Νάσος Ηλιόπουλος: Η στήριξη σε όλους αυτούς που κρατάνε την Αθήνα στα πόδια της είναι κάτι παραπάνω από δέσμευση

Νάσος Ηλιόπουλος: Η στήριξη σε όλους αυτούς που κρατάνε την Αθήνα στα πόδια της είναι κάτι παραπάνω από δέσμευση

Το Τμήμα Τεχνικών Συνεργείων της Διεύθυνσης Κτηριακής Υποδομής του Δήμου Αθηναίων επισκέφτηκε το πρωί της Τρίτης (19/3) ο Νάσος Ηλιόπουλος, όπου και συνομίλησε με τους εργαζόμενους για όσα έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι.

Ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων, με την «Ανοιχτή Πόλη», βρέθηκε δίπλα στους εργαζόμενους των τεχνικών συνεργείων που προσπαθούν από το δικό τους μετερίζι να βελτιώσουν την καθημερινότητα των Αθηναίων σε πρακτικό επίπεδο παρά, όπως διαπιστώθηκε και σήμερα, τη συνεχή υποβάθμιση της υπηρεσίας.

Η υποστελέχωση των τμημάτων με όλο και πιο μικρά συνεργεία που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα απαιτητικά δεδομένα του Δήμου Αθηναίων είναι εμφανής, σε έναν τομέα- φάντασμα για τους δημάρχους των τελευταίων ετών, όπως επισήμαναν εργαζόμενοι. Την ίδια ώρα, ζητήματα βασικής ασφάλειας, όπως αυτό της ανανέωσης του στόλου είναι σε αναμονή.

«Η στήριξη σε όλους αυτούς που κρατάνε την Αθήνα στα πόδια της είναι κάτι παραπάνω από μία δέσμευση, αποτελεί βασική μας αρχή», επεσήμανε ο Νάσος Ηλιόπουλος, αναδεικνύοντας την ανάγκη πραγματικής στήριξης της υπηρεσίας, ούτως ώστε η Αθήνα και οι άνθρωποι της να έχουν αυτό που τους αξίζει.

Νάσος Ηλιόπουλος: Αν πίστευα ότι η Αθήνα δεν μπορεί να αλλάξει δεν θα έμπαινα σε αυτή τη διαδικασία

Νάσος Ηλιόπουλος: Αν πίστευα ότι η Αθήνα δεν μπορεί να αλλάξει δεν θα έμπαινα σε αυτή τη διαδικασία

Την άποψη ότι ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες υπάρχουν πράγματα που μπορείς να αλλάξεις εξέφρασε ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με τον ΣΥΡΙΖΑ, Νάσος Ηλιόπουλος επισημαίνοντας ότι: «αν πίστευα ότι η Αθήνα δεν μπορεί να αλλάξει δεν θα έμπαινα σε αυτή την διαδικασία.

Ο πρώην υφυπουργός εργασίας, Νάσος Ηλιόπουλος μιλάει στο newsit.gr και την Ελένη Καλογεροπούλου για την Αθήνα του και συστήνεται στον κόσμο που δεν τον ξέρει καλά. Καλεί τους συνυποψηφίους του να πιουν μια μπύρα και να συζητήσουν και εξηγεί γιατί παρά την επιτυχημένη πορεία του στο του υπουργείο Εργασίας επέλεξε το δήμο και όχι το βουλευτιλίκι. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο ερώτημα που κάνει ο ίδιος στους πολίτες της Αθήνας, ποιον δήμαρχο θυμούνται οι περισσότεροι απαντούν τον Δημήτρη Μπέη και τον Μιλτιάδη Έβερτ.

Για την πολιτική του καταγωγή

«Θα είναι μια ενδιαφέρουσα μάχη. Μια μάχη που θα σταθεί κυρίως στα επιχειρήματα. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που έχει γεννηθεί και έχει μεγαλώσει σ’ αυτή την πόλη στα Κάτω Πατήσια σε μια γειτονιά που χαρακτηρίζεται ως πίσω αυλή της πόλης. Δεν έχω κάποιο πλεονέκτημα τέτοιο πολιτικής οικογενειακής ιστορίας ή κάποιας οικογένειας  της Αθήνας αλλά θεωρώ ότι έχω το πλεονέκτημα της ματιάς ενός παιδιού που έχει μεγαλώσει, έχει ζήσει την πόλη, έχει ζήσει τα αδιέξοδα της Αθήνας και την ίδια στιγμή βλέπει και το πόσες μεγάλες δυνατότητες έχει η Αθήνα και την αγαπάει. Ακριβώς γι αυτό ήταν πολύ συνειδητή η επιλογή μου να φύγω από το υπουργείο Εργασίας για να δουλέψω για τον δήμο».

Για όσα έκανε στο υπουργείο

«Το έργο το οποίο έχει γίνει στο υπουργείο Εργασίας και για το οποίο είμαι πολύ περήφανος είναι ένα συλλογικό έργο και όχι έργο ενός ανθρώπου», είπε ο κ. Ηλιόπουλος και τόνισε ότι διαρκώς είχε την αγωνία να κάνει έναν απολογισμό για να δείχνει στους πολίτες όλα όσα γίνονται. Αναφέρθηκε στα κομμάτια του ωραρίου και της αδήλωτης εργασίας ήταν από τα δυνατά κομμάτια του υπουργείου Εργασίας. «Για πρώτη φορά τα βάλαμε με μεγάλους παίκτες», είπε χαρακτηριστικά. Είπε ακόμα ότι αποκόμισε μια μεγάλη εμπειρία για το πως λειτουργεί η δημόσια διοίκηση.

«Μπορώ να τα καταφέρω στα δύσκολα»

«Το χειρότερο πράγμα που αντιμετωπίζω στην Αθήνα είναι η αίσθηση από ανθρώπους ότι η Αθήνα είναι μια χαμένη υπόθεση. Από ανθρώπους που σε βλέπουν συμπαθητικά αλλά σου λένε ότι όποιος και να βγει υπάρχουν 10 πράγματα που δεν θα αλλάξουν. Εκεί είναι η προίκα που εγώ κουβαλάω από το υπουργείο Εργασίας. Γιατί ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες, υπάρχουν πράγματα που μπορείς να αλλάξεις. Αν πίστευα ότι η Αθήνα δεν μπορεί να αλλάξει δεν θα έμπαινα σε αυτή την διαδικασία».

Τα Εξάρχεια ήταν ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου

«Από πολύ μικρός άρχισα να πηγαίνω στα Εξάρχεια γιατί όταν έχεις μεγαλώσει στα Πατήσια αρχίζεις να βγαίνεις κέντρο πηγαίνεις στα Εξάρχεια. Μετά ήταν και το φροντιστήριό μου στα Εξάρχεια μετά πέρασα στην ΑΣΟΕΕ. Στις κινητοποιήσεις ήμουνα, αλλά ήμουν πάντα με ένα πλαίσιο που υποστηρίζει η Αριστερά για το πως πρέπει να γίνεται μια δημοκρατική κινητοποίηση. Τα Εξάρχεια ήταν ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου και έμενα και στα Εξάρχεια ένα διάστημα. Είναι μια γειτονιά που γνωρίζω καλά».

Για τα Εξάρχεια είπε ότι είναι μια ταλαιπωρημένη γειτονιά και ότι η συζήτηση για τα Εξάρχεια κρατάει 20 και 30 χρόνια. «Θέλω να μιλάω συγκεκριμένα. Το πρώτο που με ενοχλεί είναι ότι τα Εξάρχεια είναι μια ταλαιπωρημένη και εγκαταλελειμμένη γειτονιά. Ο λόφος του Στρέφη έχει εγκαταλειφθεί και θα προσπαθούσα να σπάσω το αίσθημα της εγκατάλειψης», λέει ο Νάσος Ηλιόπουλος. Επίσης, είπε ακόμα ότι «ο δήμαρχος πρέπει να κυκλοφορεί σ’ αυτές τις γειτονιές. Να μιλάει με τους ανθρώπους να έχουν την αίσθηση ότι ακόμα και αν στα ψάλλω είσαι ο δήμαρχός μου».

Κολωνάκι, Εξάρχεια, Σύνταγμα

«Η Αθήνα έχει το τεράστιο πλεονέκτημα ότι είναι μια πολύ πλούσια πόλη γιατί συνδυάζει διαφορετικές ταυτότητες. Κι αυτό πρέπει να το κρατήσει η Αθήνα. Θα ήταν λάθος να υπάρχει παντού κοινή ταυτότητα. Και οι 3 πλατείες θέλουν καθαριότητα, αυτό λείπει από την πόλη, φωτισμό, και επίσης ότι το πράσινο στην Αθήνα είναι εγκαταλελειμμένο. Η Αθήνα είναι μια ευρωπαϊκή Μητρόπολη που πρέπει να ανταπεξέλθει στις νέες προκλήσεις. Μέσα σε αυτές είναι και η κλιματική αλλαγή. Για παράδειγμα τα υλικά που πρέπει να χρησιμοποιούμε στις πλατείες για να μην γίνονται «θερμικές παγίδες» το καλοκαίρι όταν έξω θα έχει 40αρια».

Γιατί να τον ψηφίσει κάποιος;

«Το γεγονός ότι γίνονται με απλή αναλογική οι εκλογές είναι μια τεράστια δημοκρατική ευκαιρία για τους κατοίκους της πόλης. Γιατί θα αναγκαστούν να μιλήσουν προγραμματικά. Θα ζητούσα από κάποιον να υποστηρίξει την ανοικτή πόλη γιατί είναι μια κίνηση που λειτουργεί από το 2005 και γνωρίζει τις γειτονιές της Αθήνας, έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα και δεν έχει φοβηθεί να δώσει μάχες και να συγκρουστεί. Αν θέλεις να αλλάξεις την Αθήνα δεν μπορείς να τα έχεις καλά με όλους. Να έχεις το θάρρος και το θράσος να δώσεις κάποιες μάχες και να συγκρουστείς. Εγώ, έχω αποδείξει ότι δεν φοβάμαι. Και επίσης και την επόμενη μέρα θα είμαι στην πόλη και θα μιλάω με τους ανθρώπους. Δεν θα χρησιμοποιήσω την θητεία μου στον Δήμο σαν ένα πολιτικό σκαλοπάτι για κάτι παραπάνω».

«Είναι ένα μειονέκτημα να έχεις ξεκινήσει πιο αργά από τους άλλους, ωστόσο αισθάνομαι μια ασφάλεια γιατί γνωρίζω πολύ καλά αυτή την πόλη»

Στην παρατήρηση ότι ξεκίνησε αργά την εκστρατεία του, είπε αφοπλιστικά ότι η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα πάει πολύ καλά με τους χρόνους. Το 2014 ξεκινήσαμε πιο νωρίς. Είχαμε καταλήξει σε υποψηφιότητες στα μέσα Γενάρη.

«Είναι ένα μειονέκτημα να έχεις ξεκινήσει πιο αργά από τους άλλους, ωστόσο αισθάνομαι μια ασφάλεια γιατί γνωρίζω πολύ καλά αυτή την πόλη», είπε ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων.

Για το αν η σύνδεσή του με το κόμμα που είναι στην κυβέρνηση θα του κοστίσει είπε: «Δεν με προβληματίζει γιατί θεωρώ ότι είναι αστείο στις αυτοδιοικητικές εκλογές να έχεις μια πολιτική ταυτότητα Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή και τις υπόλοιπες ημέρες να είσαι ανεξάρτητος. Είναι καλό να έχεις πολιτική ταυτότητα. Ήμουν σε ένα πόστο που έγινε έργο για το οποίο είμαι περήφανος».

Έχουν μείνει στον Μπέη και στον Έβερτ

Στο ερώτημα τι του λέει ο κόσμος που μιλάει μαζί του είπε: «Πολλές φορές όταν μιλάω με τους ανθρώπους κάνω κι εγώ ερωτήματα. Και μια από τις ερωτήσεις που κάνω είναι ποιος είναι ο τελευταίος δήμαρχος που θυμάστε; Η μεγάλη πλειοψηφία μου λένε ο Μπέης. Και κάποιοι συντηρητικοί λένε τον Έβερτ».

Στο ερώτημα αν γνωρίζει όλα τα προβλήματα της Αθήνας, είπε: «Αν κάποιος πει ότι τα γνωρίζει όλα εγώ θα ήμουν κρατημένος μαζί του. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει όποιος ασχολείται με την τοπική αυτοδιοίκηση είναι να ακούει. Μέσα από την επαφή με τους ανθρώπους έμαθα για προβλήματα και πρέπει εκτός από το να το γνωρίζεις πρέπει να έχεις και λύση να δώσεις».

«Μια από τις ερωτήσεις που κάνω είναι ποιος είναι ο τελευταίος δήμαρχος που θυμάστε; Η μεγάλη πλειοψηφία μου λένε ο Μπέης. Και κάποιοι συντηρητικοί λένε τον Έβερτ»

Ποιο θα ήταν το σοβαρότερο πρόβλημα που θα επιχειρούσε να λύσει πρώτο; «Νομίζω ότι θα ήταν η διαχείριση απορριμάτων. Είναι ο μεγάλος ελέφαντας στο δωμάτιο που κανείς δεν μιλάει γι’ αυτό. Η Αθήνα είναι μια πόλη που θα έπρεπε να στέλνει να ταφή το 25% των απορριμάτων της και στέλνει το 92%. Θα έπρεπε να ανακυκλώνει το 50% και ανακυκλώνει μόλις το 5%.  Του χρόνου το καλοκαίρι ο ΧΥΤΑ στην Φυλή κλείνει. Αυτό σημαίνει ότι αν δεν κινηθούμε όλοι πολύ γρήγορα κινδυνεύουμε να ζήσουμε μια μεγάλη κρίση που θα είναι σημαντική για την ζωή της Αθήνας».

Πρόσθεσε πάντως ότι «και η ασφάλεια και το πράσινο και τα σκουπίδια θα έπρεπε να κουμπώσουν το ένα με το άλλο για το πως αντιμετωπίζουμε τον δημόσιο χώρο στην Αθήνα. Μια πόλη που δεν έχει ασφάλεια είναι μια πόλη με φοβισμένους ανθρώπους».

Για το θέμα των ναρκωτικών είπε ότι είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι υπάρχει συναίνεση και πρόσθεσε ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν αντιμετωπίζονται με αστυνομικά μέτρα αλλά είναι άνθρωποι που έχουν ανάγκη για περίθαλψη. Μπορούμε να μάθουμε από παραδείγματα από άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.

Πρόσθεσε ότι αν δει κανείς τον προϋπολογισμό του 2018 του Δήμου της Αθήνας θα διαπιστώσει ότι σε έργα ηλεκτροφωτισμού έδωσε μηδέν ευρώ! Είναι πανευρωπαϊκό αρνητικό ρεκόρ. Μια πόλη σκοτεινή, μια πόλη με τυφλά σημεία, είναι μια πόλη που δεν μπορεί να είναι ασφαλής.

Είναι πιο πολύ του γούστου του ο Γερουλάνος από τον Μπακογιάννη για αντίπαλος;

«Είμαι τυχερός που σε ένα τέτοιο αγώνα η συζήτηση γίνεται με πολιτικό πολιτισμό που είχαμε καιρό να δούμε. Ειδικά αν κάποιος σκεφτεί την τοξικότητα στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό και πόση πόλωση υπάρχει είναι τύχη που μπορούμε να συζητάμε σε αυτό το κομμάτι. Και με τους δυο θα είμαι χαρούμενος να βγούμε έξω να πιούμε μια μπύρα να μιλήσουμε». Είπε ωστόσο ότι δεν μπορεί να παραβλέψει ότι ο Κώστας Μπακογιάννης έχει «αγοράσει» όλη την κεντρική γραμμή της ΝΔ για μια σειρά από θέματα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ειδικά για την μεταφορά της είσπραξης του ΕΝΦΙΑ από τους δήμους είπε ότι διαφωνεί γιατί μετατρέπει τους δήμους σε φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς. Από εκεί που ο δήμος έχει συνταγματικά κατοχυρωμένους πόρους τον κάνεις να αναζητά πόρους που μπορεί να τους έχει και να μην τους έχει.

«Το πολιτικό λάθος που έχει κάνει ο κ. Μπακογιάννης, είναι ότι σε πολλά σημεία έχει σηκώσει τα ζητήματα της ασφάλειας με έναν τρόπο άγαρμπο που φαίνεται ότι συνομιλεί με την ατζέντα της άκρας δεξιάς»

«Το πολιτικό λάθος που έχει κάνει ο κ. Μπακογιάννης, είναι ότι σε πολλά σημεία έχει σηκώσει τα ζητήματα της ασφάλειας με έναν τρόπο άγαρμπο που φαίνεται ότι συνομιλεί με την ατζέντα της άκρας δεξιάς. Όταν πηγαίνεις στον Άγιο Παντελεήμονα έχει την υποχρέωση ότι και να πεις να τονίσεις ότι αυτή η γειτονιά είναι πιο ασφαλής χωρίς την Χρυσή Αυγή. Το να μην κάνεις αυτή την αναγκαία οριοθέτηση είναι σαν να αφήνεις γέφυρες σε έναν κόσμο που είναι προς τα εκεί να ψηφίσει και προς τα εδώ».

Πού κινείται στην Αθήνα;

«Κινούμαι και στην γειτονιά μου. Και προς τα Άνω Πατήσια που είναι μια ζωντανή γειτονιά με πολύ ωραία μαγαζιά. Από εκεί και πέρα θα έλεγα ότι αντικειμενικά όπως όλος ο κόσμος της γενιάς μου έχω περάσει αρκετό χρόνο γύρω από τον Κεραμεικό και το Μεταξουργείο που ήταν μια περιοχή πολύ υποβαθμισμένη και έχει ανέβει αλλά και με αρνητικά χαρακτηριστικά. Πρέπει να υπάρχουν και όρια. Δεν μπορείς να αφήνεις στον χώρο της εστίασης και της διασκέδασης να αρχίσει να διώχνει μόνιμους κατοίκους. Θα έλεγα ότι είμαι παιδί του κέντρου».

Ο Νάσος Ηλιόπουλος είναι 35 ετών και έχει έναν μικρότερο αδερφό. «Δεν είμαι παντρεμένος ακόμα είμαι ελεύθερος έχω γλιτώσει. Σε μια λαϊκή με ρώτησε μια κυρία αν είμαι ελεύθερος και μου είπε: «κράτα το ακόμα».

Απαριθμώντας τους λόγους για τους οποίους πρέπει κάποιος να τον ψηφίσει είπε μεταξύ άλλων ότι είναι ένας άνθρωπος που δεν διστάζει να συγκρουστεί και να σπάσει αυγά και επίσης είναι ένας άνθρωπος που ξέρει και αγαπάει την Αθήνα αφού ζει και κινείται μέσα σε αυτή και τέλος ότι δεν επέλεξε την κεντρική πολιτική σκηνή για να προσφέρει στην πόλη του. Και γιατί και την επόμενη μέρα θα είμαι ένας άνθρωπος που θα κινείται μέσα στην Αθήνα.

Δείτε όλη την συνέντευξη του Νάσου Ηλιόπουλου στο newsit.gr και στην Ελένη Καλογεροπούλου

Νάσος Ηλιόπουλος: Κάνουμε πετάλι για μια «Αθήνα από την αρχή»

Νάσος Ηλιόπουλος: Κάνουμε πετάλι για μια «Αθήνα από την αρχή»

Ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων με την «Ανοιχτή Πόλη», Νάσος Ηλιόπουλος συμμετείχε την Κυριακή (17/03) σε debate των υποψηφίων δημάρχων, που διοργάνωσαν οι ποδηλατικές συλλογικότητες «Ποδηλάτ-ισσες» (podilates.gr) και «Φίλοι του Ποδηλάτου» (filoi-podilatou.gr) στο χώρο του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων στην Πλάκα.

Με ανάρτηση στην σελίδα του στο Facebook, o Νάσος Ηλιόπουλος, ανέλυσε το σχεδιασμό του για μια «Αθήνα από την αρχή», που «θα ενθαρρύνει τους κατοίκους να μειώσουν την χρήση ΙΧ επιλέγοντας τις μετακινήσεις με τις δημόσιες συγκοινωνίες, το ποδήλατο ή τα πόδια. Με ολοκληρωμένες παρεμβάσεις χαμηλού κόστους, άμεσα υλοποιήσιμες για την εξυπηρέτηση ευάλωτων ομάδων (ΑμεΑ, ηλικιωμένοι, γονείς με καρότσι), πεζών και ποδηλατών. Στόχος η σταδιακή αλλά αποφασιστική μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο μετακίνησης στην πόλη: ασφαλές, γρήγορο και φιλικό στο περιβάλλον»

Η ανάρτηση του Νάσου Ηλιόπουλου:

Με μεγάλη χαρά συμμετείχα εχθές στην εξαιρετική εκδήλωση «Αθήνα, ώρα για ποδήλατο», στον υπέροχο χώρο του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων στην Πλάκα.
Στο debate μεταξύ των υποψηφίων δημάρχων της Αθήνας, είχα την ευκαιρία να παρουσιάσω τις θέσεις της Ανοιχτή Πόλη, που από την ίδρυσή της διεκδικεί χώρο για το ποδήλατο στην πόλη.
Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο κέντρο της Αθήνας με την πλήρη παράδοση του δημόσιου χώρου στα μηχανοκίνητα μέσα δεν ευνοεί ούτε τους χρήστες αυτοκινήτου ούτε τους άλλους χρήστες της οδού.
Σχεδιάζουμε λοιπόν την Αθήνα από την αρχή, προκειμένου να ενθαρρύνουμε τους κατοίκους να μειώσουν την χρήση ΙΧ επιλέγοντας τις μετακινήσεις με τις δημόσιες συγκοινωνίες, το ποδήλατο ή τα πόδια. Με ολοκληρωμένες παρεμβάσεις χαμηλού κόστους, άμεσα υλοποιήσιμες για την εξυπηρέτηση ευάλωτων ομάδων (ΑμεΑ, ηλικιωμένοι, γονείς με καρότσι), πεζών και ποδηλατών.
Στόχος η σταδιακή αλλά αποφασιστική μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο μετακίνησης στην πόλη: ασφαλές, γρήγορο και φιλικό στο περιβάλλον.

«Οι γειτονιές μας είναι πολύ πιο ασφαλείς χωρίς τη δράση των νεοναζί της Χρυσής Αυγής»

«Οι γειτονιές μας είναι πολύ πιο ασφαλείς χωρίς τη δράση των νεοναζί της Χρυσής Αυγής»

Ο Νάσος Ηλιόπουλος στο debate για τη ρατσιστική βία

Με αφορμή την 21η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων, στον απόηχο της τραγωδίας στη Νέα Ζηλανδία, το Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών και Προσφύγων του Δήμου Αθηναίων, στο πλαίσιο της έκθεσης/καμπάνιας «Βάλ’τους Χ», διοργάνωσε το «Debate για τη ρατσιστική βία στο κέντρο της Αθήνας», μεταξύ των υποψηφίων δημάρχων Αθηναίων.

Ο Νάσος Ηλιόπουλος στην αρχική του τοποθέτηση, ευχαρίστησε τους διοργανωτές για την πολύ σημαντική καμπάνια η οποία φωτίζει τη μνήμη της πόλης για την φασιστική βία και τις ρατσιστικές επιθέσεις. Παράλληλα, ορίζει ένα διαφορετικό πλαίσιο στο ζήτημα της ασφάλειας.

Διαβάστε τα σημαντικότερα σημεία των τοποθετήσεων του Νάσου Ηλιόπουλου.

  • Η ασφάλεια είναι δικαίωμα για όλους, ανεξαρτήτως χρώματος, φύλου, θρησκείας και σεξουαλικού προσανατολισμού.

  • Μια δημοκρατική πόλη δεν μπορεί να λειτουργεί στη βάση του φόβου.

  • Χωρίς το φόβο δε θα είχαμε ζήσει το λιντσάρισμα ενός νέου ανθρώπου, μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, στην Ομόνοια (Ζακ Κωστόπουλος).

  • Οι γειτονιές της Αθήνας είναι πολύ πιο ασφαλείς χωρίς τη δράση των νεοναζί της ΧΑ.

«Ασφάλεια στην Αθήνα σημαίνει να σπάσουμε την εγκατάλειψη και να φωτίσουμε τις μαύρες τρύπες στις γειτονιές της πόλης»

  • Πανευρωπαϊκό ρεκόρ τα «0 ευρώ» που έδωσε το 2018 ο δήμος για τον ηλεκτροφωτισμό

  • Κοινωνική πολιτική για την κατοικία και μεικτές χρήσεις

  • Πολιτική που θα καταπολεμά το Ρατσισμό

  • Αδιαμεσολάβητη επαφή των ενώσεων των μεταναστών

  • Αναβάθμιση των Κέντρων Ένταξης Μεταναστών του Δήμου

  • «Μαγικό ραβδί» ο πολιτισμός.

  • Εκπαιδευτικά προγράμματα γλωσσομάθειας και ψηφιακών δεξιοτήτων για μετανάστες και πρόσφυγες.

Για το ζήτημα της καταπολέμησης του ρατσισμού και της ακροδεξιάς.

«Η απλή αναλογική είναι τεράστια ευκαιρία για τους ανθρώπους αυτής της πόλης. Το προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο είχε κάποιες καλές στιγμές συντονισμού απέναντι στη Χρυσή Αυγή».

Συνεχίζοντας ο κ. Ηλιόπουλος δήλωσε: «Η Χρυσή Αυγή είναι θρασύδειλοι. Να καταλάβουν ότι δεν τους φοβόμαστε. Να τους σπάσουμε τον τσαμπουκά.

Όσοι υιοθετούν την ακροδεξιά ατζέντα δίνουν χώρο στους χρυσαυγίτες.

«Στην έκθεση της καμπάνιας «Βαλ’ τους Χ», έβγαλα μία φωτογραφία από το απόσπασμα της κατάθεσης της μητέρας του δολοφονημένου από Χρυσαυγίτες, Σεχζάτ Λουκμαν, η οποία λέει «δεν καταλαβαίνω, δεν κάνουν έτσι οι άνθρωποι», ανέφερε ο Νάσος Ηλιόπουλος.

Δριμεία κριτική στον Κώστα Μπακογιάννη

«Ο αντιρατσισμός είναι εύκολος στα λόγια, αλλά κρίνεται στην πράξη».

  • Ο κύριος Μπακογιάννης, επιχειρεί να πατήσει σε δυο βάρκες, καθαρά για ψηφοθηρικούς λόγους.

  • Βρίσκεται στον ίδιο πολιτικό χώρο με τον κύριο Άδωνι Γεωργιάδη, που υπήρξε πολέμιος του μουσουλμανικού τεμένους στον Βοτανικό, ρίχνοντας νερό στον μύλο της ακροδεξιάς. 

  • Δεν βρήκε δυο λόγια να πει για την χυδαία επίθεση που δέχθηκα από τον γνωστό προπαγανδιστικό μηχανισμό του κόμματος του στο διαδίκτυο, την “Ομάδα Αλήθειας”, όταν είπα το αυτονόητο, πως οι μετανάστες που ζουν εδώ πρέπει να ψηφίζουν στις αυτοδιοικητικές εκλογές και να διαμορφώνουν έτσι σε έναν βαθμό το μέλλον τους. 

  • Δεν σχολίασε ποτέ τις απαράδεκτες δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου του κόμματος του, Αντώνη Σαμαρά, ότι “πρέπει να επανακαταλάβουμε τις πόλεις μας από τους λαθρομετανάστες“. Κάθε λέξη αυτής της δήλωσης είναι ταυτόσημη με το πολιτικό σχέδιο της Χρυσής Αυγής. 

  • Επέλεξε ως υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων να επισκεφτεί την περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα με “συνοδό” γνωστή ακροδεξιά φιγούρα που είχε πρωτοστατήσει στο κλείσιμο της παιδικής χαράς της περιοχής.

Κλείνοντας την τοποθέτησή του ο Νάσος Ηλιόπουλος ανέφερε σχετικά:

«Καθαρές κουβέντες λοιπόν, ειδικά όταν το μέλλον και η αξιοπρέπεια της ανθρωπότητας δοκιμάζονται σε παγκόσμιο επίπεδο πλέον, από την άνοδο του φασισμού και από τα τραγικά αποτελέσματα της ακροδεξιάς τρομοκρατίας που επιτίθεται και δολοφονεί ανθρώπους επειδή έχουν άλλη θρησκεία, φύλο, καταγωγή ή σεξουαλικό προσανατολισμό.

Ούτε υπεκφυγές και μισόλογα, ούτε κενά περιεχομένου εύπεπτα θεωρητικά σχήματα. 

Ο επόμενος Δήμαρχος της Αθήνας πρέπει να αγωνιστεί για μια πόλη ανοιχτή σε όλους. Για μια πόλη που θα αγκαλιάζει την διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπου της και θα του παρέχει ασφάλεια. 

Ο κύριος Μπακογιάννης έχει αποδείξει στην πράξη ότι δεν θέλει να το κάνει». 

«Είμαστε όλοι διαφορετικοί και είμαστε όλοι ίσοι»

«Είμαστε όλοι διαφορετικοί και είμαστε όλοι ίσοι»

Ο Νάσος Ηλιόπουλος και μέλη της Ανοιχτής Πόλης συμμετείχαν το Σάββατο το μεσημέρι στο αντιφασιστικό συλλαλητήριο στην Αθήνα.

Ο Νάσος Ηλιόπουλος αναφέρει σε ανάρτησή του:

«Για πρώτη φορά πάνω από 30 χώρες και 70 πόλεις συντονίζονται και διοργανώνουν ταυτοχρόνως κινητοποιήσεις ενάντια στην ακροδεξιά, τον ρατσισμό και τον φασιστικό κίνδυνο.
Εχθές, στο Κράιστσερτς της Νέας Ζηλανδίας, ένας ακροδεξιός εξτρεμιστής άνοιξε πυρ σε δυο μουσουλμανικά τεμένη και αφαίρεσε τη ζωή από 49 ανθρώπους, προκαλώντας μια ανείπωτη τραγωδία.
Η επιχειρούμενη παλινόρθωση της ακροδεξιάς σε παγκόσμιο επίπεδο προμηνύει μόνο τέτοιες τραγωδίες. Είναι χρέος όλων των δημοκρατικών πολιτών να αποτρέψουμε αυτή την εξέλιξη και παρά τις όποιες πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές να οικοδομήσουμε όλοι μαζί έναν κόσμο που θα τους χωράει όλους, ανεξάρτητα από το φύλο, τη φυλή, τη θρησκεία και τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
Είμαστε όλοι διαφορετικοί και είμαστε όλοι ίσοι. Προσωπική μου δέσμευση είναι ότι θα αγωνιστώ ώστε η Αθήνα να είναι μια πόλη ασφαλής και πολύχρωμη, που όχι απλά θα δέχεται αλλά θα αγκαλιάζει την διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπου, είτε μένει εδώ μόνιμα είτε περνάει για λίγες μέρες ή ώρες.
Θα το επαναλάβω λοιπόν.
Η Αθήνα είναι πιο ασφαλής χωρίς την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής και των άλλων φασιστικών ομάδων.»

 

Εγκατάλειψη του ερασιτεχνικού αθλητισμού από τον Δήμο καταγγέλλουν τα αθλητικά σωματεία της Αθήνας

Εγκατάλειψη του ερασιτεχνικού αθλητισμού από τον Δήμο καταγγέλλουν τα αθλητικά σωματεία της Αθήνας

Με τη διοίκηση του Γυμναστικού Συλλόγου Πανελληνίου, συναντήθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής (15/03) ο Νάσος Ηλιόπουλος.

Η διοίκηση του συλλόγου της Κυψέλης, ενημέρωσε τον υποψήφιο Δήμαρχο Αθηναίων με την «Ανοιχτή Πόλη», πως μόλις μέσα σε ένα χρόνο κατάφεραν να μειώσουν το χρέος, ενώ παράλληλα να είναι καλυμμένοι και οι εργαζόμενοι τους. Όλοι προσλαμβανόμενοι στο ΕΦΚΑ.

Η κατάσταση όμως αυτή, όπως τόνισαν, δεν είναι βιώσιμη για ένα ερασιτεχνικό σωματείο. Ο Πανελλήνιος έχει 48 προσλήψεις, ενώ από το 1995 υπάρχει χρέος προς την ΕΥΔΑΠ.

Οι προτάσεις της διοίκησης του Πανελληνίου:

  • Μέρος των χρεών των σωματείων που έχουν δικές τους εγκαταστάσεις να αναληφθούν από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.

  • Να τοποθετηθούν σύγχρονες εγκαταστάσεις που θα μειώνουν το κόστος αλλά και την περιβαλλοντική ζημιά, (πχ στην κατανάλωση νερού), με την προϋπόθεση ότι θα υπάρχουν ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί.

  • Ενεργειακή αναβάθμιση του χώρου με απόδοση της έξτρα ενέργειας στο πάρκο κ.α.

  • Αρκετές υποδομές είναι υποβαθμισμένες και ο Δήμος θα μπορούσε να βοηθήσει υπό τoν όρο το να υπάρχει διαφάνεια στα οικονομικά του συλλόγου.

  • Πτωτικά τα έσοδα από ακαδημίες.

  • Θέλουμε να στηριχτούμε στον αθλητισμό βάσης.

  • Μπορούν να δημιουργήσουν από κοινού προγράμματα για ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και την τρίτη ηλικία το πρωί να ασχολούνται

Από την πλευρά του ο Νάσος Ηλιόπουλος τόνισε πως η κρίσιμη συζήτηση που πρέπει να γίνει είναι το πως θα μπορούσε να τεθεί ένα πλαίσιο συνεργασίας με κοινωνική ανταπόδοση. Ο πόρος αυτός είναι πολύ σημαντικός για την πόλη. Υπάρχει μια τεράστια ευκαιρία για την Αθήνα και τους συλλόγους: η απλή αναλογική, διότι το αυταρχικό μοντέλο τελειώνει, αναγκάζει το προσωπικό να είναι πιο συγκροτημένο αλλά και οι σύλλογοι να διεκδικήσουν περισσότερα. 

Λίγο αργότερα, το βράδυ της Παρασκευής, ο Νάσος Ηλιόπουλος πραγματοποίησε συνάντηση με αθλητικά σωματεία του 4ουδιαμερίσματος Αθηνών.

Και εκεί τα σωματεία περιέγραψαν στον υποψήφιο Δήμαρχο της «Ανοιχτής Πόλης» τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Το συγκεκριμένο δημοτικό διαμέρισμα, όπως υπογράμμισαν, έχει τους λιγότερους αθλητικούς χώρους και αυτοί που υπάρχουν είναι σε κακή κατάσταση χωρίς κλειστά γυμναστήρια.

Η προπόνηση γίνεται σε ένα κλειστό χώρο ενός σχολείου, ακατάλληλο όμως για άθληση. Τη συντήρηση την κάνουνε μόνοι τους οι σύλλογοι.

Όπως επισήμαναν οι εκπρόσωποι των σωματείων, ο Δήμος κυνηγά τους συλλόγους και τους βλέπει με σκοπό το κέρδος.

«Θέλουμε ένα κλειστό γήπεδο, ένα ποδοσφαίρου (είναι ακατάλληλο ακόμη και για ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο) και να ενισχυθεί ο ερασιτεχνικός αθλητισμός», τόνισαν τα σωματεία, συνεχίζοντας: «Ντρεπόμαστε για τις υποδομές μας. Δημότες μας φεύγουν και πάνε στο Περιστέρι. Η Αθήνα έχει ένα μόνο γήπεδο ποδοσφαίρου στο Ρουφ. Η σχέση σχολείων με τους συλλόγους είναι θετική για την γειτονιά και την κοινωνία. Η πρόταση για δημιουργία κλειστού είναι δίπλα στο κολυμβητήριο υπάρχει και οικονομοτεχνική μελέτη έτοιμη. Ο δήμος δεν πήρε ποτέ τα λεφτά από την Περιφέρεια για να φτιάξει καινούρια γήπεδα, όλοι οι άλλοι Δήμοι φτιάξανε».

Ο Νάσος Ηλιόπουλος άκουσε τα προβλήματα των σωματείων και απάντησε σχετικά: «Συνειδητά άφησα το αξίωμα μου για να κατέβω στο Δήμο. Για τους συλλόγους η απλή αναλογική είναι μια μεγάλη ευκαιρία ώστε η Δημοτική Αρχή να ακούει τα σωματεία. Είμαι Αθηναίος και θέλω να μείνω εδώ να παλέψω και την επόμενη μέρα. Τα σωματεία για εμάς είναι ένας κρίσιμος πόρος που επιτρέπει τον μαζικό αθλητισμό. Πιστεύουμε ότι οι σχολικές επιτροπές πρέπει να γυρίσουν στις κοινότητες. Ο Δήμος έχει χρήματα αλλά δεν τα διεκδικεί, όπως για παράδειγμα τα 7 κλειστά γυμναστήρια με έτοιμες μελέτες από την Περιφέρεια. Ο Δήμος στο τεχνικό πρόγραμμα για το 2018 από τα 40 εκατ. εκτέλεσε μόνο τα 2. Η Αθήνα μπορεί να προχωρήσει σε έργα υποδομής σε χώρους που ήδη υφίστανται ώστε να αθλείται ο κόσμος με αξιοπρέπεια και ασφάλεια. Έχουμε καταλάβει ότι η Δημοτική Αρχή ήταν απούσα και δεν άκουγε κανέναν. Αν μια πόλη δεν σεβαστεί τους αθλητικούς συλλόγους της, δεν μπορεί να έχει και αθλητισμό. Να μπούνε πέντε καθαροί κανόνες μετά από διάλογο ώστε να λειτουργούνε όλοι σε καθαρό πλαίσιο. Ο διάλογος αυτός πρέπει να θεσμοθετηθεί»

Ο Νάσος Ηλιόπουλος στη Διεύθυνση Ηλεκτρολογικού του Δήμου Αθηναίων: Απαξίωση της υπηρεσίας προς όφελος των εργολάβων

Ο Νάσος Ηλιόπουλος στη Διεύθυνση Ηλεκτρολογικού του Δήμου Αθηναίων: Απαξίωση της υπηρεσίας προς όφελος των εργολάβων

Τη Διεύθυνση Ηλεκτρολογικού του Δήμου Αθηναίων, επισκέφθηκε σήμερα (15/03), ο Νάσος Ηλιόπουλος, συνομιλώντας και ακούγοντας τα προβλήματα των εργαζομένων.

Ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων, με την «Ανοιχτή Πόλη», έχει αναδείξει πολλές φορές το τελευταίο διάστημα, την υποβάθμιση του ηλεκτροφωτισμού από το Δήμο, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα «0 ευρώ» σε σχετικά έργα, στον προϋπολογισμό του 2018. Ένα πρόβλημα που, όπως έχει υπογραμμίσει ο Νάσος Ηλιόπουλος, έχει άμεσες επιπτώσεις και στην ασφάλεια των κατοίκων.

Οι εργαζόμενοι της υπηρεσίας περιέγραψαν μια ανησυχητική κατάσταση στο Νάσο Ηλιόπουλο, κάνοντας λόγο για απαξίωση και υπονόμευση της υπηρεσίαςώστε να οδηγηθούμε σε ΣΔΙΤ.

Από την πλευρά του ο Νάσος Ηλιόπουλος, τόνισε «Είμαστε αντίθετοι με την αποδυνάμωση της υπηρεσίας Ηλεκτρολογικού και το έργο ΣΔΙΤ που προωθεί ο Δήμος. Έχουμε δώσει μάχες για την ενδυνάμωση των δημοτικών υπηρεσιών με προσωπικό, κάποιοι όμως πιστεύουν στο ελάχιστο κράτος εις βάρος της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών και του κόστους που αυξάνεται λόγω των εργολαβιών. Ο επαρκής ηλεκτροφωτισμός είναι κομβικός για την ασφάλεια των κατοίκων της πόλης μας».

Τα βασικότερα σημεία της παρέμβασης των εργαζομένων:

  • Η Διεύθυνση Ηλεκτρολογικού δεν έχει παραλάβει υλικό από το 2013, με αποτέλεσμα οι βλάβες να έχουν διογκωθεί σαν όγκος δουλειάς.

  • Με μόλις 5 εκατομμύρια ευρώ για έργα θα είχε όλη Αθήνα νέο και επαρκή φωτισμό.

  • Ο Δήμος σε 1,5 χρόνο έχει κάνει 2 αλλαγές με σκοπό την κατάργηση της Δ/νσης και μετατροπή της σε τμήμα

  • Δεν υπάρχουν νέα οχήματα, ενώ μόλις φέτος η υπηρεσία θα παραλάβει 8 οχήματα. από τα 15 που είναι οι ανάγκες του Δήμου (Το όριο χρήσης των οχημάτων στην Ευρώπη είναι στα 7 χρόνια).

  • Η απαξίωση της υπηρεσίας είναι πολιτική επιλογή για να οδηγηθούμε σε ΣΔΙΤ.

  • Ο επιμερισμός του ρίσκου είναι υπέρ του εργολάβου.

  • Το συγκεκριμένο έργο ΣΔΙΤ που προωθείται δεσμεύει 3 δημοτικές αρχές για 15 χρόνια. Τα στοιχεία είναι παραποιημένα και δεν ερωτήθηκε η ΔΕΗ για τις καταναλώσεις.

  • Συγκεκριμένες εταιρείες αναλαμβάνουν τα έργα.

  • Ο κ. Καμίνης θέλει να περάσει έργα ΣΔΙΤ σε ηλεκτροφωτισμό και οδοποιία.

  • Παρ’ όλα τα προβλήματα η υπηρεσία ηλεκτρολογικού του Δήμου, προχωρά σε αντικαταστάσεις και ήδη τοποθέτησε 600 λάμπες τύπου LED. Αλλά τα LED δεν είναι πανάκεια. Χρειάζεται σταδιακή αντικατάσταση, ώστε το υλικό να εξετάζεται κατά περίπτωση.

Νάσος Ηλιόπουλος: Δεν είμαι περαστικός από την Αθήνα – Ήρθα για να μείνω

Νάσος Ηλιόπουλος: Δεν είμαι περαστικός από την Αθήνα – Ήρθα για να μείνω

Ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων, με την «Ανοιχτή Πόλη», Νάσος Ηλιόπουλος, μίλησε για όλους και για όλα, σε μεγάλη συνέντευξη που παραχώρησε στο altsantiri.gr και τον δημοσιογράφο Μανώλη Καλουδά.

Ο Νάσος Ηλιόπουλος αναφέρθηκε στην απόφασή του να αποχωρήσει από το υπουργείο Εργασίας για ν’ ασχοληθεί με τον Δήμο, το πρόγραμμά της «Ανοιχτής Πόλης» για την καθαριότητα, την ασφάλεια, το πράσινο, την ουσιοεξάρτηση, την ρατσιστική βία, τη βραχυχρόνια μίσθωση και εξήγησε τι ακριβώς σημαίνει «Αθήνα από την αρχή», που είναι και το σύνθημα της προεκλογικής του καμπάνιας.

Ο Νάσος Ηλιόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και ξεκαθάρισε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν είναι περαστικός από την πόλη. «Έκανα μια επιλογή, να δουλέψω για την Αθήνα και θα μείνω στο δημοτικό συμβούλιο, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα», λέει χαρακτηριστικά σε σημείο της συνέντευξης.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Νάσου Ηλιόπουλου, όπως αυτή δημοσιεύθηκε στο altsantiri.gr:

  • Έχουμε έρθει κοντά στο πατρικό σου σπίτι, στη γειτονιά που μεγάλωσες.

«Ναι, στα Κάτω Πατήσια. Στον Άγιο Νικόλαο. Από πίσω ακριβώς είναι και το Δημοτικό Σχολείο που πήγαινα, το 63 και δύο στενά πιο πάνω είναι το 20οΓυμνάσιο και Λύκειο που πήγαινα».

  • Πώς θα παρουσίαζες την περιοχή αυτή σε κάποιον που δεν τη γνωρίζει;

«Εδώ είμαστε στο 4ο Δημοτικό Διαμέρισμα. Είμαστε κάτω από τις γραμμές του τρένου που είναι ένα κομμάτι Πατήσια, Σεπόλια, Κολωνός. Παραδοσιακά ήταν από τα πιο υποβαθμισμένα κομμάτια της Αθήνας. Δεν έχει αλλάξει αυτό. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι έχουν υποβαθμιστεί και τα υπόλοιπα έξι. Ο Δήμος έχει φτιάξει σε αυτό το κομμάτι μια ισονομία για όλους. Προς τα κάτω».

  • Πώς σου ήρθε η απόφαση να καταθέσεις υποψηφιότητα για τον Δήμο Αθηναίων;

«Κοίτα, αν έχεις μεγαλώσει σε μια τέτοια περιοχή κι αν ξέρεις την Αθήνα, ζεις στην Αθήνα, διαρκώς σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Είναι άπειρα πράγματα τα οποία τα βλέπεις και λες κάτι πρέπει να γίνει. Κάτι πρέπει ν’ αλλάξει. Οπότε, νομίζω ότι είναι μια πολύ σημαντική ευκαιρία για έναν άνθρωπο που έχει μεγαλώσει σε μια τέτοια γειτονιά να μπορεί να υπηρετήσει την πόλη του. Κι αυτή την ευκαιρία θέλησα να την εκμεταλλευτώ».

  • Πότε αποφάσισες ν’ ασχοληθείς για πρώτη φορά με τον Δήμο Αθηναίων;

«Πρώτη φορά ήμουν υποψήφιος το 2006, όταν κατέβηκε για πρώτη φορά η Ανοιχτή Πόλη σε εκλογές. Αυτή τη στιγμή η Ανοιχτή Πόλη είναι η πιο παλιά δημοτική κίνηση της Αθήνας. Δημιουργήθηκε το 2005 και το 2006 κατεβήκαμε με υποψήφιο Δήμαρχο τον Αλέξη Τσίπρα. Τότε ήμουν υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος. Με έναν τρόπο πάντα είχα μια ενασχόληση με τα ζητήματα της πόλης. Είτε μέσω αγώνων για το πάρκο Κύπρου και Πατησίων που επί Κακλαμάνη είχαν μπει μπουλντόζες, είχαν κοπεί δέντρα γιατί ήθελε να το κάνει πάρκινγκ. Είτε μιλάμε για αγώνες στην Κολούμπια, όπου πάλι είχαν μπει μπουλντόζες και ματ για να γκρεμίσουν τελείως τον χώρο που είναι ένας χώρος ιστορικής λαϊκής μνήμης για την Αθήνα για το τι σημαίνει ελληνικό λαϊκό τραγούδι. Δηλαδή, σε μικρούς και μεγάλους αγώνες πάντα είχα συμμετοχή».

  • Ποια ήταν η διαδικασία για να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ το επίσημο χρίσμα;

«Συνεδρίασε αρχικά το συντονιστικό της Ανοιχτής Πόλης, γιατί η Ανοιχτή Πόλη είναι μια δημοτική κίνηση με διαδικασίες. Εκεί υπήρχε μια ομόφωνη απόφαση για στήριξη κάτι το οποίο είναι πολύ τιμητικό. Ειδικά όταν θέλεις ν’ ασχοληθείς μ’ αυτό. Με μια ομόφωνη στήριξη κάνεις με χαρά αυτό το βήμα».

  • Πιστεύεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ άργησε λίγο ν’ ανακοινώσει τη στήριξή του προς το πρόσωπό σου;

«Νομίζω ότι όποιος έχει εικόνα από τις σχετικές διαδικασίες μπορεί να το καταλάβει. Αυτή τη φορά τα πήγαμε καλύτερα. Στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές η Κεντρική Επιτροπή ανακοινώσε τις υποψηφιότητες τέλη Γενάρη. Οπότε τώρα, ότι πριν τα Χριστούγεννα είχαμε καταλήξει, είναι καλύτερα. Ο χρόνος δεν ήταν το δυνατό μας σημείο μέχρι σήμερα. Ξαναλέω ότι υπάρχει τώρα το πλεονέκτημα ότι υπάρχει μια δημοτική κίνηση με ιστορία, με ανθρώπους μέσα στις γειτονιές που γνωρίζουν τα προβλήματα, που τρέχουν όλα αυτά τα χρόνια, άρα δεν ξεκινάς με έναν επικεφαλής Ροκ σταρ να πεις ότι στήνω μια δημοτική κίνηση από το μηδέν μέσα σε τρεις μήνες. Υπάρχει μια δουλειά γειωμένη μέσα στην κοινωνία της Αθήνας».

  • Νάσο τι σημαίνει Αθήνα από την αρχή;

«Αθήνα από την αρχή στην πραγματικότητα σημαίνει ότι στην Αθήνα μέχρι σήμερα τα έχουμε κάνει πάρα, μα πάρα πολύ άσχημα και άρα πρέπει να σκεφτούμε τελείως διαφορετικά και στα μικρά και στα μεγάλα. Αθήνα από την αρχή για μας σημαίνει, και το εξειδικεύουμε σε μια σειρά από άξονες, σημαίνει να σκεφτούμε όλες τις δραστηριότητες της πόλης από την αρχή. Και το από την αρχή έχει κάτι το ριζοσπαστικό, κάτι το οποίο λέει να αμφισβητήσουμε τη σημερινή κατάσταση για να μπορούμε να σκεφτούμε μια πόλη που θα μπορεί να δίνει περισσότερα στους ανθρώπους της. Γιατί σήμερα η Αθήνα δίνει όλο και λιγότερα στους ανθρώπους της».

  • Γιατί κάποιος να ψηφίσει εσένα και όχι κάποιον άλλον υποψήφιο;

«Ένα βασικό είναι ότι είμαι ένας άνθρωπος που έχω γεννηθεί, έχω μεγαλώσει και ζω σε αυτή την πόλη. Και αυτό για την Αθήνα δεν είναι αυτονόητο γιατί τόσα χρόνια είχαμε μάθει σε δημοτικές αρχές που ήταν περαστικοί άνθρωποι από την πόλη. Έκανα μια επιλογή ν’ αφήσω την κεντρική πολιτική σκηνή και το υπουργείο Εργασίας για να δουλέψω για την Αθήνα. Δεν βλέπω την εμπλοκή μου στα δημοτικά ως μια εμπλοκή σχεδιασμένου πολιτικού προγραμματισμού. Έκανα μια επιλογή να δουλέψω για την Αθήνα και θα μείνω στο δημοτικό συμβούλιο, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα. Το λέω αυτό γιατί δεν είναι αυτονόητο για όλους τους υποψηφίους αυτό. Αυτό καταλαβαίνουμε. Άρα δεν είμαι ένας περαστικός απ’ αυτή την πόλη.

Επίσης πιστεύω ότι από την εμπλοκή μου στο υπουργείο Εργασίας και ειδικά στην Επιθεώρηση Εργασίας έδειξα ότι είμαι ένας άνθρωπος που μπορώ να δουλεύω συλλογικά, μπορώ να δουλεύω με πρόγραμμα και με αποτέλεσμα. Νομίζω ότι αυτά είναι ένας αρκετά καλός συνδυασμός μαζί με το γεγονός ότι υπάρχει από πίσω μια δημοτική κίνηση που έχει ένα πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα για το τι θέλουμε και τι πρέπει να κάνουμε σήμερα στην Αθήνα».

  • Ως υφυπουργός συμμετείχες στην κατάργηση του υποκατώτατου και στην αύξηση του κατώτατου μισθού. Τι σημαίνει αυτό για σένα;

«Για μένα το πιο κρίσιμο από το υπουργείο Εργασίας είναι ότι αποδεικνύεται ότι τα πράγματα δεν μπορούν να πηγαίνουν πάντα προς το χειρότερο. Ότι υπάρχουν στιγμές που μπορούν ν’ αλλάξουν τα πράγματα με ένα θετικό πρόσημο. Η αύξηση του κατώτατου μισθού είναι ένα απ’ αυτά τα κομμάτια. Άλλο ένα στοιχεία για το οποίο αισθάνομαι υπερήφανος για τη δουλειά που έγινε, γιατί είναι μια συλλογική δουλειά, ποτέ δεν είναι ένα κομμάτι ενός ανθρώπου, είναι η δουλειά που έγινε στην Επιθεώρηση Εργασίας. Δηλαδή, το πόσο πολύ μειώθηκε η αδήλωτη εργασία, γιατί το 2014 στους κλάδους υψηλής παραβατικότητας ήταν στο 20% κι αυτή τη στιγμή είναι κάτω από 9% και το δεύτερο είναι ένα στοιχείο το οποίο ήταν αόρατο για τη δημόσια συζήτηση, τι γίνεται με την υποδηλωμένη εργασία, τι γίνεται με τις υπερωρίες. Δηλαδή με τους ανθρώπους που δηλώνονται ότι δουλεύουν 8ώρο και στην πραγματικότητα δουλεύουν 12ωρο και 14ωρο. Κι αυτό συνέβαινε σε κλάδους που κανείς δεν το περίμενε. Δεν περίμενα ότι στις τράπεζες παραβιάζουν τόσο πολύ και τόσο βίαια το εργατικό πλαίσιο. Κι όμως ήταν από τους χώρους που διεκδικούσαν επάξια το πρωτάθλημα παραβίασης της εργατικής νομοθεσίας. Με συντονισμένη δουλειά, με πολύ υψηλά πρόστιμα, ένα χαρακτηριστικό πρόστιμο είναι της Πειραιώς που πλήρωσε 1,6 εκατ. ευρώ γιατί βρήκαμε σχεδόν 200 ανθρώπους να δουλεύουν παράνομα υπερωρία, με κλεισίματα που επιβάλλαμε σε καταστήματα. Με την αυστηροποίηση του πλαισίου έχουμε δει πολύ σημαντικές αλλαγές. Γι’ αυτό το κομμάτι της δουλειάς είμαι πάρα πολύ χαρούμενος».

  • Πώς στην πραγματικότητα δουλεύει η Επιθεώρηση Εργασίας; Από τις καταγγελίες; Από τα κλιμάκια που βγαίνουν κατά καιρούς για ελέγχους; Τα τελευταία χρόνια τα νούμερα δείχνουν πολύ θετικά αποτελέσματα…

«Είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων. Είναι οι καταγγελίες, υπάρχει και η γραμμή για τις ανώνυμες καταγγελίες το 15512, το οποίο τροφοδοτείται και από τη δουλειά της Επιθεώρησης. Όταν ο κόσμος βλέπει ότι κάνεις σωστά τη δουλειά σου, έχεις και περισσότερες καταγγελίες. Ο άλλος σκέφτεται ότι έχει νόημα να πάρω να καταγγείλω κάποιον. Πέρα απ’ αυτό υπάρχουν και μια σειρά από πληροφοριακά συστήματα που από ένα risk analysis μας επιτρέπει να στοχεύουμε σε επιχειρήσεις που είναι πιο πιθανό να παραβιάζουν την εργασιακή νομοθεσία. Το πιο κρίσιμο είναι ότι η Επιθεώρηση Εργασίας έχει καταπληκτικούς ανθρώπους. Έχει ανθρώπους που σε δύσκολες συνθήκες κάνουν με αυταπάρνηση τη δουλειά τους. Γιατί στο τέλος της ημέρας αν δεν έχεις τους ανθρώπους να δουλέψουν στο πεδίο, όλα τα άλλα τα εργαλεία είναι καλά αλλά είναι ανεπαρκή. Και άρα ο συνδυασμός όλων αυτών μαζί με την αναβάθμιση ήταν αυτό που έφερε τα θετικά αποτελέσματα».

  • Πάμε πάλι στα του Δήμου. Το πρώτο πράγμα που θα προσπαθήσει ν’ αλλάξεις αν εκλεγείς Δήμαρχος ποιο θα είναι;

«Για μένα αυτή τη στιγμή το πιο στενάχωρο που υπάρχει στην Αθήνα είναι ότι υπάρχει μια αίσθηση από τους ανθρώπους της πόλης ότι τα πράγματα δεν μπορούν ν’ αλλάξουν. Είναι μια αίσθηση ότι η Αθήνα είναι μια χαμένη υπόθεση. Και το βλέπεις αυτό σε ανθρώπους όλων των ηλικιών. Νομίζω δεν υπάρχει κάτι χειρότερο σε μία πόλη από το να έχει χάσει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων της. Για μένα το σημαντικότερο είναι να στηθεί ξανά αυτή η εμπιστοσύνη. Να φανεί ότι υπάρχει μια δημοτική αρχή, η οποία προφανώς δεν μπορεί να λύσει τα πάντα – κι όποιος πει ότι μπορεί να λύσει τα πάντα σε μια 4ετία κοροϊδεύει τους ανθρώπους – που οι γειτονιές θα αισθάνονται ότι είναι δικιά τους. Αυτό είναι το πιο κρίσιμο».

  • Με ποιον τρόπο μπορεί να επιτευχθεί αυτό;

«Πρώτα απ’ όλα με το να ξεκινήσεις με όλα τα μικρά στοιχεία της καθημερινότητας. Δηλαδή, η Αθήνα είναι μια πόλη παρατημένη στα πιο βασικά κομμάτια της. Στην καθαριότητα, στο πράσινο, στον φωτισμό. Αν κάποιος έβλεπε τον προϋπολογισμό του Δήμου της Αθήνας χωρίς να ξέρει για ποια πόλη μιλάμε, μόνο με 3-4 βασικά στοιχεία θα μπορούσε να μιλήσει για μια πόλη η οποία είναι βρώμικη, για μια πόλη η οποία είναι σκοτεινή, για μια πόλη η οποία έχει εγκαταλειμμένους τους χώρους πρασίνου και για μια πόλη η οποία δεν ασχολείται με τις υποδομές της. Δηλαδή για το 2018 ο Δήμος της Αθήνας έχει το αδιανόητο ρεκόρ να έχει μηδέν ευρώ σε έργα ηλεκτροφωτισμού. Έβλεπα το στοιχείο και προσπαθούσα να το πιστέψω. Σχεδόν μηδενικές είναι και οι δαπάνες για τα έργα στον χώρο του πρασίνου. Έκλεισε ο προϋπολογισμός του 2018 με μηδέν ευρώ και στις αρχές του 2019 έγραψαν ένα πολύ μικρό κονδύλι.

Στο κομμάτι της καθαριότητας απορροφά λιγότερα από 40% του προϋπολογισμού, δηλαδή δεν είναι ότι δεν έχει τα λεφτά. Κι αυτό είναι εξοργιστικό. Δεν μπορεί καν να απορροφήσει τον προϋπολογισμό του. Και στο κομμάτι του τεχνικού προγράμματος, που είναι οι υποδομές. Και όταν μιλάμε για υποδομές, μιλάμε για συντήρηση των σχολείων, που τα σχολεία στον Δήμο της Αθήνας είναι πραγματικά σε άσχημη κατάσταση. Αν μιλήσεις με γονείς, με συλλόγους γονέων το καταλαβαίνεις αυτό. Από τα 40 εκατ. ευρώ προϋπολογισμένα, υλοποιήθηκαν μόλις τα δύο. Μιλάμε δηλαδή για έναν πλούσιο δήμο με φτωχή διαχείριση».

  • Τα νούμερα, γιατί έχω διαβάσει και εγώ κάποια, μου φαίνονται αδιανόητα.

«Και σε μένα συμβαίνει το ίδιο. Αυτή είναι η αδιανόητη κατάσταση στον Δήμο της Αθήνας. Ο δήμος της Αθήνας είναι ένας δήμος με πολύ ακριβά δημοτικά τέλη. Δεν κάνει αυτά που πρέπει να κάνει και έχει πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Δεν υποτιμώ καθόλου το γεγονός ότι η διοίκηση Καμίνη πήρε έναν δήμο βαθιά χρεοκοπημένο από τις προηγούμενες δημοτικές αρχές της Νέας Δημοκρατίας. Την τελευταία φορά που η Νέα Δημοκρατία διοίκησε τον Δήμο άφησε μια τρύπα που προσέγγιζε τα 200 εκατομμύρια. Μιλάμε για αδιανόητα ποσά. Αυτό το στοίχημα σε έναν βαθμό το κέρδισε η διοίκηση Καμίνη. Έχασε όμως το στίγμα της καθημερινότητας. Έχασε την πόλη. Έχασε όλα τα απαραίτητα που πρέπει να γίνουν για τους ανθρώπους και τις γειτονιές».

  • Το χρέος αυτή τη στιγμή σε τι νούμερο είναι;

«Όχι, πλέον ο προϋπολογισμός είναι σε καλά επίπεδα. Δεν είναι ελλειμματικοί οι προϋπολογισμοί. Κι ακριβώς επειδή είναι σε καλά επίπεδα κατάφερε ο Δήμος και πήρε ένα δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για να κάνει κάποιες απαλλοτριώσεις χώρων και τα λοιπά. Όπου κι αυτό το κομμάτι δεν έχει προχωρήσει κατά τη γνώμη μας όσο γρήγορα και αποτελεσματικά θα έπρεπε. Ειδικά στο κομμάτι του δημόσιου χώρου και του πρασίνου η Αθήνα είναι μια πόλη μη βιώσιμη. Δηλαδή, με βάση τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας μια πόλη για να είναι βιώσιμη χρειάζεται περίπου 9 τμ2 πράσινο ανά κάτοικο, η Αθήνα στο καλό σενάριο, με βάση τα στοιχεία της Eurostat, είναι τέσσερις φορές κάτω από τον στόχο και με βάση την έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης είναι δέκα φορές κάτω από τον στόχο. Σε μια φράση θα έλεγα ότι μιλάμε για μια μη βιώσιμη πόλη».

  • Πώς γίνεται ν΄ αλλάξει αυτό; Είναι εφικτό;

«Αν γυρίσεις στις γειτονιές θα δεις μικρούς χώρους εγκαταλειμμένους που θα μπορούσε ο Δήμος ν’ απαλλοτριώσει. Και το λέω αυτό γιατί η τάση αυτή τη στιγμή σε όλη την Ευρώπη είναι το λεγόμενο pocket garden. Δηλαδή, μικροί χώροι πρασίνου μέσα στις γειτονιές και όχι μόνο μεγάλα πάρκα. Την ίδια στιγμή όμως πρέπει να προχωρήσει η ιστορία με τα δύο μεγάλα μητροπολιτικά πάρκα. Το μητροπολιτικό πάρκο στο Γουδί και το μητροπολιτικό πάρκο στον Ελαιώνα. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι ο Δήμος δεν έχει δείξει την πολιτική βούληση να προχωρήσει σε πραγματικές διαδικασίες απαλλοτρίωσης για να φτιάξει χώρους πρασίνου, ούτε στην άσκηση της πίεσης που πρέπει σε πιο κεντρικά ζητήματα. Να το πούμε κι αλλιώς. Αν δούμε τους χώρους πρασίνου στην Αθήνα, οι περισσότεροι είναι εγκαταλελειμμένοι. Νομίζω ότι κουμπώνει αυτή η εγκατάλειψη με το γεγονός ότι δεν παλεύει ο δήμος για περισσότερους χώρους πρασίνου».

  • Μπορείς να μου αναφέρεις επιγραμματικά τους κυριότερους άξονες του προγράμματός σου;

«Μιλάμε ότι πρέπει να σκεφτούμε την Αθήνα από την αρχή. Οι πέντε άξονες που καλούμε τον κόσμο να σκεφτεί την Αθήνα από την αρχή είναι: Η καθημερινότητα, η κοινωνική πολιτική, ο δημόσιος χώρος, η ασφάλεια και η Δημοκρατία. Όταν μιλάμε για καθημερινότητα, πρώτα απ’ όλα μιλάμε για την καθαριότητα στον Δήμο. Θα ήθελα να σταθώ σε αυτό ακριβώς λίγο παραπάνω. Η Αθήνα δεν θα μπορέσει ποτέ να είναι μια καθαρή πόλη αν δεν κερδίσει το στοίχημα της ανακύκλωσης. Και μέχρι σήμερα η Αθήνα δεν έχει δώσει καν τη μάχη για την ανακύκλωση. Είναι ένας δήμος που θα έπρεπε να ανακυκλώνει το 50% των απορριμμάτων και ανακυκλώνει το 5%. Θα έπρεπε να στέλνει για ταφή το 25% και στέλνει το 92%. Κι αν σκεφτούμε ότι του χρόνου το καλοκαίρι ο ΧΥΤΑ στη Φυλή κλείνει, η Αθήνα πρέπει να μπει άμεσα στη μάχη για την ανακύκλωση. Αλλιώς θ’ αντιμετωπίσει κρίση στο ζήτημα αυτό».

  • Τι προβλέπεται για την επόμενη μέρα αν κλείσει ο ΧΥΤΑ;

«Σε αυτή την περίπτωση τα πράγματα ξεπερνούν τον Δήμο Αθηναίων.  Η χωροθέτηση για τους χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων είναι κάτι που δεν είναι στις αρμοδιότητες του Δήμου. Τι δεν έχει κάνει όμως ο Δήμος; Γιατί εμείς λέμε ότι θέλουμε να χειριστούμε την κατάσταση διαφορετικά. Δεν θέλουμε να στέλνουμε ευθύνες ο ένας στον άλλον. Θέλουμε να μιλήσουμε για το τι πρέπει να κάνει η Αθήνα. Η Αθήνα θα έπρεπε να έχει ένα τοπικό σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων. Πραγματικό, ουσιαστικό, όχι ευχολόγιο. Που να χωροθετεί μικρά και πράσινα σημεία. Αυτό δεν το έκανε. Την ίδια στιγμή θα έπρεπε να κάνει διαλογή στην πηγή. Δηλαδή να έχει διαδικασία κομποστοποίησης. Τα κλαδέματα της Αθήνας – και λέω για τα κλαδέματα γιατί είναι το πιο καθαρό που μπορεί κανείς να σκεφτεί – να χρειάζεται να πάνε στον ΕΜΑΚ στη Φυλή και να μην υπάρχει ένα πράσινο σημείο στην Αθήνα που να μπορούν τα κλαδέματα να γίνουν κομπόστ είτε για τα δημόσια πάρκα, είτε για τους πολίτες. Αυτό είναι το πιο χαρακτηριστικό σημείο που δείχνει τον ανορθολογισμό.

Και επιστρέφω σε αυτό που με ρώτησες. Σε ό,τι αφορά στην κοινωνική πολιτική, εμείς έχουμε σηκώσει πολύ ψηλά το ζήτημα της κατοικίας. Κι αυτό γιατί αυτή τη στιγμή υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την κατοικία και το πώς εξελίσσεται η κατάσταση με τη βραχυχρόνια μίσθωση. Σίγουρα υπάρχουν κάποια θετικά στοιχεία, αλλά σιγά σιγά βλέπουμε να παίρνουν κεφάλι – ας μου επιτραπεί η έκφραση – οι αρνητικές εξελίξεις που υπάρχουν στο συγκεκριμένο κομμάτι.

Για το κομμάτι του δημόσιου χώρου είναι όλα αυτά που είπα προηγουμένως για το ζήτημα του πρασίνου. Αν θέλει κάποιος να σκεφτεί την Αθήνα διαφορετικά, πρέπει να σκεφτεί και τα σχολικά συγκροτήματα. Η Αθήνα έχει περισσότερα από 400 σχολικά συγκροτήματα. Αν σκεφτόμασταν διαφορετικά όλα αυτά τα τμ2, είτε στις αυλές, είτε στις ταράτσες, αν σκεφτούμε το σχολείο ως έναν πόρο ανοιχτό στην κοινωνία, ως ένα κύτταρο πολιτισμού και δημιουργίας, είτε με πράσινες ταράτσες, είτε με πράσινες αυλές, είτε με φωτοβολταϊκά στις ταράτσες, το οποίο απαντά και σε ενεργειακά ζητήματα, σίγουρα θα ήταν καλύτερα.

Το τέταρτο σημείο είναι η ασφάλεια και για μας η ασφάλεια είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα. Αν δεν υπάρχει ασφάλεια, μιλάμε για φοβισμένους ανθρώπους. Μια πόλη δεν μπορεί να είναι δημοκρατική όταν οι άνθρωποί της φοβούνται. Αλλά μιλάμε για ασφάλεια σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο. Γιατί πολλές φορές βλέπουμε από συνυποψηφίους μου και ειδικά από τον κ. Μπακογιάννη να χρησιμοποιεί την ασφάλεια με μια ρητορική που μπορεί να κουμπώνει, να είναι πάρα πολύ κοντά, με τη ρητορική του μίσους που έχουμε ακούσει όλο αυτό το διάστημα κυρίως από τη Χρυσή Αυγή. Για μας είναι ξεκάθαρο. Οι γειτονίες της Αθήνας είναι πολύ πιο ασφαλείς χωρίς τη δράση των νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Από εκεί και πέρα είναι μια σειρά από ζητήματα που πρέπει να λάβει δράση ο Δήμος με πρώτο τον φωτισμό. Πρώτη δουλειά του Δήμου θα πρέπει να είναι να σπάσει την εγκατάλειψη. Υπάρχει η αίσθηση ότι υπάρχουν μαύρες τρύπες και αναφέρομαι σε εγκαταλειμμένα σημεία, μέσα στον Δήμο.

Το τελευταίο κομμάτι είναι η Δημοκρατία. Δεν μπορεί μία πόλη πραγματικά να βγει από την κρίση που αντιμετωπίσαμε αν δεν γίνει πιο δημοκρατική, πιο συμμετοχική. Στην πραγματικότητα η Αθήνα είναι επτά μικροί δήμοι. Χρειάζονται διαδικασίες αποκέντρωσης. Χρειάζονται διαδικασίες συμμετοχικού προϋπολογισμού στις κοινότητες, όπου οι κοινότητες θα μπορούν ν’ αποφασίζουν για ένα δικό τους κομμάτι. Και μέσα σε αυτό υπάρχουν και μια σειρά από δημοκρατικές τομές όπου επιτέλους πρέπει να προχωρήσουν στην Αθήνα, όπως τα αποτεφρωτήρια. Δεν γίνεται η Αθήνα να μην έχει αποτεφρωτήριο. Δεν γίνεται κόσμος να χρειάζεται να πάει μέχρι τη Βουλγαρία για να κάνει πράξη την τελευταία επιθυμία του δικού τους ανθρώπου που είναι να μην ταφεί».

  • Σε ακούω να αναπτύσσεις το σχέδιό σου. Πραγματικά υπάρχουν οι πόροι για να υλοποιηθούν όλα όσα λες; Επέτρεψε μου να είμαι λιγάκι επιφυλακτικός.

«Στην πραγματικότητα μιλάμε για έναν πλούσιο δήμο με φτωχή διαχείριση. Δεν λέω ότι μπορούν να γίνουν τα πάντα, αλλά μια σειρά από ζητήματα θα μπορούσαν να προχωρήσουν και αναφέρω μερικά παραδείγματα. Υπάρχουν και μια σειρά από χρηματοδοτικά εργαλεία που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο Δήμος. Έχει πάρει στην ολοκληρωμένη χωρική επένδυση 85 εκατ. ευρώ από την Περιφέρεια Αττικής. Απ’ αυτά τα 85 εκατ. ευρώ έχει απορροφήσει λιγότερα από δέκα. Γιατί έχει απορροφήσει τόσα; Γιατί δεν έχει μελέτες για τα έργα που πρέπει να προχωρήσει. Μέσα σε αυτά τα έργα είναι και επτά κλειστά γυμναστήρια, ένα σε κάθε δημοτική κοινότητα, όπου στο συγκεκριμένο κομμάτι η Περιφέρεια έχει ήδη έτοιμες μελέτες. Δηλαδή αν ο δήμος δεν ήθελε να κάνει τη μελέτη, θα μπορούσε να πάρει όλο το πακέτο και να προχωρήσει. Κατά γνώμη μου εδώ είναι ο ορισμός της έλλειψης πολιτικής βούλησης. Ή στο Φιλόδημος 1 ο δήμος δεν μπήκε καν. Στο Φιλόδημος 2 που ο δήμος μπορεί να πάρει μια σειρά από ποσά ειδικά για τα σχολεία. Με βάση το πληθυσμιακό κριτήριο ο δήμος θα μπορούσε να εξασφαλίσει περίπου 15 εκατ. ευρώ για έργα στα σχολεία της πόλης. Ο δήμος έκανε αίτηση για μόλις για 3 εκατ. ευρώ. Χωρίς να λέω ότι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν έχει περάσει δύσκολες μέρες αντικειμενικά την προηγούμενη περίοδο,  σήμερα που υπάρχουν μια σειρά από δυνατότητες από χρηματοδοτικά εργαλεία, ο δήμος της Αθήνας είτε δεν είναι έτοιμος, είτε δεν έχει τη βούληση να προχωρήσει σε αυτά τα κομμάτια».

  • Το προηγούμενο διάστημα έκανες μια δήλωση σχετικά με το δικαίωμα ψήφου για τους Έλληνες μεταναστευτικής καταγωγής. Βρέθηκες στο μάτι του κυκλώνα.

«Νομίζω ότι είπα κάτι το οποίο είναι αυτονόητο. Και είναι αυτονόητο για έναν άνθρωπο που έχει γεννηθεί και έχει μεγαλώσει σε αυτή την πόλη. Μπορεί να μην είναι αυτονόητο για κάποιον που ξέρει αυτή την πόλη μέσα από την τηλεόραση. Για κάποιον που είναι περαστικός απ’ αυτή την πόλη».

  • Η Νέα Δημοκρατία κατέθεσε και σχετική ερώτηση στη Βουλή…

«Το γνωρίζω. Βασισμένη βέβαια σε ψεύτικα στοιχεία για το πώς προχωρά η διαδικασία της ιθαγένειας. Ήταν όλο μια mix τρομοκρατίας, fake news και ακροδεξιάς ρητορικής. Αν έχεις μεγαλώσει σε αυτή τη γειτονιά, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, βρεθήκαμε στα σχολεία με παιδιά που ήρθα από την ανατολική Ευρώπη. Τα παιδιά που ήρθαν στη χώρα μας με το πρώτο μεγάλο μεταναστευτικό κύμα. Και τότε υπήρχαν φωνές που έλεγαν ότι η πόλη δεν μπορεί ν’ αντέξει όλο αυτό το μεταναστευτικό κύμα. Με αυτά τα παιδιά μεγαλώσαμε μαζί, πήγαμε μαζί σχολείο, παίξαμε μαζί στις ίδιες πλατείες. Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενος που είναι Έλληνες πολίτες οι περισσότεροι απ’ αυτούς και έχουν επιτέλους κανονικά δικαιώματα. Και λέω οι περισσότεροι απ’ αυτούς γιατί υπήρχαν μια σειρά από ζητήματα στη διαδικασία της ιθαγένειας μέχρι να ψηφιστεί ο νόμος από τη σημερινή κυβέρνηση. Είναι καλό όλοι να καταλάβουν ότι η Αθήνα είναι μια ευρωπαϊκή μητρόπολη και όπως κάθε ευρωπαϊκή μητρόπολη έχει πολίτες με διαφορετικές καταγωγές, αλλά και πολίτες που αγωνιζόμαστε για να έχουμε όλοι ίσα δικαιώματα. Είναι μεγάλη υποκρισία να διαβάζουμε στα Μέσα και να χαιρόμαστε όταν στο Βέλγιο εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος ένας Έλληνας ή Δήμαρχος και να θεωρούμε ότι στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας δεν μπορεί να υπάρχει ένα παιδί αλβανικής καταγωγής. Δεν γίνεται πια αυτό το πράγμα. Αυτή είναι η Αθήνα, αυτή είναι η ταυτότητά της, αυτός είναι ο πλούτος της πόλης κι αυτόν τον πλούτο θα τον υπερασπιστούμε».

  • Πριν κάνουμε τη συνέντευξη ζήτησα από μερικούς φίλους που είναι δημότες Αθηναίων να μου πουν τα ζητήματα που τους απασχολούν σε ό,τι αφορά στον Δήμο. Έχω σημειώσει κάποια και θα ήθελα να τα συζητήσουμε.

Για παράδειγμα το προσφυγικό / μεταναστευτικό και η ρατσιστική βία.

«Είναι δύο ζητήματα διαφορετικά. Δεν πρέπει να μπλέκουμε στην ίδια συζήτηση το μεταναστευτικό με το προσφυγικό. Το μεταναστευτικό είναι ένα θέμα το οποίο έχει ξεκινήσει στην Ελλάδα πολύ νωρίτερα και η Αθήνα έχει αποδείξει ότι μπορεί να λειτουργήσει σε ένα δημοκρατικό συμπεριληπτικό πλαίσιο. Ένα πλαίσιο το οποίο δεν παράγει αποκλεισμούς. Αυτό βέβαια έγινε μετά από συγκρούσεις. Σε αυτές τις γειτονίες ειδικά η Χρυσή Αυγή ανέπτυξε δολοφονική και τρομοκρατική δράση, όπως κάνουν πάντα οι νεοναζί. Ο δήμος πρέπει να έχει ουσιαστικές πολιτικές ένταξης. Πρέπει να ενισχύσει το συμβούλιο ένταξης μεταναστών, πρέπει να στηρίξει τα κέντρα ένταξης μεταναστών, να στηρίξει με ανθρώπους αυτές τις διαδρομές, να έχει προγράμματα γλωσσομάθειας κυρίως για τους γονείς.

Το δεύτερο στοιχείο που πρέπει να κάνει ο δήμος για να περιθωριοποιήσει τις ακροδεξιές φωνές είναι να έχει ουσιαστική κοινωνική πολιτική. Γιατί όταν απουσιάζει η κοινωνική πολιτική, όταν έχεις το πάντρεμα της εγκατάλειψης των νεοφιλελεύθερων πολιτικών με την άκρα δεξιά τότε είναι που γίνεται πραγματικά επικίνδυνη η κατάσταση. Γιατί έχεις ανθρώπους που μέσα στον θυμό τους, μέσα στην εγκατάλειψη πηγαίνουν σε μια κατάσταση: δεν ασχολείται κανείς μαζί μου, όλοι ίδιοι είναι. Κι αυτό το «όλοι ίδιοι είναι» είναι το πρώτο βήμα για ν’ ακούσεις μετά την ακροδεξιά ρητορική. Δεν θέλω να υιοθετήσω ένα εύκολο σχήμα ότι όποιος περνάει οικονομικές δυσκολίες γίνεται ακροδεξιός, γιατί σε αυτή τη χώρα, αυτός ο λαός έχει αποδείξει ότι μπορεί να περνάει δύσκολα και την ίδια στιγμή μπορεί να έχει μια βαθιά δημοκρατική παράδοση και κουλτούρα. Είναι ευθύνη του δήμου και της Πολιτείας η κοινωνική πολιτική που δεν αφήνει εγκαταλειμμένους ανθρώπους, δεν αφήνει χώρο στον φόβο και στον θυμό».

  • Υπάρχουν ακόμα κρούσματα ρατσιστικής βίας. Λιγότερα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, αλλά υπάρχουν.

«Ναι, υπάρχουν. Είναι πολύ μεγάλο λάθος κάποιος να μην βλέπει ότι υπάρχει αυτός ο κίνδυνος. Πάντα το πρώτο βήμα για ν’ αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα είναι να το παραδεχτείς. Ο κ. Μπακογιάννης επέλεξε να πάει στον Άγιο Παντελεήμονα και δεν βρήκε να πει μισή κουβέντα για τη δράση της Χρυσής Αυγής και αφήνω απ’ έξω με ποιους επέλεξε να κάνει αυτή τη βόλτα. Δεν μπαίνω σε αυτή τη συζήτηση αν και μπορούμε να πούμε πάρα πολλά. Όταν πηγαίνεις σε μια γειτονία σαν τον Άγιο Παντελεήμονα πρέπει κάτι να πεις ενάντια στην άκρα δεξιά, ενάντια στη ρατσιστική βία. Το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνει όλος ο δημοκρατικός κόσμος είναι μέσα από τη ρητορική του ν’ απομονώσει αυτόν τον λόγο. Να φάνει ότι δεν συζητάμε με βάση τις προτεραιότητες που θέλουν να θέσουν οι ακροδεξιοί και οι νεοναζί. Δεν συζητάμε με βάση τη δικιά τους ατζέντα. Δεν μπαίνουμε καθόλου σε αυτό το κομμάτι. Και δυστυχώς μέχρι σήμερα ο κ. Μπακογιάννης έχει επιλέξει να παίζει με αυτό το κομμάτι του φόβου της συγκεκριμένης ατζέντας».

  • Βραχυχρόνια μίσθωση.

«Είναι ένα ζήτημα για το οποίο έχουμε – ας μου επιτραπεί η έκφραση – το πλεονέκτημα της καθυστέρησης. Με την έννοια ότι έχει ήδη απασχολήσει πάρα πολλές πόλεις στην Ευρώπη και μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτό. Δεν αναφέρομαι στην περίπτωση που μπορεί ένας μικροιδιοκτήτης να εξασφαλίσει σε περίοδο κρίσης ένα παραπάνω εισόδημα. Εκεί είχε ένα θετικό αποτέλεσμα. Αυτό που πλέον αντιμετωπίζουμε είναι μεγάλοι παίκτες. Παίκτες real estate στην πραγματικότητα που αγοράζουν όχι μόνο πολλά διαμερίσματα, αλλά ολόκληρες πολυκατοικίες. Έχουμε τέτοια παραδείγματα. Αυτό είναι κάτι που αλλοιώνει την πόλη, αλλάζει τα χαρακτηριστικά της. Στερεί το δικαίωμα στην κατοικία σε μια ολόκληρη γενιά. Πάρα πολλοί άνθρωποι δεν έχουν την ευκαιρία να νοικιάσουν διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης που έχουν γεννηθεί και έχουν μεγαλώσει. Πρέπει να υπάρξουν μέτρα. Το ανησυχητικό είναι ότι ο Δήμος δεν έχει τοποθετηθεί για το θέμα. Η μοναδική δημοτική κίνηση που έθεσε το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο ήταν η Ανοιχτή Πόλη.

Επίσης, μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι οι συνυποψήφιοί μου, και ο κ. Μπακογιάννης και ο κ. Γερουλάνος, τους πήρε πάρα πολύ καιρό να μιλήσουν για τη βραχυχρόνια μίσθωση και το AirBnB. Αυτό αναδεικνύει το γεγονός ότι δεν έχουν σχέση με την πόλη. Ότι δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει στην Αθήνα και σε μια σειρά από γειτονιές. Πρέπει να μπουν όρια και όροι για το τι πραγματικά σημαίνει βραχυχρόνια μίσθωση και την ξεπερνάει. Υπάρχουν ευρωπαϊκά παραδείγματα που μπορούν να βάλουν συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο. Ένα κριτήριο είναι το πόσα διαμερίσματα μπορεί να δηλώσεις ανά ΑΦΜ έτσι ώστε να γίνεται αντιληπτό για αν μιλάμε για έναν μικροιδιοκτήτη ή για κάποιον που κάνει real estate στην πόλη. Θα μπορούσε ν’ αποκλείονται οι επιχειρήσεις από τέτοιες πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης. Σε αυτές τις περιπτώσεις μιλάμε και για έναν αθέμιτο ανταγωνισμό απέναντι στον τουρισμό. Ένας κλάδος που είναι δομημένος, ένα κλάδος που υπάρχουν σχέσεις εργασίας, που έχει μια συλλογική σύμβαση. Όταν δουλεύει κάποιος σε ένα ξενοδοχείο έχει έναν συγκεκριμένο μισθό, ενώ έχουμε δει αγγελία που να ζητά νέο να δουλέψει σε AirBnB τετράωρο με 200 ευρώ. Για να κάνει check in, για ν’ αλλάζει τα σεντόνια. Είναι δηλαδή μια μαύρη οικονομία και αρκετές τρύπες.

Θα μπορούσαμε επίσης να θέσουμε ένα χρονικό όριο. Ένα όριο που να ορίζει τι ακριβώς σημαίνει βραχυχρόνια μίσθωση. Είναι οι 60 μέρες, είναι οι 90 μέρες, οι 120; Υπάρχουν εργαλεία, αλλά στον Δήμο της Αθήνας δεν υπάρχει κάποιος, πέρα από εμάς, που να θέτει το συγκεκριμένο ζήτημα».

  • Δημοτική Αστυνομία.

«Είναι ένα κρίσιμο εργαλείο του Δήμου για την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου. Όταν λέμε ότι θέλουμε ελεύθερο δημόσιο χώρο, δεν εννοούμε ελεύθερο δημόσιο χώρο για να πάμε να παρκάρουμε, να βάζουμε τραπεζάκια εκεί που δεν πρέπει, να μην επιτρέπεται να κυκλοφορήσει άνετα ένα άτομο με προβλήματα κινητικότητας, να μπορεί ένα νέο ζευγάρι με το μωρό τους στο καροτσάκι να περπατήσει. Με όλες αυτές τι πρακτικές θα συγκρουστούμε. Έχουμε συγκρουστεί ήδη σαν αντιπολίτευση, θα συγκρουστούμε και ως διοίκηση στον δήμο. Αυτός κατά τη γνώμη μας είναι ο ρόλος της Δημοτικής Αστυνομίας και όχι απλά για να βάζει πρόστιμα σε παρανόμως σταθμευμένα αυτοκίνητα.

Να υπενθυμίσουμε ότι το 2013 καταργήθηκε η Δημοτική Αστυνομία με υπουργό, τότε, διοικητικής ανασυγκρότησης τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όταν επανασυστήθηκε η Δημοτική Αστυνομία από σχεδόν χίλιους ανθρώπους, έχει μείνει με 350 αυτή τη στιγμή. Είναι ένα σώμα αρκετά αποδυναμωμένο. Δεν θεωρώ ότι πρέπει να στρατιωτικοποιηθεί, δεν θεωρώ ότι πρέπει να γίνει ένα όργανο καταστολής που μαζί με την Αστυνομία θα λύσει προβλήματα παραβατικότητας που είναι δουλειά αποκλειστικά της Αστυνομίας».

  • Υποβαθμισμένες περιοχές.

«Η λέξη που εξηγεί το φαινόμενο είναι η εγκατάλειψη. Αυτό αισθάνεται ο άνθρωπος που ζει σε μια τέτοια περιοχή. Τα εργαλεία του Δήμου για την εγκατάλειψη είναι η καθαριότητα, είναι ο φωτισμός, είναι ο δημόσιος χώρος, είναι η προστασία του πράσινου, το να υπάρχουν υποδομές όπως οι παιδικές χαρές. Όποιος δει την παιδική χαρά που βρίσκεται εδώ θα την χαρακτηρίσει ως μια επικίνδυνη παιδική χαρά. Ο δήμος Αθηναίων έχει 70 παιδικές χαρές κι απ’ αυτές μόλις οι 26 υποτίθεται ότι είναι πιστοποιημένες με βάση ένα πλαίσιο υγείας και ασφάλειας. Αυτά τα νούμερα, γιατί και οι 70 παιδικές χαρές είναι λίγες για έναν δήμο όπως η Αθήνα, δείχνουν την εγκατάλειψη που υπάρχει και στο κομμάτι της καθημερινότητας και στο κομμάτι των υποδομών. Είναι πολύ σημαντικό ο δήμος να δώσει κίνητρα για επανακατοίκηση ορισμένων περιοχών, αλλά και για εμπορικές χρήσεις. Η δύναμη της Αθήνας είναι στις μεικτές χρήσεις. Όταν έχεις και κατοικίες και διασκέδαση και εμπορική δραστηριότητα δίνει ζωντάνια στη γειτονιά».

  • Τα Πατήσια, όπου βρισκόμαστε τώρα, νομίζω είναι μια ζωντανή περιοχή.

«Τα Πατήσια έχουν καταφέρει να είναι μια ζωντανή περιοχή παλεύοντας. Δεν έχει συμβάλει ο δήμος έτσι ώστε να μείνει ζωντανή η περιοχή».

  • Προσφάτως υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο για τη δημιουργία χώρων ελεγχόμενης χρήσης ουσιών. Είναι θέση της Ανοιχτής Πόλης αρκετά χρόνια τώρα…

«Νομίζω ότι η πλειοψηφία των πολιτών έχει καταλάβει πλέον ότι η κατασταλτική πολιτική απέναντι στο ζήτημα της τοξικοεξάρτησης έχει αποτύχει. Δεν ήταν εύκολη η δημόσια συζήτηση. Όταν πήγε στη Βουλή το νομοσχέδιο για τη χρήση της φαρμακευτικής κάνναβης που είναι κάτι πολύ πιο εύκολο από τη δημιουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης, οι τοποθετήσεις των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, της παράταξης του κ. Μπακογιάννη, ήταν τοποθετήσεις βγαλμένες από ένα σκληρό πλαίσιο σκοταδισμού και αντιδραστικής αντίληψης για το πρόβλημα. Εμείς υποστηρίζουμε τη δημιουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης από το 2006 και είμαστε πολύ χαρούμενοι που κι άλλοι μετακινούνται σε αυτές τις θέσεις. Πρώτο στοίχημα είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής. Δεν μπορούμε ν’ αντιμετωπίζουμε αυτούς τους ανθρώπους με όρους κατασταλτικούς. Δεν είναι δουλειά της αστυνομίας να τους συλλαμβάνει και να τους πηγαίνει στα κρατητήρια. Δεν μπορούμε να τους αντιμετωπίζουμε ως υποψήφιους παραβάτες, ως φαντάσματα που χαλάνε τη δημόσια εικόνα της πόλης. Πολλές φορές η συζήτηση γίνεται με όρους ότι χαλάνε την εικόνα της πόλης. Εμείς λέμε ότι δεν είναι πρόβλημα η εικόνα της πόλης, είναι πρόβλημα ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Η δημιουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης είναι κάτι πολύ σημαντικό. Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε, άρα ο καθένας θ’ αναλάβει τις υποχρεώσεις του για το αν θα προχωρήσει στην πράξη ή όχι».

  • Η Νέα Δημοκρατία μιλάει για σοβαρό πρόβλημα ασφάλειας στην Αθήνα και για άβατο των Εξαρχείων. Είναι έτσι;

«Ένα είναι το κομμάτι της ασφάλειας. Είναι πάρα πολύ κρίσιμο, αλλά πρέπει να μιλάμε ως υποψήφιοι Δήμαρχοι και όχι ως υποψήφιοι υπουργοί Προστασίας του Πολίτη. Μία πόλη που δεν μπορεί ν’ αντιμετωπίσει τα βασικά όπως ο ηλεκτροφωτισμός, δεν καταλαβαίνω με ποιο θράσος μετά η δημοτική αρχή θα βγει να κουνήσει το δάχτυλο σε οποιονδήποτε για το αν έκανε ή δεν έκανε τη δουλειά του.

Δεύτερο στοιχείο η Νέα Δημοκρατία ακριβώς επειδή η κοινωνική της ατζέντα όποτε πάει να μιλήσει προγραμματικά είτε για τα εργασιακά, είτε για την Υγεία, είτε για οποιοδήποτε άλλο ζήτημα, το πρόγραμμά της συναγωνίζεται αν δεν ξεπερνάει αυτό του ΔΝΤ, το μοναδικό καταφύγιο είναι να χτίσει ένα επιχείρημα φόβου. Με το επιχείρημα ότι η Αθήνα είναι κάτι σαν το Gotham City. Αυτός ο φόβος έχει αποτελέσματα, αυτός ο φόβος παράγει δηλητήριο. Και το ζήσαμε όταν μέρα μεσημέρι στην Ομόνοια λίντσαραν και δολοφόνησαν έναν νέο άνθρωπο. Για δύο μήνες κάποια Μέσα κανιβάλιζαν ως πρεζάκι, ως υποψήφιο κλέφτη. Γιατί αυτή ήταν η δημόσια συζήτηση. Για μας ζήτημα ασφάλειας είναι ένας άνθρωπος που αισθάνεται διαφορετικός να μπορεί να κινηθεί σε αυτή την πόλη.

Την ίδια στιγμή είναι μια συζήτηση χωρίς δεδομένα. Αν βάλει κάποιος κάτω τα επίσημα στοιχεία της Αστυνομίας δείχνει ότι η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη συνολικά στην Αθήνα σε ό,τι αφορά στην εγκληματικότητα. Όταν το 2012 μέχρι το 2014 είχες μια χώρα που έχασε το 25% του ΑΕΠ, όταν είχες εκείνη την περίοδο μια κυβέρνηση που είχε ως πρόγραμμα να μετατρέψει τη χώρα σε Κολομβία, ε αυτό έχει και κάποιες συνέπειες.

Σχετικά με τα Εξάρχεια είμαι πολύ χαρούμενος αρχικά που ο κ. Μπακογιάννης άλλαξε την αρχική του τοποθέτηση και δεν μιλά πλέον για άβατο. Είναι δικό του πρόβλημα βέβαια να διαχειριστή την ένταση με την παράταξή του. Τα Εξάρχεια είναι μια γειτονιά που αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά προβλήματα. Η εγκατάλειψη από πλευράς του Δήμου στο συγκεκριμένο κομμάτι της πόλης είναι ακόμα πιο έντονη σε σχέση με άλλες περιοχές. Στα Εξάρχεια υπάρχει ένας καταπληκτικός χώρος πρασίνου, ο λόφος του Στρέφη που αυτή τη στιγμή αν δεν είναι ο πιο εγκαταλελειμμένος χώρος στη χώρα, σίγουρα στην Αττική. Στη βόρεια πλευρά ο λόφος χάνει χώμα όχι μόνο όταν βρέχει, αλλά όταν φυσάει. Δηλαδή, ο δήμος δεν γίνεται να έχει εγκαταλείψει τόσο πολύ τα Εξάρχεια και στο κομμάτι των δραστηριοτήτων και στο κομμάτι του πολιτισμού και στο κομμάτι του πρασίνου και της καθαριότητας. Τα Εξάρχεια έχει παράδοση στο να είναι μια γειτονιά πολιτισμού, με ανθρώπους των γραμμάτων, με επιστήμονες. Η αρχιτεκτονική σχολή είναι πλούτος για την περιοχή. Πρέπει να μείνει εκεί και να έχει περισσότερες δραστηριότητες. Όχι να φύγει η Αρχιτεκτονική και να μιλήσουμε για ένα μουσείο. Το κρίσιμο εδώ είναι ότι ένα κομμάτι ανάπλασης αφορά και την περιοχή των Εξαρχείων, το οποίο θα δώσει ζωντάνια και που σίγουρα το χρειάζεται».

  • Παρακολούθησα με ενδιαφέρον το debate που είχες με τον Κώστα Μπακογιάννη. Υπάρχει περίπτωση να δούμε ξανά κάτι αντίστοιχο;

«Εμείς από την πρώτη στιγμή έχουμε πει ότι όχι μόνο δεν φοβόμαστε τον δημόσιο διάλογο και οποιοδήποτε πλαίσιο θεματικών, γιατί στο συγκεκριμένο debate κάποιες πολύ κρίσιμες θεματικές όπως οι ελεύθεροι χώροι και το πράσινο απουσίαζαν. Ελπίζουμε και οι συνυποψήφιοι μου να είναι θετικοί ώστε να γίνουν κι άλλες τέτοιες πρωτοβουλίες δημόσιου διαλόγου».

  • Νάσο πώς είναι το καθημερινό σου πρόγραμμα από τη μέρα που ξεκίνησε να τρέχει επίσημα η υποψηφιότητά σου;

«Το καλό είναι ότι η μέρα εξακολουθεί να έχει 24 ώρες. Αν είχε περισσότερες θα έπρεπε να δουλεύω περισσότερες. Εντάξει, το πρόγραμμα είναι πιεσμένο. Υπάρχουν πάρα πολλές επισκέψεις που πρέπει να γίνουν. Πρέπει να περάσεις από μια σειρά από περιοχές, πρέπει ν’ ακούσεις τους ανθρώπους. Πρέπει να είναι επισκέψεις ουσίας. Όχι να πας, να βγάλεις 2 φωτογραφίες, να βγάλεις έναν λόγο και να φύγεις. Ένας δήμαρχος που δεν μπορεί ν’ ακούσει τους ανθρώπους, δεν μπορεί ν’ ακούσει τις γειτονιές, δεν μπορεί να είναι ένας καλός δήμαρχος. Υπάρχει αντικειμενικά κούραση σε αυτή τη διαδικασία, αλλά είναι μια όμορφη μάχη. Μόνο και να σκεφτείς ότι ενδέχεται ν’ αλλάξεις πράγματα σε αυτή την πόλη – γιατί αν σκεφτείς ότι κάποια πράγματα δεν μπορούν ν’ αλλάξουν δεν θα έμπαινα σε αυτή τη διαδικασία – είναι όμορφο. Συνεχίζω και το παλεύω».

  • Ο κόσμος σου λέει φαντάζομαι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του. Ποιο είναι το σημαντικότερο πρόβλημα; Τι σου λέει;

«Σε επίπεδο προβλημάτων από κάποια στιγμή και μετά δεν ακούς κάτι πρωτότυπο. Υπάρχουν τα οριζόντια προβλήματα που υπάρχουν σε όλη την Αθήνα, η καθαριότητα, ο φωτισμός, το πράσινο, τα πεζοδρόμια, τα οποία θα τα ακούσεις παντού. Από εκεί και πέρα, η κάθε γειτονιά έχει τα δικά της προβλήματα. Εδώ στη γειτονιά, ας πούμε, είναι ένα ιδιαίτερο ζήτημα πότε επιτέλους θα φύγει ο σταθμός των ΚΤΕΛ από τη Λιοσίων, έτσι ώστε αυτός ο χώρος να παραδοθεί στη γειτονιά. Τι θα γίνει με την υπογειοποίηση των γραμμών του ΟΣΕ, η οποία θα φτιάξει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι ελεύθερου χώρου και που πρέπει ο δήμος να έχει γρήγορα έτοιμα τις μελέτες για να το αξιοποιήσει είτε ως πράσινη διαδρομή, είτε ως ποδηλατόδρομο, είτε ως χώρος πρασίνου. Άρα η κάθε γειτονιά έχει τα ιδιαίτερα ζητήματά της. Αυτό που δίνει δύναμη είναι η μεγάλη ανταπόκριση σε έναν άνθρωπο που έχει γεννηθεί, έχει μεγαλώσει σε αυτή την πόλη. Ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι θέλεις να δουλέψεις. Αυτή η αίσθηση είναι η πιο σημαντική δύναμη που παίρνεις για τη συνέχεια».

  • Νάσο πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου μετά από δέκα χρόνια; Ενδεχομένως ως βουλευτής, ίσως κάτι άλλο;

«Λοιπόν, μετά από δέκα χρόνια θα είμαι 45 ετών. Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σκεφτώ επαναφορά στην κεντρική πολιτική σκηνή. Το λέω αυτό πολύ συνειδητά. Η απόφαση να φύγω από το υπουργείο Εργασίας, το οποίο μου άρεσε πολύ ως αντικείμενο και να ασχοληθώ με τον δήμο είναι μια απόφαση στρατηγικής. Δεν αφορά μια μόνο θητεία, θέλω να υπηρετήσω τον δήμο της Αθήνας. Το πιο κρίσιμο θα ήταν μετά από δέκα χρόνια να βλέπεις ότι όντως άλλαξαν τα πράγματα στην πόλη, ότι θα υπάρχουν πολιτιστικές τάσεις, τάσεις δημιουργίας. Αυτό θα ήθελα να δω».

  • Να κλείσουμε με Cassa de Papel; Τελικά μοιάζεις στον καθηγητή;

«Η αφήγηση εξαρτάται από το αυτί.  Η ομοιότητα εξαρτάται από το μάτι του παρατηρητή. Ήταν μια εύστοχη παρατήρηση του Πρωθυπουργού στην παρουσίαση σχετικά με το κομμάτι γυαλιά, μούσια. Δεν το είχα σκεφτεί. Μου το είχε πει μια φίλη, αλλά το είχα αφήσει στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Θα ήθελα πάρα πολύ να μοιάζω στο κομμάτι του ανθρώπου που ξέρει το σχέδιο, εμπιστεύεται την ομάδα, είναι αποτελεσματικός και ξέρει τι πρέπει να κάνει. Σε αυτό το κομμάτι είναι πολύ ωραίο να μοιάζεις».

  • Δεν ήταν προγραμματισμένη δηλαδή η ατάκα του Αλέξη Τσίπρα;

«Όχι, ούτε καν, ούτε καν. Όταν ήρθε στον χώρο του είπα να πει δυο λόγια. Τον προσκάλεσα ως τον πρώτο επικεφαλής της δημοτικής κίνησης και έτσι δεν μπόρεσε ν’ αρνηθεί. Του έκανα κίνηση ματ και όλα όσα είπε ήταν λόγια μη προγραμματισμένα».

  • Θα τινάξεις την μπάνκα στον αέρα;

«Σίγουρα γι’ αυτό δουλεύουμε. Αυτό είναι το σχέδιο».

“Αθήνα, ώρα για ποδήλατο”

“Αθήνα, ώρα για ποδήλατο”

Η «Ανοιχτή Πόλη» αποδέχτηκε την πρόσκληση και δηλώνει:

Με μεγάλη μας χαρά λάβαμε την πρόσκληση  για την εκδήλωση  με θέμα “Αθήνα, ώρα για ποδήλατο” στην οποία οι ποδηλάτες και οι ποδηλάτισσες ρωτούν και οι υποψήφιοι δήμαρχοι απαντούν.

Η βιώσιμη κινητικότητα και η θέση του ποδηλάτου στη ζωή της Αθήνας είναι προτεραιότητα και ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα για εμάς.

Την εκδήλωση διοργανώνουν οι Ποδηλάτες και Φίλοι του ποδηλάτου Αθηνών,  την Κυριακή 17 Μαρτίου 2019 και ώρα 18.30, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων, Βρυσακίου 15, Πλάκα.

Η εκδήλωση στο facebook

 2 άτομα, κείμενο