Η απελευθέρωση του θεάτρου «Εμπρός» από το αυθαίρετο τσιμέντωμα ακύρωσε στην πράξη την κυβερνητική επίθεση στο δικαίωμα των πολιτών στην ελεύθερη έκφραση και στους ελεύθερους χώρους. Ακύρωσε μια επίθεση που στη μανία της να καταστείλει κάθε πυρήνα ανεξάρτητης πολιτιστικής δημιουργίας και κοινωνικής δράσης δεν σεβάστηκε ούτε καν το καθεστώς του χώρου ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου.

Απέναντι στο ζόφο των τσιμεντόλιθων και των άδειων κτιρίων που ρημάζουν στην εγκατάλειψη, το δικαίωμα σε μια πόλη με ζωντανές, δημιουργικές και ουσιαστικά ασφαλείς γειτονιές υπερίσχυσε. Είναι οι ίδιοι οι δημότες και η συλλογική δράση τους που θα βάλουν φραγμό στους επιτελικούς σχεδιασμούς για μια πόλη απονεκρωμένη και φιλόξενη μόνο για τουρίστες και καταναλωτές.
Λίγες μέρες μετά την επιτυχημένη συλλογική αντίσταση στην άλωση του ΚΕΘΕΑ, η άμεση επαναφορά του «Εμπρός» στη χρήση των κατοίκων της πόλης και των δημιουργικών πρωτοβουλιών τους επιβεβαιώνει τη δύναμη που μπορούμε να έχουμε όταν υπερασπιζόμαστε συλλογικά τις κατακτήσεις μας.