημα πολιτών για την Αθήνα. Αυτό ακριβώς αποτυπώνεται στο ψηφοδέλτιο της Ανοιχτής Πόλης, ένα ψηφοδέλτιο ανοιχτό, αντιπροσωπευτικό, πολυσυλλεκτικό. Απευθυνόμαστε σε όλους τους δημοκράτες πολίτες της Αθήνας και τους καλούμε να συναντηθούν μαζί μας για να αλλάξει η εικόνα αυτής της πόλης. Για να αποκτήσει επιτέλους η πόλη έναν δήμαρχο με όραμα και σχέδιο για την πόλη, που θα είναι η φωνή των κατοίκων της και όχι παρατηρητής και σχολιαστής αυτών που συμβαίνουν γύρω μας. Γι’ αυτό και είμαι αισιόδοξος. Διότι εμείς, απέναντι στην αποτυχία του κ. Μπακογιάννη, παρουσιάζουμε ένα σχέδιο για την πόλη που μπορεί να ανταποκριθεί στην ανάγκη της Αθήνας».

Θυμός για την Πανεπιστημίου, ανασφάλεια για τις υποβαθμισμένες γειτονιές

Ο Κώστας Ζαχαριάδης κατά τη διάρκεια της συνέντευξής μας επιμένει να χαρακτηρίζει «αποτυχημένη» τη διοίκηση του νυν δημάρχου Αθηναίων, Κώστα Μπακογιάννη. Σε λίγες λέξεις και πέντε συναισθήματα κάνει τον απολογισμό του για τα πεπραγμένα του αντιπάλου του: «Ανασφάλεια για τις υποβαθμισμένες γειτονιές της πόλης, θυμό για την Πανεπιστημίου, απογοήτευση για τον Στρέφη, οργή για την παραβατικότητα, ανησυχία για την έλλειψη σχεδίου για το μέλλον της πόλης».

Φυσικά από τη δριμεία κριτική που ασκεί δεν λείπει ο Μεγάλος Περίπατος. Όπως λέει χαρακτηριστικά: «Ο Μεγάλος Περίπατος είναι η πιο εμβληματική αποτυχία του κ. Μπακογιάννη, όχι επειδή τεχνικά απέτυχε ένα έργο, αλλά γιατί δείχνει μια νοοτροπία ανορθολογισμού στη διοίκηση. Δεν έχει προτεραιοποίηση για την πόλη και τις ανάγκες της. Ερρήμην ή ακόμη και με τις ευλογίες του δήμου, το κέντρο να μετατρέπεται μέρα με τη μέρα σε ένα άναρχο “τουριστικό πάρκο”. Οι κάτοικοι δεν βρίσκουν σπίτια, οι επαγγελματίες δεν βρίσκουν στέγη, οι startupers δεν μπορούν να κάνουν το πρώτο βήμα. Δεν μου αρέσει η εύκολη κριτική, αλλά η Αθήνα κινδυνεύει να παρασυρθεί σε ένα μοντέλο ανάπτυξης που έχει αποτύχει. Επιμένω όμως στο εξής: στη σημερινή εποχή των μεγάλων κρίσεων και προκλήσεων δεν είναι αποδέκτες οι αποσπασματικές και πρόχειρες παρεμβάσεις. Η πόλη χρειάζεται συνολικό σχέδιο που θα λαμβάνει υπόψη όλες τις επιμέρους διαστάσεις του κάθε ζητήματος. Στα άλυτα προβλήματα του παρελθόντος η δημοτική αρχή προσθέτει και νέα. Αυτό συμβαίνει σήμερα στην Αθήνα. Εμείς θέλουμε στο κέντρο της Αθήνας να συνυπάρχουν δημιουργικά και συνεργατικά όλες οι χρήσεις διατηρώντας την ιστορική, πολιτιστική και κοινωνική φυσιογνωμία της πόλης, της Αθήνας που ξέρουμε, θέλουμε και αγαπάμε».

Συνολικό το πρόγραμμά μας για την πόλη

Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων της «Ανοιχτής Πόλης» περιγράφει το «συνολικό πρόγραμμα» του συνδυασμού του. «Είναι στον αντίποδα των αποσπασματικών και επικοινωνιακών έργων του κ. Μπακογιάννη. Ένα πρόγραμμα για να γίνει μια πόλη πράσινη, ανθεκτική και βιώσιμη. Πιο καθαρή, πιο λειτουργική και πιο ασφαλής για τους πολίτες της. Και βέβαια μια πόλη όπου ο τουρισμός θα συνυπάρχει με τη διατήρηση της ιστορικής φυσιογνωμίας της και τους κατοίκους της».

Ψηλά στην ατζέντα του Κώστα Ζαχαριάδη και των υποψηφίων του συνδυασμού βρίσκονται η ασφάλεια, η αντιμετώπιση της παραβατικότητας, η καθαριότητα, η έλλειψη χώρων πρασίνου, το κυκλοφορικό, η προσβασιμότητα ανθρώπων με κινητικές δυσκολίες, το στεγαστικό, τα κτίρια και υποδομές σχολείων, η πλημμελής άσκηση κοινωνικής και προνοιακής πολιτικής. «Προφανώς υπάρχουν και πολλά ακόμη, όμως, θέλω να σταθώ σε κάτι που θεωρώ σημαντικό: στη μη τήρηση της νομιμότητας με ευθύνη και της Δημοτικής Αρχής: Το να κλείνουν κεντρικοί δρόμοι από το διπλοπαρκάρισμα ή να μην μπορεί να κυκλοφορήσει μια μητέρα με το καρότσι της λόγω της υπερκάλυψης των πεζοδρομίων από τραπεζοκαθίσματα αποτελεί για μένα μείζον ζήτημα. Θέλω κανόνες και αρχές λειτουργίας. Να ξέρει ο κάθε πολίτης τι συμβαίνει στην Αθήνα και τι να περιμένει από τον δήμο του».

Όπως σημειώνει, γκέτο στην Αθήνα δεν υπάρχουν. «Η αναβάθμιση των γειτονιών αποτελεί προτεραιότητα για την παράταξή μας. Πέραν των προφανών και άμεσων παρεμβάσεων για καλύτερη αστυνόμευση, αντιμετώπιση των διαφόρων κυκλωμάτων παραβατικότητας, καλύτερο φωτισμό κ.ά., υπάρχει ένας συνολικός σχεδιασμός γι’ αυτές τις περιοχές. Μεγάλο μέρος των πόρων του Δήμου θα κατευθυνθεί στοχευμένα σε αυτές με στόχο τη δημιουργία περισσότερων χώρων πρασίνου, αναψυχής, πολιτισμού και αθλητισμού, την αναβάθμιση των υποδομών, τη στήριξη των ευάλωτων νοικοκυριών, την παροχή κινήτρων σε νέα ζευγάρια για κατοικία. Η άμβλυνση των ανισοτήτων στο εσωτερικό της πόλης αποτελεί απαράβατο όρο για τη βιώσιμη ανάπτυξή της».

Ο φασισμός στην Αθήνα έχει όνομα και επίθετο

Ο Κώστας Ζαχαριάδης από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του καταδικασμένου χρυσαυγίτη, Ηλία Κασιδιάρη, για τον Δήμο Αθηναίων έχει λάβει ξεκάθαρη θέση. «Οι καταδικασμένοι ναζί πρέπει να είναι στη φυλακή και όχι στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας. Ο φασισμός στην Αθήνα έχει όνομα κι επίθετο. Η υποκριτική στάση της κυβέρνησης και των συμμάχων της που δεν φρόντισαν ή δεν ήθελαν να φροντίσουν να μην υπάρχει κανένα κενό για να τρυπώσουν οι ναζί στην πολιτική ζωή της χώρας έδειξε τα όριά της. Ο αγώνας θα είναι για εμάς καθημερινός και διαρκής, όχι μόνο με την ακροδεξιά αλλά και με τις συνθήκες που της δίνουν φωνή».

Δεν απουσίασα ποτέ από τα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της Αθήνας

Για τον Κώστα Ζαχαριάδη είναι ξεκάθαρο γιατί είπε το μεγάλο «ναι» όταν του προτάθηκε να είναι υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, και νιώθει ότι δεν χρειάζεται να συστηθεί στους κατοίκους της πρωτεύουσας. «Στην Αθήνα ζω κάθε μέρα. Εδώ εργάζομαι, εδώ περνάω τον περισσότερο χρόνο μου, εδώ κυκλοφορώ, εδώ διασκεδάζω, εδώ μένουν οι φίλοι μου. Ζω την πόλη καθημερινά από τότε που γεννήθηκα, απολαμβάνω τις άπειρες ομορφιές της και βιώνω παράλληλα τα προβλήματά της. Κυρίως αγαπώ πραγματικά αυτή την πόλη και θέλω να συμβάλω στην αναγέννησή της όπως αρμόζει στην ιστορία και τον πολιτισμό της και όπως αξίζει στους κατοίκους της. Ξέρετε, εγώ δεν απουσίασα ποτέ από τα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της πρωτεύουσας. Στο Χαλάνδρι και στα Μελίσσια μεγάλωσα λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας, στο ευρύτερο μητροπολιτικό συγκρότημα. Θα μιλήσουμε για τις μητροπολιτικές αρμοδιότητες του δήμου Αθηναίων; Πριν δεν ήμουν δήμαρχος σε άλλη πόλη ούτε περιφερειάρχης σε άλλη περιφέρεια».

Τι είναι η Αθήνα για εσάς; ρωτώ τον Κώστα Ζαχαριάδη λίγο πριν κλείσουμε τη συνέντευξη. «Τα παιδικά μου χρόνια. Τρόπος ζωής. Ο Εθνικός Κήπος και η Πλάκα. Οι Κυριακές στο Μοναστηράκι με φίλους. Τα βράδια στα Εξάρχεια, αλλά και στο Κολωνάκι στα φοιτητικά μου χρόνια. Οι ατέλειωτες συζητήσεις στα μπαράκια του κέντρου. Οι άπειρες συζητήσεις με φίλους στα ταβερνάκια των Πατησίων. Τα θερινά σινεμά του Παγκρατίου. Οι συναυλίες στο Λυκαβηττό. Το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Η συμμετοχή μου σε αγώνες και κινητοποιήσεις. Οι πρώτες παρέες, οι πρώτοι έρωτες, τα πρώτα ξενύχτια, οι μεγάλες χαρές και κάποιες πιο δύσκολες στιγμές… Όλη μου η ζωή».